Ræstitækni ehf.: Fríríki atvinnurekandans Sólveig Anna Jónsdóttir skrifar 18. febrúar 2025 16:02 Mikið er rætt í íslensku samfélagi um réttindi kvenna og svokallaða “inngildingu” fólks af erlendum uppruna. Meðferð ræstingafyrirtækisins Ræstitækni ehf. á trúnaðarmanninum Andreinu Edwards Quero sýnir hins vegar hversu langt er í land þegar kemur að stöðu innflytjendakvenna í láglaunastörfum á íslenskum vinnumarkaði. Andreina steig fram í sláandi viðtali í kvöldfréttum RÚV síðastliðinn föstudag, og var sagt ítarlegar frá máli hennar í kjölfarið á RÚV og á Vísi. Saga hennar er þó ekki saga einnar manneskju heldur dæmisaga. Trúnaðarmaður í eldlínunni Eldraun Andreinu hófst í mars 2024 þegar stjórnendur Ræstitækni ehf. hófu að taka hana fyrir vegna starfa hennar sem trúnaðarmaður. Hún var sökuð um að dreifa röngum upplýsingum án þess að nokkur fótur væri fyrir því. Henni sagt að hún ætti að biðja um leyfi áður en hún ræddi við vinufélaga sína um launamál. Það var gengið svo langt að neyða hana til að standa upp fyrir framan vinnufélaga sína á starfsmannafundi og leggja fram falska játningu. Þessar aðfarir Ræstitækni ehf. gegn trúnaðarmanni eru bein árás á rétt verkafólks til að skipuleggja sig og tala máli sínu. Trúnaðarmenn eins og Andreina eru hryggjarstykkið í réttindavörslu verkafólks. Hlutverk þeirra er að tryggja að verkafólk sé upplýst um réttindi sín, njóti verndar og hafi leiðir til að koma á framfæri athugasemdum við atvinnurekenda þegar því er að skipta. Með því að þagga niður í rödd Andreinu hefur fyrirtækið Ræstitækni ehf. ráðist til atlögu gegn þeim lögvörðu tækjum sem verkafólk hefur til að veita atvinnurekendum aðhald. Misnotkun á viðkvæmum hópum Starfsfólk Ræstitækni ehf., sem flestir eru innflytjendur frá Venesúela og tala eingöngu spænsku, hafa þurft að starfa undir aðstæðum sem er best lýst sem ómannúðlegum. Þeir þurfa að þrífa allt að 13 verkstaði á víð og dreif um bæinn á einum og sama deginum undir stífu tímaplani, eru vaktaðir með GPS-tækjum, og er neitað um grundvallar aðbúnað á borð við aðgengi að klósettum og hvíldaraðstöðu. Það er komið fram við þetta verkafólk eins og þau séu vélar eða tæki, en ekki manneskjur sem eiga skilið virðingu og mannlega reisn. Beiting fyrirtækisins á tímamældri ákvæðisvinnu er svo enn ein hliðin á þeirri misnotkun sem þar fer fram. Fyrirtækið hefur neitað samvinnu við Eflingu um að kanna vinnuhraða, og þurfti Efling því að láta vinna sína eigin mælingar með aðstoð erlends sérfræðings. Þær sýna að starfsmenn þurfa að klára verk á óbærilegum hraða, en samt fær enginn þeirra 20% álag sem því á að fylgja er samkvæmt kjarasamningum. Vinnuvernd í lamasessi Það sem einnig vekur óhug varðandi skipulag vinnunnar hjá Ræstitækni ehf. er vanræksla fyrirtækisins á grunnatriðum í aðbúnaði og öryggi. Vinnuverndarúttekt sýndi að Andreina, á sama tíma og hún var ólétt, hafði ekki aðgengi að klósetti og þurfi að nota skál sem hún geymdi í bílnum. Áhugaleysi stjórnenda fyrirtækisins á öryggi og aðbúnaði starfsfólks sést best í því að þeir þóttust ekki kannast við þessar lýsingar, þó svo að þeir hafi sjálfir pantað umrædda vinnuverndarúttekt. Aflukið fríríki atvinnurekenda Stjórnendur Ræstitækni ehf. hafa ítrekað svarað spurningum og athugasemdum Eflingar um kjör starfsfólks með því að vísa til þess að þeir séu duglegir að bjóða starfsfólkinu upp á grillmat og jógúrt í morgunmat. Þeir halda því fram að starfsfólkið sé ánægt, og vel má vera að það sé rétt í einhverjum tilvikum. Laun starfsmannanna á Íslandi eru hærri en í heimalöndum þeirra, og að sjálfsögðu reiðast þeir ekki yfir kjarasamningsbrotum ef þeir vita ekki hver þau eru og hafa ekki leiðir til að kynna sér réttindi sín. Aðferð stjórnenda Ræstitækni ehf. er sú að byggja aflokaða veröld, þar sem upplýsingum er réttindi er haldið frá aðfluttu verkafólki og þeim talin trú um að jógúrt og grillmatur geti komið í staðinn fyrir virðingu fyrir lágmarksákvæðum kjarasamninga. Í þessu fríríki atvinnurekandans makar hann krókinn, enda skiljanlegt að hann hafi efni á jógúrtdósum þegar hann sparar sér launakostnað upp á allt að 20% með því að brjóta ákvæði kjarasamninga um tímamælda ákvæðisvinnu. Þögnin verndar okkur ekki Saga Andreinu er áminning til íslensks samfélags um að baráttan fyrir grunnréttindum verkafólks er í fullum gangi meðal innflutts verkafólks. Sú barátta er barátta fyrir mannlegri reisn, sanngirni og réttlæti. Baráttan snýst um réttinn til að skipuleggja sig á vinnustað, að mega tjá sig og mega krefjast betri kjara. Við eigum að standa með Andreinu og verkafólki í sömu stöðu og hún. Við eigum að krefjast þess að Ræstitækni ehf. axli ábyrgð á brotum sínum. Við eigum að krefjast þess að Samtök atvinnulífsins hætti að styðja við bakið á fyrirtækjum sem fara illa með starfsfólk sitt. Að endingu verðum við að krefjast réttrar framfylgdar á ákvæðum kjarasamninga. Hugrekki Andreinu andspænis ofríki er innblástur. Mig langar að endingu að gera þessi orð hennar að mínum: „Ég veit hvernig það er að óttast að taka til máls, að hræðast að missa vinnuna sína, að vera fjarri heimahögum og vita ekki hvort nokkur muni sýna stuðning. En þögnin verndar okkur ekki. Rödd okkar er besta verkfærið sem við höfum til að krefjast virðingar og réttlátra kjara. Við erum ekki ein. Ég tók fyrsta skrefið, en þetta er bara byrjunin.“ Höfundur er formaður Eflingar - stéttarfélags. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sólveig Anna Jónsdóttir Stéttarfélög Kjaramál Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Mikið er rætt í íslensku samfélagi um réttindi kvenna og svokallaða “inngildingu” fólks af erlendum uppruna. Meðferð ræstingafyrirtækisins Ræstitækni ehf. á trúnaðarmanninum Andreinu Edwards Quero sýnir hins vegar hversu langt er í land þegar kemur að stöðu innflytjendakvenna í láglaunastörfum á íslenskum vinnumarkaði. Andreina steig fram í sláandi viðtali í kvöldfréttum RÚV síðastliðinn föstudag, og var sagt ítarlegar frá máli hennar í kjölfarið á RÚV og á Vísi. Saga hennar er þó ekki saga einnar manneskju heldur dæmisaga. Trúnaðarmaður í eldlínunni Eldraun Andreinu hófst í mars 2024 þegar stjórnendur Ræstitækni ehf. hófu að taka hana fyrir vegna starfa hennar sem trúnaðarmaður. Hún var sökuð um að dreifa röngum upplýsingum án þess að nokkur fótur væri fyrir því. Henni sagt að hún ætti að biðja um leyfi áður en hún ræddi við vinufélaga sína um launamál. Það var gengið svo langt að neyða hana til að standa upp fyrir framan vinnufélaga sína á starfsmannafundi og leggja fram falska játningu. Þessar aðfarir Ræstitækni ehf. gegn trúnaðarmanni eru bein árás á rétt verkafólks til að skipuleggja sig og tala máli sínu. Trúnaðarmenn eins og Andreina eru hryggjarstykkið í réttindavörslu verkafólks. Hlutverk þeirra er að tryggja að verkafólk sé upplýst um réttindi sín, njóti verndar og hafi leiðir til að koma á framfæri athugasemdum við atvinnurekenda þegar því er að skipta. Með því að þagga niður í rödd Andreinu hefur fyrirtækið Ræstitækni ehf. ráðist til atlögu gegn þeim lögvörðu tækjum sem verkafólk hefur til að veita atvinnurekendum aðhald. Misnotkun á viðkvæmum hópum Starfsfólk Ræstitækni ehf., sem flestir eru innflytjendur frá Venesúela og tala eingöngu spænsku, hafa þurft að starfa undir aðstæðum sem er best lýst sem ómannúðlegum. Þeir þurfa að þrífa allt að 13 verkstaði á víð og dreif um bæinn á einum og sama deginum undir stífu tímaplani, eru vaktaðir með GPS-tækjum, og er neitað um grundvallar aðbúnað á borð við aðgengi að klósettum og hvíldaraðstöðu. Það er komið fram við þetta verkafólk eins og þau séu vélar eða tæki, en ekki manneskjur sem eiga skilið virðingu og mannlega reisn. Beiting fyrirtækisins á tímamældri ákvæðisvinnu er svo enn ein hliðin á þeirri misnotkun sem þar fer fram. Fyrirtækið hefur neitað samvinnu við Eflingu um að kanna vinnuhraða, og þurfti Efling því að láta vinna sína eigin mælingar með aðstoð erlends sérfræðings. Þær sýna að starfsmenn þurfa að klára verk á óbærilegum hraða, en samt fær enginn þeirra 20% álag sem því á að fylgja er samkvæmt kjarasamningum. Vinnuvernd í lamasessi Það sem einnig vekur óhug varðandi skipulag vinnunnar hjá Ræstitækni ehf. er vanræksla fyrirtækisins á grunnatriðum í aðbúnaði og öryggi. Vinnuverndarúttekt sýndi að Andreina, á sama tíma og hún var ólétt, hafði ekki aðgengi að klósetti og þurfi að nota skál sem hún geymdi í bílnum. Áhugaleysi stjórnenda fyrirtækisins á öryggi og aðbúnaði starfsfólks sést best í því að þeir þóttust ekki kannast við þessar lýsingar, þó svo að þeir hafi sjálfir pantað umrædda vinnuverndarúttekt. Aflukið fríríki atvinnurekenda Stjórnendur Ræstitækni ehf. hafa ítrekað svarað spurningum og athugasemdum Eflingar um kjör starfsfólks með því að vísa til þess að þeir séu duglegir að bjóða starfsfólkinu upp á grillmat og jógúrt í morgunmat. Þeir halda því fram að starfsfólkið sé ánægt, og vel má vera að það sé rétt í einhverjum tilvikum. Laun starfsmannanna á Íslandi eru hærri en í heimalöndum þeirra, og að sjálfsögðu reiðast þeir ekki yfir kjarasamningsbrotum ef þeir vita ekki hver þau eru og hafa ekki leiðir til að kynna sér réttindi sín. Aðferð stjórnenda Ræstitækni ehf. er sú að byggja aflokaða veröld, þar sem upplýsingum er réttindi er haldið frá aðfluttu verkafólki og þeim talin trú um að jógúrt og grillmatur geti komið í staðinn fyrir virðingu fyrir lágmarksákvæðum kjarasamninga. Í þessu fríríki atvinnurekandans makar hann krókinn, enda skiljanlegt að hann hafi efni á jógúrtdósum þegar hann sparar sér launakostnað upp á allt að 20% með því að brjóta ákvæði kjarasamninga um tímamælda ákvæðisvinnu. Þögnin verndar okkur ekki Saga Andreinu er áminning til íslensks samfélags um að baráttan fyrir grunnréttindum verkafólks er í fullum gangi meðal innflutts verkafólks. Sú barátta er barátta fyrir mannlegri reisn, sanngirni og réttlæti. Baráttan snýst um réttinn til að skipuleggja sig á vinnustað, að mega tjá sig og mega krefjast betri kjara. Við eigum að standa með Andreinu og verkafólki í sömu stöðu og hún. Við eigum að krefjast þess að Ræstitækni ehf. axli ábyrgð á brotum sínum. Við eigum að krefjast þess að Samtök atvinnulífsins hætti að styðja við bakið á fyrirtækjum sem fara illa með starfsfólk sitt. Að endingu verðum við að krefjast réttrar framfylgdar á ákvæðum kjarasamninga. Hugrekki Andreinu andspænis ofríki er innblástur. Mig langar að endingu að gera þessi orð hennar að mínum: „Ég veit hvernig það er að óttast að taka til máls, að hræðast að missa vinnuna sína, að vera fjarri heimahögum og vita ekki hvort nokkur muni sýna stuðning. En þögnin verndar okkur ekki. Rödd okkar er besta verkfærið sem við höfum til að krefjast virðingar og réttlátra kjara. Við erum ekki ein. Ég tók fyrsta skrefið, en þetta er bara byrjunin.“ Höfundur er formaður Eflingar - stéttarfélags.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun