Veiðimenn hafa freistast til að veiða við ófullnægjandi skilyrði og hafa þannig þverbrotið lög Ole Anton Bieltvedt skrifar 12. maí 2023 07:00 Ný skýrsla, sem sannar þann hrylling, sem hvalveiðar Kristjáns Loftssonar/Hvals hf eru, liggur nú fyrir. Reyndar var þetta allt löngu vitað, alla vega af þeim, sem vita vildu, en nú liggur viðurstyggileg mynd þessa dýraníðs fyrir með svo óyggjandi hætti, að enginn heiðvirður maður getur lengur litið undan eða stungið höfðinu í sandinn. Í raun eiga sér þarna stað nær ólýsanlegar meiðingar, misþyrmingar og limlestingar háþróaðrar lífveru, spendýrs, eins og við, fíls hafsins, sem finnur fyrir meiðlsum, áverkum og misþyrmingum nákvæmlega eins og við, menn og önnur spendýr. Valda- og kjarklaus ráðherra Sjávarútvegsráðherra (matvælaráðherra) þykist ekki geta stöðvað þennan ljóta eða hryllilega leik; hana vanti til þess lagastaf. Hér er fyrir undirrituðum um undanbrögð og hugleysi ráðherrans að ræða. Hún lætur embættismenn ráðuneytisins vaða yfir sig, beygir sig og bukkar fyrir þeim, eins og í blóðmeramálinu, sem nú er orðin hrein hneysa fyrir hana og ráðuneytið, en þetta ráðuneyti hefur lengst af verið í höndum íhaldsaflanna, D og B, alla vega í seinni tíð, en þau hafa stutt hverskyns dýraníð, svo sem hvalveiðar og blóðmerahald, með ráði og dáð, og safnað fólki sama sinnis í ráðuneytið. Það þarf því kjark og manndóm fyrir ráðherra, sem er með aðra sýn og skoðanir, til að stýra þessu ráðuneyti, en núverandi ráðherra býr augljóslega, því miður, yfir hvorugu. Kjarni hinnar lagalegu hliðar er þessi Hér gilda lög um velferð dýra nr. 55/2013. Markmið laganna hljóðar: „Markmið laga þessara er að stuðla að velferð dýra, þ.e. að þau séu laus við vanlíðan, hungur og þorsta, ótta og þjáningu, sársauka, meiðsli og sjúkdóma, í ljósi þess að dýr eru skyni gæddar erur“. Vart þarf að fjölyrða um, að þetta markmið laganna er marg- og þverbrotið með veiðunum. 21. grein. Aflífun, hljóðar: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti...“ Auðvitað á þetta ákvæði í grundvallar atriðum við um öll dýr, og verður að telja, að andi laganna, tilgangur þeirra, mótist af markmiðinu og þessari grein. Ekki er hægt að ímynda sér, að löggjafinn hafi hugsað lögin þannig, að, annars vegar, væru dýr, sem ekki má misþyrma og kvelja við aflífun, og, hins vegar, væru önnur dýr, hvortveggja kannske háþróuð spendýr, sem mætti misþyrma og kvelja, jafnvel klukkutímunum saman, á versta og illþyrmilegasta hátt, við aflífun. Slík hugsun lögjafans er óhugsandi. 27. grein. Veiðar, hljóðar: Ávallt skal staðið að veiðum þannig að það valdi dýrum sem minnstum sársauka og aflífun þeirra taki sem skemmstan tíma. - Við veiðar er óheimilt að beita aðferðum sem valda dýri óþarfa limlestingum eða kvölum Þessa grein á auðvitað að skilja og túlka í anda markmiðs laganna og 21. greinar, sem er leiðandi grein um aflífun dýra. Veiðileyfi fyrir 2019-2023 frá 05.07.19, grein 3: „Við veiðar skal nota búnað sem tryggir að dýrið aflífist samstundis eða aflífun taki sem skemmstan tíma og valdi þeim sem minnstum þjáningum“. Þetta ákvæði veiðileyfis er auðvitað í samræmi við lögin og anda þeirra. Veiðarnar í framkvæmd og löglega hliðin Til að unnt sé að veiða í anda laganna og uppfylla skilyrði veiðileyfis við veiðar, þarf þetta að koma til 1) stillt veður og rólegur sjór 2) góð birtuskilyrði og gott skyggni 3) reynd, vel þjálfuð og hæf skytta 4) gott ástand byssu og sprengjuskutuls 5) reyndur stjórandi skipsins, sem skilur vel og vinnur vel með skyttu 6) fjarlægð í bráð sé vel innan marka drægni byssu. Ef þessi 6 skilyrði, öll í einu, eru uppfylld, má ætla, að hægt sé að skjóta og drepa hvalinn með einu skoti í anda laganna. Í fyrra voru 148 dýr drepin, þar af 112 með einu skoti. Þessi dýr voru drepin í anda laga og veiðileyfis; voru löglega drepin. Það sannaðist hér, með óyggjandi hætti, að hægt er að fylgja lögum og ákvæði veiðileyfis, veiða með löglegum hætti, ef vandað er til veiðanna, þær framkvæmdar af fullri ábyrgð og fyllstu alúðar og vandvirkni gætt. Ólöglega hliðin, lögbrotin Hér erum við komin að dýrunum 36, sem þurfti að tví- eða margskjóta, eða sluppu illa særð, jafnvel með skutul í baka eftir 5 klukkustunda limlestingar og eftirför!? Augljóslega var ekki staðið að veiði- eða drápstilraunum þessara dýra með sama vandaða, agaða og löglega hætti. Þessar veiðitilraunir voru því ólöglegar. Hér hefur eitt eða fleiri þeirra 6 skilyrða, sem ég listaði upp fyrir löglegum veiðum, verið virt að vettugi eða brotið. Kannske, reynt að veiða í verulegri eða mikilli brælu, úr því að báturinn var kominn út á annað borð. Slíkt væri brot á lögum og veiðiákvæði. Eða, reynt að veiða við ófullnægjandi skyggni eða sýn til að nýta ferðina. Líka ólöglegt. Eða, þess freistað, að skjóta dýr af of löngu færi. Líka kolólöglegt. Einhver hinna skilyrðanna kunna líka að hafa komið til. Ef nokkur örfá dýr hefðu ekki drepist strax, við fyrsta skot, en fljótlega við annað skot, má kannske segja, út frá meðalhófsreglu í stjórnsýslu, að slíkt væri ásættanlegt, en, þegar 36 dýr, 24% allra dýranna, þurfti að tví- eða margskjóta, misþyrma og limlesta í upp í fimm tíma, jafnvel án árangurs eða lúkningar, þá blasir stórfellt lögleysi þessara veiða við, sem sjávarútvegsráðherra verður nú að stöðva strax á grundvelli 8. greinar veiðileyfisins, sem hljóðar: „Brot á ákvæðum leyfisbréfs þessa og sérhver misnotkun á því varðar sviftingu leyfisins tímabundið eða missi þess eftir ákvöðrun ráðuneytisins“ Ef sjávarútvegsráðherra skirrist við að gera skyldu sína í málinu, verða forsætisráðherra og utanríkisráðherra að grípa inn í, því ekki er aðeins velferð dýranna í húfi, sem auðvitað er stórmál í sjálfu sér, heldur líka orðspor og ímynd Íslendinga og Íslands. Höfundur er formaður Íslandi allt, félagasamtaka um samfélagsmál og betra jarðlíf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Hvalveiðar Mest lesið 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Halldór 31.05.2025 Halldór Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Cardenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Sjá meira
Ný skýrsla, sem sannar þann hrylling, sem hvalveiðar Kristjáns Loftssonar/Hvals hf eru, liggur nú fyrir. Reyndar var þetta allt löngu vitað, alla vega af þeim, sem vita vildu, en nú liggur viðurstyggileg mynd þessa dýraníðs fyrir með svo óyggjandi hætti, að enginn heiðvirður maður getur lengur litið undan eða stungið höfðinu í sandinn. Í raun eiga sér þarna stað nær ólýsanlegar meiðingar, misþyrmingar og limlestingar háþróaðrar lífveru, spendýrs, eins og við, fíls hafsins, sem finnur fyrir meiðlsum, áverkum og misþyrmingum nákvæmlega eins og við, menn og önnur spendýr. Valda- og kjarklaus ráðherra Sjávarútvegsráðherra (matvælaráðherra) þykist ekki geta stöðvað þennan ljóta eða hryllilega leik; hana vanti til þess lagastaf. Hér er fyrir undirrituðum um undanbrögð og hugleysi ráðherrans að ræða. Hún lætur embættismenn ráðuneytisins vaða yfir sig, beygir sig og bukkar fyrir þeim, eins og í blóðmeramálinu, sem nú er orðin hrein hneysa fyrir hana og ráðuneytið, en þetta ráðuneyti hefur lengst af verið í höndum íhaldsaflanna, D og B, alla vega í seinni tíð, en þau hafa stutt hverskyns dýraníð, svo sem hvalveiðar og blóðmerahald, með ráði og dáð, og safnað fólki sama sinnis í ráðuneytið. Það þarf því kjark og manndóm fyrir ráðherra, sem er með aðra sýn og skoðanir, til að stýra þessu ráðuneyti, en núverandi ráðherra býr augljóslega, því miður, yfir hvorugu. Kjarni hinnar lagalegu hliðar er þessi Hér gilda lög um velferð dýra nr. 55/2013. Markmið laganna hljóðar: „Markmið laga þessara er að stuðla að velferð dýra, þ.e. að þau séu laus við vanlíðan, hungur og þorsta, ótta og þjáningu, sársauka, meiðsli og sjúkdóma, í ljósi þess að dýr eru skyni gæddar erur“. Vart þarf að fjölyrða um, að þetta markmið laganna er marg- og þverbrotið með veiðunum. 21. grein. Aflífun, hljóðar: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti...“ Auðvitað á þetta ákvæði í grundvallar atriðum við um öll dýr, og verður að telja, að andi laganna, tilgangur þeirra, mótist af markmiðinu og þessari grein. Ekki er hægt að ímynda sér, að löggjafinn hafi hugsað lögin þannig, að, annars vegar, væru dýr, sem ekki má misþyrma og kvelja við aflífun, og, hins vegar, væru önnur dýr, hvortveggja kannske háþróuð spendýr, sem mætti misþyrma og kvelja, jafnvel klukkutímunum saman, á versta og illþyrmilegasta hátt, við aflífun. Slík hugsun lögjafans er óhugsandi. 27. grein. Veiðar, hljóðar: Ávallt skal staðið að veiðum þannig að það valdi dýrum sem minnstum sársauka og aflífun þeirra taki sem skemmstan tíma. - Við veiðar er óheimilt að beita aðferðum sem valda dýri óþarfa limlestingum eða kvölum Þessa grein á auðvitað að skilja og túlka í anda markmiðs laganna og 21. greinar, sem er leiðandi grein um aflífun dýra. Veiðileyfi fyrir 2019-2023 frá 05.07.19, grein 3: „Við veiðar skal nota búnað sem tryggir að dýrið aflífist samstundis eða aflífun taki sem skemmstan tíma og valdi þeim sem minnstum þjáningum“. Þetta ákvæði veiðileyfis er auðvitað í samræmi við lögin og anda þeirra. Veiðarnar í framkvæmd og löglega hliðin Til að unnt sé að veiða í anda laganna og uppfylla skilyrði veiðileyfis við veiðar, þarf þetta að koma til 1) stillt veður og rólegur sjór 2) góð birtuskilyrði og gott skyggni 3) reynd, vel þjálfuð og hæf skytta 4) gott ástand byssu og sprengjuskutuls 5) reyndur stjórandi skipsins, sem skilur vel og vinnur vel með skyttu 6) fjarlægð í bráð sé vel innan marka drægni byssu. Ef þessi 6 skilyrði, öll í einu, eru uppfylld, má ætla, að hægt sé að skjóta og drepa hvalinn með einu skoti í anda laganna. Í fyrra voru 148 dýr drepin, þar af 112 með einu skoti. Þessi dýr voru drepin í anda laga og veiðileyfis; voru löglega drepin. Það sannaðist hér, með óyggjandi hætti, að hægt er að fylgja lögum og ákvæði veiðileyfis, veiða með löglegum hætti, ef vandað er til veiðanna, þær framkvæmdar af fullri ábyrgð og fyllstu alúðar og vandvirkni gætt. Ólöglega hliðin, lögbrotin Hér erum við komin að dýrunum 36, sem þurfti að tví- eða margskjóta, eða sluppu illa særð, jafnvel með skutul í baka eftir 5 klukkustunda limlestingar og eftirför!? Augljóslega var ekki staðið að veiði- eða drápstilraunum þessara dýra með sama vandaða, agaða og löglega hætti. Þessar veiðitilraunir voru því ólöglegar. Hér hefur eitt eða fleiri þeirra 6 skilyrða, sem ég listaði upp fyrir löglegum veiðum, verið virt að vettugi eða brotið. Kannske, reynt að veiða í verulegri eða mikilli brælu, úr því að báturinn var kominn út á annað borð. Slíkt væri brot á lögum og veiðiákvæði. Eða, reynt að veiða við ófullnægjandi skyggni eða sýn til að nýta ferðina. Líka ólöglegt. Eða, þess freistað, að skjóta dýr af of löngu færi. Líka kolólöglegt. Einhver hinna skilyrðanna kunna líka að hafa komið til. Ef nokkur örfá dýr hefðu ekki drepist strax, við fyrsta skot, en fljótlega við annað skot, má kannske segja, út frá meðalhófsreglu í stjórnsýslu, að slíkt væri ásættanlegt, en, þegar 36 dýr, 24% allra dýranna, þurfti að tví- eða margskjóta, misþyrma og limlesta í upp í fimm tíma, jafnvel án árangurs eða lúkningar, þá blasir stórfellt lögleysi þessara veiða við, sem sjávarútvegsráðherra verður nú að stöðva strax á grundvelli 8. greinar veiðileyfisins, sem hljóðar: „Brot á ákvæðum leyfisbréfs þessa og sérhver misnotkun á því varðar sviftingu leyfisins tímabundið eða missi þess eftir ákvöðrun ráðuneytisins“ Ef sjávarútvegsráðherra skirrist við að gera skyldu sína í málinu, verða forsætisráðherra og utanríkisráðherra að grípa inn í, því ekki er aðeins velferð dýranna í húfi, sem auðvitað er stórmál í sjálfu sér, heldur líka orðspor og ímynd Íslendinga og Íslands. Höfundur er formaður Íslandi allt, félagasamtaka um samfélagsmál og betra jarðlíf.
Skoðun Gigt, vinnumarkaðurinn, fjölgun hlutastarfa og viðeigandi aðlögun Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar