Skynsemishyggja Miðflokksins hvarf hratt Kristófer Már Maronsson skrifar 28. september 2024 16:32 Það er gaman fyrir okkur unga Sjálfstæðismenn að loksins heyrist eitthvað í öðrum ungliðahreyfingum í íslenskum stjórnmálum. Það kemur þó úr óvæntri átt en nýlega var stofnuð ungliðahreyfing í Suðvesturkjördæmi hjá Miðflokknum undir formennsku Antons Sveins McKee. Eins og góður maður sagði eitt sinn við mig þá þarf gott fólk í alla flokka. Anton er gæðablóð og hefur verið landi og þjóð til sóma á alþjóðlegum vettvangi. Við gengum saman í Verzlunarskólann og ég hafði hlakkað til að sjá hann, sem stjórnarmann í ungliðahreyfingu Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði, láta til sín taka á milliþingi ungra Sjálfstæðismanna í október. Allt kom þó fyrir ekki. Skynsemishyggju skipt út fyrir tilfinningar? Í viðtali á dögunum sagði Anton: „Ég ákvað að ganga til liðs við Miðflokkinn af því að stefna hans, þá sérstaklega skynsemishyggjan og sígilt frjálslyndið, höfðaði betur til mín. Eins og ég skil skynsemishyggju þá er hún hugmyndafræði sem leggur áherslu á að ákvarðanir séu teknar á grundvelli staðreynda. Í stað þess að láta tilfinningar eða popúlískar skoðanir stýra för þá byggir skynsemishyggja á því að ákvarðanir séu teknar með langtímahugsun og staðreyndir til hliðsjónar.” Það er málflutningur að mínu skapi að byggja á staðreyndum og það hafa Sjálfstæðismenn gert í áratugi, að mestu leyti í baráttu við tilfinningapólitík úr mörgum flokkum og frá flestum fjölmiðlum. Það skaut því skökku við þegar varaformaður ungliðahreyfingar Miðflokksins sendi frá sér grein þar sem því var haldið fram að Ísland væri land sem ungt fólk flýr. Ég svaraði þeirri grein enda var þar um að ræða bullyrðingu sem átti ekki við rök að styðjast. Í vikunni birtist svo grein eftir formanninn sem spyr hvort Miðflokkurinn sé fyrir ungt fólk. Því hefur verið ágætlega svarað af kollega mínum sem fer yfir eyðimerkurgöngu þingmanna Miðflokksins í málefnum ungs fólks og kraftinn í Sjálfstæðismönnum þegar kemur að málaflokknum. Það sem vakti helst athygli mína í pistli Antons voru þessi orð: „Þrátt fyrir þetta segja stjórnvöld okkur að ofangreind upptalning sé ekki rétt, við séum einfaldlega að upplifa hlutina rangt; Ísland hafi aldrei áður upplifað eins hagvöxt og hér sé best að búa. En ef almenningur finnur ekki fyrir því, hvaða máli skiptir það hvað Excel-skjölin segja? Fyrir hvern er þessi hagvöxtur?” Þetta er sannarlega viðsnúningur frá því að leggja áherslu á að ákvarðanir séu teknar á grundvelli staðreynda. Á nú að byggja á tilfinningum? Það hefur oft reynst fólki erfitt að kíkja undir húddið og skoða staðreyndir því þær passa ekki alltaf við umræðuna í samfélaginu. Það hefur verkalýðshreyfingin séð ítrekað þegar hún boðar til mótmæla sem sárafáir mæta á og flestir sem mæta eru að mótmæla öðru en því sem átti að mótmæla. Öll þjóðfélög takast á við áskoranir, Ísland er þar ekki undanskilið. Ofan í heimsfaraldur og fordæmalausa fólksfjölgun höfum við tekist á við Reykjaneselda. Flest samfélög sem fengju þrjár svona stórar áskoranir á stuttum tíma væru rjúkandi rúst - en við stöndum enn. Það er m.a. góðri stöðu þjóðarbúsins áður en yfir dundi að þakka og staðan er betri í dag en menn þorðu að vona fyrir nokkrum árum. Fyrir mörgum er róðurinn þungur, það finnst engum gaman að borga háa vexti eða háa leigu þó að einstaka aðilum þyki gaman að borga skatta. Eftir sem áður vona ég að ungliðahreyfing Miðflokksins muni taka slaginn með ungum Sjálfstæðismönnum hugmyndafræðilega við þá sem hallast til vinstri. Sjálfstæðisstefnan hefur ekki breyst Sjálfstæðisflokkurinn hefur viðhaft sömu grunnstefnu í 95 ár. Einhverjum þykir stefnunni ekki hafa verið fylgt nægilega vel undanfarið og það er ekki ósanngjörn gagnrýni að þessi ríkisstjórn hafi ekki fylgt Sjálfstæðisstefnunni í einu og öllu. Það er því miður ekki hægt að stjórna öllu þegar maður hefur innan við helming þingmanna meirihlutans. Við höfum þurft að kyngja erfiðum málum til að fá okkar í gegn, sér í lagi til að rjúfa kyrrstöðuna í orkumálum og tryggja mikilvæg framfaraskref til að ná stjórn á landamærunum eftir fjölmargar tilraunir. Fólk verður svo að gera upp við sig í næstu kosningum hvort því þyki rétt að við hefðum frekar sett orku- og hælisleitendamálin í hendur vinstri manna og verið valdalaus í stjórnarandstöðu. Þeir sem eldri eru og muna tímana þar sem Sjálfstæðisflokkurinn fékk næstum hreinan meirihluta gera eðlilega þá kröfu að sjálfstæðisstefnan umlyki allt í stjórnmálunum. Á þeim tíma tókust Sjálfstæðismenn á innan flokks en flúðu ekki í aðra flokka, eins og vinstri menn hafa blessunarlega gert alla tíð. Þessi óheillaþróun á hægri væng stjórnmálanna gerir hægri mönnum erfiðara fyrir að koma sínum sjónarmiðum á framfæri innan þings. Það er alveg ljóst að Sjálfstæðisstefnan fær ekki að njóta sín nema Sjálfstæðisflokkurinn fái meira fylgi á milli kosninga. Höfundur er hagfræðingur og starfsmaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristófer Már Maronsson Miðflokkurinn Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Það er gaman fyrir okkur unga Sjálfstæðismenn að loksins heyrist eitthvað í öðrum ungliðahreyfingum í íslenskum stjórnmálum. Það kemur þó úr óvæntri átt en nýlega var stofnuð ungliðahreyfing í Suðvesturkjördæmi hjá Miðflokknum undir formennsku Antons Sveins McKee. Eins og góður maður sagði eitt sinn við mig þá þarf gott fólk í alla flokka. Anton er gæðablóð og hefur verið landi og þjóð til sóma á alþjóðlegum vettvangi. Við gengum saman í Verzlunarskólann og ég hafði hlakkað til að sjá hann, sem stjórnarmann í ungliðahreyfingu Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði, láta til sín taka á milliþingi ungra Sjálfstæðismanna í október. Allt kom þó fyrir ekki. Skynsemishyggju skipt út fyrir tilfinningar? Í viðtali á dögunum sagði Anton: „Ég ákvað að ganga til liðs við Miðflokkinn af því að stefna hans, þá sérstaklega skynsemishyggjan og sígilt frjálslyndið, höfðaði betur til mín. Eins og ég skil skynsemishyggju þá er hún hugmyndafræði sem leggur áherslu á að ákvarðanir séu teknar á grundvelli staðreynda. Í stað þess að láta tilfinningar eða popúlískar skoðanir stýra för þá byggir skynsemishyggja á því að ákvarðanir séu teknar með langtímahugsun og staðreyndir til hliðsjónar.” Það er málflutningur að mínu skapi að byggja á staðreyndum og það hafa Sjálfstæðismenn gert í áratugi, að mestu leyti í baráttu við tilfinningapólitík úr mörgum flokkum og frá flestum fjölmiðlum. Það skaut því skökku við þegar varaformaður ungliðahreyfingar Miðflokksins sendi frá sér grein þar sem því var haldið fram að Ísland væri land sem ungt fólk flýr. Ég svaraði þeirri grein enda var þar um að ræða bullyrðingu sem átti ekki við rök að styðjast. Í vikunni birtist svo grein eftir formanninn sem spyr hvort Miðflokkurinn sé fyrir ungt fólk. Því hefur verið ágætlega svarað af kollega mínum sem fer yfir eyðimerkurgöngu þingmanna Miðflokksins í málefnum ungs fólks og kraftinn í Sjálfstæðismönnum þegar kemur að málaflokknum. Það sem vakti helst athygli mína í pistli Antons voru þessi orð: „Þrátt fyrir þetta segja stjórnvöld okkur að ofangreind upptalning sé ekki rétt, við séum einfaldlega að upplifa hlutina rangt; Ísland hafi aldrei áður upplifað eins hagvöxt og hér sé best að búa. En ef almenningur finnur ekki fyrir því, hvaða máli skiptir það hvað Excel-skjölin segja? Fyrir hvern er þessi hagvöxtur?” Þetta er sannarlega viðsnúningur frá því að leggja áherslu á að ákvarðanir séu teknar á grundvelli staðreynda. Á nú að byggja á tilfinningum? Það hefur oft reynst fólki erfitt að kíkja undir húddið og skoða staðreyndir því þær passa ekki alltaf við umræðuna í samfélaginu. Það hefur verkalýðshreyfingin séð ítrekað þegar hún boðar til mótmæla sem sárafáir mæta á og flestir sem mæta eru að mótmæla öðru en því sem átti að mótmæla. Öll þjóðfélög takast á við áskoranir, Ísland er þar ekki undanskilið. Ofan í heimsfaraldur og fordæmalausa fólksfjölgun höfum við tekist á við Reykjaneselda. Flest samfélög sem fengju þrjár svona stórar áskoranir á stuttum tíma væru rjúkandi rúst - en við stöndum enn. Það er m.a. góðri stöðu þjóðarbúsins áður en yfir dundi að þakka og staðan er betri í dag en menn þorðu að vona fyrir nokkrum árum. Fyrir mörgum er róðurinn þungur, það finnst engum gaman að borga háa vexti eða háa leigu þó að einstaka aðilum þyki gaman að borga skatta. Eftir sem áður vona ég að ungliðahreyfing Miðflokksins muni taka slaginn með ungum Sjálfstæðismönnum hugmyndafræðilega við þá sem hallast til vinstri. Sjálfstæðisstefnan hefur ekki breyst Sjálfstæðisflokkurinn hefur viðhaft sömu grunnstefnu í 95 ár. Einhverjum þykir stefnunni ekki hafa verið fylgt nægilega vel undanfarið og það er ekki ósanngjörn gagnrýni að þessi ríkisstjórn hafi ekki fylgt Sjálfstæðisstefnunni í einu og öllu. Það er því miður ekki hægt að stjórna öllu þegar maður hefur innan við helming þingmanna meirihlutans. Við höfum þurft að kyngja erfiðum málum til að fá okkar í gegn, sér í lagi til að rjúfa kyrrstöðuna í orkumálum og tryggja mikilvæg framfaraskref til að ná stjórn á landamærunum eftir fjölmargar tilraunir. Fólk verður svo að gera upp við sig í næstu kosningum hvort því þyki rétt að við hefðum frekar sett orku- og hælisleitendamálin í hendur vinstri manna og verið valdalaus í stjórnarandstöðu. Þeir sem eldri eru og muna tímana þar sem Sjálfstæðisflokkurinn fékk næstum hreinan meirihluta gera eðlilega þá kröfu að sjálfstæðisstefnan umlyki allt í stjórnmálunum. Á þeim tíma tókust Sjálfstæðismenn á innan flokks en flúðu ekki í aðra flokka, eins og vinstri menn hafa blessunarlega gert alla tíð. Þessi óheillaþróun á hægri væng stjórnmálanna gerir hægri mönnum erfiðara fyrir að koma sínum sjónarmiðum á framfæri innan þings. Það er alveg ljóst að Sjálfstæðisstefnan fær ekki að njóta sín nema Sjálfstæðisflokkurinn fái meira fylgi á milli kosninga. Höfundur er hagfræðingur og starfsmaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar