Launþega- eða verktakasamningar leikmanna í knattspyrnu á Íslandi Sigurður Ólafur Kjartansson skrifar 6. mars 2024 10:30 Stjórn LSÍ lagði fram eftirfarandi tillögu á 78. ársþingi KSÍ er varðar leikmannasamninga: Leikmannssamningur (professional contract): Samningur sem leikmaður gerir við félag, sem heimilar honum að taka við greiðslum fyrir knattspyrnuiðkun. Samningurinn er launþegasamningur og ber félagið ábyrgð á því að greiða skatt og launatengd gjöld samkvæmt landslögum um launþegagreiðslur. Samninga og félagaskiptanefnd KSÍ gerði athugasemd sem hljóðaði svo: Samninga- og félagaskiptanefnd telur fyrirhugaða tillögu varhugaverða af praktískum ástæðum og að hún sé til þess fallin að vera íþyngjandi fyrir félög. Með tillögunni er samningsfrelsi takmarkað mjög verulega án þess að fyrir því séu knýjandi rök. Mjög mismunandi er hvort það henti aðilum að gera launþega- eða verktakasamning og telur nefndin varhugavert að breyta núverandi fyrirkomulagi að því leyti, nema þá að félögin séu sammála um slíka stefnubreytingu. Þessi mótmæli létu einnig dagsins ljós: Sömuleiðis hefur verið á það bent af hálfu laga- og leikreglnanefndar KSÍ að ekki megi skylda leikmenn aðildarfélaga til félagsaðildar hjá þriðja aðila, sbr. t.d. 2. mgr. 74. stjórnarskrár (engan má skylda til aðildar að félagi). Hver og einn leikmaður fyrir sig hefur frjálsræði um aðild að félagi. Það er auðvitað fráleitt að halda því fram að með launþega samningum séu félög að skylda leikmenn til þess að fara í stéttarfélag þegar þeim er frjálst um það að ganga í eða úr þeim. Það tók mig um 12 sekúndur að finna upplýsingar um þetta á netinu og hefðu félögin geta kynnt sér upplýsingar hér. Undir þessi mótmæli skrifuðu meðal annars stærstu og fjársterkustu félög landsins: Breiðablik, FH, Víkingur og Valur. Í ársskýrslu frá 2017 um stöðu leikmannasamninga kvenna sem FIFPRO gerði kemur í ljós að aðeins 4% af þeim leikmönnum sem tóku þátt voru með verktakasamninga. FIFPRO hefur barist gegn verktakasamningum vegna bágrar stöðu þeirra og hefur það gengið vel allsstaðar nema á Íslandi. Þetta verður að teljast gangast í berhögg við stefnu Íslands í íþróttamálum. Í raun má segja að stefna knattspyrnuhreyfingarinnar og félaga á landinu á síðasta ársþingi knattspyrnuhreyfingarinnar um það að vilja ekki styðja að auknu öryggi vinnuumhverfis leikmanna er hreint út sagt ótrúlegt. Þegar ég segi knattspyrnuhreyfingin vísa ég til mótmæla nefnda KSÍ við tillögunni og aðgerðarleysi KSÍ. Um verktaka og launþega ráðningarsambönd segir Alþýðusambandið svo: Með raunverulegum verksamningi er átt við samning þar sem annar samningsaðilinn, verktaki, tekur að sér gegn endurgjaldi að sjá um framkvæmd tiltekins verks, þannig að hann ábyrgist gagnaðila sínum, verkkaupa, tiltekinn árangur af verkinu. Samningurinn er þannig milli tveggja atvinnurekenda þar sem annar atvinnurekandinn tekur að sér tiltekið verk fyrir hinn. Ráðningarsamningur er hins vegar samningur þar sem annar aðilinn, launamaður, skuldbindur sig til að vinna fyrir hinn samningsaðilann, atvinnurekanda, undir stjórn hans og á ábyrgð hans gegn greiðslu í peningum og/eða öðrum verðmætum. Af ofangreindu verður að teljast að knattspyrnuhreyfingin og allar hennar nefndir geti ekki túlkað leikmannasamninga sem verktakasamninga og með ólíkindum að ekkert hafi í þessu verið gert. Þá geta félagslið á Íslandi ekki borið fyrir sig að leikmenn séu verktakar ef ágreiningur kemur upp sjá t.d. mál nr. E-3258/2020 sem Landsréttur staðfesti síðar. Annað sem kemur til skoðunar er það að ráðningarsamningar eru almennt persónubundnir, sem þýðir að aðilar geta ekki fengið aðra aðila í sinn stað til að efna skyldur sínar skv. samningnum líkt og verktakar geta gert. Launþegi getur sem sé ekki falið öðrum að vinna fyrir sig störf sín og atvinnurekandi getur ekki selt starfsfólk sitt til vinnu hjá öðrum atvinnurekenda. Ekki verður séð að leikmenn geti fengið aðra leikmenn til þess að uppfylla skyldur sínar hjá félagsliði hins fyrrnefnda. Í Bretlandi er farið eftir ákveðnu prófi til þess að úrskurða um hvort sé að ræða verk- eða launþegasamning en það próf varð til í dómi Ready Mixed Concrete (South East) Ltd v Minister of Pensions and National Insurance, prófið hefur verið þróað áfram yfir árin. Prófið felur í sér þrjú skilyrði sem þarf að uppfylla til þess að um sé að ræða launþegaráðningarsamning, þau skilyrði má sjá hér: Personal service - which means that the ‘employee’ must perform his or her services personally; Control - which in this context is a matter of degree. What will be assessed is whether the ‘employer’ has sufficient control over the ‘employee’ in the performance of his or her work for there to be an employment relationship; and Mutuality of obligation - which, in its simplest form, is usually expressed an obligation on an ‘employee’ to work and for the ‘employer’ to provide or pay for such work (also known as the work / wage bargain). Í staðalsamningi Knattspyrnusambands Íslands (KSÍ) er ekki sérstaklega kveðið á um að leikmaður sé ábyrgur fyrir árangri sínum eða liðsins sem hann leikur með, en það eru þó skyldur og ábyrgðarþættir sem koma fram í samningnum sem benda til ráðningarsamnings frekar en verksamnings. Í 1. gr. staðalsamnings KSÍ er til dæmis kveðið á um að leikmenn skuli æfa og leika knattspyrnu með félagi sínu á samningstímanum samkvæmt ákvörðunum stjórnar þess og taka þátt í sameiginlegum verkefnum leikmanna félagsins í samráði við stjórn þess. Þetta bendir til þess að leikmaðurinn sé undir stjórn og yfirumsjón stjórnarinnar, sem er meira kennt við ráðningarsamninga. Aðalþjálfari hefur þá stjórnarrétt yfir samningsleikmanni og ber faglega ábyrgð á starfi og árangri liðsins, sem er líka meira kennt við ráðningarsamninga en verksamninga. Þá er ákvæði um það að leikmenn skuli fylgja reglum um undirbúning leikja og nota útbúnað sem félagið ákveður, sem bendir til undirstöðu yfirumsjónar og stjórnar stjórnarinnar yfir starfi leikmannsins. Þótt ekki sé sérstaklega kveðið á um að leikmaður sé ábyrgur fyrir árangri sínum eða liðsins, benda ákvæði og skyldur í staðalsamningi KSÍ til þess að um ráðningarsamning sé að ræða fremur en verksamning, og að leikmaður sé því launþegi fremur en verktaki á grundvelli samningsins. Hvað sem því líður má sjá að bersýnilega vantar þekkingu í íslenska knattspyrnu og þá sérstaklega í þau sæti sem taka ákvarðanir af hálfu félags. Við erum jú „amateurar“ þó að leikmenn okkar gefa það ekki í skyn heldur stjórnarmenn. Ég vona að stjórn LSÍ taki málið aftur upp og að félög með atkvæðisrétt sjái sóma sinn í að vernda leikmenn á landi þessu og samþykki breytinguna. Höfundur er með LL.M gráðu í íþróttarétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein KSÍ Mest lesið Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson Skoðun Skoðun Skoðun Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Blóðbað í Súdan: Framtíðarannáll? Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Á að hita upp allan Faxaflóann? Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Á tímamótum: Sameinuðu þjóðirnar í 80 ár Vala Karen Viðarsdóttir,Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Borgar sig að vanmeta menntun? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Samfylkingin hækkar gjöld á háskólanema Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötnin eru hjartsláttur fjarðarins Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Lygin um flóttamenn á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Mismunun skýrir aukningu erlendra fanga Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Farsæld barna í fyrirrúmi Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Hlúum að persónumiðaðri nálgun í öldrunarþjónustu Margrét Guðnadóttir skrifar Skoðun Viljum við stjórnarandstöðu sem þvælist ekki fyrir? Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Skólar hafa stigið skrefið með góðum árangri Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Varst þú að kaupa gallaða fasteign? Sara Bryndís Þórsdóttir skrifar Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun „Glæpir“ Íslendinga Árni Davíðsson skrifar Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar Skoðun Fleiri átök = verri útkoma í lestri? Birgir Hrafn Birgisson skrifar Skoðun Biðin sem (enn) veikir og tekur Guðlaugur Eyjólfsson skrifar Skoðun Stafrænt netöryggisbelti Hrannar Ásgrímsson skrifar Skoðun Hvert stefnir ráðherra? Aðalsteinn Árni Baldursson skrifar Skoðun Free tuition Colin Fisher skrifar Skoðun Þegar fólkið okkar langar að deyja Sigurborg Sveinsdóttir,Svava Arnardóttir skrifar Skoðun Why protest works Adam Daniel Fishwick skrifar Skoðun Í senn minning og ákvörðun um framtíð Elliði Vignisson skrifar Skoðun Reynslunni ríkari eftir fjárhagsleg áföll síðustu ára Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Ríkisstjórn lobbýistanna Jón Ferdínand Estherarson skrifar Sjá meira
Stjórn LSÍ lagði fram eftirfarandi tillögu á 78. ársþingi KSÍ er varðar leikmannasamninga: Leikmannssamningur (professional contract): Samningur sem leikmaður gerir við félag, sem heimilar honum að taka við greiðslum fyrir knattspyrnuiðkun. Samningurinn er launþegasamningur og ber félagið ábyrgð á því að greiða skatt og launatengd gjöld samkvæmt landslögum um launþegagreiðslur. Samninga og félagaskiptanefnd KSÍ gerði athugasemd sem hljóðaði svo: Samninga- og félagaskiptanefnd telur fyrirhugaða tillögu varhugaverða af praktískum ástæðum og að hún sé til þess fallin að vera íþyngjandi fyrir félög. Með tillögunni er samningsfrelsi takmarkað mjög verulega án þess að fyrir því séu knýjandi rök. Mjög mismunandi er hvort það henti aðilum að gera launþega- eða verktakasamning og telur nefndin varhugavert að breyta núverandi fyrirkomulagi að því leyti, nema þá að félögin séu sammála um slíka stefnubreytingu. Þessi mótmæli létu einnig dagsins ljós: Sömuleiðis hefur verið á það bent af hálfu laga- og leikreglnanefndar KSÍ að ekki megi skylda leikmenn aðildarfélaga til félagsaðildar hjá þriðja aðila, sbr. t.d. 2. mgr. 74. stjórnarskrár (engan má skylda til aðildar að félagi). Hver og einn leikmaður fyrir sig hefur frjálsræði um aðild að félagi. Það er auðvitað fráleitt að halda því fram að með launþega samningum séu félög að skylda leikmenn til þess að fara í stéttarfélag þegar þeim er frjálst um það að ganga í eða úr þeim. Það tók mig um 12 sekúndur að finna upplýsingar um þetta á netinu og hefðu félögin geta kynnt sér upplýsingar hér. Undir þessi mótmæli skrifuðu meðal annars stærstu og fjársterkustu félög landsins: Breiðablik, FH, Víkingur og Valur. Í ársskýrslu frá 2017 um stöðu leikmannasamninga kvenna sem FIFPRO gerði kemur í ljós að aðeins 4% af þeim leikmönnum sem tóku þátt voru með verktakasamninga. FIFPRO hefur barist gegn verktakasamningum vegna bágrar stöðu þeirra og hefur það gengið vel allsstaðar nema á Íslandi. Þetta verður að teljast gangast í berhögg við stefnu Íslands í íþróttamálum. Í raun má segja að stefna knattspyrnuhreyfingarinnar og félaga á landinu á síðasta ársþingi knattspyrnuhreyfingarinnar um það að vilja ekki styðja að auknu öryggi vinnuumhverfis leikmanna er hreint út sagt ótrúlegt. Þegar ég segi knattspyrnuhreyfingin vísa ég til mótmæla nefnda KSÍ við tillögunni og aðgerðarleysi KSÍ. Um verktaka og launþega ráðningarsambönd segir Alþýðusambandið svo: Með raunverulegum verksamningi er átt við samning þar sem annar samningsaðilinn, verktaki, tekur að sér gegn endurgjaldi að sjá um framkvæmd tiltekins verks, þannig að hann ábyrgist gagnaðila sínum, verkkaupa, tiltekinn árangur af verkinu. Samningurinn er þannig milli tveggja atvinnurekenda þar sem annar atvinnurekandinn tekur að sér tiltekið verk fyrir hinn. Ráðningarsamningur er hins vegar samningur þar sem annar aðilinn, launamaður, skuldbindur sig til að vinna fyrir hinn samningsaðilann, atvinnurekanda, undir stjórn hans og á ábyrgð hans gegn greiðslu í peningum og/eða öðrum verðmætum. Af ofangreindu verður að teljast að knattspyrnuhreyfingin og allar hennar nefndir geti ekki túlkað leikmannasamninga sem verktakasamninga og með ólíkindum að ekkert hafi í þessu verið gert. Þá geta félagslið á Íslandi ekki borið fyrir sig að leikmenn séu verktakar ef ágreiningur kemur upp sjá t.d. mál nr. E-3258/2020 sem Landsréttur staðfesti síðar. Annað sem kemur til skoðunar er það að ráðningarsamningar eru almennt persónubundnir, sem þýðir að aðilar geta ekki fengið aðra aðila í sinn stað til að efna skyldur sínar skv. samningnum líkt og verktakar geta gert. Launþegi getur sem sé ekki falið öðrum að vinna fyrir sig störf sín og atvinnurekandi getur ekki selt starfsfólk sitt til vinnu hjá öðrum atvinnurekenda. Ekki verður séð að leikmenn geti fengið aðra leikmenn til þess að uppfylla skyldur sínar hjá félagsliði hins fyrrnefnda. Í Bretlandi er farið eftir ákveðnu prófi til þess að úrskurða um hvort sé að ræða verk- eða launþegasamning en það próf varð til í dómi Ready Mixed Concrete (South East) Ltd v Minister of Pensions and National Insurance, prófið hefur verið þróað áfram yfir árin. Prófið felur í sér þrjú skilyrði sem þarf að uppfylla til þess að um sé að ræða launþegaráðningarsamning, þau skilyrði má sjá hér: Personal service - which means that the ‘employee’ must perform his or her services personally; Control - which in this context is a matter of degree. What will be assessed is whether the ‘employer’ has sufficient control over the ‘employee’ in the performance of his or her work for there to be an employment relationship; and Mutuality of obligation - which, in its simplest form, is usually expressed an obligation on an ‘employee’ to work and for the ‘employer’ to provide or pay for such work (also known as the work / wage bargain). Í staðalsamningi Knattspyrnusambands Íslands (KSÍ) er ekki sérstaklega kveðið á um að leikmaður sé ábyrgur fyrir árangri sínum eða liðsins sem hann leikur með, en það eru þó skyldur og ábyrgðarþættir sem koma fram í samningnum sem benda til ráðningarsamnings frekar en verksamnings. Í 1. gr. staðalsamnings KSÍ er til dæmis kveðið á um að leikmenn skuli æfa og leika knattspyrnu með félagi sínu á samningstímanum samkvæmt ákvörðunum stjórnar þess og taka þátt í sameiginlegum verkefnum leikmanna félagsins í samráði við stjórn þess. Þetta bendir til þess að leikmaðurinn sé undir stjórn og yfirumsjón stjórnarinnar, sem er meira kennt við ráðningarsamninga. Aðalþjálfari hefur þá stjórnarrétt yfir samningsleikmanni og ber faglega ábyrgð á starfi og árangri liðsins, sem er líka meira kennt við ráðningarsamninga en verksamninga. Þá er ákvæði um það að leikmenn skuli fylgja reglum um undirbúning leikja og nota útbúnað sem félagið ákveður, sem bendir til undirstöðu yfirumsjónar og stjórnar stjórnarinnar yfir starfi leikmannsins. Þótt ekki sé sérstaklega kveðið á um að leikmaður sé ábyrgur fyrir árangri sínum eða liðsins, benda ákvæði og skyldur í staðalsamningi KSÍ til þess að um ráðningarsamning sé að ræða fremur en verksamning, og að leikmaður sé því launþegi fremur en verktaki á grundvelli samningsins. Hvað sem því líður má sjá að bersýnilega vantar þekkingu í íslenska knattspyrnu og þá sérstaklega í þau sæti sem taka ákvarðanir af hálfu félags. Við erum jú „amateurar“ þó að leikmenn okkar gefa það ekki í skyn heldur stjórnarmenn. Ég vona að stjórn LSÍ taki málið aftur upp og að félög með atkvæðisrétt sjái sóma sinn í að vernda leikmenn á landi þessu og samþykki breytinguna. Höfundur er með LL.M gráðu í íþróttarétti.
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Sparnaðartillögur á kostnað atvinnulausra Finnbjörn A Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Atvinnustefna þarf líka að fjalla um rótgrónar atvinnugreinar Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar
Skoðun Aðgerðaáætlun í menntamálum ekki markviss Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Hermína Gunnþórsdóttir skrifar
Skoðun Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Vörusvik Rafmenntar í nafni Kvikmyndaskóla Íslands og afleiðingar þeirra Böðvar Bjarki Pétursson,Friðrik Þór Friðriksson skrifar
Störf án staðsetningar - of hátt flækjustig eða rökrétt framþróun? Hildur Ösp Gylfadóttir,Áslaug Eir Hólmgeirsdóttir Skoðun