Engin íhaldssemi hjá Strætó 27. júlí 2005 00:01 Nú keyra nýir strætóar nýjar leiðir hér í borg og þvílíkt írafár í kring um það. Sjálf sé ég mikið eftir gamla strætókerfinu enda þekkti ég það mjög vel. Ég gat gengið um hvaða götu Reykjavíkur sem er, vitað hvaða strætó færi næst mér og hvernig best væri að skipta úr honum. Meira að segja hafði ég töluvert víðtæka þekkingu á því hvenær strætóinn kæmi og góða tilfinningu fyrir því í hvaða röð þeir lentu á stóru stöðvunum. Hundfúl hérna í síðustu viku býsnaðist ég yfir því að sexan mín keyrði mig ekki lengur alla leið í vinnuna og að nýja leiðakerfið boðaði ekkert nema endalaus vandræði um ókomna tíð. En hlutirnir eru fljótir að breytast. Eftir tvo daga var mér snúinn hugur í þessum efnum enda sýndi kerfið mér strax í fyrstu ferð að hér er um mjög góða breytingu að ræða. Styttri ferðatími var boðaður og ég sem notandi get fullyrt að ég hef fundið fyrir því svo um munar. Sérstaklega í fyrstu ferðinni minni sem tók þrisvar sinnum styttri tíma en ég er vön. Gagnrýni hefur komið fram um að stoppustöðvum hafi verið fækkað og nú sé lengra að labba út á stöð. Ég verð að segja að ég er guðslifandi fegin að búið er að færa hluta leiðanna aðeins út fyrir hverfin vegna þess að ég sé núna hversu mikil áhrif á ferðatímann það hefur að keyra allar þessar krókaleiðir. Að vísu er búið að færa eina góða stöð sem ég notaði mikið nokkra tugi metra en eins og góðar konur og menn hafa löngum sagt - það er ekki bæði hægt að eiga kökuna og éta hana. En ekki eru allir á eitt sáttir með kerfið sem nú, í staðinn fyrir að vera tekið opnum örmum af borgarbúum, hefur verið úthúðað í mörgum fjölmiðlum. Í Kastljósinu fyrr í vikunni mætti Ásgeir Eiríksson, framkvæmdastjóri Strætó b.s. Gísla Marteini Baldurssyni, varaborgarfulltrúa, í þeim allra furðurlegasta Kastljósþætti sem ég hef á ævi minni séð. Þar var Ásgeiri, embættismanninum hjá borginni, stillt upp eins og hann ætti að verja pólitískar ákvarðanir meirihlutans í borginni. Gísli Marteinn fékk síðan að rasa út um ágæti eigin pólitísku hugmynda, til dæmis um ágæti einkabílsins, án þess að nokkurt pólitískt mótvægi væri við hans skoðanir. Þrátt fyrir kjöraðstöðu tókst Gísla Marteini ekki að vera neitt annað en hjákátlegur í þessum þætti. Rök hans gegn strætókerfinu mynduðu iðulega innri þversagnir. Hann sagði að breytingarnar væru of dýrar en talaði samt fyrir því að tölvustýrðum tímamælum yrði komið fyrir á öllum stoppustöðvum. Hann sagði að strætó ætti að vera valkostur fyrir alla en að fólk væri samt búið að velja einkabílinn. Hann sagði að strætó ætti að vera sniðinn að þörfum dyggasta kúnnahóps strætó eða gamals fólks og krakka þegar sá hópur telur samanlagt 4% farþega. Hann talaði ákaft fyrir því að gamla kerfið hafi verið betra en þetta nýja en allir sem hafa á því minnsta vit sáu að Gísli Marteinn þekkir hvorki gamla né nýja kerfið. Svo virðist sem íhaldið beri nafn með rentu því ef hatrömm barátta gegn breytingum sem maður getur ekki mælt gegn er ekki íhaldsemi þá veit ég ekki hvað er það. Gísli Marteinn er langt frá því að vera sá eini sem talar svona um almenningssamgöngur í Reykjavík. Ég hef heyrt ótrúlegasta fólk semja níðvísur um nýja kerfið, fólk sem hefur ekki komið í strætó í tuttugu ár. Sjálf verð ég mjög sár við slíkar fullyrðingar enda tel ég mig vita betur. Gulu góðu vagnarnir eru mín veröld og þess vegna tel ég mig hafa rétt á því að reka gagnrýni annarra aftur til baka, að minnsta kosti þegar hún er byggð á röngum forsendum. Ég nýt betri þjónustu vegna þess að hjá Strætó vinnur gott fólk sem eftir langa umhugsun er búið að gefa út gott leiðakerfi. Og Gísli Marteinn, ég er fegnust að íhaldið ræður ekki ríkjum í almenningssamgöngum hér í borg. Anna Tryggvadóttir - annat@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gestapennar Í brennidepli Skoðanir Mest lesið Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Halldór 26.04.2025 Halldór „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Sjá meira
Nú keyra nýir strætóar nýjar leiðir hér í borg og þvílíkt írafár í kring um það. Sjálf sé ég mikið eftir gamla strætókerfinu enda þekkti ég það mjög vel. Ég gat gengið um hvaða götu Reykjavíkur sem er, vitað hvaða strætó færi næst mér og hvernig best væri að skipta úr honum. Meira að segja hafði ég töluvert víðtæka þekkingu á því hvenær strætóinn kæmi og góða tilfinningu fyrir því í hvaða röð þeir lentu á stóru stöðvunum. Hundfúl hérna í síðustu viku býsnaðist ég yfir því að sexan mín keyrði mig ekki lengur alla leið í vinnuna og að nýja leiðakerfið boðaði ekkert nema endalaus vandræði um ókomna tíð. En hlutirnir eru fljótir að breytast. Eftir tvo daga var mér snúinn hugur í þessum efnum enda sýndi kerfið mér strax í fyrstu ferð að hér er um mjög góða breytingu að ræða. Styttri ferðatími var boðaður og ég sem notandi get fullyrt að ég hef fundið fyrir því svo um munar. Sérstaklega í fyrstu ferðinni minni sem tók þrisvar sinnum styttri tíma en ég er vön. Gagnrýni hefur komið fram um að stoppustöðvum hafi verið fækkað og nú sé lengra að labba út á stöð. Ég verð að segja að ég er guðslifandi fegin að búið er að færa hluta leiðanna aðeins út fyrir hverfin vegna þess að ég sé núna hversu mikil áhrif á ferðatímann það hefur að keyra allar þessar krókaleiðir. Að vísu er búið að færa eina góða stöð sem ég notaði mikið nokkra tugi metra en eins og góðar konur og menn hafa löngum sagt - það er ekki bæði hægt að eiga kökuna og éta hana. En ekki eru allir á eitt sáttir með kerfið sem nú, í staðinn fyrir að vera tekið opnum örmum af borgarbúum, hefur verið úthúðað í mörgum fjölmiðlum. Í Kastljósinu fyrr í vikunni mætti Ásgeir Eiríksson, framkvæmdastjóri Strætó b.s. Gísla Marteini Baldurssyni, varaborgarfulltrúa, í þeim allra furðurlegasta Kastljósþætti sem ég hef á ævi minni séð. Þar var Ásgeiri, embættismanninum hjá borginni, stillt upp eins og hann ætti að verja pólitískar ákvarðanir meirihlutans í borginni. Gísli Marteinn fékk síðan að rasa út um ágæti eigin pólitísku hugmynda, til dæmis um ágæti einkabílsins, án þess að nokkurt pólitískt mótvægi væri við hans skoðanir. Þrátt fyrir kjöraðstöðu tókst Gísla Marteini ekki að vera neitt annað en hjákátlegur í þessum þætti. Rök hans gegn strætókerfinu mynduðu iðulega innri þversagnir. Hann sagði að breytingarnar væru of dýrar en talaði samt fyrir því að tölvustýrðum tímamælum yrði komið fyrir á öllum stoppustöðvum. Hann sagði að strætó ætti að vera valkostur fyrir alla en að fólk væri samt búið að velja einkabílinn. Hann sagði að strætó ætti að vera sniðinn að þörfum dyggasta kúnnahóps strætó eða gamals fólks og krakka þegar sá hópur telur samanlagt 4% farþega. Hann talaði ákaft fyrir því að gamla kerfið hafi verið betra en þetta nýja en allir sem hafa á því minnsta vit sáu að Gísli Marteinn þekkir hvorki gamla né nýja kerfið. Svo virðist sem íhaldið beri nafn með rentu því ef hatrömm barátta gegn breytingum sem maður getur ekki mælt gegn er ekki íhaldsemi þá veit ég ekki hvað er það. Gísli Marteinn er langt frá því að vera sá eini sem talar svona um almenningssamgöngur í Reykjavík. Ég hef heyrt ótrúlegasta fólk semja níðvísur um nýja kerfið, fólk sem hefur ekki komið í strætó í tuttugu ár. Sjálf verð ég mjög sár við slíkar fullyrðingar enda tel ég mig vita betur. Gulu góðu vagnarnir eru mín veröld og þess vegna tel ég mig hafa rétt á því að reka gagnrýni annarra aftur til baka, að minnsta kosti þegar hún er byggð á röngum forsendum. Ég nýt betri þjónustu vegna þess að hjá Strætó vinnur gott fólk sem eftir langa umhugsun er búið að gefa út gott leiðakerfi. Og Gísli Marteinn, ég er fegnust að íhaldið ræður ekki ríkjum í almenningssamgöngum hér í borg. Anna Tryggvadóttir - annat@frettabladid.is
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar