Samtök iðnaðarins stóðu fyrir glæsilegum kosningafundi í Hörpu í gær. Fundinum var streymt beint á Vísi en þar voru mættir allir foringjar þeirra framboða sem nú bítast um sæti á hinu háa Alþingi. Fundinn má sjá í heild sinni hér neðar en fjölmargir fylgdust með honum í beinni útsendingu.
„Þið eruð ekki lýðræðisleg samtök!“
Sigurður Hannesson stýrði fundinum og spurði leiðtogana út í það hver þeirra stefna væri í því sem sneri sérstaklega að hagsmunum þeirra fyrirtækja sem þeir eru regnhlíf fyrir. Þegar kom að Gunnari Smára var strax ljóst að hann ætlaði sér ekki að lúta forskrift SI eða upplegginu sem þar var til grundvallar.
Gunnar Smári vék umsvifalaust af sporinu þegar hann fékk orðið og vildi ræða það af hverju hann hafi ekki svarað spurningum sem SI lagði upp með. Sagði að nú væri verið að ganga til þingkosninga sem sé lýðræðisvettvangurinn, vald almennings en ríkivaldið er framkvæmdaarmur þess. Gunnar Smári sagði Sósíalistaflokkinn byggja stefnu sína á fjöldahreyfingum svo sem ASÍ, BSRB, Öryrkjabandalaginu sem Gunnar Smári sagði lýðræðisleg samtök þar sem hver maður hefði eitt atkvæði. „Samtök iðnaðarins eru ekki slík samtök. Þau eru ekki lýðræðisleg samtök…“
Strax þarna þótti Sigurði Gunnar Smári kominn út fyrir efnið og spurði hvað hann hefði fyrir sér í því? „Af hverju segirðu það, Gunnar?“
Má ég tala?
Gunnar Smári sagðist ætla að svara því: „Hjá ykkur hefur hver króna eitt atkvæði. Þannig að þeir sem eru fjárhagslega sterkastir fara með völdin í ykkar félagi. Þið kallið ykkur Samtök iðnaðarins en þið eruð ekki samtök til dæmis Hassans sem rekur saumaverkstæði á Hverfisgötu og sem gerði við úlpuna mína. Heldur eruð þið fyrst og fremst að reka hagsmuni þeirra allra fjársterkustu… “
Sigurði þótti þetta stefna í heldur einkennilegar áttir miðað við uppleggið og vildi meina að Hassan væri velkominn og gæti eftir ýmsum leiðum gerst félagi. En Gunnar Smári spurði hvort hann mætti ekki tala? Og hélt áfram.
„Ég er að benda á að stjórnmál snúast ekki um að Samtök iðnaðarins eða Samtök atvinnulífsins, samtök þeirra sem fara með völd í samfélaginu, fjársterkustu aðilana í íslensku samfélagi, komi og setji stjórnmálafólk í einhverja kennslustund og spyrji: Ert þú fylgjandi tækifærunum? Og rétta mann bækling sem er sá dýrasti þessarar kosningabaráttu þar sem þið eruð að fara fram á ríkisstyrki, skattaafslætti…“
Samkoman vissi vart hvaðan á sig stóð veðrið
Sigurður skaut því inn í að hann kannaðist bara ekkert við þetta. En Gunnar Smári var kominn í ham.
„Ef maður myndi bera þetta saman við hógværar kröfur Öryrkjabandalagsins sem er að biðja um að fá að borða út mánuðinn.“
Sigurður sagði að hann teldi að svarið við spurningunni væri komið. „Þú ert ekki maður tækifæranna.“
En Gunnar Smári lét þetta ekki slá sig út af laginu heldur hélt áfram að messa yfir samkomunni sem vissi vart hvaðan á sig stóð veðrið: „Þá eruð þið með kröfur sem eru mörgum milljörðum hærri en kröfur þessa fólks.“
Sigurður sagði og vildi stöðva hinn herskáa Sósíalista: „Þakka þér fyrir.“
En Gunnar Smári hafði ekki lokið máli sínu: „Þið eruð fyrst og fremst að tala fyrir hönd einhverra hundrað manna.“
Sakar Sigurð um að hafa sýnt Ingu Sæland fyrirlitningu
Erjum þeirra Sigurðar og Gunnars Smára var ekki lokið þar. Því Gunnar Smári tók upp þráðinn þar sem frá var horfið á Facebook-síðu sinni og sakaði Sigurð um að hafa sýnt Ingu Sæland, sem var á fundinum sem fulltrúi Flokks fólks, fyrirlitningu.
„Hann sýndu Ingu sömu fyrirlitningu og Einar Þorsteinsson í Kastljósinu fyrir ári eða svo; greip linnulaust fram í fyrir henni og sýndi með látbragði að hann tæki ekkert mark á neinu sem hún sagði.
Hvað gengur þessum mönnum til? Er þetta kvenfyrirlitning, fyrirlitning gagnvart öryrkjum, fyrirlitning á öllu sem ekki gengur um í jakkafötum og bugtar sig fyrir Sjálfstæðisflokknum?
Kannski á maður ekki að hæla forystufólki í öðrum flokkum í miðri kosningabaráttu, en það er meira vit í Ingu en heilu þingflokkunum sem menn eins og Sigurður og Einar sýna botnlausa virðingu.“
Sigurður taldi sig knúinn til að svara þessum ávirðingum og lagði orð í belg í athugasemd: „Blessaður Gunnar Smári. Ég ber virðingu fyrir Ingu Sæland og kannast ekki við þessa lýsingu þína hér af fundinum í dag. Inga stóð sig vel á fundinum og hélt sínum sjónarmiðum á lofti.“
