Ókostir forsetaframbjóðandans Katrínar Jakobsdóttur Alfreð Sturla Böðvarsson skrifar 5. maí 2024 16:31 Katrín Jakobsdóttir hefur sagt skilið við stjórnmálin á meðan hún stendur í forsetaframboði, en hún ræður samt varaborgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins og einn helsta áróðursmann flokksins til sín. Þetta segir ótal margt um hennar framboð; meðal annars það að Sjálfstæðisflokkurinn lítur á hana sem sinn frambjóðanda, að hennar framboð er þar með orðið pólitískt, og að forsetaframbjóðandinn Katrín Jakobsdóttir sé orðin svo nátengd Sjálfstæðisflokknum að enginn annar kom til greina en Friðjón Friðjónsson, einn helsti almannatengsla sérfræðingur flokksins. Enginn úr hennar eigin stjórnmálaflokki, enginn óháður sérfræðingur, enginn nema Friðjón. Katrín veit að þá verður hennar framboð pólítískt og umdeilt, en henni er sama. Hún treystir á að hennar fylgi bíði ekki skaða af þessu - og Friðjón hefur örugglega fullvissað hana um það þetta yrði allt í stakasta lagi. Sjálfstæðisflokkurinn væri bara að leggja henni lið og hún myndi fá ótal tækifæri til þess að þakka fyrir sig þegar hún væri orðin forseti. Engar áhyggjur. Katrín Jakobsdóttir er tækifærissinni. Vinstri grænir eru komnir niður fyrir 5% í könnunum, og líklegt að flokkurinn þurrkist út í næstu Alþingiskosningum. Sambýlið við Sjálfstæðisflokk og Framsóknarflokk hefur kostað flokkinn lífið. Vinstri grænir, stjórnmálaflokkur undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur, hefur sagt skilið við öll sín gildi, og gengur fyrst og fremst erinda útgerðar, fjármagnseigenda og norskra laxeldisfyrirtækja, eins og flokkurinn væri bara systurflokkur Sjálfstæðisflokksins. Og á ögurstundu, þegar allt virðist vonlaust, losnar embætti forseta Íslands, og þá stekkur Katrín frá borði hins sökkvandi skips og brosir framan í þjóðina hinu vel þekkta brosi vinsælasta stjórnmálamanns landsins. Hún treystir á að þegar kemur að kosningum verði allir búnir að gleyma rjúkandi rústunum sem hún skilur eftir sig, og hennar eigin mælska og landsfrægi persónuþokki skili henni embættinu. Hún veit sem er að stjórnmálamenn á Íslandi komast óhindrað upp með nokkurn veginn hvað sem er, og hún er lang besta dæmið um það. Hennar persónulega fylgi er algerlega óháð því hvernig hún hefur staðið sig sem forsætisráðherra, eða hvernig flokknum hennar reiðir af í skoðanakönnunum, og hún treystir því að gullfiskaminni kjósenda muni (gull)tryggja henni starfið. Katrín Jakobsdóttir er bara svo vel máli farin og alþýðleg, klár og viðkunnanleg, að það getur ekki verið að hún sé forhertur tækifærissinni, sem yfirgefur flokksfólk sitt og stuðningsfólk til margra ára, fyrir þægilega og þræl vel borgaða innivinnu á Bessastöðum. En þessi ákvörðun, að yfirgefa stjórnmálin þegar í harðbakkann slær, og nota persónufylgið í að stökkva yfir í forsetaembættið, er ekkert annað en útspekúleruð tækifærismennska. Staða hennar sem stjórnmálamaður, þrátt fyrir allt persónufylgið, er orðin vita vonlaus, og flokkurinn á leið í sögubækurnar. Tilkynning Guðna Th. um afsögn kom á fullkomnum tíma. Katrín getur hamrað á reynslu sinni og þekkingu á stjórnsýslunni og landsmálum almennt og notað ræðusnilldina og íslenskukunnáttuna til þess að koma vel út úr öllum viðtölum og umræðuþáttum, og þá er allt annað grafið og gleymt. Þetta plan getur ekki klikkað. Katrín Jakobsdóttir var matvælaráðherra í fjarveru Svandísar Svavarsdóttur þegar frumvarp um lagareldi var klárað í ráðuneytinu. Frumvarpið gerir ráð fyrir því að láta norskum laxeldisfyrirtækjum í té firði landsins um ókomna tíð, nánast ókeypis, og í ofanálag, að láta þessi sömu fyrirtæki sjá um eftirlit með sjálfum sér. Og frumvarpið virðir að vettugi allar áhyggjur af erfðablöndun - sem er orðin 71% í Noregi -, skaðlegum áhrifum á viðkvæma firði og fjölmargar aðrar athugasemdir sem hafa verið gerðar við þetta frumvarp. En Katrín sjálf gerði engar athugasemdir við þetta frumvarp, og fannst þetta eðlileg stjórnsýsla af hálfu sinnar ríkisstjórnar. Á vefsíðu Katrínar segir að forsetinn þurfi að "hafa góða dómgreind og hafa kjark til þess að gæta hagsmuna þjóðarinnar". Þetta frumvarp Vinstri grænna, Katrínar Jakobsdóttur, sýnir hvorki góða dómgreind né kjark til þess að gæta hagsmuna okkar; þvert á móti, einu hagsmunirnir sem gætt er að í þessu frumvarpi eru hagsmunir norsku laxeldisfyrirtækjanna. Hvergi örlar á kjarki til þess að vernda lífríki Íslands, og ef þetta er dæmi um "góða" dómgreind Katrínar Jakobsdóttur, þá hefur hún klárlega ekki dómgreindina sem þarf í þetta embætti, og skortir kjarkinn sömuleiðis. Katrín Jakobsdóttir segir að forseti Íslands þurfi að vera sameinandi afl þjóðarinnar. En stjórnmálamaðurinn Katrín hefur síður en svo verið sameinandi afl. Hún hefur til að mynda beitt sér fyrir sértækum aðgerðum til handa útgerðinni, með því að lækka veiðigjöld, þegar flokkurinn sagðist ætla að hækka þau, og það er alveg augljóst, af fylgi hennar flokks að dæma, að kjósendur, fólkið í landinu, eru ekki beint að fylkja sér bak við hana. Hún hefur sundrað sínum eigin flokki og hún hefur sundrað okkur íslendingum með ákvörðunum sem ganga gegn hagsmunum þjóðarinnar. Það má tala endalaust um samsteypustjórnmál og nauðsyn á að komast að samkomulagi við aðra stjórnarflokka til þess að rikisstjórnir haldi völdum, en fyrr má nú vera. Ef stjórnmálaflokkur eins og Vinstri grænir þarf að láta öll sín gildi lönd og leið í samsteypustjórn til þess eins að halda völdum sinna ráðherra, til hvers er þá flokkurinn? Til hvers eru þá gildin? Og ályktanir landsfunda og annað sem flokkurinn lætur frá sér fara? Þetta er greinilega allt merkingarlaust, því kjósendur hafa yfirgefið flokkinn, þeir sjá í gegnum sjónhverfingarnar sem Katrín býður upp á. Nú duga engin töfrabrögð þvi töfrarnir eru horfnir. Fólk sér að Katrínu er sama um stjórnmálaflokkinn Vinstri græna, það eina sem hún hefur áhuga á er að halda eigin völdum. Og fyrst hún er að missa völdin sem forsætisráðherra, þá er enn séns að halda sér í sviðsljósinu og hafa einhver völd með því að flýja eigið fyrirsjáanlega skipsbrot og hrifsa til sín forsetaembættið. Katrín Jakobsdóttir hefur marga kosti, eins og við vitum mætavel. En sem forseti yrði hún aldrei þetta sameinandi afl sem forsetinn þarf svo sannarlega að vera, sem Guðni Th. hefur svo sannarlega verið. Það þarf einhver annar frambjóðandi af taka við af honum sem forseti Íslands. Höfundur er kjósandi í forsetakosningum 2024. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Skoðun Skoðun Árangur hefst hér. Með þér. Guðrún Högnadóttir skrifar Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson skrifar Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson skrifar Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Sjá meira
Katrín Jakobsdóttir hefur sagt skilið við stjórnmálin á meðan hún stendur í forsetaframboði, en hún ræður samt varaborgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins og einn helsta áróðursmann flokksins til sín. Þetta segir ótal margt um hennar framboð; meðal annars það að Sjálfstæðisflokkurinn lítur á hana sem sinn frambjóðanda, að hennar framboð er þar með orðið pólitískt, og að forsetaframbjóðandinn Katrín Jakobsdóttir sé orðin svo nátengd Sjálfstæðisflokknum að enginn annar kom til greina en Friðjón Friðjónsson, einn helsti almannatengsla sérfræðingur flokksins. Enginn úr hennar eigin stjórnmálaflokki, enginn óháður sérfræðingur, enginn nema Friðjón. Katrín veit að þá verður hennar framboð pólítískt og umdeilt, en henni er sama. Hún treystir á að hennar fylgi bíði ekki skaða af þessu - og Friðjón hefur örugglega fullvissað hana um það þetta yrði allt í stakasta lagi. Sjálfstæðisflokkurinn væri bara að leggja henni lið og hún myndi fá ótal tækifæri til þess að þakka fyrir sig þegar hún væri orðin forseti. Engar áhyggjur. Katrín Jakobsdóttir er tækifærissinni. Vinstri grænir eru komnir niður fyrir 5% í könnunum, og líklegt að flokkurinn þurrkist út í næstu Alþingiskosningum. Sambýlið við Sjálfstæðisflokk og Framsóknarflokk hefur kostað flokkinn lífið. Vinstri grænir, stjórnmálaflokkur undir stjórn Katrínar Jakobsdóttur, hefur sagt skilið við öll sín gildi, og gengur fyrst og fremst erinda útgerðar, fjármagnseigenda og norskra laxeldisfyrirtækja, eins og flokkurinn væri bara systurflokkur Sjálfstæðisflokksins. Og á ögurstundu, þegar allt virðist vonlaust, losnar embætti forseta Íslands, og þá stekkur Katrín frá borði hins sökkvandi skips og brosir framan í þjóðina hinu vel þekkta brosi vinsælasta stjórnmálamanns landsins. Hún treystir á að þegar kemur að kosningum verði allir búnir að gleyma rjúkandi rústunum sem hún skilur eftir sig, og hennar eigin mælska og landsfrægi persónuþokki skili henni embættinu. Hún veit sem er að stjórnmálamenn á Íslandi komast óhindrað upp með nokkurn veginn hvað sem er, og hún er lang besta dæmið um það. Hennar persónulega fylgi er algerlega óháð því hvernig hún hefur staðið sig sem forsætisráðherra, eða hvernig flokknum hennar reiðir af í skoðanakönnunum, og hún treystir því að gullfiskaminni kjósenda muni (gull)tryggja henni starfið. Katrín Jakobsdóttir er bara svo vel máli farin og alþýðleg, klár og viðkunnanleg, að það getur ekki verið að hún sé forhertur tækifærissinni, sem yfirgefur flokksfólk sitt og stuðningsfólk til margra ára, fyrir þægilega og þræl vel borgaða innivinnu á Bessastöðum. En þessi ákvörðun, að yfirgefa stjórnmálin þegar í harðbakkann slær, og nota persónufylgið í að stökkva yfir í forsetaembættið, er ekkert annað en útspekúleruð tækifærismennska. Staða hennar sem stjórnmálamaður, þrátt fyrir allt persónufylgið, er orðin vita vonlaus, og flokkurinn á leið í sögubækurnar. Tilkynning Guðna Th. um afsögn kom á fullkomnum tíma. Katrín getur hamrað á reynslu sinni og þekkingu á stjórnsýslunni og landsmálum almennt og notað ræðusnilldina og íslenskukunnáttuna til þess að koma vel út úr öllum viðtölum og umræðuþáttum, og þá er allt annað grafið og gleymt. Þetta plan getur ekki klikkað. Katrín Jakobsdóttir var matvælaráðherra í fjarveru Svandísar Svavarsdóttur þegar frumvarp um lagareldi var klárað í ráðuneytinu. Frumvarpið gerir ráð fyrir því að láta norskum laxeldisfyrirtækjum í té firði landsins um ókomna tíð, nánast ókeypis, og í ofanálag, að láta þessi sömu fyrirtæki sjá um eftirlit með sjálfum sér. Og frumvarpið virðir að vettugi allar áhyggjur af erfðablöndun - sem er orðin 71% í Noregi -, skaðlegum áhrifum á viðkvæma firði og fjölmargar aðrar athugasemdir sem hafa verið gerðar við þetta frumvarp. En Katrín sjálf gerði engar athugasemdir við þetta frumvarp, og fannst þetta eðlileg stjórnsýsla af hálfu sinnar ríkisstjórnar. Á vefsíðu Katrínar segir að forsetinn þurfi að "hafa góða dómgreind og hafa kjark til þess að gæta hagsmuna þjóðarinnar". Þetta frumvarp Vinstri grænna, Katrínar Jakobsdóttur, sýnir hvorki góða dómgreind né kjark til þess að gæta hagsmuna okkar; þvert á móti, einu hagsmunirnir sem gætt er að í þessu frumvarpi eru hagsmunir norsku laxeldisfyrirtækjanna. Hvergi örlar á kjarki til þess að vernda lífríki Íslands, og ef þetta er dæmi um "góða" dómgreind Katrínar Jakobsdóttur, þá hefur hún klárlega ekki dómgreindina sem þarf í þetta embætti, og skortir kjarkinn sömuleiðis. Katrín Jakobsdóttir segir að forseti Íslands þurfi að vera sameinandi afl þjóðarinnar. En stjórnmálamaðurinn Katrín hefur síður en svo verið sameinandi afl. Hún hefur til að mynda beitt sér fyrir sértækum aðgerðum til handa útgerðinni, með því að lækka veiðigjöld, þegar flokkurinn sagðist ætla að hækka þau, og það er alveg augljóst, af fylgi hennar flokks að dæma, að kjósendur, fólkið í landinu, eru ekki beint að fylkja sér bak við hana. Hún hefur sundrað sínum eigin flokki og hún hefur sundrað okkur íslendingum með ákvörðunum sem ganga gegn hagsmunum þjóðarinnar. Það má tala endalaust um samsteypustjórnmál og nauðsyn á að komast að samkomulagi við aðra stjórnarflokka til þess að rikisstjórnir haldi völdum, en fyrr má nú vera. Ef stjórnmálaflokkur eins og Vinstri grænir þarf að láta öll sín gildi lönd og leið í samsteypustjórn til þess eins að halda völdum sinna ráðherra, til hvers er þá flokkurinn? Til hvers eru þá gildin? Og ályktanir landsfunda og annað sem flokkurinn lætur frá sér fara? Þetta er greinilega allt merkingarlaust, því kjósendur hafa yfirgefið flokkinn, þeir sjá í gegnum sjónhverfingarnar sem Katrín býður upp á. Nú duga engin töfrabrögð þvi töfrarnir eru horfnir. Fólk sér að Katrínu er sama um stjórnmálaflokkinn Vinstri græna, það eina sem hún hefur áhuga á er að halda eigin völdum. Og fyrst hún er að missa völdin sem forsætisráðherra, þá er enn séns að halda sér í sviðsljósinu og hafa einhver völd með því að flýja eigið fyrirsjáanlega skipsbrot og hrifsa til sín forsetaembættið. Katrín Jakobsdóttir hefur marga kosti, eins og við vitum mætavel. En sem forseti yrði hún aldrei þetta sameinandi afl sem forsetinn þarf svo sannarlega að vera, sem Guðni Th. hefur svo sannarlega verið. Það þarf einhver annar frambjóðandi af taka við af honum sem forseti Íslands. Höfundur er kjósandi í forsetakosningum 2024.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley skrifar
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun