Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar 24. september 2025 09:33 Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðni Freyr Öfjörð Mest lesið Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Fjórða þorskastríðið er fram undan Gunnar Smári Egilsson Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Röng klukka siðan 1968: Kominn tími á breytingar Erla Björnsdóttir Skoðun Vilja komast í orku Íslands Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Traust, von og tækifæri á Norðausturlandi Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen Skoðun Skoðun Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samkeppni um hagsæld Ríkarður Ríkarðsson skrifar Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Húsnæðispakki fyrir unga fólkið og framtíðina Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Þegar úrvinnsla eineltismála klúðrast Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Virðum réttindi intersex fólks Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Ha ég? Já þú! Ekki satt! Hver þá? Arna Sif Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Samfélagslegur spegill lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Rétt klukka síðan 1968: Höldum í síðdegisbirtuna Erlendur S. Þorsteinsson skrifar Skoðun Traust, von og tækifæri á Norðausturlandi Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar Skoðun Skilin eftir á SAk Gunnhildur H Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hagræn áhrif íþrótta og mikilvægi þeirra á Íslandi Helgi Sigurður Haraldsson skrifar Skoðun Vegið að heilbrigðri samkeppni Herdís Dröfn Fjeldsted skrifar Skoðun Frjósemisvitund ungs fólks Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ökuréttindi á beinskiptan og sjálfskiptan bíl Þuríður B. Ægisdóttir skrifar Skoðun Á eineltisdaginn minnum við á eineltisdaginn Helga Björk Magnúsdóttir Grétudóttir,Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Ísland á krossgötum: Gervigreindarver í stað álvera! Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Endurreisn Grindavíkur Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Plan sem er sett í framkvæmd í stað áralangrar kyrrstöðu Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun 57 eignir óska eftir eigendum Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Vindhanagal Helgi Brynjarsson skrifar Sjá meira
Hlutverk stórra olíufyrirtækja í að bæla niður vísindalega vitneskju í þágu fjárhagslegs ávinnings er löngu orðið augljóst. Exxon, Shell og fleiri létu sína eigin vísindamenn kortleggja loftslagsáhrifin strax á áttunda og níunda áratugnum. Niðurstöðurnar voru skýrar: áframhaldandi brennsla jarðefnaeldsneytis myndi valda hættulegum breytingum á loftslagi jarðar. En í stað þess að bregðast við ákváðu fyrirtækin að fela gögnin, ráða lobbíista og fjármagna „vísindamenn“ til að sá efa og blekkja almenning. Þetta var ekki vanþekking, þetta var meðvituð stefna til að verja hagnaðinn, sama hvað það kostaði samfélagið. Þetta sýnir að vandinn var aldrei skortur á vitneskju heldur að hagsmunir voru settir ofar sameiginlegri velferð. Rannsóknir sýna að spár Exxon frá 1980 voru sláandi nákvæmar um það sem við sjáum gerast núna. Shell hafði sömu vitneskju: Árið 1988 gaf fyrirtækið út skýrslu sem varaði við hættulegum afleiðingum, en hélt engu að síður áfram að tefja aðgerðir. Það er ótrúlegt að á sama tíma og skjöl sýna svart á hvítu að olíufyrirtækin vissu og lugu til að verja hagnað sinn skuli íslenskir stjórnmálamenn enn krefjast olíuleitar. Miðflokkurinn tala eins og við séum enn á níunda áratugnum, þrátt fyrir að vísindin séu skýrari en nokkru sinni og afleiðingarnar liggi fyrir. Mér finnst lágmark er að almenningur fái að vita sannleikann: olíufyrirtækin vissu þetta. Kannski hafa Miðflokksmenn einfaldlega ekki kynnt sér þessar skýrslur til hlítar. Ég hvet þau eindregið til þess því vonandi myndi það breyta því hvernig þau tala um loftslagsmál. Golfstraumurinn í hættu Þessar meðvituðu ákvarðanir stórfyrirtækja höfðu ekki aðeins almenn áhrif á loftslagið heldur nú þegar beinar afleiðingar fyrir okkur hér á norðurslóðum. Vísindamenn vara nú við að Atlantshafsstraumurinn (AMOC), sem knýr Golfstrauminn og heldur Íslandi hlýju, geti veikst eða hreinlega hrunið jafnvel á okkar líftíma. Slíkt myndi umturna loftslagi norðurhvels: snögg kólnun hér, þurrkar og hungur annars staðar, sjávarstöðuhækkun við austurströnd Bandaríkjanna og mikinn fólksflótta. Með öðrum orðum: Golfstraumurinn er forsenda þess að við getum yfirhöfuð búið hér á landi. Atburðurinn (e. The Event) Ef loftslagsbreytingar væru blekking (e. hoax), af hverju eru þá milljarðamæringar að undirbúa sig? Bandaríski rithöfundurinn Douglas Rushkoff lýsir í breska fjölmiðlinum The Guardian fundi með milljarðamæringum sem vildu ræða hvernig þeir gætu undirbúið sig fyrir hrun samfélagsins, til dæmis vegna loftslagsbreytinga. Þeir spurðu hann ekki hvernig mætti bjarga heiminum heldur hvernig þeir gætu sjálfir lifað af. Þeir ræddu hvort væri best að byggja skjól í Nýja-Sjálandi, hvernig tryggja mætti sjálfbær matvæli og jafnvel hvernig halda mætti einkaher sínum trúum eftir að peningarnir hefðu misst gildi. Rushkoff bendir á að Atburðurinn (e. The Event) standi ekki bara fyrir eina vá heldur mögulegt hrun samfélagsins eins og við þekkjum það: loftslagsbreytingar, veiking Golfstraumsins, hitabylgjur, flóð og uppskerubrestir, farsóttir, kjarnorkustríð eða samfélagslegt hrun. Í stuttu máli: Þeir eru ekki að spá í hvernig við björgum heiminum saman heldur hvernig þeir geti lokað sig af og lifað af þegar allt hrynur í kringum þá. Hverjir hagnast á menningastríði? „Í Bretlandi tók Nigel Farage við milljónum frá olíu- og gasfyrirtækjum. Í aðdraganda Brexit seldi hann síðan almenningi ‘frelsi’ og ‘fullveldi’.Í reynd var markmiðið að losa auðuga bakhjarla undan regluverki ESB sem verndaði launafólk, neytendur og umhverfið. Í Brasilíu gerði Jair Bolsonaro lítið úr loftslagsvandanum, veikti vernd Amazon og beitti þjóðernishyggju til að hylja hagsmuni stórfyrirtækja. Í Bandaríkjunum dró Donald Trump landið úr Parísarsamkomulaginu, setti olíulobbíista í valdastöður og vann markvisst að því að styrkja jarðefnaeldsneytisgeirann. Og þetta heldur áfram. Rannsókn David Suzuki Foundation leiðir í ljós að stór olíu- og gasfyrirtæki standa leynilega að baki „anti-woke“ hreyfingum í Bandaríkjunum. Þetta er hluti af víðtækari stefnu þeirra að nota menningarstríð sem vopn til að draga athyglina frá loftslagsvandanum og koma í veg fyrir aðgerðir gegn loftslagsbreytingum Á meðan við rífumst innbyrðis um „woke“, kynjaumræðu og innflytjendur, liggja raunverulegu hagsmunirnir á bak við tjöldin: gróði af jarðefnaeldsneyti og baráttan gegn umhverfisregluverki. Kjarni þessa menningarstríðs er að beina athyglinni og reiðinni frá þeim sem bera raunverulega ábyrgð yfir á minnihlutahópa og láta okkur berjast innbyrðis, á meðan peningar og völd safnast á fáar hendur. Meginreglan er alltaf sú sama: Látið fólkið berjast innbyrðis svo það sameinist aldrei gegn þér. Höfundur er áhugamaður um samfèlagsmál. Heimildir og áhugaverðar umfjallarnir https://www.climatefiles.com/shell/1988-shell-report-greenhouse/ The super-rich ‘preppers’ planning to save themselves from the apocalypse Richest 1% account for more carbon emissions than poorest 66%, report says Big Oil secretly sponsors anti-woke movement What fossil fuel companies knew and when they knew it Íslenski draumurinn eða martröðin How dark money fuels climate denialism The Populist Revolt Against Climate Policy Exposing Reform’s Oil Ties Significantly Reduces Party Support, New Research Finds Who’s funding Reform and why?
Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar
Skoðun Á eineltisdaginn minnum við á eineltisdaginn Helga Björk Magnúsdóttir Grétudóttir,Ögmundur Jónasson skrifar
Skoðun Plan sem er sett í framkvæmd í stað áralangrar kyrrstöðu Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar