Einn af hverjum hundrað lendir í vinnuslysi sem orsakar fjarveru frá vinnu Lovísa Ólafsdóttir skrifar 22. febrúar 2024 08:00 Það á ekki að geta gerst að einhver fari í vinnuna og snúi aldrei heim aftur. Fólk selur tíma sinn og hæfni til atvinnurekandans en ekki líf sitt. Líf hverrar manneskju er svo óendanlega miklu meira virði en sá kostnaður sem settur er í forvarnir og fyrirbyggjandi aðgerðir. Flest banaslys verða við notkun á tækjum Tölulegar upplýsingar frá Evrópu fyrir árið 2021 sýna að banaslysum á vinnustöðum fer fjölgandi og allt of margt fólk slasast við vinnu sína. Um 23% banaslysanna áttu sér stað í byggingariðnaðinum, um 17% í flutningaþjónustu, 15% í öðrum iðnaði og um 12% tengdust fiskveiðum, landbúnaði eða skógrækt. Hjá nágrannaþjóðum okkar létust 0,77 einstaklingar á hverja 100.000 starfandi í Svíþjóð og Finnlandi á móti 1,42 í Danmörku og 1,33 í Noregi árið 2021. Flest banaslysin urðu vegna notkunar á vélbúnaði eða öðrum tækjum. Sökum fjölgunar banaslysa í Evrópu fór af stað herferð um stafrænt öryggi haustið 2023 á vegum Evrópusambandsins. Til viðbótar við fjölgun banaslysa hefur einnig aukist tíðni slysa sem orsaka fjarveru frá vinnu, svokölluð fjarveruslys. Tæplega þrír fjórðu allra vinnuslysa í Evrópu ollu áverkum eins og innvortis áverkum, heilahristingi, tognunum, liðfæringum, sárum eða öðrum yfirborðsáverkum. Fjarveruslys voru algengust innan framleiðslufyrirtækja árið 2021 eða um 19% slysa. Algengara að karlar slasist en konur Ef við skoðum stöðuna hér á landi þá var fjöldi fjarveruslysa sem eru tilkynningaskyld til Vinnueftirlitsins nokkuð stöðug á árunum 2019–2022, eða um 2.000–2.200 tilkynningar á hverju ári. Þetta þýðir að á hverjum virkum degi slösuðust að meðaltali fleiri en átta manneskjur í vinnuslysi sem leiddi til fjarveru frá vinnu. Á fyrstu sex mánuðum ársins 2023 höfðu borist um 1.100 tilkynningar vegna fjarveruslysa til Vinnueftirlitsins. Það er algengara að karlar slasist en konur og má rekja það meðal annars til þess að fleiri karlar starfa í byggingariðnaði, stóriðju og flutningaþjónustu þar sem er að finna mestu áhættuna á slysum. Enn fremur eru elstu og yngstu starfsmennirnir í meiri hættu en aðrir á að slasast. Eru hjólin að snúast í átt að árangri – er slysum að fækka? Þegar þróun á heildarfjölda vinnuslysa er skoðuð, og tekið er mið af síðustu tölum frá embætti landlæknis frá 2019, þá slasast að meðaltali sextán manns í vinnunni á hverjum virkum degi. Gera má ráð fyrir að vinnuslysin séu fleiri vegna þess að ekki voru allar heilbrigðisstofnana að senda upplýsingar inn í gagnagrunn embættisins það ár. Árið 2005 var hlutfall vinnuslysa af heildarfjölda starfandi fólks á íslenskum vinnumarkaði um 4,1% samkvæmt tölulegum upplýsingum frá landlækni, en þá var skráningarmenningin ekki eins öflug og nú. Fjórtán árum síðar, árið 2019, var hlutfallið 2,2%. Þó svo að gera megi ráð fyrir einhverjum skekkjumun í þessum tölum þá sýnir þetta þróun í rétta átt. Á árunum 2005 til 2019 tókst að forða að minnsta kosti tvö þúsund og sex hundruð einstaklingum frá vinnuslysi með bættri öryggismenningu, fjölgun á öryggisstjórum og mannauðsfólki ásamt markvissum forvörnum. Eigum ekki að sætta okkur við banaslys á vinnustöðum Margt hefur áunnist varðandi banaslys á vinnustöðum þó að við eigum aldrei að sætta okkur við að þau eigi sér yfirleitt stað. Á árunum 1980–1989 voru 5,4 banaslys á vinnustöðum á ári að meðaltali, til samanburðar við 2,2 á árunum 2010–2022. Árið 2023 urðu þrjú banaslys á vinnustöðum sem er þremur banaslysum of mikið. Banaslys meðal sjómanna hér á landi heyra næstum sögunni til sem er mikill munur frá því sem áður var. Liggur ástæðan meðal annars í bættum og tæknivæddum skipaflota og góðu og markvissu forvarnastarfi, ekki síst með tilkomu Slysavarnaskóla sjómanna sem VÍS hefur unnið með í gegnum árin meðal annars í þróun á ATVIK og kaupum á vinnuflotgöllum. Ábyrgð stjórnenda Árangur í öryggismálum er ekki tilviljun heldur ákvörðun.Þó svo að mikill árangur hafi náðst í forvörnum og töluverðar framfarir átt sér stað í öryggismálum á vinnustöðum undanfarin tuttugu ár er enn mikið verk að vinna. Í dag eru kyndilberar öryggismála innan vinnustaða aðallega öryggisstjórarnir eða einstaklingur innan vinnustaðarins sem brennur fyrir öryggismálum. Það er hins vegar á ábyrgð stjórnenda að tryggja að vinnuaðstæður og vinnuskipulag sé þannig að starfsmenn verði ekki fyrir slysi. Þó er starfsmaðurinn sjálfur ekki undanskilinn ábyrgð vegna þess að hver og einn einstaklingur ber ábyrgð á sjálfum sér og náunganum sem gæti verið í hættu. Áhætturnar liggja meðal annars í menningunni sem viðhöfð er innan vinnustaðarins, samskiptum innan hans, og ekki síst í því að áhættumat er ekki framkvæmt og þar með eru forvarnir ekki settar inn í heildarskipulag og áætlanir vinnustaðarins. 70% framkvæmir ekki áhættumat Samkvæmt rannsókn sem unnin var af Evrópusambandinu árið 2018 á því hvernig „örfyrirtækjum“ og litlum fyrirtækjum gangi að uppfylla ákvæði vinnuverndarlaga, þá eru um 70% þeirra ekki að ná að uppfylla ákvæði laganna og þar með talið framkvæmdina á áhættumati eins og lögin kveða á um. Fyrirtækin telja meðal annars matið vera flókið í framkvæmd, þörf sé á einföldun og skortur sé á ráðgjöf og stuðningi. Oftar en ekki skortir bolmagn innan örfyrirtækja og lítilla fyrirtækja og gæða-og öryggisstjórnun er oft hluti af öðrum verkefnum sem gerir það að verkum að forvarnir verða ómarkvissari. Aðal áhersla stjórnenda er að halda fyrirtækinu gangandi, álagið er mikið og hendurnar oft fáar. Lang stærsti hluti fyrirtækja hér á landi eru einmitt lítil og meðalstór fyrirtæki samanborið við „örfyrirtæki“ og lítilla fyrirtækja í Evrópu og því er hægt að heimfæra þessar niðurstöður yfir á íslensk fyrirtæki. Ef okkur á að takast að ná betri árangri og fækka slysum enn frekar er mikilvægt að auka stuðning við lítil og meðalstór fyrirtæki, einfalda þætti eins og áhættumatið og efla forvarnaúrræði í formi stafrænna lausna. Mörg fyrirtæki í byggingariðnaði í Svíþjóð hafa til dæmis innleitt svokallað SSG fræðslukerfi hjá sér sem samhæfir iðnaðarþekkingu og þróar staðlaðar lausnir á algengum vandamálum. Einnig hefur verið settur á laggirnar öryggisskóla í mannvirkjagerð að finnskri fyrirmynd þar sem áhersla er lögð á að þjálfa einstaklinginn í að finna sín eigin öryggismörk ásamt því að efla öryggisvitund í starfsmannahópnum. Hægt að senda ábendingar og skrá atvik með farsíma VÍS hefur í gegnum tíðina lagt mikla áherslu á öryggi og forvarnir. Atvikaskráningakerfið ATVIK sem VÍS hefur þróað og leggur til inn í forvarnarstarf hjá sínum viðskiptavinum hjálpar fyrirtækjum að hafa yfirsýn yfir mögulegar hættur og slys í starfseminni svo hægt sé að innleiða forvarnir með markvissum hætti. Í kerfinu verða til staðlaðar skýrslur sem sendar eru með rafrænum hætti, meðal annars til Vinnueftirlitsins. Fyrir síðustu áramót var gerð mikilvæg kerfisbreyting á ATVIK sem gerir einstaklingum mögulegt að skrá atvik eða senda inn ábendingu um hættur í vinnuumhverfinu ásamt myndum í gegnum farsíma, óháð því hvar viðkomandi er staddur við vinnu sína. Forvarnir og öryggismál í fyrirrúmi Þann 29. febrúar næstkomandi verður Forvarnaráðstefna VÍS haldin í fjórtánda sinn í Hörpu. Þar mun einvala hópur fyrirlesara fjalla um öryggis- og umhverfisstjórnun út frá ólíkum sjónarhóli. Forvarnaráðstefna VÍS hefur skapað sér ákveðinn virðingarsess í íslensku atvinnulífi og er þetta einn stærsti viðburður hér á landi þar sem forvarnir og öryggismál eru í fyrirrúmi. Ráðstefnan er öllum opin. Höfundur er sérfræðingur í forvörnum fyrirtækja hjá VÍS. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinnuslys Slysavarnir Tryggingar Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Það á ekki að geta gerst að einhver fari í vinnuna og snúi aldrei heim aftur. Fólk selur tíma sinn og hæfni til atvinnurekandans en ekki líf sitt. Líf hverrar manneskju er svo óendanlega miklu meira virði en sá kostnaður sem settur er í forvarnir og fyrirbyggjandi aðgerðir. Flest banaslys verða við notkun á tækjum Tölulegar upplýsingar frá Evrópu fyrir árið 2021 sýna að banaslysum á vinnustöðum fer fjölgandi og allt of margt fólk slasast við vinnu sína. Um 23% banaslysanna áttu sér stað í byggingariðnaðinum, um 17% í flutningaþjónustu, 15% í öðrum iðnaði og um 12% tengdust fiskveiðum, landbúnaði eða skógrækt. Hjá nágrannaþjóðum okkar létust 0,77 einstaklingar á hverja 100.000 starfandi í Svíþjóð og Finnlandi á móti 1,42 í Danmörku og 1,33 í Noregi árið 2021. Flest banaslysin urðu vegna notkunar á vélbúnaði eða öðrum tækjum. Sökum fjölgunar banaslysa í Evrópu fór af stað herferð um stafrænt öryggi haustið 2023 á vegum Evrópusambandsins. Til viðbótar við fjölgun banaslysa hefur einnig aukist tíðni slysa sem orsaka fjarveru frá vinnu, svokölluð fjarveruslys. Tæplega þrír fjórðu allra vinnuslysa í Evrópu ollu áverkum eins og innvortis áverkum, heilahristingi, tognunum, liðfæringum, sárum eða öðrum yfirborðsáverkum. Fjarveruslys voru algengust innan framleiðslufyrirtækja árið 2021 eða um 19% slysa. Algengara að karlar slasist en konur Ef við skoðum stöðuna hér á landi þá var fjöldi fjarveruslysa sem eru tilkynningaskyld til Vinnueftirlitsins nokkuð stöðug á árunum 2019–2022, eða um 2.000–2.200 tilkynningar á hverju ári. Þetta þýðir að á hverjum virkum degi slösuðust að meðaltali fleiri en átta manneskjur í vinnuslysi sem leiddi til fjarveru frá vinnu. Á fyrstu sex mánuðum ársins 2023 höfðu borist um 1.100 tilkynningar vegna fjarveruslysa til Vinnueftirlitsins. Það er algengara að karlar slasist en konur og má rekja það meðal annars til þess að fleiri karlar starfa í byggingariðnaði, stóriðju og flutningaþjónustu þar sem er að finna mestu áhættuna á slysum. Enn fremur eru elstu og yngstu starfsmennirnir í meiri hættu en aðrir á að slasast. Eru hjólin að snúast í átt að árangri – er slysum að fækka? Þegar þróun á heildarfjölda vinnuslysa er skoðuð, og tekið er mið af síðustu tölum frá embætti landlæknis frá 2019, þá slasast að meðaltali sextán manns í vinnunni á hverjum virkum degi. Gera má ráð fyrir að vinnuslysin séu fleiri vegna þess að ekki voru allar heilbrigðisstofnana að senda upplýsingar inn í gagnagrunn embættisins það ár. Árið 2005 var hlutfall vinnuslysa af heildarfjölda starfandi fólks á íslenskum vinnumarkaði um 4,1% samkvæmt tölulegum upplýsingum frá landlækni, en þá var skráningarmenningin ekki eins öflug og nú. Fjórtán árum síðar, árið 2019, var hlutfallið 2,2%. Þó svo að gera megi ráð fyrir einhverjum skekkjumun í þessum tölum þá sýnir þetta þróun í rétta átt. Á árunum 2005 til 2019 tókst að forða að minnsta kosti tvö þúsund og sex hundruð einstaklingum frá vinnuslysi með bættri öryggismenningu, fjölgun á öryggisstjórum og mannauðsfólki ásamt markvissum forvörnum. Eigum ekki að sætta okkur við banaslys á vinnustöðum Margt hefur áunnist varðandi banaslys á vinnustöðum þó að við eigum aldrei að sætta okkur við að þau eigi sér yfirleitt stað. Á árunum 1980–1989 voru 5,4 banaslys á vinnustöðum á ári að meðaltali, til samanburðar við 2,2 á árunum 2010–2022. Árið 2023 urðu þrjú banaslys á vinnustöðum sem er þremur banaslysum of mikið. Banaslys meðal sjómanna hér á landi heyra næstum sögunni til sem er mikill munur frá því sem áður var. Liggur ástæðan meðal annars í bættum og tæknivæddum skipaflota og góðu og markvissu forvarnastarfi, ekki síst með tilkomu Slysavarnaskóla sjómanna sem VÍS hefur unnið með í gegnum árin meðal annars í þróun á ATVIK og kaupum á vinnuflotgöllum. Ábyrgð stjórnenda Árangur í öryggismálum er ekki tilviljun heldur ákvörðun.Þó svo að mikill árangur hafi náðst í forvörnum og töluverðar framfarir átt sér stað í öryggismálum á vinnustöðum undanfarin tuttugu ár er enn mikið verk að vinna. Í dag eru kyndilberar öryggismála innan vinnustaða aðallega öryggisstjórarnir eða einstaklingur innan vinnustaðarins sem brennur fyrir öryggismálum. Það er hins vegar á ábyrgð stjórnenda að tryggja að vinnuaðstæður og vinnuskipulag sé þannig að starfsmenn verði ekki fyrir slysi. Þó er starfsmaðurinn sjálfur ekki undanskilinn ábyrgð vegna þess að hver og einn einstaklingur ber ábyrgð á sjálfum sér og náunganum sem gæti verið í hættu. Áhætturnar liggja meðal annars í menningunni sem viðhöfð er innan vinnustaðarins, samskiptum innan hans, og ekki síst í því að áhættumat er ekki framkvæmt og þar með eru forvarnir ekki settar inn í heildarskipulag og áætlanir vinnustaðarins. 70% framkvæmir ekki áhættumat Samkvæmt rannsókn sem unnin var af Evrópusambandinu árið 2018 á því hvernig „örfyrirtækjum“ og litlum fyrirtækjum gangi að uppfylla ákvæði vinnuverndarlaga, þá eru um 70% þeirra ekki að ná að uppfylla ákvæði laganna og þar með talið framkvæmdina á áhættumati eins og lögin kveða á um. Fyrirtækin telja meðal annars matið vera flókið í framkvæmd, þörf sé á einföldun og skortur sé á ráðgjöf og stuðningi. Oftar en ekki skortir bolmagn innan örfyrirtækja og lítilla fyrirtækja og gæða-og öryggisstjórnun er oft hluti af öðrum verkefnum sem gerir það að verkum að forvarnir verða ómarkvissari. Aðal áhersla stjórnenda er að halda fyrirtækinu gangandi, álagið er mikið og hendurnar oft fáar. Lang stærsti hluti fyrirtækja hér á landi eru einmitt lítil og meðalstór fyrirtæki samanborið við „örfyrirtæki“ og lítilla fyrirtækja í Evrópu og því er hægt að heimfæra þessar niðurstöður yfir á íslensk fyrirtæki. Ef okkur á að takast að ná betri árangri og fækka slysum enn frekar er mikilvægt að auka stuðning við lítil og meðalstór fyrirtæki, einfalda þætti eins og áhættumatið og efla forvarnaúrræði í formi stafrænna lausna. Mörg fyrirtæki í byggingariðnaði í Svíþjóð hafa til dæmis innleitt svokallað SSG fræðslukerfi hjá sér sem samhæfir iðnaðarþekkingu og þróar staðlaðar lausnir á algengum vandamálum. Einnig hefur verið settur á laggirnar öryggisskóla í mannvirkjagerð að finnskri fyrirmynd þar sem áhersla er lögð á að þjálfa einstaklinginn í að finna sín eigin öryggismörk ásamt því að efla öryggisvitund í starfsmannahópnum. Hægt að senda ábendingar og skrá atvik með farsíma VÍS hefur í gegnum tíðina lagt mikla áherslu á öryggi og forvarnir. Atvikaskráningakerfið ATVIK sem VÍS hefur þróað og leggur til inn í forvarnarstarf hjá sínum viðskiptavinum hjálpar fyrirtækjum að hafa yfirsýn yfir mögulegar hættur og slys í starfseminni svo hægt sé að innleiða forvarnir með markvissum hætti. Í kerfinu verða til staðlaðar skýrslur sem sendar eru með rafrænum hætti, meðal annars til Vinnueftirlitsins. Fyrir síðustu áramót var gerð mikilvæg kerfisbreyting á ATVIK sem gerir einstaklingum mögulegt að skrá atvik eða senda inn ábendingu um hættur í vinnuumhverfinu ásamt myndum í gegnum farsíma, óháð því hvar viðkomandi er staddur við vinnu sína. Forvarnir og öryggismál í fyrirrúmi Þann 29. febrúar næstkomandi verður Forvarnaráðstefna VÍS haldin í fjórtánda sinn í Hörpu. Þar mun einvala hópur fyrirlesara fjalla um öryggis- og umhverfisstjórnun út frá ólíkum sjónarhóli. Forvarnaráðstefna VÍS hefur skapað sér ákveðinn virðingarsess í íslensku atvinnulífi og er þetta einn stærsti viðburður hér á landi þar sem forvarnir og öryggismál eru í fyrirrúmi. Ráðstefnan er öllum opin. Höfundur er sérfræðingur í forvörnum fyrirtækja hjá VÍS.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun