Spurningar vakna um heimildarmann og hæfni og ábyrgð fréttamanna Ole Anton Bieltvedt skrifar 24. mars 2025 06:00 Ég skrifaði hér grein á Vísi sl. föstudag með fyrirsögninni „Þegar illfyglin fá að grassera – með góðum stuðningi fjölmiðla“. Er greinin hér enn, aðgengileg til lesturs, ef áhugi er á, og skýrir sig sjálf. Það er nú orðið ljóst, hvaða manneskja það er, sem fyrir mér er „illfyglið“ á bak við þessa vondu og skammarlegu atburðarrás alla, þar sem góð kona og væn, mannvinur, sem hefur barizt ekki sízt fyrir hagsmunum og velferð þeirra, sem minnst mega sín, var hrakin með illvilja, afskræmingu staðreynda og því, sem ég vil kalla falsfréttum, úr starfi, illilega að hennar persónu, einkalífi og fjölskyldulífi vegið, og, málflutningur „illfyglis“ og fréttamanna slíkur, að jafnvel hrikti í stjórn landsins. Svei þér Ólöf Björnsdóttir, segi ég nú. Fyrir mér fellur skuggi á þitt nafn. En næsta spurningin er, hver er heimildarmaðurinn á bak við fréttina? Ekki réði þar minni lágkúra. Var þar einhver að reyna að koma höggi á eða reka rýting í bak Ásthildar Lóu og/eða ríkisstjórnar. Það væri þarft verk og gott, nauðsynlegt, til að heildarmynd komi á þetta vonda mál, að upplýst væri um heimildarmann. Þar næst vaknar spurningin um hæfni og ábyrgð fréttamanna á RÚV, sem þóttust eða töldu sig vera með stórfellt hneykslismál, sem þeir settu svo af stað með hávaða og látum, án minnstu vægðar, varkárni eða tillitssemi, án nokkurar skynsemi eða faglegrar staðreyndagreiningar, sjálfum sér og stofnun sinni til skammar. Hver átti glæpurinn eiginlega að hafa verið? Fyrir hvað var Ásthildur Lóa eiginlega ákærð, sakfelld og dæmd!? Hér var og er um samneyti unglinga og ástarsamband, einkalíf og einkamál þeirra, þar sem einhver aldursmunur var í árum, sem heldur engan, nema þau sjálf, varðar um, fyrir utan það, að reynsla og þroski, ekki sízt í ástar- og kynlífsmálum, fer ekki alltaf eftir árum, og geta þeir, sem þar eru yngri búið yfir meiri reynslu til framsækni og áhrifa, aðgangs, en þeir, sem eldri eru í árum. Ég tel Stefán Eiríksson, útvarpsstjórna, góðan mann og heiðarlegan, sem ekki má vamm RÚV eða sjálfs sín vita, og sendi ég honum þetta erindi í dag: „Leyfðu mér að senda þér þessa blaðagrein, sem ég birti á Vísi sl. föstudag: https://www.visir.is/g/20252704125d/thegar-illfyglin-fa-ad-grassera-med-godum-studningi-fjolmidla. Efnið skýrir sig sjálft. Þær spurningar vakna auðvitað, hvaðan þessi frétt, sem fyrir mér engin er, 35 ára gamalt ástarævintýri unglinga, kom, og þá líka, hver var ástæðan fyrir því, að þessari illkvittniskonu, Ólöfu Björnsdóttur, var boðið í langt viðtal á helzta tíma hjá ykkur. Hvert var tilefnið, hver var fréttin!? Auðvitað getur þú ekki stýrt öllu þínu liði, en eftir á er hægt að taka á málum. Fyrir mér er hér tilefni til alvarlegra taka á þeim fréttamönnum, sem að komu“. Verður fróðlegt að vita, hvað út úr þessu erindi kemur. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Refsa fyrst, spyrja svo? Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Skoðun Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Er yfirvöldum alveg sama um fólk á bifhjólum? Njáll Gunnlaugsson skrifar Skoðun Ekki mamman í hópnum - leiðtoginn í hópnum Katrín Ásta Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Rannsóknarnefnd styrjalda Gunnar Einarsson skrifar Skoðun Börn eiga ekki heima í fangelsi Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Aðförin að einkabílnum eða bara meira frelsi? Kristín Hrefna Halldórsdóttir skrifar Skoðun Kvöld sem er ekki bara fyrir börnin Alicja Lei skrifar Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar Skoðun Málið er dautt (A Modest Proposal) skrifar Skoðun Femínísk utanríkisstefna: aukin samstaða og aðgerðir Guillaume Bazard skrifar Skoðun Hagsmunir flugrekstrar á Íslandi eru miklir Jóhannes Bjarni Guðmundsson skrifar Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Kvennabarátta á tímum bakslags Tatjana Latinovic skrifar Skoðun Líttupp - ertu að missa af einhverju? Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Betri hellir, stærri kylfur? Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Er loftslagskvíðinn horfinn? Sonja Huld Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Sjá meira
Ég skrifaði hér grein á Vísi sl. föstudag með fyrirsögninni „Þegar illfyglin fá að grassera – með góðum stuðningi fjölmiðla“. Er greinin hér enn, aðgengileg til lesturs, ef áhugi er á, og skýrir sig sjálf. Það er nú orðið ljóst, hvaða manneskja það er, sem fyrir mér er „illfyglið“ á bak við þessa vondu og skammarlegu atburðarrás alla, þar sem góð kona og væn, mannvinur, sem hefur barizt ekki sízt fyrir hagsmunum og velferð þeirra, sem minnst mega sín, var hrakin með illvilja, afskræmingu staðreynda og því, sem ég vil kalla falsfréttum, úr starfi, illilega að hennar persónu, einkalífi og fjölskyldulífi vegið, og, málflutningur „illfyglis“ og fréttamanna slíkur, að jafnvel hrikti í stjórn landsins. Svei þér Ólöf Björnsdóttir, segi ég nú. Fyrir mér fellur skuggi á þitt nafn. En næsta spurningin er, hver er heimildarmaðurinn á bak við fréttina? Ekki réði þar minni lágkúra. Var þar einhver að reyna að koma höggi á eða reka rýting í bak Ásthildar Lóu og/eða ríkisstjórnar. Það væri þarft verk og gott, nauðsynlegt, til að heildarmynd komi á þetta vonda mál, að upplýst væri um heimildarmann. Þar næst vaknar spurningin um hæfni og ábyrgð fréttamanna á RÚV, sem þóttust eða töldu sig vera með stórfellt hneykslismál, sem þeir settu svo af stað með hávaða og látum, án minnstu vægðar, varkárni eða tillitssemi, án nokkurar skynsemi eða faglegrar staðreyndagreiningar, sjálfum sér og stofnun sinni til skammar. Hver átti glæpurinn eiginlega að hafa verið? Fyrir hvað var Ásthildur Lóa eiginlega ákærð, sakfelld og dæmd!? Hér var og er um samneyti unglinga og ástarsamband, einkalíf og einkamál þeirra, þar sem einhver aldursmunur var í árum, sem heldur engan, nema þau sjálf, varðar um, fyrir utan það, að reynsla og þroski, ekki sízt í ástar- og kynlífsmálum, fer ekki alltaf eftir árum, og geta þeir, sem þar eru yngri búið yfir meiri reynslu til framsækni og áhrifa, aðgangs, en þeir, sem eldri eru í árum. Ég tel Stefán Eiríksson, útvarpsstjórna, góðan mann og heiðarlegan, sem ekki má vamm RÚV eða sjálfs sín vita, og sendi ég honum þetta erindi í dag: „Leyfðu mér að senda þér þessa blaðagrein, sem ég birti á Vísi sl. föstudag: https://www.visir.is/g/20252704125d/thegar-illfyglin-fa-ad-grassera-med-godum-studningi-fjolmidla. Efnið skýrir sig sjálft. Þær spurningar vakna auðvitað, hvaðan þessi frétt, sem fyrir mér engin er, 35 ára gamalt ástarævintýri unglinga, kom, og þá líka, hver var ástæðan fyrir því, að þessari illkvittniskonu, Ólöfu Björnsdóttur, var boðið í langt viðtal á helzta tíma hjá ykkur. Hvert var tilefnið, hver var fréttin!? Auðvitað getur þú ekki stýrt öllu þínu liði, en eftir á er hægt að taka á málum. Fyrir mér er hér tilefni til alvarlegra taka á þeim fréttamönnum, sem að komu“. Verður fróðlegt að vita, hvað út úr þessu erindi kemur. Höfundur er samfélagsrýnir og dýraverndarsinni.
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun
Skoðun Vísindin geta læknað krabbamein en ekki grænmetissafar og kaffistólpípur Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir,Vilborg Kolbrún Vilmundardóttir skrifar
Skoðun Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Verkakonur samtímans – og nýtt skeið í kvennabaráttu! Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,Aleksandra Leonardsdóttir skrifar
Skoðun Samhljómur á meðal ÍSÍ og Íslandsspila um endursköpun spilaumhverfisins Ingvar Örn Ingvarsson skrifar
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Þöggun, hroki og afneitun voru móttökur Samfylkingarinnar til okkar Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun