Þrjátíu ár af framförum – En hvaða áskoranir bíða? Birta B. Kjerúlf og Kjartan Ragnarsson skrifa 3. mars 2025 08:02 Í mars 2025 munu aðildarríki Sameinuðu þjóðanna koma saman til að sitja árlegan kvennanefndarfund (e. Commission on the Status of Women) í 69. sinn. Á hverjum fundi fær alþjóðasamfélagið tækifæri til að endurnýja fyrri skuldbindingar og móta ný markmið til að tryggja áframhaldandi framfarir í átt að fullu jafnrétti kynjanna. Það sem gerir fundinn í ár stórmerkilegan er að nú eru liðin þrátíu ár frá undirskrift Pekingsáttmálans, en hann uppskáru Sameinuðu þjóðirnar eftir að hafa komið saman árið 1995 á heimsráðstefnu kvenna í Peking. Undirritun sáttmálans var gríðarlega stórt skref í þágu kynjajafnréttis á heimsvísu og hefur borið byr undir báða vængi jafnréttisbaráttunnar allt frá því hann var samþykktur. Kynjajafnrétti var sett á oddinn og það má sannarlega segja að sáttmálinn hafi haft jákvæð áhrif á jafnrétti kynjanna. Sáttmálinn var formleg pólitísk yfirlýsing stjórnvalda heimsins sem áréttaði skuldbindingu þeirra til að valdefla konur. Áhersla var lögð á mikilvægi kvenréttinda fyrir félagslegar framfarir og sjálfbæra þróun. Aðgerðaráætlun fylgdi yfirlýsingunni sem tilgreindi tólf svið þar sem grípa þurfti til tafarlausra aðgerða til að ná jafnrétti kynjanna. Þessi svið eiga að þjóna sem leiðarvísir fyrir stjórnvöld, borgaralegt samfélag og alþjóðlegar stofnanir til að takast á við ójöfnuð sem konur og stúlkur standa frammi fyrir á ýmsum sviðum. Þökk sé Pekingsáttmálanum og aðgerðaráætluninni hefur kynjajafnrétti fengið frekari virðingarsess á alþjóðavísu. Kvennafundurinn næstkomandi mars markar þannig stór tíðindi í kynjajafnréttisbaráttunni á alþjóðavísu þar sem litið verður bæði aftur og fram á við. Hins vegar er næsti kvennanefndarfundur ekki einungis hátið heldur tækifæri til að líta fram á við. Á fundinum mun alþjóðasamfélagið endurskoða og meta árangur Pekingyfirlýsingarinnar og aðgerðaráætlunarinnar sem henni fylgdi. Farið verður yfir árangur á sviðum heilsu, menntunnar, þátttöku kvenna í stjórnmálum og í baráttunni gegn kynbundnu ofbeldi. Þannig heldur Peking-yfirlýsingin áfram að vera mikilvægur vegvísir fyrir framgang kvenréttinda á heimsvísu til að fylgjast með stöðu kvenréttinda og tryggja ábyrgð ríkja fyrir þeim. Einnig er vert að nefna að þá verða 10 ár liðin frá samþykkt Áætlunar Sameinuðu þjóðanna um sjálfbæra þróun sem inniheldur heimsmarkmiðin (e. SDGs), sem er ávallt gott að hafa í huga þegar kemur að hvers kyns réttindabaráttu. Það er hins vegar mikilvægt að muna að heimurinn hefur breyst gríðarlega á þeim þrjátíu árum sem hafa liðið síðan Pekingsáttmálanum var komið á laggirnar. Árið 1995 voru enn árdagar veraldarvefsins og hnattvæðing var hvergi nærri jafn langt komin. Þessar framfarir hafa fært okkur mörg ný tækifæri en einnig ýkt ójöfnuð á heimsvísu. Til viðbótar sjáum við fram á ýktara og hættulegra veðurfar sökum loftslagsvárinnar auk þess sem það ríkir ólga á alþjóðasviðinu sem brýst fram í auknum átökum um heim allan. Sérfræðingar í þróunarmálum hafa bent á að þessir þættir koma hvað verst út á konum og ungmennum sem eiga, sökum bakslags í jafnréttisbaráttunni og uppgangi aftuhaldshugsunar, fasisma og öfgaafla í heiminum, erfiðara með að hafa áhrif á stjórnmálin í sínu ríki og nærumhverfi. Það má því færa rök fyrir því að dýpra er í árina gripið í dag heldur en árið 1995, þegar allt gekk upp til að setja kynjajafnrétti í framsætið. Það er því mikilvægara en nokkurn tímann áður að standa vörð um kynjajafnrétti og muna hvað við höfum komist langt en þó einnig að við eigum langt í land. Bæði á heimsvísu og hér heima. Ísland stendur sterkt þegar kemur að kynjajafnrétti og það er mikilvægt að ríkið nýti hljómgrunn sinn á alþjóðavettvangi til að stuðla að betri heimi fyrir öll. Það er brýnt að ríki sem hafa náð langt í málefnum kvenna sýni fram á það að þau eru hvergi nærri því hætt. Í landrýnisskýrslu Íslands um stöðu heimsmarkmiða Sameinuðu þjóðanna frá árinu 2023 kallar borgarasamfélag Íslands eftir því að íslenska ríkið geri meira til að vinna gegn kynbundnu ofbeldi á heimsvísu og heima við, vinni að frekari jöfnuði kynja á launamarkaði og að það styrki og styðji betur við grasrótarsamtök jafnréttisbaráttunnar. Við, sem ungmennafulltrúar Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum, tökum undir þetta ákall. Því fögnum við því að Ísland, í framboði sínu til mannréttindaráðs Sameinuðu Þjóðanna á síðasta ári, lagði áherslu á bætt réttindi hinsegin fólks, kynjajafnrétti, réttindi barna og umhverfismál. Við munum fylgjast grannt með sæti Íslands í mannréttindaráðinu og vonum að ný ríkisstjórn standi við þau markmið sem sett voru fram í fyrra, því þessir hópar þurfa stuðning og valdefllingu. Það er einmitt nú sem rödd landsins hefur þann hljómgrunn sem þarf til að hafa raunveruleg áhrif innan alþjóðavettvangsins í þágu kynjajafnréttis. Á tímum sem þessum, þar sem ófremdarástand ríkir þvert um heim getum við ekki setið hjá og leyft jafnréttinu að renna úr greipum okkar. Það er mikilvægt að Ísland muni eftir þeim áherslum sem finna má í Peking sáttmálanum en einnig er mikilvægt að ríkið hlusti á kröfur borgarsamfélagsins, einkum á grasrótarsamtök og ungt fólk, sem veit hvað það syngur þegar kemur að raunverulegu kynjajafnrétti. Peking 30+ er ekki einungis fögnuður fortíðarinnar, heldur tækifæri til að horfa til framtíðarinnar. Þetta er tækifæri til að styrkja samstöðu okkar í baráttunni fyrir kynjajafnrétti og tækifæri fyrir okkur að draga fram mikilvægi alþjóðlegrar samvinnu til að tryggja aukin réttindi fyrir hverja og eina manneskju sem á við högg að sækja. Heimurinn er ekki sá sami og hann var árið 1995 og nýjar áskoranir vofa yfir okkur. Með því að hleypa ungu fólki að borðinu fáum við ferskar hugmyndir og nýstárlegar lausnir. Við verðum að nýta öll tækifæri sem okkur bjóðast til að beina framtíð okkar í betri farveg, þann sem byggir á jafnrétti og réttlæti fyrir öll. Bio: Hlutverk ungmennafulltrúa Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum á sviði kynjajafnréttis er að koma skoðunum ungs fólks á borð stjórnvalda, bæði innanlands og á alþjóðavettvangi. Ungmennafulltrúarnir eru kjörnir á þingi Landssambands ungmennafélaga og sinna þau starfinu í umboði aðildarfélaga LUF, sem samtals telja tugi þúsunda félagsmeðlima. Í embætti sitja nú Birta B. Kjerúlf og Kjartan Ragnarsson og hafa má samband við þau á netfangið gender.equality [hjá] youth.is. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jafnréttismál Mest lesið Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Dauðsföll í Gaza-stríðinu og Mogginn Egill Þórir Einarsson skrifar Skoðun Eyðum óvissunni Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Opinberi geirinn og stjórnunarráðgjafar: ástarsaga Adeel Akmal skrifar Skoðun Ættbálkahegðun á stafrænu formi Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kirkjurnar standa en stoðirnar eru sveltar Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar Skoðun Stytta þarf veiðitíma svartfugla strax Hólmfríður Arnardóttir,Helga Ögmundardóttir skrifar Skoðun Hver greiðir fyrir breytingarnar? Svanfríður G. Bergvinsdóttir skrifar Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um Héraðsvötnin! Rakel Hinriksdóttir skrifar Skoðun Við erum búin að missa tökin Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar Skoðun Rýr húsnæðispakki Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hrekkjavaka á Landakoti Kristófer Ingi Svavarsson skrifar Skoðun Óvenjulegt fólk Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hálfrar aldar svívirða Stefán Pálsson skrifar Skoðun $€tjum í$lensku á (mat) $€ðilinn! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Minna tal, meiri uppbygging Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Ný nálgun – sama markmið: Heimili fyrir fólkið í borginni Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Geymt en ekki gleymt Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar Skoðun „Lánin hækka – framtíðin minnkar“ Sveinn Óskar Sigurðsson skrifar Skoðun Hey Pawels í harðindunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Land rutt fyrir þúsundir íbúða í Úlfarsárdal Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Dýrmæt þjóðfélagsgerð Eva Björk Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hver er þessi Davíð Oddsson? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Sjá meira
Í mars 2025 munu aðildarríki Sameinuðu þjóðanna koma saman til að sitja árlegan kvennanefndarfund (e. Commission on the Status of Women) í 69. sinn. Á hverjum fundi fær alþjóðasamfélagið tækifæri til að endurnýja fyrri skuldbindingar og móta ný markmið til að tryggja áframhaldandi framfarir í átt að fullu jafnrétti kynjanna. Það sem gerir fundinn í ár stórmerkilegan er að nú eru liðin þrátíu ár frá undirskrift Pekingsáttmálans, en hann uppskáru Sameinuðu þjóðirnar eftir að hafa komið saman árið 1995 á heimsráðstefnu kvenna í Peking. Undirritun sáttmálans var gríðarlega stórt skref í þágu kynjajafnréttis á heimsvísu og hefur borið byr undir báða vængi jafnréttisbaráttunnar allt frá því hann var samþykktur. Kynjajafnrétti var sett á oddinn og það má sannarlega segja að sáttmálinn hafi haft jákvæð áhrif á jafnrétti kynjanna. Sáttmálinn var formleg pólitísk yfirlýsing stjórnvalda heimsins sem áréttaði skuldbindingu þeirra til að valdefla konur. Áhersla var lögð á mikilvægi kvenréttinda fyrir félagslegar framfarir og sjálfbæra þróun. Aðgerðaráætlun fylgdi yfirlýsingunni sem tilgreindi tólf svið þar sem grípa þurfti til tafarlausra aðgerða til að ná jafnrétti kynjanna. Þessi svið eiga að þjóna sem leiðarvísir fyrir stjórnvöld, borgaralegt samfélag og alþjóðlegar stofnanir til að takast á við ójöfnuð sem konur og stúlkur standa frammi fyrir á ýmsum sviðum. Þökk sé Pekingsáttmálanum og aðgerðaráætluninni hefur kynjajafnrétti fengið frekari virðingarsess á alþjóðavísu. Kvennafundurinn næstkomandi mars markar þannig stór tíðindi í kynjajafnréttisbaráttunni á alþjóðavísu þar sem litið verður bæði aftur og fram á við. Hins vegar er næsti kvennanefndarfundur ekki einungis hátið heldur tækifæri til að líta fram á við. Á fundinum mun alþjóðasamfélagið endurskoða og meta árangur Pekingyfirlýsingarinnar og aðgerðaráætlunarinnar sem henni fylgdi. Farið verður yfir árangur á sviðum heilsu, menntunnar, þátttöku kvenna í stjórnmálum og í baráttunni gegn kynbundnu ofbeldi. Þannig heldur Peking-yfirlýsingin áfram að vera mikilvægur vegvísir fyrir framgang kvenréttinda á heimsvísu til að fylgjast með stöðu kvenréttinda og tryggja ábyrgð ríkja fyrir þeim. Einnig er vert að nefna að þá verða 10 ár liðin frá samþykkt Áætlunar Sameinuðu þjóðanna um sjálfbæra þróun sem inniheldur heimsmarkmiðin (e. SDGs), sem er ávallt gott að hafa í huga þegar kemur að hvers kyns réttindabaráttu. Það er hins vegar mikilvægt að muna að heimurinn hefur breyst gríðarlega á þeim þrjátíu árum sem hafa liðið síðan Pekingsáttmálanum var komið á laggirnar. Árið 1995 voru enn árdagar veraldarvefsins og hnattvæðing var hvergi nærri jafn langt komin. Þessar framfarir hafa fært okkur mörg ný tækifæri en einnig ýkt ójöfnuð á heimsvísu. Til viðbótar sjáum við fram á ýktara og hættulegra veðurfar sökum loftslagsvárinnar auk þess sem það ríkir ólga á alþjóðasviðinu sem brýst fram í auknum átökum um heim allan. Sérfræðingar í þróunarmálum hafa bent á að þessir þættir koma hvað verst út á konum og ungmennum sem eiga, sökum bakslags í jafnréttisbaráttunni og uppgangi aftuhaldshugsunar, fasisma og öfgaafla í heiminum, erfiðara með að hafa áhrif á stjórnmálin í sínu ríki og nærumhverfi. Það má því færa rök fyrir því að dýpra er í árina gripið í dag heldur en árið 1995, þegar allt gekk upp til að setja kynjajafnrétti í framsætið. Það er því mikilvægara en nokkurn tímann áður að standa vörð um kynjajafnrétti og muna hvað við höfum komist langt en þó einnig að við eigum langt í land. Bæði á heimsvísu og hér heima. Ísland stendur sterkt þegar kemur að kynjajafnrétti og það er mikilvægt að ríkið nýti hljómgrunn sinn á alþjóðavettvangi til að stuðla að betri heimi fyrir öll. Það er brýnt að ríki sem hafa náð langt í málefnum kvenna sýni fram á það að þau eru hvergi nærri því hætt. Í landrýnisskýrslu Íslands um stöðu heimsmarkmiða Sameinuðu þjóðanna frá árinu 2023 kallar borgarasamfélag Íslands eftir því að íslenska ríkið geri meira til að vinna gegn kynbundnu ofbeldi á heimsvísu og heima við, vinni að frekari jöfnuði kynja á launamarkaði og að það styrki og styðji betur við grasrótarsamtök jafnréttisbaráttunnar. Við, sem ungmennafulltrúar Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum, tökum undir þetta ákall. Því fögnum við því að Ísland, í framboði sínu til mannréttindaráðs Sameinuðu Þjóðanna á síðasta ári, lagði áherslu á bætt réttindi hinsegin fólks, kynjajafnrétti, réttindi barna og umhverfismál. Við munum fylgjast grannt með sæti Íslands í mannréttindaráðinu og vonum að ný ríkisstjórn standi við þau markmið sem sett voru fram í fyrra, því þessir hópar þurfa stuðning og valdefllingu. Það er einmitt nú sem rödd landsins hefur þann hljómgrunn sem þarf til að hafa raunveruleg áhrif innan alþjóðavettvangsins í þágu kynjajafnréttis. Á tímum sem þessum, þar sem ófremdarástand ríkir þvert um heim getum við ekki setið hjá og leyft jafnréttinu að renna úr greipum okkar. Það er mikilvægt að Ísland muni eftir þeim áherslum sem finna má í Peking sáttmálanum en einnig er mikilvægt að ríkið hlusti á kröfur borgarsamfélagsins, einkum á grasrótarsamtök og ungt fólk, sem veit hvað það syngur þegar kemur að raunverulegu kynjajafnrétti. Peking 30+ er ekki einungis fögnuður fortíðarinnar, heldur tækifæri til að horfa til framtíðarinnar. Þetta er tækifæri til að styrkja samstöðu okkar í baráttunni fyrir kynjajafnrétti og tækifæri fyrir okkur að draga fram mikilvægi alþjóðlegrar samvinnu til að tryggja aukin réttindi fyrir hverja og eina manneskju sem á við högg að sækja. Heimurinn er ekki sá sami og hann var árið 1995 og nýjar áskoranir vofa yfir okkur. Með því að hleypa ungu fólki að borðinu fáum við ferskar hugmyndir og nýstárlegar lausnir. Við verðum að nýta öll tækifæri sem okkur bjóðast til að beina framtíð okkar í betri farveg, þann sem byggir á jafnrétti og réttlæti fyrir öll. Bio: Hlutverk ungmennafulltrúa Íslands hjá Sameinuðu þjóðunum á sviði kynjajafnréttis er að koma skoðunum ungs fólks á borð stjórnvalda, bæði innanlands og á alþjóðavettvangi. Ungmennafulltrúarnir eru kjörnir á þingi Landssambands ungmennafélaga og sinna þau starfinu í umboði aðildarfélaga LUF, sem samtals telja tugi þúsunda félagsmeðlima. Í embætti sitja nú Birta B. Kjerúlf og Kjartan Ragnarsson og hafa má samband við þau á netfangið gender.equality [hjá] youth.is.
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir skrifar
Skoðun Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson skrifar
Skoðun Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir skrifar
Skoðun Stöðug uppbygging orkuinnviða Adrian Pike,Bjarni Þórður Bjarnason,Tómas Már Sigurðsson skrifar
Skoðun Tvöföld mismunun kvenna í hópi innflytjenda Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar
Skoðun Tækni og ungmenni: Hvar liggur ábyrgðin og hvað getum við gert? Stefán Þorri Helgason skrifar
Skoðun Hvað gerir brjóstakrabbamein að ólæknandi brjóstakrabbameini? Helga Tryggvadóttir,Ólöf Kristjana Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Hjúkrunarheimili í Þorlákshöfn Gestur Þór Kristjánsson,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir Skoðun
Um Liverpool, Diogo Jota, áföll og sorgina – hugleiðingar sálfræðings Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Martin bakari flýgur heim með látum frá leikvelli auðmanna í Vatnsmýrinni Daði Rafnsson,Haukur Magnússon,Kristján Vigfússon,Margrét Manda Jónsdóttir Skoðun