Vessa- og vandræðahúmor Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 13. apríl 2012 12:30 Bíó. American Reunion. Leikstjórn: Jon Hurwitz, Hayden Schlossberg. Leikarar: Jason Biggs, Alyson Hannigan, Thomas Ian Nicholas, Chris Klein, Seann William Scott, Eddie Kaye Thomas, Tara Reid, Mena Suvari, Eugene Levy. Líkt og alheimurinn sjálfur stækkar American Pie-bálkurinn í sífellu. American Reunion er áttunda myndin í seríunni, en sú fyrsta sem kemur í kvikmyndahús síðan þriðja myndin, American Wedding (þetta hljómar ef til vill flóknara en það er). Myndin er því markaðssett sem eins konar endurkoma. Aðalpersónur gömlu myndanna eru nú á fertugsaldri og ráðsettar eftir því, en þegar hópurinn hittist að nýju í tilefni 13 ára útskriftarafmælis (sem verður að teljast óvenjulegt) er stutt í gömlu asnastrikin, og vessa- og vandræðahúmorinn fær að flæða sem aldrei fyrr. Nokkur atriði kitla hláturtaugarnar en önnur eru fyrirsjáanleg og þreytandi. „Hey elskan, farðu úr fötunum og klæddu þig í BDSM-gallann í þessu ólæsta herbergi í húsi fullu af fólki. Ég kem eftir smástund." Rétt upp hönd sem veit hvað gerist næst. Það eru ógeðfelld uppátæki Stiflers sem bjarga því sem bjargað verður, og þessi subbulegi karakter er nú orðinn sá sem áhorfandinn heldur með, enda hinir flestir orðnir hundleiðinlegir og miðaldra fyrir tímann. Fortíðardaðrið er töluvert og aðdáendur myndanna geta eflaust skemmt sér sæmilega yfir American Reunion, en upplifunin á meira skylt við nostalgíuna sem fylgir því að lesa gamla dagbók sem fannst uppi á háalofti en að horfa á góða gamanmynd. Niðurstaða: Andrúmsloftið er til staðar en grínið þarf að vera meira og betra. Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Krakkatían: Barbie, forseti og flugstöð Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Bíó. American Reunion. Leikstjórn: Jon Hurwitz, Hayden Schlossberg. Leikarar: Jason Biggs, Alyson Hannigan, Thomas Ian Nicholas, Chris Klein, Seann William Scott, Eddie Kaye Thomas, Tara Reid, Mena Suvari, Eugene Levy. Líkt og alheimurinn sjálfur stækkar American Pie-bálkurinn í sífellu. American Reunion er áttunda myndin í seríunni, en sú fyrsta sem kemur í kvikmyndahús síðan þriðja myndin, American Wedding (þetta hljómar ef til vill flóknara en það er). Myndin er því markaðssett sem eins konar endurkoma. Aðalpersónur gömlu myndanna eru nú á fertugsaldri og ráðsettar eftir því, en þegar hópurinn hittist að nýju í tilefni 13 ára útskriftarafmælis (sem verður að teljast óvenjulegt) er stutt í gömlu asnastrikin, og vessa- og vandræðahúmorinn fær að flæða sem aldrei fyrr. Nokkur atriði kitla hláturtaugarnar en önnur eru fyrirsjáanleg og þreytandi. „Hey elskan, farðu úr fötunum og klæddu þig í BDSM-gallann í þessu ólæsta herbergi í húsi fullu af fólki. Ég kem eftir smástund." Rétt upp hönd sem veit hvað gerist næst. Það eru ógeðfelld uppátæki Stiflers sem bjarga því sem bjargað verður, og þessi subbulegi karakter er nú orðinn sá sem áhorfandinn heldur með, enda hinir flestir orðnir hundleiðinlegir og miðaldra fyrir tímann. Fortíðardaðrið er töluvert og aðdáendur myndanna geta eflaust skemmt sér sæmilega yfir American Reunion, en upplifunin á meira skylt við nostalgíuna sem fylgir því að lesa gamla dagbók sem fannst uppi á háalofti en að horfa á góða gamanmynd. Niðurstaða: Andrúmsloftið er til staðar en grínið þarf að vera meira og betra.
Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Krakkatían: Barbie, forseti og flugstöð Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira