Gleðilegt kvíðakast! Berglind Pétursdóttir skrifar 8. desember 2014 12:00 Aðventukrans sem lítur ekki eins vel út og þú hafðir ímyndað þér. Mandarínur stútfullar af steinum. Snæfinnur snjókarl í útvarpinu tvisvar á klukkutíma. Piparkökur í morgunmat. Að reyna að hengja upp seríur og muna hvað það er ómögulegt að festa þær í gluggana. Jólapartý á vinnustaðnum. Jólaþynnka í vinnunni. Jólatré í sturtunni, fóturinn passar ekki í statífið. Jólakúlurnar eru brotnar, englahárið er flækt. Hvað er í jólamatinn? Sama og síðast? Alltaf það sama? Einn fer í fýlu því hann langaði í hangikjöt en núna borða allir hamborgarhrygg. Laufabrauðið er mölbrotið en það er í lagi, þitt munstur var ljótast. Of mikið malt í jólaölinu, jólatréð er með lús, krakkarnir eru tjúllaðir og jólasveinninn gleymir að gefa þeim í skóinn. Þú gleymdir að kaupa gjöf handa ömmu, færð niðurgang í Kringlunni, týnir bílnum á bílastæðinu og það eru kekkir í sósunni. Jólaundirbúningur og ljósadýrð í desember er svo sannarlega kósí tilhugsun, það er löngu búið að sannfæra okkur um það. Í raun er þessi tími þó lítið annað en kvíðakast með jólasveinahúfu og við tökum öll þátt og reynum að hafa gaman af. Heill mánuður af einhverju sem á að vera huggulegt en þeir einu sem hafa það huggulegt eru kaupmenn sem fá sér sundsprett í aurum í peningageymum víðs vegar um landið. Látum þó ekki deigan síga, höldum höfði, við erum Íslendingar og jólin eru besti tími ársins, fjandakornið. Gleymum okkur nú rækilega í geðveikinni og forðumst að hugsa um það sem bíður okkar. Sviðið kreditkort, ofsaltað samviskubit og ljótar jólagjafir á þrettándabáli. Seigt brak í blautum rakettuspýtum undir snjónum á nýársdag. Nýtt upphaf, nýársmegrun og ekkert að hlakka til. Njótum þess að vera sturluð. Gleðilegan desember þjóð mín, hann er allavega skárri en janúar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun
Aðventukrans sem lítur ekki eins vel út og þú hafðir ímyndað þér. Mandarínur stútfullar af steinum. Snæfinnur snjókarl í útvarpinu tvisvar á klukkutíma. Piparkökur í morgunmat. Að reyna að hengja upp seríur og muna hvað það er ómögulegt að festa þær í gluggana. Jólapartý á vinnustaðnum. Jólaþynnka í vinnunni. Jólatré í sturtunni, fóturinn passar ekki í statífið. Jólakúlurnar eru brotnar, englahárið er flækt. Hvað er í jólamatinn? Sama og síðast? Alltaf það sama? Einn fer í fýlu því hann langaði í hangikjöt en núna borða allir hamborgarhrygg. Laufabrauðið er mölbrotið en það er í lagi, þitt munstur var ljótast. Of mikið malt í jólaölinu, jólatréð er með lús, krakkarnir eru tjúllaðir og jólasveinninn gleymir að gefa þeim í skóinn. Þú gleymdir að kaupa gjöf handa ömmu, færð niðurgang í Kringlunni, týnir bílnum á bílastæðinu og það eru kekkir í sósunni. Jólaundirbúningur og ljósadýrð í desember er svo sannarlega kósí tilhugsun, það er löngu búið að sannfæra okkur um það. Í raun er þessi tími þó lítið annað en kvíðakast með jólasveinahúfu og við tökum öll þátt og reynum að hafa gaman af. Heill mánuður af einhverju sem á að vera huggulegt en þeir einu sem hafa það huggulegt eru kaupmenn sem fá sér sundsprett í aurum í peningageymum víðs vegar um landið. Látum þó ekki deigan síga, höldum höfði, við erum Íslendingar og jólin eru besti tími ársins, fjandakornið. Gleymum okkur nú rækilega í geðveikinni og forðumst að hugsa um það sem bíður okkar. Sviðið kreditkort, ofsaltað samviskubit og ljótar jólagjafir á þrettándabáli. Seigt brak í blautum rakettuspýtum undir snjónum á nýársdag. Nýtt upphaf, nýársmegrun og ekkert að hlakka til. Njótum þess að vera sturluð. Gleðilegan desember þjóð mín, hann er allavega skárri en janúar.
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun