Kæri rúnkari Fanney Birna Jónsdóttir skrifar 6. desember 2013 06:00 Nú eru nákvæmlega 15 dagar síðan við hittumst á Vesturgötunni. Ég var á leiðinni heim eftir uppistand en þú að bíða eftir heppilegu fórnarlambi. Ég veit ekki hversu lengi þú varst búinn að bíða þarna í myrkrinu; það var náttúrulega enginn annar á sveimi vestur í bæ svona rétt eftir miðnætti. Það kom mér töluvert á óvart þegar ég nálgaðist Mercedes Benz-bifreið þína að þú kveiktir ljósin inni í henni. En ég skildi pælinguna þegar ég gekk fram hjá. Þú varst reyndar ekkert í líkingu við það sem ég hafði ímyndað mér. Ég hef alltaf séð fyrir mér gamla einmana karla, nakta undir síðum „Inspector Clouseau“-rykfrökkum, en ekki svona ungan mann með starandi augnaráð. Alltaf lærir maður eitthvað nýtt. Þú sast þarna inni, gónandi á mig og fróaðir þér af miklum móð. Þetta fór ekkert fram hjá mér; það var algjör óþarfi að reisa mjaðmirnar upp. Ástæðan fyrir þessari orðsendingu til þín er að mig grunar að þér finnist þetta afskaplega saklaus hegðun; eftir allt saman varstu bara inni í bílnum þínum og beittir engan beinu ofbeldi. Þannig leið mér líka fyrst, mér fannst þú hlægilegur og vorkenndi þér. En síðan fóru að renna á mig tvær grímur; hvað ef þessi aumkunarverða sýning er ekki nóg fyrir þig? Hvað gerir þú næst? Er mér óhætt að halda áfram að labba ein heim? Eða var það kannski aldrei í lagi? Þarna hætti ég að hlæja. Því þessi hegðun þín – sama hversu saklaus þér finnst hún – ógnaði mér. Þú náðir að hrifsa mig inn í þetta óöryggi og ótta sem svo margar kynsystur mínar hafa talað um en ég hef aldrei almennilega skilið – fyrr en núna. Við eigum allar á hættu að menn eins og þú – eða verri – leggi í göturnar okkar. Það hreyfði við mér. Ég fletti upp bílnúmerinu þínu, hringdi í lögregluna og gaf þeim upp allar upplýsingar um þig. Þeir sögðust ætla að skoða málið; þeir vita af þér. Ég vona því að þú hugsir þig tvisvar um áður en þú ferð aftur í miðnæturbíltúr í Vesturbænum. Og ógnar fleiri konum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fanney Birna Jónsdóttir Mest lesið Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun
Nú eru nákvæmlega 15 dagar síðan við hittumst á Vesturgötunni. Ég var á leiðinni heim eftir uppistand en þú að bíða eftir heppilegu fórnarlambi. Ég veit ekki hversu lengi þú varst búinn að bíða þarna í myrkrinu; það var náttúrulega enginn annar á sveimi vestur í bæ svona rétt eftir miðnætti. Það kom mér töluvert á óvart þegar ég nálgaðist Mercedes Benz-bifreið þína að þú kveiktir ljósin inni í henni. En ég skildi pælinguna þegar ég gekk fram hjá. Þú varst reyndar ekkert í líkingu við það sem ég hafði ímyndað mér. Ég hef alltaf séð fyrir mér gamla einmana karla, nakta undir síðum „Inspector Clouseau“-rykfrökkum, en ekki svona ungan mann með starandi augnaráð. Alltaf lærir maður eitthvað nýtt. Þú sast þarna inni, gónandi á mig og fróaðir þér af miklum móð. Þetta fór ekkert fram hjá mér; það var algjör óþarfi að reisa mjaðmirnar upp. Ástæðan fyrir þessari orðsendingu til þín er að mig grunar að þér finnist þetta afskaplega saklaus hegðun; eftir allt saman varstu bara inni í bílnum þínum og beittir engan beinu ofbeldi. Þannig leið mér líka fyrst, mér fannst þú hlægilegur og vorkenndi þér. En síðan fóru að renna á mig tvær grímur; hvað ef þessi aumkunarverða sýning er ekki nóg fyrir þig? Hvað gerir þú næst? Er mér óhætt að halda áfram að labba ein heim? Eða var það kannski aldrei í lagi? Þarna hætti ég að hlæja. Því þessi hegðun þín – sama hversu saklaus þér finnst hún – ógnaði mér. Þú náðir að hrifsa mig inn í þetta óöryggi og ótta sem svo margar kynsystur mínar hafa talað um en ég hef aldrei almennilega skilið – fyrr en núna. Við eigum allar á hættu að menn eins og þú – eða verri – leggi í göturnar okkar. Það hreyfði við mér. Ég fletti upp bílnúmerinu þínu, hringdi í lögregluna og gaf þeim upp allar upplýsingar um þig. Þeir sögðust ætla að skoða málið; þeir vita af þér. Ég vona því að þú hugsir þig tvisvar um áður en þú ferð aftur í miðnæturbíltúr í Vesturbænum. Og ógnar fleiri konum.
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun