Siðrof Gunnar Dan Wiium skrifar 4. nóvember 2022 09:00 Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Skoðun Þegar samfélagið þagnar Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Stjórnleysi í íslenskri dýravernd Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Olíumjólk Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Leikskólagjöld í Kópavogi þau hæstu á landinu Örn Arnarson skrifar Sjá meira
Ég vinn í skóla. Þar er áhersla á heilbrigð samskipti og ofbeldi er að sjálfsögðu ekki liðið. Við gerum eineltisáætlanir, höldum fundi með börnum og foreldrum. Spilling og ofbeldi líðst ekki, núll tolerance. Þetta segjum við börnunum, hvort öðru og við foreldra. Foreldrar eru hvattir til að taka samtalið með börnum sínum og gerum við ekki ráð fyrir að annað sé gert. Á sama tíma og allar þessar kærleiksríku áherslur eru í hávegum hafðar sitja lýðræðiskosnir einstaklingar í skugga brota sinna og skertrar samkenndar. Þeir verða uppvísir á hverju misferlinu á fætur öðru, oft sömu einstaklingarnir en alls ekkert alltaf. Þeir detta í það á vinnutíma og tala um ríða þessari en ekki hinni, gera viðbjóðslegt grín af fötluðum, þeir semja um sölur ríkiseigna á slikk, nátengdir sjávarútvegi skjóta þeir fjármunum þjóðarinnar í vasa örfárra manna, vina sinna. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar skrifa lög sem vísa fólki út í kuldan í fylgd hnífavestisklæddra manna, og við erum að tala um örfáar hræður, sem leikandi væri hægt að finna pláss fyrir á íslenskum atvinnumarkaði. Þessir lýðræðiskosnu einstaklingar eru atvinnuþingfólk, þeir líta ekki svo á að þeir séu að þjóna fjöldanum í tímabundinnni þjónustu heldur líta þeir svo á að líðurinn þjóni þeim og ár eftir ár. Þetta eru smákongar og drottningar sem búa yfir skertri samkennd sem stafar af skakkri vitundarbylgju. Upplýsing þessara einstaklinga er engin, þeir eru keyrðir áfram af akademiskri hugmyndarfræði sem aldrei mun getað rammað inn mannúð og náungakærleik. Allt er í kerfi, þessar fimmtán hræður sem voru sendar með einkaþotu í nótt til fokking Aþenu sem by the way er nice borg ef þú ert túristi en algjört hellhole fyrir flóttafólk. Þessar manneskjur voru sendar því kerfið sagði það, computer says no og skömmin sem fylgir gerir það að verkum að verknaðurinn á sér stað í skjóli nætur og fyrir luktum dyrum. Trekk í trekk er ég minntur á afhverju ég kýs aldrei í svokölluðum lýðræðislegum kosningum. Gott og vel með malbik á göturnar, sorphirðu, flott menntakerfi og hálfkáks heilbrigðiskerfi. Ég mun aldrei setja nafn mitt við kerfi sem kerfisbundið leggur í einelti, beitir ofbeldi, lýgur, svíkur, stelur og misbýður allri samvitund. Ég er ekki að halda því fram að allir þingmenn eða konur séu dúsbags. Ég þekki persónulega nokkra/r slíka/r og get með af fullu hjarta sagt að þau eru að starfa af heilindum en málið er að þau eiga ekki séns, sama hvað þau garga úr pontu eða hvaða viðtöl eru tekin hér og þar í útvörpun og sjónvarpi, sama hvaða greinar og pistla þau skrifa. Þau ná einfaldlega ekki í gegnum um filterinn, fjötra efnisviðjana. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja sem voru sett árið 2016 segir hún og þar af leiðandi ekki á minni vakt, ekki benda á mig. Þetta eru bara lög sem er verið að framfylgja segir hún,,,,,, auðvitað verður fólk reitt er það verður vitni að valdbeitingu segir hún,,,, ég meina hvar erum við eiginlega, brave new world? Ég er búin að missa alla trú á manninn, ég er búin að draga mig í skel, ég finn það. Það er viss uppgjöf í gangi og hún tengist sorg, ég er sorgmæddur yfir þjáningu heimsins. Samt sem áður sé ég örlög mannsins eru valin og í algjöru samræmi við gefnar forsendur. En vá hvað maður fyllist miklu vonleysi og tilgangsleysi þegar gjáin milli fólksins og þeirra sem eiga að vera að stjórna landinu í umboði fólksins er orðin óbrúarleg. Höfundur starfar sem smíðakennari, þáttarstjórnandi hlaðvarpsins Þvottahúsið og umboðsmaður.
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar