Ekki reykja krakk Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 1. febrúar 2011 09:10 Christian Bale og Mark Wahlberg í The Fighter. Bíó The Fighter Leikstjóri: David O. Russell Aðalhlutverk: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo. The Fighter er ein þeirra mynda sem tilnefndar eru sem besta kvikmynd á Óskarsverðlaunahátíðinni sem haldin verður í lok mánaðarins. Reyndar er myndin tilnefnd í sex öðrum flokkum og verður því að teljast ein af „stóru" myndunum á hátíðinni í ár. Mark Wahlberg leikur boxarann Micky Ward en áætlanir hans um frægð og frama í hnefaleikum eru á leið í vaskinn vegna lélegrar umboðsmennsku ráðríkrar móður hans. Bróðir hans, Dicky Eklund (Christian Bale), er fyrrverandi hnefaleikakappi sjálfur og virkur krakkfíkill, en hefur verið þjálfari bróður síns til margra ára. Dramatískt fjölskyldulíf og léleg sjálfsmynd hafa sett mark sitt á Micky, sem hefur tapað mörgum bardögum í röð og stendur nú á krossgötum. Hann þarf að velja milli þess að halda tryggð við fjölskylduna eða reyna að endurheimta feril sinn og sjálfsvirðinguna upp á eigin spýtur. Mikið hefur verið rætt um frammistöðu Christians Bale í myndinni en hún þykir með afbrigðum góð. Ég er sammála því og það er hreint út sagt stórkostlegt að fylgjast með honum. Hann daðrar við ofleikinn að vísu, en ofleikurinn er af þeirri gerðinni að vera réttlætanlegur. Líkt og Pacino sem Tony Montana eða Nicholson sem Jókerinn. Bale er fyndinn og sorglegur á víxl, en umfram allt er hann nærri óþekkjanlegur. Aðrir leikarar skila einnig sínu. Marky Mark er Marky Mark, mamman er æðisleg og systurnar sjö ættu að fá sérstök verðlaun sem ein persóna. Þær eru allar eins, og þær eru allar jafn hræðilegar. Satt best að segja skelfdu þær mig meira en svínaflensan og öreindahraðallinn í CERN gerðu til samans. Þrátt fyrir alvarleika sögunnar er The Fighter bráðfyndin mynd. Það skrifast að mestu á leikstjórn Davids O. Russell. Á meðan dramatísk atriði eru á köflum klúðursleg er bætt upp fyrir það með spennandi slagsmálasenum, meinfyndnum samtölum og jafnvel slapstick-húmor. Hafa ber í huga að myndin er sannsöguleg en þó er líklegt að höfundarnir hafi tekið sér vel útilátið skáldaleyfi. Það er þó skoðun undirritaðs að The Fighter sé hampað meira en hún á skilið. Skemmtanagildið er til staðar en dýptina vantar. Aðalpersónan er ekki nógu spennandi og framvinda sögunnar kemur aldrei á óvart. Niðurstaða: Miðlungs saga, frábærir leikarar og sniðugur leikstjóri. Já, og Marky Mark. Mest lesið Brynjar skiptir Aroni út Lífið Hraustustu hjón Garðabæjar selja glæsihýsi Lífið Ævintýralegur sumarfögnuður í Haukadal Lífið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið Endanlega búið spil hjá Johnson og Martin Lífið Svona hljómar Himinn og jörð í flutningi Svölu Lífið Hvað í ósköpunum gerði James Bond á Íslandi? Leikjavísir Unga fólkið sækir í svissnesk TAG Heuer Lífið samstarf Romeo Beckham og Kim Turnbull sögð hætt saman Lífið „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Bíó The Fighter Leikstjóri: David O. Russell Aðalhlutverk: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo. The Fighter er ein þeirra mynda sem tilnefndar eru sem besta kvikmynd á Óskarsverðlaunahátíðinni sem haldin verður í lok mánaðarins. Reyndar er myndin tilnefnd í sex öðrum flokkum og verður því að teljast ein af „stóru" myndunum á hátíðinni í ár. Mark Wahlberg leikur boxarann Micky Ward en áætlanir hans um frægð og frama í hnefaleikum eru á leið í vaskinn vegna lélegrar umboðsmennsku ráðríkrar móður hans. Bróðir hans, Dicky Eklund (Christian Bale), er fyrrverandi hnefaleikakappi sjálfur og virkur krakkfíkill, en hefur verið þjálfari bróður síns til margra ára. Dramatískt fjölskyldulíf og léleg sjálfsmynd hafa sett mark sitt á Micky, sem hefur tapað mörgum bardögum í röð og stendur nú á krossgötum. Hann þarf að velja milli þess að halda tryggð við fjölskylduna eða reyna að endurheimta feril sinn og sjálfsvirðinguna upp á eigin spýtur. Mikið hefur verið rætt um frammistöðu Christians Bale í myndinni en hún þykir með afbrigðum góð. Ég er sammála því og það er hreint út sagt stórkostlegt að fylgjast með honum. Hann daðrar við ofleikinn að vísu, en ofleikurinn er af þeirri gerðinni að vera réttlætanlegur. Líkt og Pacino sem Tony Montana eða Nicholson sem Jókerinn. Bale er fyndinn og sorglegur á víxl, en umfram allt er hann nærri óþekkjanlegur. Aðrir leikarar skila einnig sínu. Marky Mark er Marky Mark, mamman er æðisleg og systurnar sjö ættu að fá sérstök verðlaun sem ein persóna. Þær eru allar eins, og þær eru allar jafn hræðilegar. Satt best að segja skelfdu þær mig meira en svínaflensan og öreindahraðallinn í CERN gerðu til samans. Þrátt fyrir alvarleika sögunnar er The Fighter bráðfyndin mynd. Það skrifast að mestu á leikstjórn Davids O. Russell. Á meðan dramatísk atriði eru á köflum klúðursleg er bætt upp fyrir það með spennandi slagsmálasenum, meinfyndnum samtölum og jafnvel slapstick-húmor. Hafa ber í huga að myndin er sannsöguleg en þó er líklegt að höfundarnir hafi tekið sér vel útilátið skáldaleyfi. Það er þó skoðun undirritaðs að The Fighter sé hampað meira en hún á skilið. Skemmtanagildið er til staðar en dýptina vantar. Aðalpersónan er ekki nógu spennandi og framvinda sögunnar kemur aldrei á óvart. Niðurstaða: Miðlungs saga, frábærir leikarar og sniðugur leikstjóri. Já, og Marky Mark.
Mest lesið Brynjar skiptir Aroni út Lífið Hraustustu hjón Garðabæjar selja glæsihýsi Lífið Ævintýralegur sumarfögnuður í Haukadal Lífið Kveða orðróminn í kútinn: „Það eru engar deilur“ Lífið Endanlega búið spil hjá Johnson og Martin Lífið Svona hljómar Himinn og jörð í flutningi Svölu Lífið Hvað í ósköpunum gerði James Bond á Íslandi? Leikjavísir Unga fólkið sækir í svissnesk TAG Heuer Lífið samstarf Romeo Beckham og Kim Turnbull sögð hætt saman Lífið „Okkur var ekkert cancelað, nema hann bara gerði það sjálfur“ Tónlist Fleiri fréttir Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira