Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar 27. ágúst 2025 08:00 Einvera hefur lengi verið lituð af neikvæðum hugmyndum um einmanaleika, félagslega útilokun og sorg. Í gegnum tíðina hefur samfélagið hvatt fólk til að vera í nánum tengslum, helst í rómantísku sambandi, og sjaldnast hyllt þann sem kýs að vera einn. En þetta viðhorf er að breytast. Sífellt fleiri kjósa einveru af jákvæðum ástæðum: til að rækta sjálfa sig, njóta frelsis og hlusta á eigin þarfir. Fyrir suma er hún leið til að endurheimta sjálfstæði eftir samband, fyrir aðra andleg endurnýjun, og fyrir enn aðra lífsstíll sem veitir frið, dýpri sjálfsþekkingu og sterkari tengingu við náttúruna eða eigin sköpun. Á tímum þar sem kröfur um frammistöðu, tengsl og sýnileika aukast sífellt, getur einvera reynst ekki aðeins dýrmæt heldur nauðsynleg, sér í lagi fyrir þá sem vilja hlúa að geðheilsu og lífsgæðum. Að stíga út fyrir normið og skapa rými fyrir sjálfan sig getur verið djörf, en styrkjandi ákvörðun. Breytt samfélagsmynstur Á Íslandi endurspeglast þessi þróun í vaxandi fjölda einbúa. Samkvæmt tölum Hagstofu Íslands voru árið 2021 um 29,2% heimila skipuð einum einstaklingi, eða rúmlega 38 þúsund manns[1]. Á sambærilegan hátt sýna gögn Eurostat að árið 2024 voru einstaklingsheimili í Evrópusambandinu 24,1%. Þessi þróun gefur tilefni til að endurmeta ríkjandi viðhorf til einveru og einhleypni, sem lengi hafa borið neikvæðan blæ en endurspegla í auknum mæli breyttar samfélagsaðstæður og lífsgildi. Einvera sem val Í grein eftir Flora Tsapovsky sem birtist á BBC árið 2023, 'Humans need solitude': How being alone can make you happier, er fjallað um kvikmynd Wim Wenders, Perfect Days. Í stað þess að leita að svörum utan við sjálfa sig, sinnir aðalpersónan daglegum verkum eins og að vökva plöntur, lesa bækur og hlusta á kassettutónlist af ró og einlægni og finnur þannig tilgang í einfaldleikanum. Þótt áhugi á einveru virðist nýr, hefur hún lengi heillað listamenn og hugsuði. Það er eitthvað tignarlegt við þann sem stendur einn, ekki sem brotinn einstaklingur, heldur manneskja sem velur eigin vegferð. Í menningu þar sem frásagnir snúast gjarnan um ást og tengsl við aðra, minna þessar raddir okkur á að sjálfsnánd sé jafn mikilvæg. Einfaldir daglegir siðir, hugleiðsla, lestur og göngur geta verið leiðir til að rækta sambandið við sjálfan sig. Jafnvel stutt stund í einveru á dag getur aukið vellíðan og sköpun. Nýjar raddir og breytt umræðu Tsapovsky bendir á að á nýlega hafi komið fram fjöldi bóka um gildi einveru, svo sem Solitude: The Science and Power of Being Alone (2024) og Solo: Building a Remarkable Life of Your Own (2024). Þær brjóta upp ríkjandi frásagnir þar sem líf án maka er túlkað sem sorglegt eða tímabundið ástand og sýna í staðinn hvernig líf í einveru getur verið valdeflandi og fullt af merkingu og gleði. Blaðakonan Heather Hansen bendir á að eftir heimsfaraldurinn hafi umræðan um einmanaleika skyggt á möguleika og gildi einverunnar. Í faraldrinum upplifðu margir bæði einangrun og of mikla nánd, sem fékk þá til að endurskoða hvaða tengsl þeir þrá og hvers konar fjarlægð þeir þola. Einvera varð þannig meðvituð ákvörðun um rými, sjálfstæði og tengingu við sjálfan sig. Ný sýn yngri kynslóða Að mati Tsapovsky sést þessi viðhorfsbreyting skýrt hjá yngri kynslóðum. Samkvæmt bandarískri könnun frá 2023 telja tveir af hverjum fimm í kynslóð Z (fædd 1997-2012) og aldamótakynslóðinni (fædd 1981-1996) að hjónabandið sé úrelt hugmynd. Tölur frá bresku hagstofunni sýna að aðeins rétt rúmur helmingur einstaklinga sem tilheyrir kynslóð Z muni giftast. Nicola Slawson, höfundur bókarinnar Single: Living a Complete Life on Your Own Terms (2025), bendir á að fjölgun einbúa hafi fært umræðuna frá skömm yfir í frelsi. Að vera einn – en ekki einmana Það er mikilvægt að greina á milli þess að vera einn og að vera einmana. Einmanaleiki er tengslaleysi sem fólk upplifir gegn vilja sínum.Einvera er aftur á móti meðvituð ákvörðun og tækifæri til að hlusta, dýpka og endurnærast. Í heimi þar sem tengsl eru oft yfirborðsleg og hraðinn mikill, getur einvera verið eins konar helgidómur, skjól þar sem við við endurheimtum jafnvægi og tilgang. Einvera er ekki afneitun á tengslum við aðra heldur dýpkun á tengslum við okkur sjálf. Hún losar okkur undan væntingum annarra og gerir okkur kleift að hlusta á eigin þarfir, setja eigin takt. Fyrir marga er hún ekki aðeins hvíld frá áreiti heldur grundvöllur sjálfsskoðunar, sköpunar og sáttar við sjálfan sig. Höfundur er leiðbeinandi hjá Þekkingarmiðlun og með meistaragráðu í hagnýtri jákvæðri sálfræði. [1] Hér er um að ræða einstaklinga á öllum aldri sem búa einir á einkaheimilum og án barna. Þeir sem búa á stofnunum eru ekki meðtaldir í þessari tölu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ingrid Kuhlman Geðheilbrigði Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Hversu margar ókeypis máltíðir finnur þú í desember? Þorbjörg Sandra Bakke Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Einvera hefur lengi verið lituð af neikvæðum hugmyndum um einmanaleika, félagslega útilokun og sorg. Í gegnum tíðina hefur samfélagið hvatt fólk til að vera í nánum tengslum, helst í rómantísku sambandi, og sjaldnast hyllt þann sem kýs að vera einn. En þetta viðhorf er að breytast. Sífellt fleiri kjósa einveru af jákvæðum ástæðum: til að rækta sjálfa sig, njóta frelsis og hlusta á eigin þarfir. Fyrir suma er hún leið til að endurheimta sjálfstæði eftir samband, fyrir aðra andleg endurnýjun, og fyrir enn aðra lífsstíll sem veitir frið, dýpri sjálfsþekkingu og sterkari tengingu við náttúruna eða eigin sköpun. Á tímum þar sem kröfur um frammistöðu, tengsl og sýnileika aukast sífellt, getur einvera reynst ekki aðeins dýrmæt heldur nauðsynleg, sér í lagi fyrir þá sem vilja hlúa að geðheilsu og lífsgæðum. Að stíga út fyrir normið og skapa rými fyrir sjálfan sig getur verið djörf, en styrkjandi ákvörðun. Breytt samfélagsmynstur Á Íslandi endurspeglast þessi þróun í vaxandi fjölda einbúa. Samkvæmt tölum Hagstofu Íslands voru árið 2021 um 29,2% heimila skipuð einum einstaklingi, eða rúmlega 38 þúsund manns[1]. Á sambærilegan hátt sýna gögn Eurostat að árið 2024 voru einstaklingsheimili í Evrópusambandinu 24,1%. Þessi þróun gefur tilefni til að endurmeta ríkjandi viðhorf til einveru og einhleypni, sem lengi hafa borið neikvæðan blæ en endurspegla í auknum mæli breyttar samfélagsaðstæður og lífsgildi. Einvera sem val Í grein eftir Flora Tsapovsky sem birtist á BBC árið 2023, 'Humans need solitude': How being alone can make you happier, er fjallað um kvikmynd Wim Wenders, Perfect Days. Í stað þess að leita að svörum utan við sjálfa sig, sinnir aðalpersónan daglegum verkum eins og að vökva plöntur, lesa bækur og hlusta á kassettutónlist af ró og einlægni og finnur þannig tilgang í einfaldleikanum. Þótt áhugi á einveru virðist nýr, hefur hún lengi heillað listamenn og hugsuði. Það er eitthvað tignarlegt við þann sem stendur einn, ekki sem brotinn einstaklingur, heldur manneskja sem velur eigin vegferð. Í menningu þar sem frásagnir snúast gjarnan um ást og tengsl við aðra, minna þessar raddir okkur á að sjálfsnánd sé jafn mikilvæg. Einfaldir daglegir siðir, hugleiðsla, lestur og göngur geta verið leiðir til að rækta sambandið við sjálfan sig. Jafnvel stutt stund í einveru á dag getur aukið vellíðan og sköpun. Nýjar raddir og breytt umræðu Tsapovsky bendir á að á nýlega hafi komið fram fjöldi bóka um gildi einveru, svo sem Solitude: The Science and Power of Being Alone (2024) og Solo: Building a Remarkable Life of Your Own (2024). Þær brjóta upp ríkjandi frásagnir þar sem líf án maka er túlkað sem sorglegt eða tímabundið ástand og sýna í staðinn hvernig líf í einveru getur verið valdeflandi og fullt af merkingu og gleði. Blaðakonan Heather Hansen bendir á að eftir heimsfaraldurinn hafi umræðan um einmanaleika skyggt á möguleika og gildi einverunnar. Í faraldrinum upplifðu margir bæði einangrun og of mikla nánd, sem fékk þá til að endurskoða hvaða tengsl þeir þrá og hvers konar fjarlægð þeir þola. Einvera varð þannig meðvituð ákvörðun um rými, sjálfstæði og tengingu við sjálfan sig. Ný sýn yngri kynslóða Að mati Tsapovsky sést þessi viðhorfsbreyting skýrt hjá yngri kynslóðum. Samkvæmt bandarískri könnun frá 2023 telja tveir af hverjum fimm í kynslóð Z (fædd 1997-2012) og aldamótakynslóðinni (fædd 1981-1996) að hjónabandið sé úrelt hugmynd. Tölur frá bresku hagstofunni sýna að aðeins rétt rúmur helmingur einstaklinga sem tilheyrir kynslóð Z muni giftast. Nicola Slawson, höfundur bókarinnar Single: Living a Complete Life on Your Own Terms (2025), bendir á að fjölgun einbúa hafi fært umræðuna frá skömm yfir í frelsi. Að vera einn – en ekki einmana Það er mikilvægt að greina á milli þess að vera einn og að vera einmana. Einmanaleiki er tengslaleysi sem fólk upplifir gegn vilja sínum.Einvera er aftur á móti meðvituð ákvörðun og tækifæri til að hlusta, dýpka og endurnærast. Í heimi þar sem tengsl eru oft yfirborðsleg og hraðinn mikill, getur einvera verið eins konar helgidómur, skjól þar sem við við endurheimtum jafnvægi og tilgang. Einvera er ekki afneitun á tengslum við aðra heldur dýpkun á tengslum við okkur sjálf. Hún losar okkur undan væntingum annarra og gerir okkur kleift að hlusta á eigin þarfir, setja eigin takt. Fyrir marga er hún ekki aðeins hvíld frá áreiti heldur grundvöllur sjálfsskoðunar, sköpunar og sáttar við sjálfan sig. Höfundur er leiðbeinandi hjá Þekkingarmiðlun og með meistaragráðu í hagnýtri jákvæðri sálfræði. [1] Hér er um að ræða einstaklinga á öllum aldri sem búa einir á einkaheimilum og án barna. Þeir sem búa á stofnunum eru ekki meðtaldir í þessari tölu.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun