Sósíalistar ætla í ríkisstjórn Gunnar Smári Egilsson skrifar 15. september 2021 14:32 Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Skoðun: Kosningar 2021 Sósíalistaflokkurinn Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Skoðun Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Samkeppnin tryggir hag neytenda Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Stóðhryssur ekki moldvörpur Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Við getum gert betur Einar Bárðarson skrifar Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Ábyrg stefna í útlendingamálum Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Týndu hermennirnir okkar Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson skrifar Sjá meira
Sósíalistar hafa lagt fram plan um endurreisn íslensks samfélags eftir niðurbrot nýfrjálshyggjuáranna. Þetta er rótttækt plan í samanburði við það sem aðrir flokkar leggja fram fyrir þessar kosningar. En þetta er ekki róttækt plan í samaburði við kröfur almenning á síðustu öld; kröfur sem byggðu upp félagslegt íbúðakerfi, gjaldfrjálsa heilbrigðisþjónustu, menntun fyrir alla, veikindarétt, atvinnuleysisbætur, eftirlaun, örorkubætur og í raun allt sem einhvers virði er í hinu skipulagða samfélagi millum okkar. Við þurfum ekki útvatnaðar kröfur Hvernig stendur á þessu? Að sígildar kröfur almennings hljómi róttækar í sviði stjórnmálanna. Það er vegna þess að þetta svið, svið elítustjórnmálanna, hefur verið fært frá kröfum almennings upp að bryggju auðvaldsins. Þar er ekkert flutt nema það sem auðvaldið sættir sig við. Á meðan Sósíalistar leggja fram óritskoðaðar kröfur almennings, sem mikill meirihluti fólks styður, þá leggja flestir flokkar fram útvatnaðar kröfur, nógu mildar svo þær styggja ekki auðvaldið. Það er eins og þeir líti á það sem hlutverk sitt að draga svo úr kröfum almennings að þær raski ekki ró hinna ríku og voldugu. En slíkar kröfur munu ekki duga til að breyta um stefnu. Þær eru eins og tyggjó sem á að stinga í ryðgötin á handónýtri nýfrjálshyggjunni svo hún geti drattast áfram veginn. Þeim er ekki ætlað að breyta um stefnu, ekki ætlað til að smíða nýjan vagn, eru ekki grunnurinn að nýju og réttlátara samfélagi. Þeim er aðeins ætlað að smyrsl á sárin undan allra verstu andstyggð núverandi stefnu. Við þurfum að vita hvert við ætlum Nú þegar nýfrjálshyggjan er hrunin er öllum ljóst að fjögur ár til viðbótar undir fána hennar munu ganga frá öllum grunnkerfum samfélagsins, færa allan auð, auðlindir og völd almennings til hinna fáu, brjóta niður samfélagið, skilja almenning eftir sem valdalausan verkalýð í verbúð hinna ríku. Sósíalistar sætta sig ekki við þetta. Sósíalistar segja: Lýðræðisvettvangurinn tilheyrir almenningi, Alþingi tilheyrir almenningi og almenningur þar á engan hátt að slá af kröfum sínum áður en hann sest niður til að móta framtíðarstefnu þessa samfélags. Og Sósíalistar segja: Sagan sýnir að það er aðeins þegar stjórnmálin byggja á kröfum almennings um réttlæti, þegar stjórnmálin eru framlenging krafna um sómasamleg kjör, mannvirðingu og frelsi alls almennings; það er aðeins þá sem stjórnmál almennings hafa afl til að taka völdin af auðvaldinu og móta samfélag sem þjónar fjöldanum en ekki aðeins hinum fáu. Við þurfum að standa með draumum okkar Stórir draumar og háleit markmið sameina fólk. Sjálfsritskoðun þeirra sem fyrir fram gefast upp fyrir afli hinna ríku sundrar. Þetta höfum við séð í verkalýðsbaráttunni þar sem róttækur baráttuandi sósíalista náði að endurvekja hreyfingu sem hafði beygt sig undir vald hinna ríku. Það sama þurfum við að gera á lýðræðisvettvangi Alþingis og sveitastjórna. Sósíalistar þurfa að leggja fram kröfur sem vekja, koma með eld sem logar og bera óhræddir fram drauma kynslóðanna um réttlæti og jöfnuð. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að þar var of mikið gert fyrir hin fátæku, veiku og valdalausu. Ekkert samfélag hefur hrunið vegna þess að völdin voru dreifð, vegna þess að fólk fékk einhverju ráðið um nærsamfélag sitt, vinnustað, skóla, verslun, banka eða þær stofnanir sem samfélagið er smíðað úr. En það eru mímörg dæmi um samfélög sem hafa hrunið vegna þess að hin ríku og voldugu brutu þau niður, vegna þess að þau sem dregið höfðu til sín vald og auð gátu ekki hætt, fengu aldrei nóg. Við þurfum kjark til að taka völdin Eina leiðin til að sameina vinstra fólk og aðra réttlætissinna, samvinnufólk og þau sem berjast fyrir mannvirðingu allra, verkalýðssinna og þau sem dreymir um jöfnuð og að samfélagið sé mótað af samkennd og kærleika; eina leiðin til að sameina þetta fólk er að reisa markið hátt. Við eigum þennan draum sameiginlega, hann er það sem sameinar okkur. Karp um tæknilegar útfærslu smáatriða innan óbreytt kerfis sundrar. Þess vegna er Sósíalistaflokkurinn eins og hann er; flokkur stórra drauma og sígildra krafna um jöfnuð og réttlæti. Það er vegna þess að við getum ekki sameinast nema einmitt þar, þar sem loginn er stærstur og viljinn sterkastur. Með stuðningi kjósenda mun Sósíalistaflokkurinn byggja upp samstöðu á Alþingi um nýtt Íslands, stórkostlegt Ísland. Sósíalistar ætla sér að breyta Íslandi og flokkurinn hræðist á engan hátt að taka ábyrgð á rekstri ríkisvaldsins. Hann getur ekki beðið eftir að taka yfir stjórn ríkisvaldsins af auðvaldsflokkunum og fylgihnöttum þeirra. Höfundur er oddviti Sósíalista í Reykjavíkurkjördæmi norður.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar
Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir skrifar
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun