Konur af erlendum uppruna rjúfa þögnina: Sumum þolendum markvisst haldið í viðkvæmri stöðu

Í umræðuhóp kvenna af erlendum uppruna á Facebook hafa 660 konur rætt sín á milli um kynferðisofbeldi, fordóma og útilokun. 97 þeirra hafa undirritað yfirlýsingu sem birtist á Kjarnanum í morgun. Meðfram yfirlýsingunni er áskorun til samfélagsins og 34 reynslusögur.

Í yfirlýsingunni segir að MeToo byltingin hafi leitt til þess að fólk hafi opnað augun fyrir kynferðisofbeldi, mismunun og áreitni gagnvart konum en að konur af erlendum uppruna hér á landi hafi átt erfitt með að finna sinn stað innan MeToo byltingarinnar.

„Fáar af þeim konum sem stigið hafa fram með sínar frásagnir hingað til, tilheyra þeim hópi. En er það vegna þess að við erum hafðar útundan eða kjósum við að standa hjá? Það er mikilvægt að við leitum svara við þeim spurningum og að við þorum að finna svörin við þeim. Það er ekki síður mikilvægt að skilja hvers vegna við þurfum að svara þessum spurningum, nú þegar konur hafa kosið að rjúfa þögnina, standa saman og treysta því að samfélagið leggi við hlustir og bregðist við hinni háværu umræðu með þungu undiröldunni,“ segir í yfirlýsingunni.

Upllifa sig yfirgefnar og einangraðar

Þar segir að frásagnir kvenna af erlendum uppruna séu ofnar úr fordómum, mismunun, markvissu niðurbroti, vanrækslu, útilokun og misnotkun.

„Margar okkar hafa upp­lifað það að hafa verið yfir­gefnar og ein­angr­aðar af hálfu þeirra sem þær treystu. Með því að sam­ein­ast um frá­sagnir hafa augu okkar hins vegar opn­ast fyrir því að sam­fé­lagið hefur um langa hríð snúið blinda aug­anu að ýmsu mis­jöfnu sem átt hefur sér stað gagn­vart konum af erlendum upp­runa. Fram­komu sem hefur leitt til þess að margar okkar upp­lifa sig ekki öruggar og að mörgum okkar finnst við ekki eiga sama rétt til vernd­ar, aðstöðu og rétt­inda í íslensku sam­fé­lagi.“

Þær segja mikilvægt að setja á dagskrá ástæður fordóma, mismununar og niðurbrots sem konur af erlendum uppruna upplifa á Íslandi.

„Sumum okk­ar, sem hafa orðið fórn­ar­lömb heim­il­is­of­beld­is, kyn­ferð­is­of­beldis og jafn­vel mansals, er mark­visst haldið í við­kvæmri stöðu sem jafn­vel er notuð gegn þeim. Gáf­að­ar, mennt­að­ar, sterkar og fal­legar konur flytja hingað til lands ala með sér sömu drauma og vonir og íslenskar konur um bjarta fram­tíð og vel­gengni. Þegar þessar konur sjá drauma og vonir verða að engu vegna kerf­is­bund­inna for­dóma, van­rækslu og mis­mun­un­ar, er þeim þröngvað í hlut­verk fórn­ar­lambs sem oftar en ekki er upp á kval­ara sinn kom­ið.“

Krefjast sömu athygli

Konurnar segjast nú krefjast sömu athygli og íslenskar kynsystur þeirra og að samfélagið bregðist við frásögnum þeirra með sama hætti og frásögnum íslenskra kvenna.

„Fyr­ir­tæki, sam­tök, íþrótta­fé­lög og sveit­ar­fé­lög setja nú saman aðgerða­á­ætl­anir og verk­ferla sem útrýma eiga kyn­ferð­is­legri mis­mun­un, mis­notkun og áreiti. Innan þess­ara áætl­ana og ferla þarf að vera pláss fyrir konur af erlendum upp­runa. Þar þarf að horfa sér­stak­lega til vald­efl­ingar þessa við­kvæma hóps, sem þarf ekki bara að eiga sína rödd. Sú rödd þarf líka að njóta skiln­ings og virð­ing­ar. Við viljum að vinnu­veit­endur tryggi það að við séum upp­lýstar um rétt­indi okkar og að verkferla séu skýrir og boð­leiðir greiðar þegar við þurfum að vernda rétt­indi okkar sjálfra.“

Þær segja að innan heilbrigðiskerfisins, velferðarkerfisins og dómskerfisins þurfi íslensk stjórnvöld, bæði ríki og sveitarfélög, að tryggja að konur af erlendum uppruna eigi greiða leið að úrræðum til að vernda viðkvæma stöðu sína.

„Margar okkar hafa þjáðst í þögn þegar við höfum hvorki haft þekk­ingu á eða borið traust til þess­ara þriggja kerfa sem eru uppi­staða örygg­is­nets­ins sem hvert heil­brigt sam­fé­lag passar að séu aðgengi­leg fyrir alla þá sem á þurfa að halda. Til að grípa þá sem minnst mega sín. Og til að tryggja að grund­vallar mann­rétt­indi séu virt þannig að eng­inn þurfi að líða fyrir upp­runa sinn eða lit­ar­hátt, trú sína eða kyn­hneigð.

Við ætlum ekki lengur að standa hjá í þögn. Við höfum fundið okkur vett­vang til að standa saman og teygjum okkur nú til sam­fé­lags­ins sem við búum í, elskum og vinnum í, til að standa með okk­ur. #Metoo er #VIЭlíka hreyf­ing þar sem við stöndum stoltar til að bjóða mis­munun og mis­notkun byrg­inn. Konur af erlendum upp­runa geta líka látið í sér heyra.

Þær frá­sagnir sem koma hér á eftir þarf að lesa með gler­augum virð­ing­ar, skiln­ings og var­færni. Þessar hug­rökku konur hafa valið að deila þessum sárs­auka­fullu frá­sögnum undir nafn­leysi. Við biðjum um að les­endur nýti þær til­finn­ingar sem kunna að vakna við lest­ur­inn til að finna leiðir til að bæta stöðu okkar og brúa það bil sem mynd­ast hefur á milli okkar og ann­arra í sam­fé­lag­inu.“

Áskorun til sam­fé­lags­ins:

Við skorum á sam­fé­lagið að við­ur­kenna að konur af erlendum upp­runa hafa mis­mun­andi þarfir sem þarf að mæta á vinnu­stöðum þeirra, í sam­fé­lag­inu og af hálfu þeirra sem veita sam­fé­lags­lega þjón­ustu.

Við skorum á sam­fé­lagið að við­ur­kenna að konur af erlendum upp­runa eru við­kvæmur hópur sem er útsettur fyrir kerf­is­bund­inni mis­mun­un, ofbeldi og nið­ur­broti.

Við skorum á sam­fé­lagið að innan allra áætl­ana og ferla sem snú­ast um að útrýma kyn­bund­inni mis­mun­un, áreiti og ofbeldi sé gert ráð fyrir vald­efl­ingu kvenna af erlendum upp­runa.

Við skorum á stjórn­völd, bæði ríki og sveit­ar­fé­lög að tryggja eft­ir­lit og vernd kvenna af erlendum upp­runa.

Við skorum á stjórn­völd, bæði ríki og sveit­ar­fé­lög að tryggja öruggar boð­leiðir og far­vegi til að rétt­indi kvenna af erlendum upp­runa séu virt.

Við und­ir­ritum þessa beiðni í þeirri von að þátt­taka okkar í #Metoo bylt­ing­unni styrki bönd milli allra þegna sam­fé­lags­ins og styrki bar­átt­una gegn kyn­bund­inni mis­mun­un, áreiti og ofbeldi í sam­fé­lag­inu. Með því leggjum við okkar lóð á vog­ar­skálar þess að búa til betra og örugg­ara sam­fé­lag fyrir okkur öll.

Í Facebook hópi þar sem reynslu­sögum og und­ir­skriftum kvenna af erlendum upp­runa er safnað eru 660 konur sem eru annað hvort af fyrstu eða annarri kyn­slóð inn­flytj­enda. Hér eru und­ir­skriftir 97 þeirra kvenna:

1. Nichole Leigh Mosty, banda­rísk/­ís­lensk, Kenn­ari og verkefnastjóri

2. Bar­bara Bruns Krist­vins­son, banda­rísk/­ís­lensk, Verkefnastjóri

3. Edythe L. Mang­ind­in, banda­rísk/­ís­lensk, Hjúkr­un­ar­fræð­ing­ur/­ljós­móð­ur­nemi, verkefnastjóri, stjórn­ar­kona í Sam­tökum kvenna af erlendum upp­runa á Íslandi

4. Jasmina Crnac, bosn­ísk/­ís­lensk, Stjórn­mála­fræði­nemi, full­trúi i vel­ferða­ráði Reykja­nes­bæjar

5. Angelique Kelley, banda­rísk, For­maður Sam­taka kvenna af erlendum upp­runa á Íslandi

6. Leana Clothier, banda­rísk, Nemi í íslensku sem annað mál

7. Branka Aleksandarsdóttir, serbnesk/­ís­lensk, Hag­fræð­ing­ur, sjúkra­liði, félags­liði, öryrki

8.Achie Afrikana, kenísk/­ís­lensk, Nemi í alþjóða­sam­skiptum

9. Josephine Wanjiru Wawira, kenísk/­ís­lensk, Kokkur

10. Jelena Ciric, serbnesk/kanadisk, Tónlistar- og blaða­kona

11. Azra Crnac, bosn­ísk/­ís­lensk, Nemi

12. Ania Wozniczka, pólsk/­ís­lensk, Dokt­or­snemi

13. Jenna Gott­lieb, banda­rísk, Blaða­kona

14. Katrín Níels­dótt­ir, kanadísk, Skjala­vörður

15. Tatjana Latinovic, For­maður inn­flytj­enda­ráðs, deild­ar­stjóri, þýð­andi

16. Fida Abu Libdeh, palest­ínsk/­ís­lensk, Tækni­fræð­ing­ur, MBA, frum­kvöð­ull

17. Lily Fis­her, banda­rísk, Verkefnastjóri

18. Sarah Dearne, áströlsk, Texta­höf­undur og nemi

19. Vita, indonesísk, Móðir

20. Laura Cervera, mexíkósk/­ís­lensk, Kenn­ari og túlk­ur, stjórn­ar­kona í Sam­tökum kvenna af erlendum upp­runa á Íslandi

21. Natalie Colceriu, banda­rísk/­ís­lensk, Bóka­safns­fræð­ingur

22. Ruth Adjaho Sam­ú­els­son, ganísk, Starfs­kona Land­spít­al­ans

23. Nilmini T. Salgado, srílankísk, ,Starfs­kona Land­spít­al­ans

24. Patience Afrah Antwi, Rit­ari, Teva

25. Karoline Boguslawska, pólsk/­ís­lensk, List­fræð­ing­ur/far­ar­stjóri

26. Virginia Gillard, bresk/áströlsk, Leik­kona, leik­list­ar­kenn­ari, trúður og rit­höf­undur

27. Dag­mar Trodler, þýsk, Rit­höf­und­ur,hjúkrunarfræðingur,u­mönnun fatl­aðra

28. Alex­andra Martini, Venezuelan/Italian, Lista­kona, hönn­uður

29. Maureen McLaughlin, írsk Skola­liði

30. Patricia Albuquerque, brasilísk/­ís­lensk, Kenn­ari og hótel stjórn­andi

31. Lydia Holt, banda­rísk, Rit­höf­undur

32. Katia Arena, áströlsk/ítölsk, Klíniskur sál­fræð­ing­ur, rit­höf­und­ur/­rit­stjóri

33. Shruthi Basappa, ind­versk, Arki­tekt

34. Paula Gould, banda­rísk, Mark­aðs- og fjár­fest­inga­stjóri

35. Ah Leum Kwon, suð­ur­kóresk, Nemi

36. Nina Kaggwa, úgandísk/­ís­lensk, Mark­þjálfi

37. Kathrin Lisa van der Linde, hol­lensk/þýsk, Dokt­or­snemi

38. Elizabeth Lay, banda­rísk/­ís­lensk, Upp­eld­is­fræð­ingur

39. Susan Gollifer, ensk/g­væj­önsk, Mann­rétt­inda­kenn­ara

40. Sante Feaster, banda­rísk, Sam­skipti og rann­sóknir

41. Randi W. Stebbins, banda­rísk, Kenn­ari

42. Krist­björg Eva Andersen Ramos, ekvadorsk, Stjórn­mála­fræði­nemi

43. Amal Tamimi, palest­ínsk/­ís­lensk, Félags­fræð­ingur

44. Feriane Amrouni, alsírsk, Kenn­ari

45. Naila Zahin Ana, Bangladesh, Rit­höf­undur

46. Louise Harris, bresk, Lista­kona, kenn­ari

47. Wiola Anna Ujazdowska, pólsk, Lista­kona

48. Maricris Castillo de Luna, filippseysk, Kenn­ari

49. Yara Polana, mósambisk, Hönn­uð­ur­/­for­rit­ari

50. Grace Achieng, kenísk, Kenn­ari

51. Juliet Newson, nýsjá­lensk, Jarð­fræð­ingur og jarð­varma­verk­fræð­ingur

52. Marika Sochorová, slóvakís­k/­ís­lensk, Skurð­hjúkr­un­ar­fræð­ingur

53. Syanam Syanam Syanam, Sölu­full­trúi

54. Candice Michelle Goddard, suð­ur­a­frísk, Þjón­ustu­full­trúi

55. Martina Willi­am, jama­ísk, Leik­skóla­liði

56. Emily Ward, banda­rísk/­ís­lensk, Nemi

57. Morna Manekeller, skosk, Móð­ir, blóma­hönn­uður

58. Jo Van Schalkwyk, suð­ur­a­frísk, Texta­höf­undur og verkefnastjóri

59. June Scholtz, suður-afrísk/­ís­lensk, Fisk­verka­kona

60. Fanný Goupil-Thiercelin, frönsk/­ís­lensk, Þjón­ustu­starf

61. Amy Lee, ensk/áströlsk, Leik­skóla­kenn­ari

62. Joanne Kearney, írsk, Tón­list­ar­kona/­nem­i/kokkur

63. Dorota Joanna Kapanke, pólsk/­ís­lensk, Sölu­kona

64. Patience A. Karls­son, ganísk, entrepenure, education and healthcare

65. Joanna Ewa Dominiczak, pólsk, kenn­ari

66. Laura Valentino, banda­rísk/­ís­lensk, Lista­kona og við­móts­hönn­uður

67. Andrea Ellen Jones, banda­rísk/­ís­lensk, Silf­ur­smiður og fyr­ir­tækja­eig­andi

68. Brynja Elisa­beth Hall­dórs­dóttir Guð­jóns­son, banda­rísk/­ís­lensk, Lektor Háskóla Íslands

69. Sabine Leskopf þýsk/­ís­lensk Vara­borg­ar­full­trúi

70. Verity Louise Sharp, bresk, Verkefnastjóri

71. Saadet Özdemir Hilm­ars­son , tyrk­nesk/­ís­lensk, Leik­skóla­kenn­ari, starfs­kona ATVR

72. Joanna Marcinkowska, pólsk/­ís­lensk, Verkefnastjóri

73. Heather Millard, bresk, Kvik­mynda­fram­leið­andi

74. Elena Vladimirovna Zaytseva, rússnesk/­ís­lensk, Grunn­skóla­kenn­ari starfar í dag á leik­skól­anum

75. Shelag Smith, suður-afrísk, höfuðbeina-og spjaldhryggsjafnari/nudd­ari/texta­smiður

76. Ellen Hong Van Truong, víetnömsk/­Ís­lensk, MA-­nemi í félags­ráð­gjöf

77. Telma Velez, pórtugalsk/­ís­lensk, Leik­skóla­kenn­ari/MA. nemi alþjóð­leg­sam­skipti

78. Sara Elísa­bet Hösk­ulds­dótt­ir, banda­rísk/­ís­lensk, kenn­ara­nemi

79. Jessica Villarreal Karren, mexíkósk, Við­skipta­fræð­ingur

80. Silvia Zingara, pórtugalsk,“sm­all business owner-keep it clean”

81. Gloria Zar­ela Castro Conde, per­úsk/­ís­lensk, Háskóla­nemi HÍ

82. Claudia Ashonie Wil­son, jama­ísk/­ís­lensk, lög­maður

83. Marion Poil­vez ,frönsk, dokt­or­snemi HÍ

84. Ana Isor­ena Atla­son, fil­i­peysk/­ís­lenskt, leik­sóla­kenn­ari

85. Zitha Ngulu­be, zimbwean/iceland­ic, Stundent HÍ & Head of hou­skeep­ing

86. Katla Ein­ars, banda­rísk/­ís­lensk, förð­un­ar­fræð­ingur og stílisti

87. Sangeet Kaur, Singa­pore, Asst. nurse Land­spít­ali

88. Anna María Milosz, pólsk/­ís­lensk, túlk­ur­/þýð­and­i/­bók­ari

89. Amanda Jo Wood, banda­rísk, tourist shop

90. Marvi Ablaza Gil, filli­peysk, hjúkr­un­ar­fræð­ingur

91. Oli­via Daw­son, bresk, Verk­efna­stjóri

92. Yerzhana Akh­metzhanova, íslensk rík­is­borg­ari, skrif­stofu­stjóri

93. Deepa Iyeng­ar, banda­rísk, B.A. stu­dent lingu­ist­ics, HÍ

94. Lingdi Shao, kín­versk, Freelance translator and proof­r­eader

95. Kriselle Lou Suson Jóns­dótt­ir, filli­peysk/­ís­lensk, mennt­un­ar­fræð­ingur

96. Ana­maria de Holt, úng­versk, Lista­kona

97. Meike Witte, Ferð­ar­ráð­gjafi og leið­sögu­maður

Yfir­lýs­ing kvenna af erlendum upp­runa sem búa á Íslandi:

#Metoo bylt­ingin á Íslandi hefur leitt til þess að fólk hefur opnað augun fyrir kyn­ferð­is­of­beldi, mis­munun og áreiti gagn­vart kon­um. Konur úr ýmsum starfs­stéttum hafa stigið fram og deilt frá­sögnum úr sínu vinnu­um­hverfi þar sem þær hafa orðið fyrir mark­vissu nið­ur­broti og kerf­is­bund­inni mis­beit­ingu valds af hálfu karl­manna. Konur hafa und­an­farið staðið upp og kraf­ist þess að sam­fé­lagið í heild sinni opni blinda augað sem snúið hefur að þess­ari stöðu. Kyn­bundin mis­munun leiðir til mis­notk­unar og áreitis og því þurfa vinnu­veit­endur að setja sér áætl­anir og hrinda í fram­kvæmd verk­ferlum sem tryggja jafn­ræði kynj­anna.

Frásagnir kvenna af erlendum upp­runa eru ofnar úr for­dóm­um, mis­mun­un, mark­vissu nið­ur­broti, van­rækslu, úti­lokun og mis­notk­un. Margar okkar hafa upp­lifað það að hafa verið yfir­gefnar og ein­angr­aðar af hálfu þeirra sem þær treystu. Með því að sam­ein­ast um frá­sagnir hafa augu okkar hins vegar opn­ast fyrir því að sam­fé­lagið hefur um langa hríð snúið blinda aug­anu að ýmsu mis­jöfnu sem átt hefur sér stað gagn­vart konum af erlendum upp­runa. Fram­komu sem hefur leitt til þess að margar okkar upp­lifa sig ekki öruggar og að mörgum okkar finnst við ekki eiga sama rétt til vernd­ar, aðstöðu og rétt­inda í íslensku sam­fé­lagi. 

Hér á eftir fara frá­sagnir hug­rakkra kvenna sem deila með okkur sínum veru­leika. Við óskum einskis ann­ars en að þær séu lesnar með virð­ingu fyrir því sem systur okk­ar, mæð­ur, dætur og bestu vin­konur hafa upp­lifað og að hver og einn les­andi spyrji sig hvort hann/hún hefði getað brugð­ist öðru­vísi við. Við óskum þess að við leitum leiða til þess að við sem sam­fé­lag getum stutt og styrkt konur af erlendum upp­runa. Við óskum þess að hver og einn finni leiðir til að brjóta niður múra þagnar og hræðslu í þeim til­gangi að leggja sitt af mörkum við að skapa öruggan stað í sam­fé­lag­inu fyrir konur sem þurfa á vernd og styrk að halda.

Það er mik­il­vægt að setja á dag­skrá ástæður for­dóma, mis­mun­unar og nið­ur­brots sem konur af erlendum upp­runa upp­lifa á Íslandi. Sumum okk­ar, sem hafa orðið fórn­ar­lömb heim­il­is­of­beld­is, kyn­ferð­is­of­beldis og jafn­vel mansals, er mark­visst haldið í við­kvæmri stöðu sem jafn­vel er notuð gegn þeim. Gáf­að­ar, mennt­að­ar, sterkar og fal­legar konur flytja hingað til lands ala með sér sömu drauma og vonir og íslenskar konur um bjarta fram­tíð og vel­gengni. Þegar þessar konur sjá drauma og vonir verða að engu vegna kerf­is­bund­inna for­dóma, van­rækslu og mis­mun­un­ar, er þeim þröngvað í hlut­verk fórn­ar­lambs sem oftar en ekki er upp á kval­ara sinn kom­ið.

Konur af erlendum upp­runa krefj­ast nú sömu athygli og íslenskar kyn­systur þeirra og að sam­fé­lagið bregð­ist við þeirra frá­sögnum með sama hætti og frá­sögnum íslenskra kvenna. Fyr­ir­tæki, sam­tök, íþrótta­fé­lög og sveit­ar­fé­lög setja nú saman aðgerða­á­ætl­anir og verk­ferla sem útrýma eiga kyn­ferð­is­legri mis­mun­un, mis­notkun og áreiti. Innan þess­ara áætl­ana og ferla þarf að vera pláss fyrir konur af erlendum upp­runa. Þar þarf að horfa sér­stak­lega til vald­efl­ingar þessa við­kvæma hóps, sem þarf ekki bara að eiga sína rödd. Sú rödd þarf líka að njóta skiln­ings og virð­ing­ar. Við viljum að vinnu­veit­endur tryggi það að við séum upp­lýstar um rétt­indi okkar og að verk­ferlar séu skýrir og boð­leiðir greiðar þegar við þurfum að vernda rétt­indi okkar sjálfra.

Innan heil­brigð­is­kerf­is­ins, vel­ferð­ar­kerf­is­ins og dóms­kerf­is­ins þurfa íslensk stjórn­völd, bæði ríki og sveit­ar­fé­lög, að tryggja það að konur af erlendum upp­runa eigi greiða leið að úrræðum til að vernda við­kvæma stöðu sína. Margar okkar hafa þjáðst í þögn þegar við höfum hvorki haft þekk­ingu á eða borið traust til þess­ara þriggja kerfa sem eru uppi­staða örygg­is­nets­ins sem hvert heil­brigt sam­fé­lag passar að séu aðgengi­leg fyrir alla þá sem á þurfa að halda. Til að grípa þá sem minnst mega sín. Og til að tryggja að grund­vallar mann­rétt­indi séu virt þannig að eng­inn þurfi að líða fyrir upp­runa sinn eða lit­ar­hátt, trú sína eða kyn­hneigð. 

Við ætlum ekki lengur að standa hjá í þögn. Við höfum fundið okkur vett­vang til að standa saman og teygjum okkur nú til sam­fé­lags­ins sem við búum í, elskum og vinnum í, til að standa með okk­ur. #Metoo er #VIЭlíka hreyf­ing þar sem við stöndum stoltar til að bjóða mis­munun og mis­notkun byrg­inn. Konur af erlendum upp­runa geta líka látið í sér heyra.

Þær frá­sagnir sem koma hér á eftir þarf að lesa með gler­augum virð­ing­ar, skiln­ings og var­færni. Þessar hug­rökku konur hafa valið að deila þessum sárs­auka­fullu frá­sögnum undir nafn­leysi. Við biðjum um að les­endur nýti þær til­finn­ingar sem kunna að vakna við lest­ur­inn til að finna leiðir til að bæta stöðu okkar og brúa það bil sem mynd­ast hefur á milli okkar og ann­arra í sam­fé­lag­inu.

Yfirlýsingin á ensku

The #Metoo movem­ent here in Iceland has opened many an eye to sexual abuse, discrim­ination and harass­ment aga­inst women. Women from vari­ous career fields have stepped up and shared stor­ies from wit­hin their places of work. Stor­ies which are laced with degradation and the systematic abuse of male power. Women have stood up and dem­anded that soci­ety no lon­ger turn a blind eye, work places need to put into act­ion plans and systems to promote genuine equ­ality and era­d­icate the very root of the problem that is sexual discrim­ination lea­d­ing to abuse and harass­ment.

We women of for­eign origin res­i­ding in Iceland have had a difficult time find­ing our place wit­hin the #Metoo movem­ent. It must be not­iced that in previ­ously rel­e­a­sed stor­ies and petit­ions there is a lack of women of for­eign orig­in. Were we left behind or did we choose not to parta­ke? Both questions are very valid and import­ant for us to dare and ask our­selv­es. More import­antly the fact that we should have to ask these questions need be und­er­stood. We have decided to break our silence, stand together in solida­rity and trust that the soci­ety wit­hin which we res­ide will take not­ice and take act­ion on our behalf.

Our stor­ies are laced with preju­dice, discrim­ination, systematic degradation, seclusion, man­ipulation and abuse of the worst kind. Many of us have experienced extreme abandon­ment and isolation at the hands of the very people who are responsi­ble for prot­ect­ing and empower­ing us. Through shar­ing our stor­ies we have lear­ned that soci­ety has looked the other way far too long, and in doing so has created a space where far too many of us do not feel safe or even that we have rights to the same prot­ect­ions and amenities as our Icelandic sisters.

In the following pages some very brave women have shared with us their stories. We ask only that you read these stories with respect for that which our sisters, mothers, daughters and best friends have survived. We ask that anyone reading this look within and ask yourself what could I have done differently? How can I support and empower women of foreign origin in my place of work? What can I, from my position of power do to help break down the walls of silence and fear in order to help create a safe place for every woman in need within my community? 

It is very important that we address firstly the very root of prejudice, neglect, discrimination and degradation which women of foreign origin experience in Iceland. Women whom have become victims of domestic violence, sexual abuse and even human trafficking are held in a certain position in society where their vulnerable status is manipulated and used against them. Women who are intelligent, well educated, beautiful and strong move here with the same dreams and hopes as any woman born of Icelandic blood. When those dreams are shattered through systematic prejudice, degradation and discrimination many women are forced into a space where they become victims dependent upon their abusers. 

We demand that action be taken on our behalf. Many businesses, unions, athletic clubs and even municipalities are putting forth plans of action in order to wipe out sexual discrimination, abuse and harassment. We demand that within these plans of action there be specific allowances for women of foreign origin. The allowances must include empowerment schemes where we too have a voice which is not only heard but respected. We demand that within workplaces we are taught our rights and proper resources are provided in order for us to appeal and report when we understand our rights have been abused or broken. 

We also demand that within the healthcare, welfare and justice systems the Icelandic government and all local municipalities also design plans of action and develop an appeal system accessible to us, with respect to our vulnerable status. Many women have suffered in silence simply due to the fact that they either have no knowledge or trust for these three very important social systems designed to serve and protect every person regardless of nationality, skin color, religion or sexual preference. 

We will no longer remain silent, we have found our platform of solidarity and look now to the very society in which we live, love and work to stand with us. #Metoo is now a movement where #Wetoo stand loudly and proudly to say no more discrimination and abuse. We are women of foreign origin residing in Iceland hear us roar…..

The following stories must be read with caution, respect and understanding. Remember these brave women who have chosen to share with you their pain and degradation have asked to be left anonymous. Please learn from what you read and use the feelings you experience to help improve our situations and bridge that gap which exists in our society. 

This is our proclamation to our fellow countrymen here in our home away from home, Iceland. We sign this proclamation in hope that our participation in the #Metoo movement will only strengthen bonds between all citizens and strengthen the fight to eradicate sexual discrimination, harassment and violence within our society. Help us to create a safe place in every community….

Challenge to society:

Admission that women of foreign origin have diverse needs which must be met in the work place, society and by social service providers.

Admission that women of foreign origin are vulnerable and susceptible to systematic degradation, sexual harassment and violence.

Every plan of action to eradicate gender based discrimination, harassment, and abuse must have distinct empowerment and appeal schemes for women of foreign origin.

Government organizations at federal and local levels must find a way to ensure oversight and protection in eradicating discrimination against women of foreign origin.

Government organizations at federal and local levels must insure that women of foreign origin have ready access their rights and to measures to both charge and appeal if their rights have been broken.

We strive together to create an inclusive “safe place” for victims in every community.