Þegar ríkið gefur með annarri og tekur með hinni Ásta Hlín Magnúsdóttir og Elísabet D. Sveinsdóttir og Óttar Már Kárason skrifa 20. febrúar 2018 11:39 Um daginn var Borgarfjörður eystri tekinn inn í verkefnið Brothættar byggðir sem Byggðastofnun hefur yfirumsjón með. Verkefnið hefur verið í gangi hjá Byggðastofnun síðan 2012 þegar það fór af stað á Raufarhöfn en hugmyndafræðin snýst um að virkja íbúa brothættra byggða til þátttöku og vinna með þeim tillögur til úrbóta til að stöðva viðvarandi fólksfækkun. Við erum alveg viss um að verkefnið muni bera árangur og einhver snilld gerist á Borgarfirði á næstu árum. Enda er dásamlegt að vera hér og Borgfirðingar bjartsýnir eftir frábært íbúaþing þar sem myndaðist ótrúlegur kraftur og samstaða. Flestir gera sér líka grein fyrir að það gerist ekkert nema með samvinnu. Íbúar verða að taka sig saman og vinna að þessu verkefni sem heild. En er það nóg? Í gær tóku Borgfirðingar sig saman í Njarðvíkurskriðunum til þess að mótmæla óboðlegum vegsamgöngum og hreinlega að byrja sjálfir á vegaframkvæmdum til þess að eitthvað verði gert. Byggðastofnun er ríkisstofnun. Sem sagt; ríkið vill fjárfesta í að gera Borgarfjörð að betri búsetukosti. Sem er flott. Ríkið er hins vegar stórt og hefur marga arma sem aðhafast misjafnt. Á meðan Byggðastofnun ráðstafar sínum fjármunum í að byggja upp á Borgarfirði hverfa aðrir armar ríkisins. Við ítrekum að við erum mjög ánægð og bjartsýn með verkefnið en það mikilvægasta sem samfélag þarf til að halda lífi er samt grunnþjónusta og innviðir. Vegsamgöngur sem standast nútíma kröfur eru nauðsynlegir innviðir, grunnþjónusta sem ríkið á að tryggja. Vegurinn til Borgarfjarðar stenst ekki nútímakröfur. Árum saman hefur það verið á langtíma plani að leggja bundið slitlag á Borgarfjarðarveg. Árum saman hefur því verið frestað. Íbúum hefur fækkað smám saman á meðan samkeppnishæfni atvinnulífsins minnkar vegna bágra samgangna. Úrbótum er frestað, fólki fækkar. Á endanum sér ríkið að eitthvað þarf að gera til að fólki haldi ekki áfram að fækka og hrindir af stað átaksverkefni með Byggðastofnun. Heldur samt áfram að fresta samgöngubótum. Það er ekki erfitt að færa rök fyrir mikilvægi þess að leggja bundið slitlag um borgarfjarðarveg sem fyrst. Borgfirðingar þurfa að sækja nánast alla þjónustu um þennan veg allan ársins hring þar sem hvorki er verslun né heilbrigðisþjónusta í heimabyggð. Borgarfjörður eystra er eini þéttbýlisstaður landsins sem ekki hefur tengingu við annan þéttbýlisstað með bundnu slitlagi. Um borgarfjarðarveg fara 300-400 bílar að meðaltali á dag að sumarlagi þegar fjöldi ferðamanna sækir fjörðinn heim en ferðaþjónusta er meðal aðal atvinnugreina á staðnum. Vegurinn er nú í hræðilegu ásigkomulagi og dæmi um að bílaleigur hreinlega banni viðskiptavinum sínum að fara til Borgarfjarðar vegna þess. Ferðamenn á eigin vegum hefur líka snúið við á þegar þeir sjá frammá að eyðileggja bíla eða aftaní vagna. Nú stendur til að leggja ljósleiðara og þriggja fasa rafmagn um svæðið og eðlilegast væri að gera það samhliða vegaframkvæmdum. Ef beðið verður með vegaframkvæmdir er líklegt að strengur í jörðu trufli þær auk þess sem og mikil samlegðaráhrif hljóta að vera með því að gera bæði samtímis. Í gær átti eftir að leggja 28 kílómetra af bundnu slitlagi, í dag erum við byrjuð að steypa og bara 27,999 km eftir. Við vonum að ríkið taki við sem fyrst og tryggi okkur þá innviði sem byggðin okkar þarf til að lifa af. Innviðalaus byggð er dæmd til að vera brothætt. Það er mjög gott að við skulum ætla að hjálpa Borgarfirði að verða betri og hætta að vera brothættur. En á meðan ríkið gefur með annarri mætti það gjarnan hætta að taka með hinni. Ásta Hlín Magnúsdóttir Elísabet D. Sveinsdóttir Óttar Már Kárason Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ríkissjóður snuðaður um stórar fjárhæðir Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar Skoðun Ruben Amorim og sveigjanleiki – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Framtíðarsýn í samgöngumálum er mosavaxin Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Fimmta iðnbyltingin krefst svara – strax Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur þú skoðanir? Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Er hurð bara hurð? Sölvi Breiðfjörð skrifar Skoðun Reykjavíkurmódel á kvennaári Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Ekki er allt sem sýnist Valerio Gargiulo skrifar Skoðun Sýndu þér umhyggju – Komdu í skimun Ágúst Ingi Ágústsson skrifar Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Sjá meira
Um daginn var Borgarfjörður eystri tekinn inn í verkefnið Brothættar byggðir sem Byggðastofnun hefur yfirumsjón með. Verkefnið hefur verið í gangi hjá Byggðastofnun síðan 2012 þegar það fór af stað á Raufarhöfn en hugmyndafræðin snýst um að virkja íbúa brothættra byggða til þátttöku og vinna með þeim tillögur til úrbóta til að stöðva viðvarandi fólksfækkun. Við erum alveg viss um að verkefnið muni bera árangur og einhver snilld gerist á Borgarfirði á næstu árum. Enda er dásamlegt að vera hér og Borgfirðingar bjartsýnir eftir frábært íbúaþing þar sem myndaðist ótrúlegur kraftur og samstaða. Flestir gera sér líka grein fyrir að það gerist ekkert nema með samvinnu. Íbúar verða að taka sig saman og vinna að þessu verkefni sem heild. En er það nóg? Í gær tóku Borgfirðingar sig saman í Njarðvíkurskriðunum til þess að mótmæla óboðlegum vegsamgöngum og hreinlega að byrja sjálfir á vegaframkvæmdum til þess að eitthvað verði gert. Byggðastofnun er ríkisstofnun. Sem sagt; ríkið vill fjárfesta í að gera Borgarfjörð að betri búsetukosti. Sem er flott. Ríkið er hins vegar stórt og hefur marga arma sem aðhafast misjafnt. Á meðan Byggðastofnun ráðstafar sínum fjármunum í að byggja upp á Borgarfirði hverfa aðrir armar ríkisins. Við ítrekum að við erum mjög ánægð og bjartsýn með verkefnið en það mikilvægasta sem samfélag þarf til að halda lífi er samt grunnþjónusta og innviðir. Vegsamgöngur sem standast nútíma kröfur eru nauðsynlegir innviðir, grunnþjónusta sem ríkið á að tryggja. Vegurinn til Borgarfjarðar stenst ekki nútímakröfur. Árum saman hefur það verið á langtíma plani að leggja bundið slitlag á Borgarfjarðarveg. Árum saman hefur því verið frestað. Íbúum hefur fækkað smám saman á meðan samkeppnishæfni atvinnulífsins minnkar vegna bágra samgangna. Úrbótum er frestað, fólki fækkar. Á endanum sér ríkið að eitthvað þarf að gera til að fólki haldi ekki áfram að fækka og hrindir af stað átaksverkefni með Byggðastofnun. Heldur samt áfram að fresta samgöngubótum. Það er ekki erfitt að færa rök fyrir mikilvægi þess að leggja bundið slitlag um borgarfjarðarveg sem fyrst. Borgfirðingar þurfa að sækja nánast alla þjónustu um þennan veg allan ársins hring þar sem hvorki er verslun né heilbrigðisþjónusta í heimabyggð. Borgarfjörður eystra er eini þéttbýlisstaður landsins sem ekki hefur tengingu við annan þéttbýlisstað með bundnu slitlagi. Um borgarfjarðarveg fara 300-400 bílar að meðaltali á dag að sumarlagi þegar fjöldi ferðamanna sækir fjörðinn heim en ferðaþjónusta er meðal aðal atvinnugreina á staðnum. Vegurinn er nú í hræðilegu ásigkomulagi og dæmi um að bílaleigur hreinlega banni viðskiptavinum sínum að fara til Borgarfjarðar vegna þess. Ferðamenn á eigin vegum hefur líka snúið við á þegar þeir sjá frammá að eyðileggja bíla eða aftaní vagna. Nú stendur til að leggja ljósleiðara og þriggja fasa rafmagn um svæðið og eðlilegast væri að gera það samhliða vegaframkvæmdum. Ef beðið verður með vegaframkvæmdir er líklegt að strengur í jörðu trufli þær auk þess sem og mikil samlegðaráhrif hljóta að vera með því að gera bæði samtímis. Í gær átti eftir að leggja 28 kílómetra af bundnu slitlagi, í dag erum við byrjuð að steypa og bara 27,999 km eftir. Við vonum að ríkið taki við sem fyrst og tryggi okkur þá innviði sem byggðin okkar þarf til að lifa af. Innviðalaus byggð er dæmd til að vera brothætt. Það er mjög gott að við skulum ætla að hjálpa Borgarfirði að verða betri og hætta að vera brothættur. En á meðan ríkið gefur með annarri mætti það gjarnan hætta að taka með hinni. Ásta Hlín Magnúsdóttir Elísabet D. Sveinsdóttir Óttar Már Kárason
Skoðun Áfengi og íþróttir eiga enga samleið – áskorun til þingfulltrúa UMFÍ Árni Guðmundsson skrifar
Skoðun Lífsskoðunarfélagið Farsæld tekur upp slitinn þráð siðmenntunar Svanur Sigurbjörnsson skrifar
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar