Vandinn er ekki bara hægrið heldur hækjur þess Gunnar Smári Egilsson skrifar 13. janúar 2021 12:45 Samkvæmt MMR & Gallup er hreina hægrið með 42-43% fylgi. Sjá hér: MMR, hægrið: 41,8% Sjálfstæðisflokkur: 24,4% Miðflokkur: 8,6% Viðreisn: 8,8% Gallup, hægrið: 42,8% Sjálfstæðisflokkur: 23,7% Miðflokkur: 9,1% Viðreisn: 10,0% Fylgi Sjálfstæðisflokks og Miðflokks er læst saman, þegar Miðflokkur stækkar minnkar Sjálfstæðisflokkurinn og öfugt. Í raun er þetta sami flokkurinn, sækir fylgi til sama fólksins. Þó ekki að öllu leyti; þannig að allir sem lyst hafa á að kjósa Sjálfstæðisflokkinn geti kosið Sigmund Davíð & co. En þetta er sama mengið, Miðflokkurinn er hlutmengi Sjálfstæðisflokksins. Svik við kjósendur Viðreisn telur sig eiga sóknarfæri út fyrir þessa hægri búbblu, að flokkurinn geti skilið sig frá Samfylkingunni (sem hefur sætt sig við að vera einskonar síamstvíburi hins óða nýfrjálshyggjuflokks Viðreisnar) á síðustu mánuðum kosningabaráttunnar og náð fylgi fyrir svo sem einum þingmanni frá fólki sem skilgreinir sig sem frjálslynda miðju. En heilt yfir nær hægrið ekki mikið ofar en þetta. Á góðum degi munu þessir flokkar fá samanlagt 40%. Á vondum degi 45%. En hægrið mun aldrei ná meirihluta í kosningum á Íslandi. Íslendingar eru nefnilega félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) upp til hópa. Ástæða þess að félagshyggjan og jafnaðarmennskan (lesist: sósíalisminn) hefur ekki haft meiri áhrif á Íslandi er að forysta þeirra flokka sem félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir) kýs beygir sig undir kröfu auðvaldsins: Að hér verði ekkert gert sem auðvaldið sættir sig ekki við. Forysta þessara flokka telur að valið sé á milli þess að vera í ríkisstjórn sem mætir harðri stjórnarandstöðu auðvaldsins (sem á alla fjölmiðla og stýrir sterkustu áróðursmaskínunum) eða fara í skjólið innan ríkisstjórnar auðvaldsflokkanna (sögulega er það xD). Það er því innbyggt í vinstrið að svíkja kjósendur sína, félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistana); forystan stundar stjórnmálin til að þóknast auðvaldinu, sem er höfuðandstæðingur almennings og þá sérstaklega félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalistana). Kosið til vinstri en stjórn til hægri Áróður hinna ríku gegn frelsis- og réttindabaráttu hinna fátæku og valdalausu hefur verið svo heiftarlegur svo lengi að forysta félagshyggju- og jafnaðarflokka (lesist: sósíalistaflokka) afneitar kjarna þessarar baráttu, beygir sig undir auðvaldið og aðlagar kröfur sinnar grasrótar að sölum hinna ríku, kúgara þess fólks sem kýs þessa flokka. Af þessum sökum er mikilvægt að vinna aftur þau hugtök sem hin kúguðu þurfa að nota í baráttu sinni: Stéttabarátta, arðrán, auðvald, verkalýður og svo framvegis. En til viðbótar við hægrið verðum við því að skoða hækjur þess. Fylgi þeirra er svona samkvæmt MMR & Gallup: MMR, hægri hækjur: 20,0% VG: 10,9% Framsókn: 9,1% Gallup, hægri hækjur: 20,0% VG: 11,7% Framsókn: 8,3% Kjósendur þessara flokka kjósa til vinstri en fá stjórn til hægri. Framsókn hefur látið svona áratugum saman en VG fyrst og fremst síðustu ár. Forysta þessara flokka er meginástæða þess í dag að félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir), sem eru meirihluti almennings, fær ekki þau stjórnvöld og ekki þá stefnu sem þeir vilja og eiga skilið. Forysta Alþýðuflokksins og síðar Samfylkingarinnar var í þessu hlutverki forystu VG á síðustu öld og fram til þess, en í dag er það fyrst og fremst forysta VG og Framsóknar sem er hindrunin fyrir því að almenningur fái þá samfélagsþróun sem meirihlutinn vill. Að grasrótin sprengi af sér forystu VG og Framsóknar Gagnvart þessu eru tvær lausnir: Annars vegar að þurrka þessa flokka út í kosningum svo engri forystu þeirra flokka sem sækir fylgi til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) muni leyfast framar að svíkja kjósendur sína. Vandinn er í raun ekki fylgi hægrisins. Það er ekkert undarlegt að það sé með um 40% fylgi, í ljósi þess að það hefur haldið völdum svo til allan lýðveldistímann og sveigt allt samfélagið að sjálfum sér og beitt valdi sínu miskunnarlaust gagnvart andstæðingum sínum, náð undir sig fjölmiðlum og almennri umræðu og svo framvegis. Vandinn er forysta þessara flokka, VG og Framsóknar í dag, sem höfða til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) í aðdraganda kosninga en gefa síðan auðvaldinu þetta fylgi eftir kosningar. Þið eigið því ekki að hneykslast á að Sjálfstæðisflokkurinn fái 20-25% fylgi í könnunum. Þið eigið að hneykslast á að VG og Framsókn fái 20%. Hvað er að því fólki sem segist ætla að kjósa þessa tvo flokka? Hinn kosturinn er að grasrót VG og Framsóknar sprengi af sér forystuna. Hvers vegna á félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) að sætta sig við forystu sem ber auðvaldið til valda? Ykkur finnst kannski skrítið að ég tali svona um kjósendur Framsóknar, en stór hluti þeirra er samvinnufólk, sem í grunninn er sósíalískt, félagshyggju- og jafnaðarfólk, þótt arfleið flokksins banni honum að tala út frá þessum staðreyndum. Breiðfylking gegn alræði auðvaldsins Komandi kosningar munu snúast um þessar víglínur. Ætlum við enn og aftur, áfram og endalaust, að sætta okkur við alræði auðvaldsins? Næstu kosningar verða um réttlæti, hvort við eigum að byggja hér upp réttlátt samfélag. Til að það geti gerst þurfa sósíalistar að stilla sér svo upp og heyja baráttu sína svo að þeir geti dregið til sín fylgi sem á vondum degi myndi kjósa VG, Framsókn eða sitja bara heima. Kosningarnar munu snúast um breiðfylkingu gegn alræði auðvaldsins, gegn eyðileggingaráhrifum nýfrjálshyggjunnar og með völdum almennings yfir eigin lífi, eigin samfélagi og eigin framtíð. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Alþingiskosningar 2021 Alþingi Mest lesið Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Þjóðin slæst við elda: Hvar er Alþingi? Baldur Borgþórsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Skoðun Um vaxtahækkanir og verð á hveiti Haukur Skúlason skrifar Skoðun Öryggi byggir á mönnun og launum Jórunn Frímannsdóttir skrifar Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Mammon hefur náð lífeyrissjóðum á sitt band Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Forgangsorkan verður ekki skert Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Umhyggja - hvað er það? Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Íþróttahreyfingin og gerviverktaka Ástþór Jón Ragnheiðarson skrifar Skoðun Tölum um tilfinningar Amanda Ásdís Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Óttinn við íslensku rafkrónuna Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Áskorun til Sjúkratrygginga Íslands – hugsum í lausnum Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Afnemum launamisrétti Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson skrifar Skoðun Taugatýpísk forréttindi Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir skrifar Skoðun Þeir borga sem nota! Tómas Kristjánsson skrifar Skoðun Að hjálpa fólki að standa á eigin fótum Jón Þór Kristjánsson skrifar Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun „Heimferða- og fylgdadeild“ Eiríkur Rögnvaldsson skrifar Skoðun Til varnar mennsku kúgarans Hans Alexander Margrétarson Hansen skrifar Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens skrifar Skoðun Engum til sóma Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Samkvæmt MMR & Gallup er hreina hægrið með 42-43% fylgi. Sjá hér: MMR, hægrið: 41,8% Sjálfstæðisflokkur: 24,4% Miðflokkur: 8,6% Viðreisn: 8,8% Gallup, hægrið: 42,8% Sjálfstæðisflokkur: 23,7% Miðflokkur: 9,1% Viðreisn: 10,0% Fylgi Sjálfstæðisflokks og Miðflokks er læst saman, þegar Miðflokkur stækkar minnkar Sjálfstæðisflokkurinn og öfugt. Í raun er þetta sami flokkurinn, sækir fylgi til sama fólksins. Þó ekki að öllu leyti; þannig að allir sem lyst hafa á að kjósa Sjálfstæðisflokkinn geti kosið Sigmund Davíð & co. En þetta er sama mengið, Miðflokkurinn er hlutmengi Sjálfstæðisflokksins. Svik við kjósendur Viðreisn telur sig eiga sóknarfæri út fyrir þessa hægri búbblu, að flokkurinn geti skilið sig frá Samfylkingunni (sem hefur sætt sig við að vera einskonar síamstvíburi hins óða nýfrjálshyggjuflokks Viðreisnar) á síðustu mánuðum kosningabaráttunnar og náð fylgi fyrir svo sem einum þingmanni frá fólki sem skilgreinir sig sem frjálslynda miðju. En heilt yfir nær hægrið ekki mikið ofar en þetta. Á góðum degi munu þessir flokkar fá samanlagt 40%. Á vondum degi 45%. En hægrið mun aldrei ná meirihluta í kosningum á Íslandi. Íslendingar eru nefnilega félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) upp til hópa. Ástæða þess að félagshyggjan og jafnaðarmennskan (lesist: sósíalisminn) hefur ekki haft meiri áhrif á Íslandi er að forysta þeirra flokka sem félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir) kýs beygir sig undir kröfu auðvaldsins: Að hér verði ekkert gert sem auðvaldið sættir sig ekki við. Forysta þessara flokka telur að valið sé á milli þess að vera í ríkisstjórn sem mætir harðri stjórnarandstöðu auðvaldsins (sem á alla fjölmiðla og stýrir sterkustu áróðursmaskínunum) eða fara í skjólið innan ríkisstjórnar auðvaldsflokkanna (sögulega er það xD). Það er því innbyggt í vinstrið að svíkja kjósendur sína, félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistana); forystan stundar stjórnmálin til að þóknast auðvaldinu, sem er höfuðandstæðingur almennings og þá sérstaklega félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalistana). Kosið til vinstri en stjórn til hægri Áróður hinna ríku gegn frelsis- og réttindabaráttu hinna fátæku og valdalausu hefur verið svo heiftarlegur svo lengi að forysta félagshyggju- og jafnaðarflokka (lesist: sósíalistaflokka) afneitar kjarna þessarar baráttu, beygir sig undir auðvaldið og aðlagar kröfur sinnar grasrótar að sölum hinna ríku, kúgara þess fólks sem kýs þessa flokka. Af þessum sökum er mikilvægt að vinna aftur þau hugtök sem hin kúguðu þurfa að nota í baráttu sinni: Stéttabarátta, arðrán, auðvald, verkalýður og svo framvegis. En til viðbótar við hægrið verðum við því að skoða hækjur þess. Fylgi þeirra er svona samkvæmt MMR & Gallup: MMR, hægri hækjur: 20,0% VG: 10,9% Framsókn: 9,1% Gallup, hægri hækjur: 20,0% VG: 11,7% Framsókn: 8,3% Kjósendur þessara flokka kjósa til vinstri en fá stjórn til hægri. Framsókn hefur látið svona áratugum saman en VG fyrst og fremst síðustu ár. Forysta þessara flokka er meginástæða þess í dag að félagshyggju- og jafnaðarfólkið (lesist: sósíalistarnir), sem eru meirihluti almennings, fær ekki þau stjórnvöld og ekki þá stefnu sem þeir vilja og eiga skilið. Forysta Alþýðuflokksins og síðar Samfylkingarinnar var í þessu hlutverki forystu VG á síðustu öld og fram til þess, en í dag er það fyrst og fremst forysta VG og Framsóknar sem er hindrunin fyrir því að almenningur fái þá samfélagsþróun sem meirihlutinn vill. Að grasrótin sprengi af sér forystu VG og Framsóknar Gagnvart þessu eru tvær lausnir: Annars vegar að þurrka þessa flokka út í kosningum svo engri forystu þeirra flokka sem sækir fylgi til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) muni leyfast framar að svíkja kjósendur sína. Vandinn er í raun ekki fylgi hægrisins. Það er ekkert undarlegt að það sé með um 40% fylgi, í ljósi þess að það hefur haldið völdum svo til allan lýðveldistímann og sveigt allt samfélagið að sjálfum sér og beitt valdi sínu miskunnarlaust gagnvart andstæðingum sínum, náð undir sig fjölmiðlum og almennri umræðu og svo framvegis. Vandinn er forysta þessara flokka, VG og Framsóknar í dag, sem höfða til félagshyggju- og jafnaðarfólks (lesist: sósíalista) í aðdraganda kosninga en gefa síðan auðvaldinu þetta fylgi eftir kosningar. Þið eigið því ekki að hneykslast á að Sjálfstæðisflokkurinn fái 20-25% fylgi í könnunum. Þið eigið að hneykslast á að VG og Framsókn fái 20%. Hvað er að því fólki sem segist ætla að kjósa þessa tvo flokka? Hinn kosturinn er að grasrót VG og Framsóknar sprengi af sér forystuna. Hvers vegna á félagshyggju- og jafnaðarfólk (lesist: sósíalistar) að sætta sig við forystu sem ber auðvaldið til valda? Ykkur finnst kannski skrítið að ég tali svona um kjósendur Framsóknar, en stór hluti þeirra er samvinnufólk, sem í grunninn er sósíalískt, félagshyggju- og jafnaðarfólk, þótt arfleið flokksins banni honum að tala út frá þessum staðreyndum. Breiðfylking gegn alræði auðvaldsins Komandi kosningar munu snúast um þessar víglínur. Ætlum við enn og aftur, áfram og endalaust, að sætta okkur við alræði auðvaldsins? Næstu kosningar verða um réttlæti, hvort við eigum að byggja hér upp réttlátt samfélag. Til að það geti gerst þurfa sósíalistar að stilla sér svo upp og heyja baráttu sína svo að þeir geti dregið til sín fylgi sem á vondum degi myndi kjósa VG, Framsókn eða sitja bara heima. Kosningarnar munu snúast um breiðfylkingu gegn alræði auðvaldsins, gegn eyðileggingaráhrifum nýfrjálshyggjunnar og með völdum almennings yfir eigin lífi, eigin samfélagi og eigin framtíð. Höfundur er félagi í Sósíalistaflokki Íslands.
Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir skrifar
Skoðun Viðhorf almennings og neytenda til sjálfbærnimála fyrirtækja og stofnana skiptir miklu máli Soffía Sigurgeirsdóttir,Trausti Haraldsson skrifar