Fer langt á spilagleðinni Trausti Júlíusson skrifar 2. október 2012 00:01 Contalgen Funeral Hljómsveitin Contalgen Funeral er frá Sauðárkróki. Pretty Red Dress er hennar fyrsta plata. Hún var tekin upp í Stúdíói Benmen sem starfrækt er á staðnum. Pretty Red Dress hefur bæði augljósa kosti og galla. Hugmyndin á bak við plötuna er hæpin og textarnir er skelfilega vondir. Einhvers konar endurunnið bull um viskídrykkju, dópneyslu og heimilislausa ólánsmenn. Ég geri mér grein fyrir því að hljómsveitin er ekki að biðja um að vera tekin alvarlega fyrir textasmíðar, en þetta er samt of lélegt. Flutningurinn er ágætur. Söngurinn er samt á köflum slakur. Það kemur aldrei vel út að herma eftir Tom Waits. En Contalgen Funeral hefur líka kosti. Lagasmíðarnar eru margar ágætar, grípandi og skemmtilegar. Söngvarinn og lagasmiðurinn Andri Már Sigurðsson hefur greinilega alveg burði til að semja lög sem náð geta vinsældum. Stærsti kosturinn er svo spilagleðin. Það heyrist vel á plötunni að meðlimir Contalgen Funeral hafa skemmt sér konunglega við gerð hennar og það smitast til áheyrandans. Á heildina litið er þetta sem sagt ansi misjöfn plata. Hljómsveitin er að mörgu leyti efnileg, en Andri Már þarf að ákveða hvort hann langar til að verða alvöruhöfundur eða hvort honum nægir að skrumskæla erlenda blúsrokkara. Hann getur gert miklu betur. Það má hins vegar alveg hafa gaman af Pretty Red Dress ef manni tekst að horfa fram hjá göllunum. Mest lesið Frumsýning á Vísi: Eldgos, hamfarir og ást í kitlu fyrir Eldana Bíó og sjónvarp Stjörnulífið: Maraþon, brúðkaup og gellugallinn Lífið Sonur Rögnu og Árna kominn með nafn Lífið Skúli hannaði hof fyrir Grímu Lífið Kom með blóðugar tær í mark eftir heilt maraþon berfættur Lífið Tóku hlé í miðju hlaupi til að halda tónleika Lífið Sopranos-stjarna látin Bíó og sjónvarp „Ég trúði því aldrei að ég yrði þessi gaur“ Lífið Myndaveisla: Vestri fékk konunglegar móttökur á Ísafirði Lífið Fann nýjan tilgang í kjölfar lömunar í kraftlyftingum Lífið Fleiri fréttir Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira
Hljómsveitin Contalgen Funeral er frá Sauðárkróki. Pretty Red Dress er hennar fyrsta plata. Hún var tekin upp í Stúdíói Benmen sem starfrækt er á staðnum. Pretty Red Dress hefur bæði augljósa kosti og galla. Hugmyndin á bak við plötuna er hæpin og textarnir er skelfilega vondir. Einhvers konar endurunnið bull um viskídrykkju, dópneyslu og heimilislausa ólánsmenn. Ég geri mér grein fyrir því að hljómsveitin er ekki að biðja um að vera tekin alvarlega fyrir textasmíðar, en þetta er samt of lélegt. Flutningurinn er ágætur. Söngurinn er samt á köflum slakur. Það kemur aldrei vel út að herma eftir Tom Waits. En Contalgen Funeral hefur líka kosti. Lagasmíðarnar eru margar ágætar, grípandi og skemmtilegar. Söngvarinn og lagasmiðurinn Andri Már Sigurðsson hefur greinilega alveg burði til að semja lög sem náð geta vinsældum. Stærsti kosturinn er svo spilagleðin. Það heyrist vel á plötunni að meðlimir Contalgen Funeral hafa skemmt sér konunglega við gerð hennar og það smitast til áheyrandans. Á heildina litið er þetta sem sagt ansi misjöfn plata. Hljómsveitin er að mörgu leyti efnileg, en Andri Már þarf að ákveða hvort hann langar til að verða alvöruhöfundur eða hvort honum nægir að skrumskæla erlenda blúsrokkara. Hann getur gert miklu betur. Það má hins vegar alveg hafa gaman af Pretty Red Dress ef manni tekst að horfa fram hjá göllunum.
Mest lesið Frumsýning á Vísi: Eldgos, hamfarir og ást í kitlu fyrir Eldana Bíó og sjónvarp Stjörnulífið: Maraþon, brúðkaup og gellugallinn Lífið Sonur Rögnu og Árna kominn með nafn Lífið Skúli hannaði hof fyrir Grímu Lífið Kom með blóðugar tær í mark eftir heilt maraþon berfættur Lífið Tóku hlé í miðju hlaupi til að halda tónleika Lífið Sopranos-stjarna látin Bíó og sjónvarp „Ég trúði því aldrei að ég yrði þessi gaur“ Lífið Myndaveisla: Vestri fékk konunglegar móttökur á Ísafirði Lífið Fann nýjan tilgang í kjölfar lömunar í kraftlyftingum Lífið Fleiri fréttir Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Sjá meira