60 blaðsíður af orðagjálfri Þorgrímur Sigmundsson skrifar 8. desember 2021 11:00 Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Miðflokkurinn Alþingi Mest lesið Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson Skoðun Ísland er ekki stjórntækt með verðtryggingu? Örn Karlsson Skoðun „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Ó Palestína Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Að þora að stíga skref Magnús Þór Jónsson Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Skoðun Skoðun Að þora að stíga skref Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Ísland er ekki stjórntækt með verðtryggingu? Örn Karlsson skrifar Skoðun Ó Palestína Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Er sjávarútvegur einkamál kvótakónga? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun „Þetta er algerlega galið“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig getum við stigið upp úr sorginni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Fersk fyrirheit: máttur nýársheita og skýrra markmiða Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Skilaboð hátíðarinnar Skúli S. Ólafsson skrifar Skoðun Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Raforkunotkun gagnavera minnkað mikið Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson skrifar Skoðun Göngum fyrir friði Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Skammtatölvur: Framtíð tölvunarfræði og bylting í útreikningum Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hamingjan sem leiðarljós menntakerfisins Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson skrifar Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun 2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson skrifar Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir skrifar Skoðun Tímamót Jón Steindór Valdimarsson skrifar Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar Samtök verslunar og þjónustu vita betur Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Dans verkalýðsleiðtoga í kringum gullkálfinn Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Jól í sól versus jóla í dimmu Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar Sjá meira
Sáttmáli um ríkisstjórnarsamstarf Framsóknarflokks, Sjálfstæðisflokks og Vinstrihreyfingarinnar – græns framboðs er einhver mesti langhundur sem sést hefur í pólitískri markaðssetningu. Hann hefði auðveldlega getað verið helmingi styttri og komist fyrir á færri blaðsíðum. Það hefði auðvitað ekki litið eins vel út. Plaggið á auðvitað að virka efnismikið, sem stenst enga skoðun. Það er margt ágætt í sáttmálanum ekki síst þau fjölmörgu atriði sem þar er að finna sem voru tillögur frá minnihlutanum á síðasta kjörtímabili. Þær voru slegnar út af borðinu á sínum tíma eins og um vitleysu væri að ræða. Ekki þarf að fletta nema að blaðsíðu fimm til að finna einmitt eitt slíkt atriði en þar stendur eftirfarandi „Leikreglur vinnumarkaðarins verða skýrðar með nýjum starfskjaralögum og aðgerðum gegn kennitöluflakki“ undir yfirskriftinni „Við ætlum að vaxa til meiri velsældar“ Miðflokkurinn lagði einmitt til aðgerðir á síðastliðnu kjörtímabili til höfuðs kennitöluflakki. Þá reyndist enginn áhugi vera hjá ríkisstjórnaflokkunum til að taka á þeirri meinsemd og gerðu þeir lítið úr málinu. Nú er hins vegar hægt að gera málið að sínu og það er það sem mestu skiptir fyrir stjórnarflokkana. Næsta dæmi komi spánskt fyrir sjónir. Á bls. 7 er eftirfarandi fullyrðing „Áfram verður lögð áhersla á opin og frjáls alþjóðaviðskipti, norrænt samstarf og trausta framkvæmd EES-samningsins þar sem hagsmuna Íslands er gætt í hvívetna“ Um framkvæmd EES samningsins var eins og líklega flestir muna nákvæmlega enginn áhugi hjá þáverandi og núverandi stjórnvöldum til að nýta þau ákvæði EES samningsins sem í boði eru til að gæta hagsmuna Íslands í hvívetna þegar kom að því að innleiða orkustefnu ESB með orkupakka 3.Má því líklega ekki vænta að vilji verði til þess þegar orkupakki 4 kemur til kasta þingsins. Mótsagnir á mótsagnir ofan Fullyrt er að unnið verði áfram að því að efla net- og fjarskiptaöryggi! Á sama tíma er unnið að sölu á Mílu þó svo nýr Innviðaráðherra og þáverandi Sveitarstjórnarráðherra hafi vitað af því ferli löngu fyrir kosningar en ekki séð ástæðu til að nefna það í aðdraganda þeirra. Eflaust rétt pólitískt mat. Ber þá að skilja sem svo að viðkomandi ráðherra ásamt öðrum fulltrúum meirihlutans þyki eðlilegt að þjóðin efli net- og fjarskiptaöryggi sitt svo hægt sé að selja það úr landi? Hér eins og svo víða í sáttmálanum fer ekki saman hljóð og mynd. Sem dæmi má nefna hækkað frítekjumark eldri borgara (sem hækkar þó ekki nándar nærri nóg) og eykur þannig möguleika þeirra á þátttöku á vinnumarkaði. Það er vel fyrir þá sem geta. En ef stjórnvöld eru loksins að sjá ljósið og farin að gera sér grein fyrir því að þessi tilslökun kostar ríkissjóð ekki krónu heldur þvert á móti væri ekki nær að hækka þetta miklu meira eða afnema skerðingar. Slíkar tekjur bera skatta sem skila sér í ríkissjóð. Þetta leysir þó ekki þann vanda sem mjög stór ef ekki stærsti hluti þessa fólks glímir við sem er að geta ekki unnið lengur þegar lífeyrinn dugar ekki til eðlilegrar framfærslu. Í þeim efnum skilar ríkisstjórnin auðu nú sem fyrr. Mótsagnirnar eru ekki minni þegar kemur að fjármálaumhverfi borgaranna en „Ríkisstjórnin mun leggja sitt af mörkum til að stuðla að umhverfi lágra vaxta, hóflegrar verðbólgu og góðu samráði við aðila vinnumarkaðarins til að stuðla að nauðsynlegu samspili þessara þátta“ en hækkun húsnæðisverðs er einn helsti drifkraftur verðbólgunnar sem aftur þrýstir upp launakröfum sem aftur ýtir undir verðbólgu. Miðflokkurinn lagði einmitt til á síðasta kjörtímabili að húsnæðisverð yrði tekið út úr neysluvísitölunni. Það var hvorki kjarkur né vilji til þess hjá stjórnarflokkunum. Þetta er hinn gamalkunni íslenski veruleiki og samt hyggst ríkisstjórnin láta verðtrygginguna óáreitta og lifa áfram góðu lífi. Á sama tíma og ætla má að í málaflokk fatlaðs fólks skorti 9 milljarða sem ekki eru sagðir til, hyggjast fulltrúar Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bakka upp 13 milljarða stefnu Vinstri grænna í loftslagsmálum og til að senda skýr skilaboð til fatlaðs fólks hyggst núverandi ráðherra menningarmála koma á fót ríkisrekinni streymisveitu fyrir íslenskt efni, þrátt fyrir að til staðar séu streymisveitur sem geta tekið verkefnið að sér, í gæluverkefnin vantar ekki fjármuni. Skilaboðin eru alveg skýr þrátt fyrir orð forsætisráðherra á sínum tíma um að málefni þeirra sem minnst mættu sín gætu ekki beðið. Skilaboðin eru þið verðið að bíða. Rétt er þó að óska VG til hamingju með að hin geggjaða þjóðgarðshugmynd skuli hafa lifað af þó minni sé og hafi fengið nýtt nafn. Það hljóta að vera vonbrigði fyrir hinn Örlitla grenjandi minnihluta. Eða var það kannski meirihluti? Hér hefur ekki verið komið inn á samgöngumál, málefni landbúnaðarins, rekstrarumhverfi lítilla fyrirtækja eða byggðamál en ekki eru mótsagnirnar minni í þeim hluta sáttmálans. Meira um það síðar. Sáttmáli þessara þriggja flokka er fullur af mótsögnum, bara svona allskonar fyrir alla sem allir geta túlkað út og suður, og augljóslega engin pólitík bara lægsti mögulegi samnefnari flokkanna sem teygður er í 60 blaðsíður af orðagjálfri. Höfundur er 2. varaþingmaður Miðflokksins í Norðausturkjördæmi.
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun
Skoðun Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson skrifar
Skoðun Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson skrifar
Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Mikilvægi samgöngusáttmála fyrir Vestfirði Sigríður Ólöf Kristjánsdóttir,Unnar Hermannsson,Halldór Halldórsson skrifar
Stórveldi eiga hagsmuni en ekki vini: Deilur tveggja NATO ríkja um Grænland Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Vinnulag í rannsóknaverkefnum er ekki vísbending um stjórnarhætti þess sem borgar Haraldur Ólafsson Skoðun