Neikvæðar fréttir verða jákvæðar Ólafur Þ. Stephensen skrifar 26. júní 2012 09:30 Fjölmiðlar fá talsvert af ábendingum frá fólki um eitt og annað sem betur mætti fara í nærumhverfi þess. Oft eru sagðar fréttir af sóðaskap, slæmri umgengni, sleifarlagi fyrirtækja eða sveitarfélaga við að halda umhverfinu snyrtilegu, slysagildrum og vondum frágangi við framkvæmdir. Oft er það svo að það er ekki fyrr en þessar fréttir rata í fjölmiðla að eitthvað gerist loksins í málinu. Nágrannar hafa jafnvel kvartað vikum eða mánuðum saman undan hættulegum húsgrunni án þess að verktakar eða sveitarfélög geri nokkuð í málinu, svo dæmi sé tekið. Um leið og fjölmiðill segir frétt af slóðaskapnum er honum hins vegar kippt í liðinn – og reyndist þá hvorki fyrirhafnar- né kostnaðarsamt þegar til kom. Um þetta eru ótal dæmi. Flutningur frétta af þessu tagi er þess vegna hluti af aðhaldshlutverki fjölmiðla og skiptir máli á heildina litið, þótt hvert mál sé kannski lítið og staðbundið. Ritstjórn Fréttablaðsins ákvað nýlega að lyfta þessum fréttum betur í blaðinu, merkja þær sérstaklega með borðanum „Hver þremillinn!" og hvetja lesendur til að senda inn ábendingar og myndir af sóðaskap, hirðuleysi, slysagildrum og fleiru af því tagi. Nú er annar hver maður með stafræna myndavél í vasanum og auðvelt er að miðla myndunum. Þær þurfa ekki allar að vera líklegar sigurmyndir í ljósmyndasamkeppni; þær auðvelda að minnsta kosti blaðamönnum störfin við að hafa uppi á klúðrinu, láta taka af því betri myndir ef þarf og hafa uppi á þeim sem ber ábyrgð á að laga það. Viðbrögðin við hvatningu til lesenda að láta í sér heyra hafa ekki látið á sér standa. Og það er nú svo skemmtilegt að þessar fréttir, sem í eðli sínu eru neikvæðar, snúast strax upp í andhverfu sína því að staðreyndin er sú að þeir sem ábyrgðina bera hafa brugðizt hratt og vel við þeim. Umferðareyjan við Lönguhlíðina, þar sem grasið var orðið hærra en runnarnir, var slegin daginn sem fréttin af henni birtist. Sófi og fleira drasl, sem hafði staðið dögum saman á lóð sem Sorpa er hætt að nota í Garðabæ, hvarf eins og dögg fyrir sólu. Og fréttin af ruslahaug eftir byggingarverktaka í Norðlingaholti í Reykjavík var ekki einu sinni komin á prent þegar borgarstarfsmenn voru byrjaðir að skoða aðstæður og undirbúa hreinsun. Lesendur mega gjarnan hafa í huga að við erum ekki bara á höttunum eftir ábendingum og myndum úr þéttbýlinu, heldur ekki síður úr dreifðum byggðum og óbyggðum, til dæmis frá ferðamannastöðum þar sem slæm umgengni og mikill ágangur er vaxandi vandamál, af hálendinu þar sem utanvegaakstur er illu heilli daglegt brauð og þannig mætti áfram telja. Með fréttaflutningi af þessu tagi vill Fréttablaðið ganga í lið með þeim sem vilja stuðla að fallegu og öruggu umhverfi. Við viljum breyta neikvæðu fréttunum í jákvæðar með því að segja þær og leita viðbragða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun
Fjölmiðlar fá talsvert af ábendingum frá fólki um eitt og annað sem betur mætti fara í nærumhverfi þess. Oft eru sagðar fréttir af sóðaskap, slæmri umgengni, sleifarlagi fyrirtækja eða sveitarfélaga við að halda umhverfinu snyrtilegu, slysagildrum og vondum frágangi við framkvæmdir. Oft er það svo að það er ekki fyrr en þessar fréttir rata í fjölmiðla að eitthvað gerist loksins í málinu. Nágrannar hafa jafnvel kvartað vikum eða mánuðum saman undan hættulegum húsgrunni án þess að verktakar eða sveitarfélög geri nokkuð í málinu, svo dæmi sé tekið. Um leið og fjölmiðill segir frétt af slóðaskapnum er honum hins vegar kippt í liðinn – og reyndist þá hvorki fyrirhafnar- né kostnaðarsamt þegar til kom. Um þetta eru ótal dæmi. Flutningur frétta af þessu tagi er þess vegna hluti af aðhaldshlutverki fjölmiðla og skiptir máli á heildina litið, þótt hvert mál sé kannski lítið og staðbundið. Ritstjórn Fréttablaðsins ákvað nýlega að lyfta þessum fréttum betur í blaðinu, merkja þær sérstaklega með borðanum „Hver þremillinn!" og hvetja lesendur til að senda inn ábendingar og myndir af sóðaskap, hirðuleysi, slysagildrum og fleiru af því tagi. Nú er annar hver maður með stafræna myndavél í vasanum og auðvelt er að miðla myndunum. Þær þurfa ekki allar að vera líklegar sigurmyndir í ljósmyndasamkeppni; þær auðvelda að minnsta kosti blaðamönnum störfin við að hafa uppi á klúðrinu, láta taka af því betri myndir ef þarf og hafa uppi á þeim sem ber ábyrgð á að laga það. Viðbrögðin við hvatningu til lesenda að láta í sér heyra hafa ekki látið á sér standa. Og það er nú svo skemmtilegt að þessar fréttir, sem í eðli sínu eru neikvæðar, snúast strax upp í andhverfu sína því að staðreyndin er sú að þeir sem ábyrgðina bera hafa brugðizt hratt og vel við þeim. Umferðareyjan við Lönguhlíðina, þar sem grasið var orðið hærra en runnarnir, var slegin daginn sem fréttin af henni birtist. Sófi og fleira drasl, sem hafði staðið dögum saman á lóð sem Sorpa er hætt að nota í Garðabæ, hvarf eins og dögg fyrir sólu. Og fréttin af ruslahaug eftir byggingarverktaka í Norðlingaholti í Reykjavík var ekki einu sinni komin á prent þegar borgarstarfsmenn voru byrjaðir að skoða aðstæður og undirbúa hreinsun. Lesendur mega gjarnan hafa í huga að við erum ekki bara á höttunum eftir ábendingum og myndum úr þéttbýlinu, heldur ekki síður úr dreifðum byggðum og óbyggðum, til dæmis frá ferðamannastöðum þar sem slæm umgengni og mikill ágangur er vaxandi vandamál, af hálendinu þar sem utanvegaakstur er illu heilli daglegt brauð og þannig mætti áfram telja. Með fréttaflutningi af þessu tagi vill Fréttablaðið ganga í lið með þeim sem vilja stuðla að fallegu og öruggu umhverfi. Við viljum breyta neikvæðu fréttunum í jákvæðar með því að segja þær og leita viðbragða.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun