Óhneykslaður og allstaðar 28. október 2004 00:01 Ólafur Teitur Guðnason er blaðamaður á Viðskiptablaðinu. Hann er líka ritstjóri síðustu hundrað ára í Stjórnarráði Íslands. Að auki hefur hann annað slagið lagt það fyrir sig að leiðrétta fréttaflutning í dagblöðum landsins telji hann hallað á ríkisstjórnina. Nú síðast hefur Ólafur Teitur svo tekið að sér að stjórna, ásamt öðrum, sunnudagsþætti á Skjá einum. Þessi dagskrá gæti vafalaust dugað dauðlegum mönnum en ekki er allt búið enn. Þótt Ólafur Teitur sé sjálfur í beinni útsendingu á Skjá Einum í hádeginu á sunnudögum hefur hann líka tíma til að horfa á þáttinn sem sendur er út á Stöð Tvö á sama tíma. Og ekki nóg með það; hann gefur sér líka tíma til að leiðrétta hann. Langt seilist lítill fingur. Líkja má þessu við að leikari sem tiltekið kvöld leikur á fjölum Borgarleikhúss taki að sér eftir á að leiðrétta kollega sína, þá sem léku í Þjóðleikhúsinu sama kvöld. Í vikunni var mér bent á fjölmiðlapistitil sem Ólafur Teitur skrifaði í Viðskiptablaðið þann 15. október síðastliðinn. Þar leiðréttir meistarinn orð Gunnars Smára Egilssonar sem hann lét falla í Silfri Egils helgina áður og bendir honum vinsamlega á villur síns vegar. Einnig birtir prófarkalesari ríkisstjórnarinnar setningar sem Þórhildur Þorleifsdóttir og undirritaður létu falla í sama þætti. Þetta er kunn tækni í herbúðum hægrimanna: Skrifum bullið út úr þeim og látum fíflin feisa það svart á hvítu. (Björn Bjarnason, Hannes Hólmsteinn og Davíð Oddsson eru allir vel kunnir fyrir þetta bragð en Flokkurinn virðist eiga alla kjafta- og fréttatíma útprentaða á fæl uppí Bláhöll og það langt aftur í tímann.) Frasar sagðir í hita leiksins koma alltaf illa út á prenti. En látum það vera. Úr segulbandasafni Sjálfstæðisflokksins birtir Ólafur Teitur í grein sinni tvær setningar sem ég sagði í Silfri Egils sunnudaginn 10. október. Hann segir: “Þótt það liggi á mörkum þess sem fengist er við hér er ekki úr vegi að skrásetja nokkur önnur ummæli sem féllu í þessum þætti. Hallgrímur Helgason sagði um ríkisstjórnina: “Þeir svífast einhvern veginn einskis.... Það sem gerðist þarna í sumar var einhvern veginn mesta hneyksli sem ég hef upplifað í mínu lífi hér á Íslandi.” Hallgrímur sagði að þetta hefði verið slíkt áfall fyrir þjóðina að það væri núna fyrst að síast inn í vitund hennar. “Þetta er eins og þegar fólk lendir í nauðgun, maður hefur heyrt að þetta sé svipuð reynsla.” Niðurlag greinarinnar hljóðar svo: “Eftir þessi ummæli var dálítið kúnstugt þegar Gunnar Smári Egilsson sagði að sér sýndist Kristinn H. Gunnarsson vera “einn af þeim fáum mönnum sem halda nokkurn veginn sönsum í almennri umræðu hérna”. Greinin bar einmitt titilinn: “Að halda sönsum í umræðunni.” Ólafur Teitur vill fyrir alla muni sjá okkur halda sönsum, líka okkur þau sem sitjum í öðrum þáttum en hann sjálfur stjórnar. En það er ekki auðvelt fyrir menn að stjórna tveimur sjónvarpsþáttum samtímis, jafnvel þótt þeir heiti Ólafur Teitur Guðnason. Þess vegna vil ég, fyrst ég er á annað borð kominn inn á síður þessa bleika og bláa blaðs—og verandi algerlega með öllum sönsum við lyklaborð úti í bæ, fjarri hita augnabliksins—fá að nota tækifærið og ummorða þessar setningar aðeins. Ég sé það núna að það var óþarfi hjá mér að nota orðalagið “einhvern veginn”. Ég myndi frekar vilja sá þetta svona: Það sem ríkisstjórnin gerði í sumar er mesta hneyksli sem ég hef upplifað í mínu lífi hér á Íslandi. Í kjölfar þess að Forseti Íslands synjaði fjölmiðlalögum staðfestingar ákvað ríkisstjórnin að fara ekki eftir skýrum fyrirmælum stjórnarskrár og halda þjóðaratkvæðagreiðslu eins og henni bar að gera. Í staðinn beitti hún öllum þeim brellum sem henni komu til hugar; allt frá útúrflóknum prósentureikningi yfir í misvísandi álit svokallaðra lög”spekinga”. Hingað til hafði ég haldið að stjórnarskráin væri heilagt skjal sem innihéldi þær leikreglur sem stjórnmál á Íslandi færu eftir. En svo reyndist ekki vera þegar á hólminn kom. Loksins þegar menn þurftu á henni að halda reyndist stjórnarskráin vera úrelt plagg sem var langt frá því að vera heilagt og stútfullt af “túlkunaratriðum”. Ef til vill telur Ólafur Teitur það eðlilega stjórnarhætti þegar ríkisstjórn óhlýðnast stjórnarskrá en í mínum huga er það miklu meira en hneyksli. Ég hélt í hjarta mér að þessir tveir flokkar væru þrátt fyrir allt hornsteinar lýðræðis hér á landi. En í sumar gáfu þeir því langt nef. Í umræðu Silfurs um það hvort þjóðin væri á sama máli kom ég svo með þá skýringu að eftir stór sjokk þyrfti að líða tími þar til fólk áttaði sig á þeim, rétt eins og gerist þegar fólk lendir í því að verða nauðgað. Vonandi kemur að því að þjóðin áttar sig á því hvað það var í raun og veru sem gerðist sumarið 2004: Ríkisstjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks tók sér meiri völd en henni var leyfilegt. Samkvæmt stjórnarskrá. Með vinsamlegri kveðju skal Ólafi Teiti svo bent á þau einföldu sannindi að þegar menn stjórna sjónvarpsþætti er þeim miklu hollara að einbeita sér að því að gera þátt sinn sem bestan í stað þess að fjargviðrast yfir því sem verið er að segja á hinni stöðinni. Það eru miklu meiri líkur til þess að fólk nenni að horfa á þáttinn ef það veit að stjórnandi hans er ekki að horfa á annan þátt á meðan. Hallgrímur HelgasonGreinin birtist einnig í Viðskiptablaðinu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Mest lesið Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Alvöru mamma Anna Margrét Hrólfsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Ólafur Teitur Guðnason er blaðamaður á Viðskiptablaðinu. Hann er líka ritstjóri síðustu hundrað ára í Stjórnarráði Íslands. Að auki hefur hann annað slagið lagt það fyrir sig að leiðrétta fréttaflutning í dagblöðum landsins telji hann hallað á ríkisstjórnina. Nú síðast hefur Ólafur Teitur svo tekið að sér að stjórna, ásamt öðrum, sunnudagsþætti á Skjá einum. Þessi dagskrá gæti vafalaust dugað dauðlegum mönnum en ekki er allt búið enn. Þótt Ólafur Teitur sé sjálfur í beinni útsendingu á Skjá Einum í hádeginu á sunnudögum hefur hann líka tíma til að horfa á þáttinn sem sendur er út á Stöð Tvö á sama tíma. Og ekki nóg með það; hann gefur sér líka tíma til að leiðrétta hann. Langt seilist lítill fingur. Líkja má þessu við að leikari sem tiltekið kvöld leikur á fjölum Borgarleikhúss taki að sér eftir á að leiðrétta kollega sína, þá sem léku í Þjóðleikhúsinu sama kvöld. Í vikunni var mér bent á fjölmiðlapistitil sem Ólafur Teitur skrifaði í Viðskiptablaðið þann 15. október síðastliðinn. Þar leiðréttir meistarinn orð Gunnars Smára Egilssonar sem hann lét falla í Silfri Egils helgina áður og bendir honum vinsamlega á villur síns vegar. Einnig birtir prófarkalesari ríkisstjórnarinnar setningar sem Þórhildur Þorleifsdóttir og undirritaður létu falla í sama þætti. Þetta er kunn tækni í herbúðum hægrimanna: Skrifum bullið út úr þeim og látum fíflin feisa það svart á hvítu. (Björn Bjarnason, Hannes Hólmsteinn og Davíð Oddsson eru allir vel kunnir fyrir þetta bragð en Flokkurinn virðist eiga alla kjafta- og fréttatíma útprentaða á fæl uppí Bláhöll og það langt aftur í tímann.) Frasar sagðir í hita leiksins koma alltaf illa út á prenti. En látum það vera. Úr segulbandasafni Sjálfstæðisflokksins birtir Ólafur Teitur í grein sinni tvær setningar sem ég sagði í Silfri Egils sunnudaginn 10. október. Hann segir: “Þótt það liggi á mörkum þess sem fengist er við hér er ekki úr vegi að skrásetja nokkur önnur ummæli sem féllu í þessum þætti. Hallgrímur Helgason sagði um ríkisstjórnina: “Þeir svífast einhvern veginn einskis.... Það sem gerðist þarna í sumar var einhvern veginn mesta hneyksli sem ég hef upplifað í mínu lífi hér á Íslandi.” Hallgrímur sagði að þetta hefði verið slíkt áfall fyrir þjóðina að það væri núna fyrst að síast inn í vitund hennar. “Þetta er eins og þegar fólk lendir í nauðgun, maður hefur heyrt að þetta sé svipuð reynsla.” Niðurlag greinarinnar hljóðar svo: “Eftir þessi ummæli var dálítið kúnstugt þegar Gunnar Smári Egilsson sagði að sér sýndist Kristinn H. Gunnarsson vera “einn af þeim fáum mönnum sem halda nokkurn veginn sönsum í almennri umræðu hérna”. Greinin bar einmitt titilinn: “Að halda sönsum í umræðunni.” Ólafur Teitur vill fyrir alla muni sjá okkur halda sönsum, líka okkur þau sem sitjum í öðrum þáttum en hann sjálfur stjórnar. En það er ekki auðvelt fyrir menn að stjórna tveimur sjónvarpsþáttum samtímis, jafnvel þótt þeir heiti Ólafur Teitur Guðnason. Þess vegna vil ég, fyrst ég er á annað borð kominn inn á síður þessa bleika og bláa blaðs—og verandi algerlega með öllum sönsum við lyklaborð úti í bæ, fjarri hita augnabliksins—fá að nota tækifærið og ummorða þessar setningar aðeins. Ég sé það núna að það var óþarfi hjá mér að nota orðalagið “einhvern veginn”. Ég myndi frekar vilja sá þetta svona: Það sem ríkisstjórnin gerði í sumar er mesta hneyksli sem ég hef upplifað í mínu lífi hér á Íslandi. Í kjölfar þess að Forseti Íslands synjaði fjölmiðlalögum staðfestingar ákvað ríkisstjórnin að fara ekki eftir skýrum fyrirmælum stjórnarskrár og halda þjóðaratkvæðagreiðslu eins og henni bar að gera. Í staðinn beitti hún öllum þeim brellum sem henni komu til hugar; allt frá útúrflóknum prósentureikningi yfir í misvísandi álit svokallaðra lög”spekinga”. Hingað til hafði ég haldið að stjórnarskráin væri heilagt skjal sem innihéldi þær leikreglur sem stjórnmál á Íslandi færu eftir. En svo reyndist ekki vera þegar á hólminn kom. Loksins þegar menn þurftu á henni að halda reyndist stjórnarskráin vera úrelt plagg sem var langt frá því að vera heilagt og stútfullt af “túlkunaratriðum”. Ef til vill telur Ólafur Teitur það eðlilega stjórnarhætti þegar ríkisstjórn óhlýðnast stjórnarskrá en í mínum huga er það miklu meira en hneyksli. Ég hélt í hjarta mér að þessir tveir flokkar væru þrátt fyrir allt hornsteinar lýðræðis hér á landi. En í sumar gáfu þeir því langt nef. Í umræðu Silfurs um það hvort þjóðin væri á sama máli kom ég svo með þá skýringu að eftir stór sjokk þyrfti að líða tími þar til fólk áttaði sig á þeim, rétt eins og gerist þegar fólk lendir í því að verða nauðgað. Vonandi kemur að því að þjóðin áttar sig á því hvað það var í raun og veru sem gerðist sumarið 2004: Ríkisstjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks tók sér meiri völd en henni var leyfilegt. Samkvæmt stjórnarskrá. Með vinsamlegri kveðju skal Ólafi Teiti svo bent á þau einföldu sannindi að þegar menn stjórna sjónvarpsþætti er þeim miklu hollara að einbeita sér að því að gera þátt sinn sem bestan í stað þess að fjargviðrast yfir því sem verið er að segja á hinni stöðinni. Það eru miklu meiri líkur til þess að fólk nenni að horfa á þáttinn ef það veit að stjórnandi hans er ekki að horfa á annan þátt á meðan. Hallgrímur HelgasonGreinin birtist einnig í Viðskiptablaðinu
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar