Hin pólitíska sök Jón Kaldal skrifar 10. júní 2008 18:08 Það er dapurlegt að sjá hvernig komið er fyrir Orkuveitu Reykjavíkur. Þetta verðmætasta fyrirtæki Reykvíkinga hefur eflst og vaxið að umfangi síðustu ár, en er nú eins og frosið fast á krossgötum. Ástæðan er einföld. Undanfarna mánuði hafa stjórnmálamennirnir, sem eiga að marka leiðina, leyft óvissu að hríslast um fyrirtækið með tilheyrandi stöðnun. "Orkuveitan hefur verið hálfmunaðarlaus," var lýsingin Guðmundar Þóroddssonar, fyrrverandi forstjóra Orkuveitunnar og REI, í upplýsandi viðtali í Fréttablaðinu um helgina. Allt bendir til þess að það fát og fum sem einkennir nú pólitíska leiðsögn Orkuveitunnar leiði til þess að eigendur fyrirtækisins, borgarbúar, verði af miklum verðmætum. Ef svo fer má leggja þá ábyrgð óskipta í fangið á borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins. Þeir, eða fulltrúi þeirra, hafa farið með stjórnarformennsku í Orkuveitunni síðastliðin tvö ár, að undanskildum hundrað daga valdatíma Tjarnarkvartettsins. Þungamiðjan í tilvistarkreppu Sjálfstæðisflokksins í málefnum Orkuveitunnar er auðvitað stofnun og tilgangur REI. Hugmyndasmiðurinn að baki REI var Guðlaugur Þór Þórðarson, þáverandi stjórnarformaður Orkuveitunnar. Þegar Guðlaugur hvarf til annarra starfa tók arftaki hans í Orkuveitunni, Haukur Leósson, við keflinu og hélt ótrauður áfram á sömu braut. Yfirlýstur tilgangur REI var kristaltær. Það átti að hasla sér völl í útflutningi á þekkingu á sviði umhverfisvænna orkugjafa. Og til að lágmarka áhættu Orkuveitunnar átti að fá fjárfesta úr einkageiranum að því verkefni. Um þetta var enginn ágreiningur fyrr en kom að sameiningu við Geysi Green Energy síðastliðið haust. Sú saga er vel þekkt. Ekki varð af sameiningu félaganna og framtíð REI var sett í fullkomið uppnám. Í viðtalinu við Guðmund veltir hann fyrir sér hver sé hin pólitíska sök á bak við REI-klúðrið. Var það að stofna fyrirtækið? Var það afgreiðslan á fyrirhugaðri sameiningu REI og GGE? Eða er það að halda ekki áfram með REI eins og til var stofnað? Svörin eru þessi: Stofnun REI var skynsamleg og rökrétt. Guðlaugur Þór sýndi þar mikla framsýni. Afgreiðslan á sameiningunni við GGE var hins vegar klárlega pólitískt klúður sjálfstæðismanna. Þar kom í ljós að engin samstaða var innan borgarstjórnarflokksins um fyrirhugaða sameiningu. Mun alvarlegra mál er þó ef sú niðurstaða verður ofan á að slá af upphaflegan tilgang REI. Guðmundur metur möguleika REI ennþá mikla og bendir á að ýmis verkefni eru í pípunum. Spurningin um hvort REI ætli sér að nýta sér þessa möguleika er lykilatriðið í stöðunni sem nú er komin upp. Og sjálfstæðismenn verða að sýna þann manndóm að fara að svara. Ef svarið verður neikvætt, nú eða áframhaldandi flótti frá ákvörðun, verða borgarbúar að sætta sig við að reynsla, þekking og tengslanet, sem hefur byggst upp fyrir þeirra skattfé í áranna rás, muni renna út úr Orkuveitunni án endurgjalds. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Kaldal Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun
Það er dapurlegt að sjá hvernig komið er fyrir Orkuveitu Reykjavíkur. Þetta verðmætasta fyrirtæki Reykvíkinga hefur eflst og vaxið að umfangi síðustu ár, en er nú eins og frosið fast á krossgötum. Ástæðan er einföld. Undanfarna mánuði hafa stjórnmálamennirnir, sem eiga að marka leiðina, leyft óvissu að hríslast um fyrirtækið með tilheyrandi stöðnun. "Orkuveitan hefur verið hálfmunaðarlaus," var lýsingin Guðmundar Þóroddssonar, fyrrverandi forstjóra Orkuveitunnar og REI, í upplýsandi viðtali í Fréttablaðinu um helgina. Allt bendir til þess að það fát og fum sem einkennir nú pólitíska leiðsögn Orkuveitunnar leiði til þess að eigendur fyrirtækisins, borgarbúar, verði af miklum verðmætum. Ef svo fer má leggja þá ábyrgð óskipta í fangið á borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins. Þeir, eða fulltrúi þeirra, hafa farið með stjórnarformennsku í Orkuveitunni síðastliðin tvö ár, að undanskildum hundrað daga valdatíma Tjarnarkvartettsins. Þungamiðjan í tilvistarkreppu Sjálfstæðisflokksins í málefnum Orkuveitunnar er auðvitað stofnun og tilgangur REI. Hugmyndasmiðurinn að baki REI var Guðlaugur Þór Þórðarson, þáverandi stjórnarformaður Orkuveitunnar. Þegar Guðlaugur hvarf til annarra starfa tók arftaki hans í Orkuveitunni, Haukur Leósson, við keflinu og hélt ótrauður áfram á sömu braut. Yfirlýstur tilgangur REI var kristaltær. Það átti að hasla sér völl í útflutningi á þekkingu á sviði umhverfisvænna orkugjafa. Og til að lágmarka áhættu Orkuveitunnar átti að fá fjárfesta úr einkageiranum að því verkefni. Um þetta var enginn ágreiningur fyrr en kom að sameiningu við Geysi Green Energy síðastliðið haust. Sú saga er vel þekkt. Ekki varð af sameiningu félaganna og framtíð REI var sett í fullkomið uppnám. Í viðtalinu við Guðmund veltir hann fyrir sér hver sé hin pólitíska sök á bak við REI-klúðrið. Var það að stofna fyrirtækið? Var það afgreiðslan á fyrirhugaðri sameiningu REI og GGE? Eða er það að halda ekki áfram með REI eins og til var stofnað? Svörin eru þessi: Stofnun REI var skynsamleg og rökrétt. Guðlaugur Þór sýndi þar mikla framsýni. Afgreiðslan á sameiningunni við GGE var hins vegar klárlega pólitískt klúður sjálfstæðismanna. Þar kom í ljós að engin samstaða var innan borgarstjórnarflokksins um fyrirhugaða sameiningu. Mun alvarlegra mál er þó ef sú niðurstaða verður ofan á að slá af upphaflegan tilgang REI. Guðmundur metur möguleika REI ennþá mikla og bendir á að ýmis verkefni eru í pípunum. Spurningin um hvort REI ætli sér að nýta sér þessa möguleika er lykilatriðið í stöðunni sem nú er komin upp. Og sjálfstæðismenn verða að sýna þann manndóm að fara að svara. Ef svarið verður neikvætt, nú eða áframhaldandi flótti frá ákvörðun, verða borgarbúar að sætta sig við að reynsla, þekking og tengslanet, sem hefur byggst upp fyrir þeirra skattfé í áranna rás, muni renna út úr Orkuveitunni án endurgjalds.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun