Af hverju Miðflokkurinn? Davíð Bergmann skrifar 14. október 2024 12:47 Loksins varð til vettvangur fyrir fólk eins og mig sem hefur staðið uppi á coke-kassa og gargað upp í tómt hjómið: „Keisarinn er í engum fötum“. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson er eini stjórnmálamaðurinn sem hefur talað um af alvöru og af festu um að hann ætli að taka slaginn við kerfið og ég veit það að honum er full alvara að gera það og þeir fundir sem ég hef setið með Miðflokknum og núna síðast á flokkráðsfundinum á Selfossi um liðna helgi var hamrað enn frekar á þessu. Þessu fagna ég svo innilega því ég trúi því að loksins sé að verða til jarðtenging á milli fólksins sem vinnur á gólfinu og þeirra sem hafa fjárveitingavaldið, að það verði ekki bara talað við fólkið sem situr í efsta hluta píramídans, sem vel að merkja er á hvolfi á meðan neðsti hluti hans vegar salt og er við það að ríða til falls. Núna verður honum snúið við loksins og undirstoðirnar verða styrktar ef Miðflokkurinn kemst til valda. Skortir skilning Mér hefur þótt skorta skilning á því að það sé hlustað á fólkið sem tekur slaginn alla daga og ef eitthvað alvarlegt gerist er stofnuð nefnd með fólki sem situr efst í öfuga pýramítanum, það er íslenska leiðin, og á innsoginu er sagt þetta er hræðilegt í nokkrar vikur, svo er málið gleymt og grafið þar til næsta hræðilega atvik gerist. Þetta hefur verið þannig í gegnum árin að risið er flott en kjallarinn er að grotna og molna. Undirstoðirnar eru að gefa sig, það þarf ekki nema að horfa til meðferðarheimilisins Stuðla í því samhengi þegar einn af æðstu yfirmönnum Barna- og fjölskyldustofu fyrir nokkrum vikum síðan sagði í fjölmiðlum að málaflokkurinn væri í skít og mig minnir í því sama viðtali hafi forstöðumaðurinn á Stuðlum sagt að það væri ótækt að hann vistaði tíu börn á neyðarvistun þegar hún tekur fimm einstaklinga. Við skulum ekki gleyma því að þetta gerðist ekki af sjálfu sér, ekkert verður til úr engu þegar það voru 3000 ungmenni á aldrinum 16–24 ára á höfuðborgarsvæðinu hvorki í skóla né í vinnu í desember 2022 samkvæmt forvarnarnefnd sem var skipuð af skrifstofu höfuðborgarsvæðisins. Stefnulaust ungmenni er hræðilegur veruleiki, þá er ég ekki hissa á að drengir séu farnir að bera á sér hnífa og að stærstu réttarhöld landsins hafi verið haldin í samkomusal í Grafarvogi vegna ofbeldisverka ungmenna, að skotárásum hafi fjölgað og að fangelsismálastjóri skuli tala um hömlulausa og erfiða unga einstaklinga í fangelsum landsins. Einhverra hluta vegna höfum við spólað í sama hjólfarinu svo áratugum skiptir og höfum ekki þorað að nálgast vandann með nýrri nálgun. Meira segja hefur dómsmálaráðherra ekki einu sinni svarað mér um beiðni um viðtal til að takast á við vanda ungra afbrotamanna síðan í apríl að fyrirmynd YOT eða „youth offending team“ sem gengur út á það að tengja orsök og afleiðingar afbrota? Þó svo að það sé löngu tímabært að byggja mannsæmandi fangelsi hér á landi þá er það ekki eina svarið við vanda ungra afbrotamanna og aðstandenda þeirra því við skulum ekki gleyma þeim og við eigum að koma fram af virðingu við fólk og það gerum við fyrst og fremst með fræðslu og góðri stoðþjónustu. Það þarf engum lögum að breyta, þetta rúmast innan 57. greinar alm. hegn. laga. Það þarf fyrst og fremst að skapa hefð og koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Loksins er að verða til talsamband Þetta er aðalástæðan fyrir því að ég kaus að gerast Miðflokksmaður. Loksins er að verða til talsamband við fólk sem er í snertingu við vandann og umgengst hann daglega, eins og í mínu tilfelli þar sem ég hef unnið niðri á gólfi í 30 ár í mínum málaflokki sem snýr að því að vinna með ungum einstaklingum sem hafa einhverra hluta vegna átt í erfiðleikum með að fóta sig í lífinu, hvort heldur vegna sértækra námserfiðleika, fjölskylduaðstæðna eða vegna veikinda. Þetta er alvöru skynsemishyggja. Hættum að skipa endalaust í nefndir og ráð, það þarf ekki að finna upp hjólið upp á nýtt, mannauðurinn og náttúran eru til staðar og það þarf engum lögum að breyta, bara hefjumst handa og sköpum nýja hefð. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Miðflokkurinn Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Loksins varð til vettvangur fyrir fólk eins og mig sem hefur staðið uppi á coke-kassa og gargað upp í tómt hjómið: „Keisarinn er í engum fötum“. Sigmundur Davíð Gunnlaugsson er eini stjórnmálamaðurinn sem hefur talað um af alvöru og af festu um að hann ætli að taka slaginn við kerfið og ég veit það að honum er full alvara að gera það og þeir fundir sem ég hef setið með Miðflokknum og núna síðast á flokkráðsfundinum á Selfossi um liðna helgi var hamrað enn frekar á þessu. Þessu fagna ég svo innilega því ég trúi því að loksins sé að verða til jarðtenging á milli fólksins sem vinnur á gólfinu og þeirra sem hafa fjárveitingavaldið, að það verði ekki bara talað við fólkið sem situr í efsta hluta píramídans, sem vel að merkja er á hvolfi á meðan neðsti hluti hans vegar salt og er við það að ríða til falls. Núna verður honum snúið við loksins og undirstoðirnar verða styrktar ef Miðflokkurinn kemst til valda. Skortir skilning Mér hefur þótt skorta skilning á því að það sé hlustað á fólkið sem tekur slaginn alla daga og ef eitthvað alvarlegt gerist er stofnuð nefnd með fólki sem situr efst í öfuga pýramítanum, það er íslenska leiðin, og á innsoginu er sagt þetta er hræðilegt í nokkrar vikur, svo er málið gleymt og grafið þar til næsta hræðilega atvik gerist. Þetta hefur verið þannig í gegnum árin að risið er flott en kjallarinn er að grotna og molna. Undirstoðirnar eru að gefa sig, það þarf ekki nema að horfa til meðferðarheimilisins Stuðla í því samhengi þegar einn af æðstu yfirmönnum Barna- og fjölskyldustofu fyrir nokkrum vikum síðan sagði í fjölmiðlum að málaflokkurinn væri í skít og mig minnir í því sama viðtali hafi forstöðumaðurinn á Stuðlum sagt að það væri ótækt að hann vistaði tíu börn á neyðarvistun þegar hún tekur fimm einstaklinga. Við skulum ekki gleyma því að þetta gerðist ekki af sjálfu sér, ekkert verður til úr engu þegar það voru 3000 ungmenni á aldrinum 16–24 ára á höfuðborgarsvæðinu hvorki í skóla né í vinnu í desember 2022 samkvæmt forvarnarnefnd sem var skipuð af skrifstofu höfuðborgarsvæðisins. Stefnulaust ungmenni er hræðilegur veruleiki, þá er ég ekki hissa á að drengir séu farnir að bera á sér hnífa og að stærstu réttarhöld landsins hafi verið haldin í samkomusal í Grafarvogi vegna ofbeldisverka ungmenna, að skotárásum hafi fjölgað og að fangelsismálastjóri skuli tala um hömlulausa og erfiða unga einstaklinga í fangelsum landsins. Einhverra hluta vegna höfum við spólað í sama hjólfarinu svo áratugum skiptir og höfum ekki þorað að nálgast vandann með nýrri nálgun. Meira segja hefur dómsmálaráðherra ekki einu sinni svarað mér um beiðni um viðtal til að takast á við vanda ungra afbrotamanna síðan í apríl að fyrirmynd YOT eða „youth offending team“ sem gengur út á það að tengja orsök og afleiðingar afbrota? Þó svo að það sé löngu tímabært að byggja mannsæmandi fangelsi hér á landi þá er það ekki eina svarið við vanda ungra afbrotamanna og aðstandenda þeirra því við skulum ekki gleyma þeim og við eigum að koma fram af virðingu við fólk og það gerum við fyrst og fremst með fræðslu og góðri stoðþjónustu. Það þarf engum lögum að breyta, þetta rúmast innan 57. greinar alm. hegn. laga. Það þarf fyrst og fremst að skapa hefð og koma með nýja nálgun í málefnum ungra afbrotamanna. Loksins er að verða til talsamband Þetta er aðalástæðan fyrir því að ég kaus að gerast Miðflokksmaður. Loksins er að verða til talsamband við fólk sem er í snertingu við vandann og umgengst hann daglega, eins og í mínu tilfelli þar sem ég hef unnið niðri á gólfi í 30 ár í mínum málaflokki sem snýr að því að vinna með ungum einstaklingum sem hafa einhverra hluta vegna átt í erfiðleikum með að fóta sig í lífinu, hvort heldur vegna sértækra námserfiðleika, fjölskylduaðstæðna eða vegna veikinda. Þetta er alvöru skynsemishyggja. Hættum að skipa endalaust í nefndir og ráð, það þarf ekki að finna upp hjólið upp á nýtt, mannauðurinn og náttúran eru til staðar og það þarf engum lögum að breyta, bara hefjumst handa og sköpum nýja hefð. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun