Íhlutun hins upplýsta alvalds Gunnar Dan Wiium skrifar 8. desember 2022 09:00 Í dag hef ég legið veikur heima og tíman notaði ég skjálfandi undir sæng og horfði á tvær bíómyndir. Ein þeirra er klassísk með Jodie Foster og heitir Contact og er frá 1997. Hin er mynd sem ég hef séð líklega tíu sinnum en það er meistaraverkið The arrival frá árinu 2016. Soundtrakkið í þeirri mynd sem er hreinn unaður er eftir undramanninn Jóhann Jóhannsson heitin og spiluð af undrakonunni Hildi Guðnadóttir meðal annars. Báðar þessa kvikmyndir lýsa veruleika sem ég sjálfur hef vonast til að verði raunin, að við jarðbúar fáum einn daginn heimsókn eða skilaboð sem gerir okkur mannfólkið agndofa og að við sem heild í kjölfarið vöknum til samkenndar í garð hvers annars. Ég meina, hvernig geta aðilar innan leigufélags réttlætt það fyrir sér að hækka leiguverð sem í flestum tilfellum bitnar á láglaunafólki þegar félagið skilaði 12.5 milljarða hagnaði á síðasta ári. Afhverju er ekkert regluverk hér á landi sem heldur utan um réttindi fólks, mannréttindi. Ég meina, afhverju á einhver örykjakona út í bæ að borga 325 þús á mánuði fyrir einhverja litla leigu íbúð þegar ég og konan mín erum að borga 150 þús á mánuði í afborganir af húsinu okkar sem við vorum shitt heppin að fá í hendurnar áður en að húsnæðisverð þrefaldaðist á sjö árum, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Svo horfi ég á hernaðarbrölt ríkja í austri og vestri í einskonar skrípaleik on TV sem segir mér að allt snúist þetta bara um aðeins einn sameiginlegan óvin, allt matreitt ofan í okkur af fréttaveitum í eigu hagsmunaaðila sem telja 1% jarðarbúa en eiga 99% af öllu verðmæti, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Ég hef síðustu ár í alvöru beðið eftir “frendly alien intervention” eða vinalegri íhlutun framandi vera. Ég hef litla sem enga trú á manninum í þeirri mynd sem hann sýnir sig. Margir kalla mig bölsýnismann, barnalegan eða samsærishneigðan eins og það sé merki um geðrof að benda á mögulegt samsæri á meðan að gera það ekki er bara innsæisskert traust á sérfræðinga og svokallaða frjálsa fjöl og samfélagsmiðla. Maðurinn þarf að upplifa sem heild, án aðgreiningar félagslegrar stéttarskiptingar, tungumála, trúarbragða að verða agndofa gagnvart æðri máttarvöldum, getum kallað það Guð bara svo lengi sem það sé afl sem sýnir sig í þeim heimi sem við sjáum og fær okkur til að sjá að lausnin felst í tengslum okkar á milli, kærleik. Upplýst alvald sem kveikir innra með okkur þennan neista og vitund um það að við erum raunverulega bara einn líkami. Það getur engin sett af stað algjörlega tilhæfulausar og tilgangslausar hækkanir á leiguhúsnæði láglaunafólks í þeirri trú að hún hafi ekki áhrif á þá sem efnameiri eru. Samviskan er ekki kölluð samviskan að ástæðulausu og brot gegn fólki, brot gegn sameiginlegri velferð okkar allra er á okkar ábyrgð, ég ber syndir mannsins á herðum mér þar til ég vakna til vitundar og upplifi úrvinnslu. Ég óska eftir hinu upplýsta alvaldi, ég óska eftir að verða agndofa með ykkur, að við verðum agndofa og sleppum þessu dauðahaldi á efnisviðjum hluta og hverfulla hugmyndafræða. Höfundur starfar sem smíðakennari, hlaðvarpsstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli eitt: Tómlæti Íslendinga Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Þetta má ekki gerast aftur! - Álag á útsvar Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Meistaragráða í lífsreynslu Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnvöld, Óskar á heima hér! Þóra Andrésdóttir skrifar Skoðun Dvel þú í draumahöll Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Í dag hef ég legið veikur heima og tíman notaði ég skjálfandi undir sæng og horfði á tvær bíómyndir. Ein þeirra er klassísk með Jodie Foster og heitir Contact og er frá 1997. Hin er mynd sem ég hef séð líklega tíu sinnum en það er meistaraverkið The arrival frá árinu 2016. Soundtrakkið í þeirri mynd sem er hreinn unaður er eftir undramanninn Jóhann Jóhannsson heitin og spiluð af undrakonunni Hildi Guðnadóttir meðal annars. Báðar þessa kvikmyndir lýsa veruleika sem ég sjálfur hef vonast til að verði raunin, að við jarðbúar fáum einn daginn heimsókn eða skilaboð sem gerir okkur mannfólkið agndofa og að við sem heild í kjölfarið vöknum til samkenndar í garð hvers annars. Ég meina, hvernig geta aðilar innan leigufélags réttlætt það fyrir sér að hækka leiguverð sem í flestum tilfellum bitnar á láglaunafólki þegar félagið skilaði 12.5 milljarða hagnaði á síðasta ári. Afhverju er ekkert regluverk hér á landi sem heldur utan um réttindi fólks, mannréttindi. Ég meina, afhverju á einhver örykjakona út í bæ að borga 325 þús á mánuði fyrir einhverja litla leigu íbúð þegar ég og konan mín erum að borga 150 þús á mánuði í afborganir af húsinu okkar sem við vorum shitt heppin að fá í hendurnar áður en að húsnæðisverð þrefaldaðist á sjö árum, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Svo horfi ég á hernaðarbrölt ríkja í austri og vestri í einskonar skrípaleik on TV sem segir mér að allt snúist þetta bara um aðeins einn sameiginlegan óvin, allt matreitt ofan í okkur af fréttaveitum í eigu hagsmunaaðila sem telja 1% jarðarbúa en eiga 99% af öllu verðmæti, af hverju má þetta bara og afhverju viljum við þetta? Ég hef síðustu ár í alvöru beðið eftir “frendly alien intervention” eða vinalegri íhlutun framandi vera. Ég hef litla sem enga trú á manninum í þeirri mynd sem hann sýnir sig. Margir kalla mig bölsýnismann, barnalegan eða samsærishneigðan eins og það sé merki um geðrof að benda á mögulegt samsæri á meðan að gera það ekki er bara innsæisskert traust á sérfræðinga og svokallaða frjálsa fjöl og samfélagsmiðla. Maðurinn þarf að upplifa sem heild, án aðgreiningar félagslegrar stéttarskiptingar, tungumála, trúarbragða að verða agndofa gagnvart æðri máttarvöldum, getum kallað það Guð bara svo lengi sem það sé afl sem sýnir sig í þeim heimi sem við sjáum og fær okkur til að sjá að lausnin felst í tengslum okkar á milli, kærleik. Upplýst alvald sem kveikir innra með okkur þennan neista og vitund um það að við erum raunverulega bara einn líkami. Það getur engin sett af stað algjörlega tilhæfulausar og tilgangslausar hækkanir á leiguhúsnæði láglaunafólks í þeirri trú að hún hafi ekki áhrif á þá sem efnameiri eru. Samviskan er ekki kölluð samviskan að ástæðulausu og brot gegn fólki, brot gegn sameiginlegri velferð okkar allra er á okkar ábyrgð, ég ber syndir mannsins á herðum mér þar til ég vakna til vitundar og upplifi úrvinnslu. Ég óska eftir hinu upplýsta alvaldi, ég óska eftir að verða agndofa með ykkur, að við verðum agndofa og sleppum þessu dauðahaldi á efnisviðjum hluta og hverfulla hugmyndafræða. Höfundur starfar sem smíðakennari, hlaðvarpsstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður.
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar