Hvort sigrar Bush eða Kerry? 1. nóvember 2004 00:01 Sjaldan ef nokkurn tíma hefur ríkt jafn mikil óvissa um úrslit bandarísku forsetakosninganna og nú. Mjótt er á munum í nær öllum könnunum og heyrir til undantekninga að annar frambjóðandinn mælist með marktækan mun á hinn. George W. Bush mældist með þriggja prósenta forskot á John Kerry í tveimur könnunum í gær og fyrradag en óvíst er hversu langt það dugar honum í dag. Kerry hafði betur í tveimur könnunum sem birtust í gær en í öllum tilfellum var munurinn innan skekkjumarka. Nú, svo eru ekki litlar líkur á því að annar frambjóðandinn fái fleiri atkvæði en tapi baráttunni um kjörmennina. Nýjustu kannanirKönnun Bush Kerry Birt Marist 48% 49% 1. nóvember Fox 46% 48% 1. nóvember TIPP 47% 45% 1. nóvember Zogby 48% 47% 1. nóvember Gallup 49% 49% 1. nóvember Pew 48% 45% 31. október NBC/WSJ 48% 47% 31. október GW 49% 46% 31. október Allt getur gerst Ef við lítum til kenningarinnar um að sitjandi forseti þurfi að mælast með helming atkvæða til að geta talist sigurstranglegur er Bush í vanda. Af þeim könnunum sem hafa verið birtar síðustu tvo daga nær hann hvergi helmingi atkvæða. Önnur kenning er sú að sá hluti kjósenda sem ekki mælast í skoðanakönnunum séu líklegri til að kjósa Kerry en Bush. Þegar svona mjótt er á munum getur skipt miklu ef þeir mæta á kjörstað og kjósa Kerry. Þegar við bætist að búist er við meiri kosningaþátttöku ungs fólks en áður - og það styður Kerry í mun meiri mæli en Bush - þá gæti útlitið verið svart fyrir George W. Bush. Þetta þarf þó ekki að þýða að John Kerry sé í góðum málum. Úrslitin ráðast á kjörsókn. Stuðningsmenn Bush eru mun eindregnari í stuðningi sínum við sinn mann en þegar litið er til stuðningsmanna Kerry, út frá því gætu þeir verið líklegri til að mæta á kjörstað. Annað sem tengist þessu er hversu vel kosningastjórnum frambjóðendanna gengur að draga fólk á kjörstað, báðar eru mjög öflugar en milljón sjálfboðaliðar sem ætla að hjálpa til við að tryggja kjör Bush gætu reynst þungir á metum á kjördag. Baráttan stendur hins vegar ekki um prósentur heldur um kjörmenn. Þar er barist um innan við fimmtung ríkja Bandaríkja sem þó munu ráða úrslitum um hver verður næsti forseti. Í raun og veru getur farið hvernig sem er í þeim ríkjum. Það er breytilegt frá einni könnun til annarar hvor forsetaframbjóðendanna vinni í hverju ríki. Þrjú stærstu ríkin eru Flórída, Ohio og Pennsylvanía. Bush hefur haft betur í fleiri könnunum en Kerry í Flórída en þessu er öfugt farið í Pennsylvaníu. Bush hefur haft naumt forskot í flestum könnunum í Ohio, en sá sem sigrar þar hefur haft betur í öllum forsetakosningum frá 1964. Hins vegar er síðasta könnun Columbus Dispatch um úrslitin þar lýsandi fyrir spennuna í Ohio og ef til vill á landsvísu. 2.880 voru spurðir hvern þeir vildu fá sem forseta og aðeins munaði átta svörum þegar upp var staðið, Kerry í vil. Mest spennandi kosningar sögunnar? Af því sem að framan fer er auðvelt að færa rök fyrir því að um einna mest spennandi kosningar í sögu Bandaríkjanna sé að ræða. Þó eru nokkur dæmi um afar spennandi kosningar. Það nýlegasta er auðvitað frá því fyrir fjórum árum. Spennan var þó mun minni þá. Bush þótti sigurstranglegri fyrirfram en bjartsýnir demókratar héldu í vonina um að Al Gore tækist að stela sigri í kjörmannadeildinni en fullljóst þótti að George W. Bush fengi fleiri atkvæði, það að niðurstaðan varð þvert á þetta kom öllum á óvart. Baráttan á milli John F. Kennedy og Richard M. Nixon árið 1960 var ekki síður spennandi. Þegar upp var staðið munaði aðeins hálfri milljón atkvæða á frambjóðendunum og hefur löngum verið talið að kosningasvindl hafi ráðið úrslitum. Um það er meðal annars fjallað í ágætri ævisögu Lyndon B. Johnson, varaforsetaefnis Kennedy. Galdurinn fólst meðal annars í því að hinir látnu greiddu atkvæði, Johnson hafði lært mikið á löngum ferli þar sem hann hvort tveggja tapaði og síðar sigraði í kosningabaráttum til þings sem réðust á því hvor frambjóðandinn svindlaði meira. Óvæntustu úrslit síðustu aldar eru þó sennilega frá 1948 þegar Harry S. Truman lagði Thomas E. Dewey að velli. Þá gáfu allar skoðanakannanir til kynna að Dewey mynda hafa betur, sem varð kveikjan að einni frægustu fréttaljósmynd úr kosningum fyrr og síðar - af Truman haldandi á dagblaði með fyrir sögninni "Dewey wins". Ekkert óvænt - hvernig sem fer Í ljósi þessa er kannski ekki hægt að segja að úrslitin á morgun verði óvænt. Hvor frambjóðandinn sem er getur borið sigur úr býtum, hvor sem er gæti fengið fleiri atkvæði á landsvísu, hvor sem er gæti unnið sér inn fleiri kjörmenn. Í raun og veru þarf annar hvor frambjóðandinn að sigra með nokkrum yfirburðum til að hægt sé að segja að úrslit kosninganna komi á óvart. Kannanir benda til þess að mjótt verði á munum, fari hins vegar svo að fylgi Bush verði í efri mörkum skekkjumarka skoðanakanna og Kerry í lægri mörkunum gæti munað nokkrum prósentustigum, það hlýtur þó að teljast ólíklegt að þegar upp verði staðið muni meira en þremur til fjórum prósentustigum á þeim tveimur. Brynjólfur Þór Guðmundsson -brynjolfur@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynjólfur Þór Guðmundsson Í brennidepli Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Skoðun Sjálfsvíg eru ekki óumflýjanleg Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun „Words are wind“ Ingólfur Hermannsson skrifar Skoðun Ert þú meðalmaðurinn? Jóhann Óskar Jóhannsson skrifar Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Flumbrugangur í framhaldsskólum Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Sjaldan ef nokkurn tíma hefur ríkt jafn mikil óvissa um úrslit bandarísku forsetakosninganna og nú. Mjótt er á munum í nær öllum könnunum og heyrir til undantekninga að annar frambjóðandinn mælist með marktækan mun á hinn. George W. Bush mældist með þriggja prósenta forskot á John Kerry í tveimur könnunum í gær og fyrradag en óvíst er hversu langt það dugar honum í dag. Kerry hafði betur í tveimur könnunum sem birtust í gær en í öllum tilfellum var munurinn innan skekkjumarka. Nú, svo eru ekki litlar líkur á því að annar frambjóðandinn fái fleiri atkvæði en tapi baráttunni um kjörmennina. Nýjustu kannanirKönnun Bush Kerry Birt Marist 48% 49% 1. nóvember Fox 46% 48% 1. nóvember TIPP 47% 45% 1. nóvember Zogby 48% 47% 1. nóvember Gallup 49% 49% 1. nóvember Pew 48% 45% 31. október NBC/WSJ 48% 47% 31. október GW 49% 46% 31. október Allt getur gerst Ef við lítum til kenningarinnar um að sitjandi forseti þurfi að mælast með helming atkvæða til að geta talist sigurstranglegur er Bush í vanda. Af þeim könnunum sem hafa verið birtar síðustu tvo daga nær hann hvergi helmingi atkvæða. Önnur kenning er sú að sá hluti kjósenda sem ekki mælast í skoðanakönnunum séu líklegri til að kjósa Kerry en Bush. Þegar svona mjótt er á munum getur skipt miklu ef þeir mæta á kjörstað og kjósa Kerry. Þegar við bætist að búist er við meiri kosningaþátttöku ungs fólks en áður - og það styður Kerry í mun meiri mæli en Bush - þá gæti útlitið verið svart fyrir George W. Bush. Þetta þarf þó ekki að þýða að John Kerry sé í góðum málum. Úrslitin ráðast á kjörsókn. Stuðningsmenn Bush eru mun eindregnari í stuðningi sínum við sinn mann en þegar litið er til stuðningsmanna Kerry, út frá því gætu þeir verið líklegri til að mæta á kjörstað. Annað sem tengist þessu er hversu vel kosningastjórnum frambjóðendanna gengur að draga fólk á kjörstað, báðar eru mjög öflugar en milljón sjálfboðaliðar sem ætla að hjálpa til við að tryggja kjör Bush gætu reynst þungir á metum á kjördag. Baráttan stendur hins vegar ekki um prósentur heldur um kjörmenn. Þar er barist um innan við fimmtung ríkja Bandaríkja sem þó munu ráða úrslitum um hver verður næsti forseti. Í raun og veru getur farið hvernig sem er í þeim ríkjum. Það er breytilegt frá einni könnun til annarar hvor forsetaframbjóðendanna vinni í hverju ríki. Þrjú stærstu ríkin eru Flórída, Ohio og Pennsylvanía. Bush hefur haft betur í fleiri könnunum en Kerry í Flórída en þessu er öfugt farið í Pennsylvaníu. Bush hefur haft naumt forskot í flestum könnunum í Ohio, en sá sem sigrar þar hefur haft betur í öllum forsetakosningum frá 1964. Hins vegar er síðasta könnun Columbus Dispatch um úrslitin þar lýsandi fyrir spennuna í Ohio og ef til vill á landsvísu. 2.880 voru spurðir hvern þeir vildu fá sem forseta og aðeins munaði átta svörum þegar upp var staðið, Kerry í vil. Mest spennandi kosningar sögunnar? Af því sem að framan fer er auðvelt að færa rök fyrir því að um einna mest spennandi kosningar í sögu Bandaríkjanna sé að ræða. Þó eru nokkur dæmi um afar spennandi kosningar. Það nýlegasta er auðvitað frá því fyrir fjórum árum. Spennan var þó mun minni þá. Bush þótti sigurstranglegri fyrirfram en bjartsýnir demókratar héldu í vonina um að Al Gore tækist að stela sigri í kjörmannadeildinni en fullljóst þótti að George W. Bush fengi fleiri atkvæði, það að niðurstaðan varð þvert á þetta kom öllum á óvart. Baráttan á milli John F. Kennedy og Richard M. Nixon árið 1960 var ekki síður spennandi. Þegar upp var staðið munaði aðeins hálfri milljón atkvæða á frambjóðendunum og hefur löngum verið talið að kosningasvindl hafi ráðið úrslitum. Um það er meðal annars fjallað í ágætri ævisögu Lyndon B. Johnson, varaforsetaefnis Kennedy. Galdurinn fólst meðal annars í því að hinir látnu greiddu atkvæði, Johnson hafði lært mikið á löngum ferli þar sem hann hvort tveggja tapaði og síðar sigraði í kosningabaráttum til þings sem réðust á því hvor frambjóðandinn svindlaði meira. Óvæntustu úrslit síðustu aldar eru þó sennilega frá 1948 þegar Harry S. Truman lagði Thomas E. Dewey að velli. Þá gáfu allar skoðanakannanir til kynna að Dewey mynda hafa betur, sem varð kveikjan að einni frægustu fréttaljósmynd úr kosningum fyrr og síðar - af Truman haldandi á dagblaði með fyrir sögninni "Dewey wins". Ekkert óvænt - hvernig sem fer Í ljósi þessa er kannski ekki hægt að segja að úrslitin á morgun verði óvænt. Hvor frambjóðandinn sem er getur borið sigur úr býtum, hvor sem er gæti fengið fleiri atkvæði á landsvísu, hvor sem er gæti unnið sér inn fleiri kjörmenn. Í raun og veru þarf annar hvor frambjóðandinn að sigra með nokkrum yfirburðum til að hægt sé að segja að úrslit kosninganna komi á óvart. Kannanir benda til þess að mjótt verði á munum, fari hins vegar svo að fylgi Bush verði í efri mörkum skekkjumarka skoðanakanna og Kerry í lægri mörkunum gæti munað nokkrum prósentustigum, það hlýtur þó að teljast ólíklegt að þegar upp verði staðið muni meira en þremur til fjórum prósentustigum á þeim tveimur. Brynjólfur Þór Guðmundsson -brynjolfur@frettabladid.is
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar
Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun