Áhrif hrunsins að fjara út? Ólafur Þ. Stephensen skrifar 20. desember 2010 06:15 Fréttablaðið birti um helgina athyglisverðar niðurstöður úr nýrri könnun Markaðs- og miðlarannsókna (MMR) á fylgi stjórnmálaflokkanna og hversu vel fólk treystir þeim til að hafa forystu í tilteknum málaflokkum. Sambærilegar kannanir hafa verið gerðar áður; í apríl í fyrra og í febrúar síðastliðnum. Niðurstaðan af samanburði á þessum könnunum er í stuttu máli sú að bæði fylgi og traust stjórnarflokkanna tveggja hrynur frá því á hveitibrauðsdögum vinstri stjórnarinnar í fyrra. Sjálfstæðisflokkurinn sækir hins vegar mjög í sig veðrið. Í apríl í fyrra sögðust þannig tæplega 60% kjósenda ætla að kjósa annan hvorn stjórnarflokkinn. Þá sagðist jafnframt meirihluti svarenda treysta öðrum hvorum stjórnarflokknum bezt til að hafa forystu í öllum málaflokkunum þrettán, sem MMR spurði um. Nú hefur samanlagt fylgi stjórnarflokkanna fallið í um 37% og í engum málaflokki segist meirihluti treysta öðrum hvorum þeirra bezt til að fara með forystu. Fylgi Sjálfstæðisflokksins hefur á sama tíma hækkað úr 30,8% í 40,4% og hann nýtur mests trausts kjósenda í ellefu af þrettán málaflokkum. Stjórnarflokkarnir hafa augljóslega glutrað úr höndum sér því mikla tækifæri sem fyrsta hreinræktaða vinstri stjórnin fékk eftir hrunið. Traust á Sjálfstæðisflokknum var þá í lágmarki og margir kenndu honum um hvernig fór við stjórn efnahagslífsins. Forystumenn stjórnarflokkanna töluðu þá digurbarkalega um að nú væri færi á að ýta Sjálfstæðisflokknum og hugmyndum hans til hliðar í íslenzkum stjórnmálum og það til frambúðar. Á rúmlega hálfu öðru ári hefur þeim sem treysta stjórnarflokkunum til að leiða endurreisn atvinnulífsins fækkað um meira en helming. Aðeins tæpur fjórðungur kjósenda telur annan hvorn stjórnarflokkinn nú til þess fallinn. Það vekur sömuleiðis athygli hversu mikið traust stjórnarflokkarnir hafa misst í málaflokkum sem þeir fara með í ríkisstjórninni, til dæmis VG í menntamálum, skattamálum, umhverfismálum og samningum um Icesave og Samfylkingin í heilbrigðismálum, efnahagsmálum og samningum við Evrópusambandið (þar sem flokkurinn hefur tapað forystunni í hendur Sjálfstæðisflokknum!). Flestir telja þó enn VG bezt treystandi til að hafa forystu í umhverfismálum og um rannsóknir á tildrögum bankahrunsins. Niðurstöður könnunar MMR benda til að áhrif hrunsins á valdahlutföll og traust á stjórnmálaflokkunum séu að byrja að ganga til baka. Það grillir aftur í hið hefðbundna fjögurra flokka mynztur sem hefur reynzt svo dæmalaust lífseigt í íslenzku stjórnmálalífi. Forystumenn stjórnarflokkanna, sem hugðust breyta þessu til frambúðar, geta engum um kennt nema sjálfum sér að hafa glutrað tækifærinu niður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson Skoðun Hver ber ábyrgð á Karlanetinu? Kjartan Ragnarsson,Védís Drótt Cortez Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir Skoðun
Fréttablaðið birti um helgina athyglisverðar niðurstöður úr nýrri könnun Markaðs- og miðlarannsókna (MMR) á fylgi stjórnmálaflokkanna og hversu vel fólk treystir þeim til að hafa forystu í tilteknum málaflokkum. Sambærilegar kannanir hafa verið gerðar áður; í apríl í fyrra og í febrúar síðastliðnum. Niðurstaðan af samanburði á þessum könnunum er í stuttu máli sú að bæði fylgi og traust stjórnarflokkanna tveggja hrynur frá því á hveitibrauðsdögum vinstri stjórnarinnar í fyrra. Sjálfstæðisflokkurinn sækir hins vegar mjög í sig veðrið. Í apríl í fyrra sögðust þannig tæplega 60% kjósenda ætla að kjósa annan hvorn stjórnarflokkinn. Þá sagðist jafnframt meirihluti svarenda treysta öðrum hvorum stjórnarflokknum bezt til að hafa forystu í öllum málaflokkunum þrettán, sem MMR spurði um. Nú hefur samanlagt fylgi stjórnarflokkanna fallið í um 37% og í engum málaflokki segist meirihluti treysta öðrum hvorum þeirra bezt til að fara með forystu. Fylgi Sjálfstæðisflokksins hefur á sama tíma hækkað úr 30,8% í 40,4% og hann nýtur mests trausts kjósenda í ellefu af þrettán málaflokkum. Stjórnarflokkarnir hafa augljóslega glutrað úr höndum sér því mikla tækifæri sem fyrsta hreinræktaða vinstri stjórnin fékk eftir hrunið. Traust á Sjálfstæðisflokknum var þá í lágmarki og margir kenndu honum um hvernig fór við stjórn efnahagslífsins. Forystumenn stjórnarflokkanna töluðu þá digurbarkalega um að nú væri færi á að ýta Sjálfstæðisflokknum og hugmyndum hans til hliðar í íslenzkum stjórnmálum og það til frambúðar. Á rúmlega hálfu öðru ári hefur þeim sem treysta stjórnarflokkunum til að leiða endurreisn atvinnulífsins fækkað um meira en helming. Aðeins tæpur fjórðungur kjósenda telur annan hvorn stjórnarflokkinn nú til þess fallinn. Það vekur sömuleiðis athygli hversu mikið traust stjórnarflokkarnir hafa misst í málaflokkum sem þeir fara með í ríkisstjórninni, til dæmis VG í menntamálum, skattamálum, umhverfismálum og samningum um Icesave og Samfylkingin í heilbrigðismálum, efnahagsmálum og samningum við Evrópusambandið (þar sem flokkurinn hefur tapað forystunni í hendur Sjálfstæðisflokknum!). Flestir telja þó enn VG bezt treystandi til að hafa forystu í umhverfismálum og um rannsóknir á tildrögum bankahrunsins. Niðurstöður könnunar MMR benda til að áhrif hrunsins á valdahlutföll og traust á stjórnmálaflokkunum séu að byrja að ganga til baka. Það grillir aftur í hið hefðbundna fjögurra flokka mynztur sem hefur reynzt svo dæmalaust lífseigt í íslenzku stjórnmálalífi. Forystumenn stjórnarflokkanna, sem hugðust breyta þessu til frambúðar, geta engum um kennt nema sjálfum sér að hafa glutrað tækifærinu niður.
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun