Þegar murka má líftóruna úr dýrum Ole Anton Bieltvedt skrifar 9. maí 2023 11:01 Í gær var birt hrikaleg ný skýrsla MAST um veiðar stórhvela, langreyða, við Íslandsstrendur, og virðast margir telja, að þar séu ný tíðindi á ferð, um þann skrælingshátt og það hrikalega dýraníð, sem þessar veiðar eru. Svo er þó ekki. Allar, sem vita hafa viljað, hafa vitað sannleikann um þetta mál lengi, en falið það, að því er virðist mest af undirlægjuhætti við Kristján Loftsson/Hval hf, en Sjálfstæðisflokkurinn, Bjarni Benediktsson og fjölskylda, hefur löngum stutt hann með ráði og dáð - og, mögulega, hefur D fengið eitthvað fyrir, að leyfa óheft níðið - ekki hefur Sigurður Ingi og Framsókn heldur lagt stein í götu Kristjáns, heldur líka stutt hann dyggilega, kannske líka gegn sporslu fyrir B, og Katrín, Svandís og Guðmundur Ingi, sem þóttust vera dýravinir og standa gegn hvalveiðum, hafa nú í sex ár leitt eða tekið ómældan þátt í skrælingshættinum, beint og óbeint, reyndrar ekki í orði, en óheft á borði, sem er því miður þeirra háttur. Auðvitað kemur hér tilfinningaleysi (mannvonska?), gagnvart dýrum og lífríki, líka til. Af þessu gefna tilefni, vil ég rifja upp minn málflutning um akkúrat sama málið frá í fyrra sumar. 2022. Þá hafði Guðni Einarsson, blaðamaður, og, að því er virtist, blaðafulltrúi Kristjáns Loftssonar, skrifað frétt um hvalveiðar Hvals hf. Hann fjallaði þar mest um efnahagslega hlið veiðanna, sem hann reyndi eftir föngum að útfæra Hval í vil, fegra, með vafasömum rökum og hagræðingu staðreynda. Ég vildi þá leggja áherzlu á aðra og veigameiri hlið hvalveiða. Það hrikalega dýraníð, sem þær byggja á, og þau skýru lögbrot, sem með þeim eru framin. Vil ég gera það aftur hér og nú: Fyrst 3 spurningar til lesenda: Ef hestur væri aflífaður með þeim hætti, að fyrst væri hann skotinn í kvið, án þess að drepast, hann svo látinn engjast og kveljast ekki bara mínútum saman, heldur klukkutímunum saman, þar til hann væri skotinn aftur, nú kannske á lungna- eða hjarta svæði, þannig að hann dræpist loksins, findist þér það í lagi? Ef kýr væri fyrst skotin í herðakamb, þannig að beinabygging þar rústaðist, án þess að dýrið dræpist, það svo látið berjast um í hrikalegu þjáningar- og kvalarkasti jafnvel klukkutímum saman, þar til að greyið væri skotið aftur, nú í háls, þannig, að slagæð springi og blessað dýrið loks dræpist, þætti þér það í lagi? Ef Afríkumenn keyrðu um á skutultrukkum, skytu fíla í afturmjöðm, án þess að drepa, og drægju svo dýrin öskrandi af kvölum, um holt og hæðir, í fimmtán mínútur, hálftíma, eða, kannske, tvo tíma, þegar dýrið væri skotið aftur, nú kannske á hjartasvæði, þannig, að það dræpist loks, þætti þér það í lagi? Það er á þennan hátt, sem langreyðarnar við Ísland eru meðal annars drepnar. Þær eru spendýr, nákvæmlega eins og hin spendýrin, með sömu vídd skyns og dýpt tilfinninga og þau. Lög um aflífun dýra 2013 voru lög nr. 55/2013 sett um velferð dýra. Merkileg lög og góð, og þeim, sem að stóðu, til sóma. Svandís Svavarsdóttir virðist eiga heiðurinn af þessari góðu lagasetningu, en hún vitnaði í hana nýlega í grein í blaðinu. Í 21. gr. laganna er skýrt og afdráttarlaust ákvæði um aflífun dýra, sem hljóðar svo: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti“. Skýrara getur þetta ákvæði ekki verið. Skýrsla dr. Egil Ole Öen Fiskistofa fékk dr. Egil Ole Öen, dýralækni/sjávarlíffræðing, til að fylgjast með langreyðaveiðum sumarið 2014. Náði eftirlitið til drápsins á 50 langreyðum. 8 þessara dýra drápust ekki við fyrsta skot. Þurfti að skjóta þau tvisvar. Þar sem 6-8 mínútur tekur að hlaða skutulbyssu, reif stálkrókur skutuls hold og líffæri dýranna, auðvitað með hrikalegu kvalræði fyrir dýrin, að meðaltali í 8 mínútur, þar til „náðarskotið“ kom. Engum blöðum er um það að fletta, að með þessum veiðum var 21. gr. laga númer 55/2013 þverbrotin. Dr. Egil Ole lagði fram skýrslu sína í febrúar 2015. Eftir það mátti sjávarútvegsráðherrum hvers tíma vera fullkomlega ljóst, að langreyðaveiðar stæðust ekki lög landsins um aflífun dýra. Hverjir hafa sjávarútvegsráðherrarnir verið? 23.05.2013 til 07.04.2016 var Sigurður Ingi sjávarútvegsráðherra. Hann fékk því skýrslu dr. Egil Ole í hendur og hefði átt að gera eitthvað með hana. Gerði það þó ekki, lét þar með lögbrotið halda áfram, enda ekki þekktur fyrir stuðning, hvað þá frumkvæði, í dýraverndarmálum. Síðan kom Gunnar Bragi Sveinsson, frá 08.04.2016 til 11.01.2017. Ekki reyndust meiri burðir i honum í þessum málum. 11.01.2017 tók Þorgerður Katrín við keflinu. Þar var loks kominn ráðherra, sem vildi taka á þessum málum, og friðaði Faxaflóa fyrir hrefnuveiðum, sem leiddi til þess, að þær lögðust af. Lengra komast Þorgerður Katrín ekki, þar sem Björt framtíð spillti þessu stjórnarsamstarfi með upphlaupi í nóvember sama ár. 30.11.2017 tók svo Kristján Þór Júlíusson við, fram til 28.11.2021. Hafi Kristján Loftsson nokkurn tíma átt hauk í horni í sjávarútvegsráðuneytinu, þá var nafni hans Þór. Hann veitti Hval umfangsmesta langreyðaveiðileyfi allra tíma, en alls mátti drepa 1.045 dýr á veiðitímbilinu 2019-2023. Þessi ráðherra var lítið fyrir að skoða lög um velferð dýra, en það sannaðist líka á ýmsum öðrum sviðum. Framganga núverandi ráðherra Sjávarútvegsráðherra frá 01.12.2021 er fyrrnefnd Svandís Svavarsdóttir, sem einmitt stóð að lagasetningunni, sem kveður á um, að dýr skuli aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti. Og, hvað gerði hún!? Til að byrja með, ekkert. Lét einfaldlega brotin á eigin lagasetningu ganga áfram í fyrra, og dýr drepin áfram með sama hætti, sum greinilega með sama eða jafnvel meira kvalræði og hörmungum en fram kom í skýrslu dr. Egil Ole frá 2014. Á þessu ári vill hún láta áhafnarmeðlim taka upp veiðarnar á myndband, þannig, að sjá megi, segir hún, hvort aflífun samræmist lögum, en, hún leiðir þá hjá sér skýrslu dr. Egil Ole, sem einmitt sýnir og sannar, með skýrum og afdráttarlausum hætti, að svo er ekki, hvað þá ef litið er til nýrrar kolsvartar skýslu MAST frá í gær. Nú skal Svandísi og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur reyna Það kemur fram á næstu dögum, hversu mikið er á Svandísi Svavarsdóttur að treysta. Aftur hefur hún fengið í hendur ný ítarleg gögn, gögn, sem sýna ótvírætt, að hvalir hafa verið tví- eða margskotnir í fyrra og lög Svandísar sjálfrar um aflífun dýra þver- pg margbrotin. Manndómur og heilindi Svandísar, og reyndar Vinstri grænna allra, svo og ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur, Bjarni Bendediktsson og Sigurður Ingi auðvitað meðtaldir, er nú undir. Höfundur er stofandi og formaður Jarðarvina, samtaka um dýra-, náttúru- og umhverfisvernd Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Hvalveiðar Dýraheilbrigði Mest lesið Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson skrifar Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Í gær var birt hrikaleg ný skýrsla MAST um veiðar stórhvela, langreyða, við Íslandsstrendur, og virðast margir telja, að þar séu ný tíðindi á ferð, um þann skrælingshátt og það hrikalega dýraníð, sem þessar veiðar eru. Svo er þó ekki. Allar, sem vita hafa viljað, hafa vitað sannleikann um þetta mál lengi, en falið það, að því er virðist mest af undirlægjuhætti við Kristján Loftsson/Hval hf, en Sjálfstæðisflokkurinn, Bjarni Benediktsson og fjölskylda, hefur löngum stutt hann með ráði og dáð - og, mögulega, hefur D fengið eitthvað fyrir, að leyfa óheft níðið - ekki hefur Sigurður Ingi og Framsókn heldur lagt stein í götu Kristjáns, heldur líka stutt hann dyggilega, kannske líka gegn sporslu fyrir B, og Katrín, Svandís og Guðmundur Ingi, sem þóttust vera dýravinir og standa gegn hvalveiðum, hafa nú í sex ár leitt eða tekið ómældan þátt í skrælingshættinum, beint og óbeint, reyndrar ekki í orði, en óheft á borði, sem er því miður þeirra háttur. Auðvitað kemur hér tilfinningaleysi (mannvonska?), gagnvart dýrum og lífríki, líka til. Af þessu gefna tilefni, vil ég rifja upp minn málflutning um akkúrat sama málið frá í fyrra sumar. 2022. Þá hafði Guðni Einarsson, blaðamaður, og, að því er virtist, blaðafulltrúi Kristjáns Loftssonar, skrifað frétt um hvalveiðar Hvals hf. Hann fjallaði þar mest um efnahagslega hlið veiðanna, sem hann reyndi eftir föngum að útfæra Hval í vil, fegra, með vafasömum rökum og hagræðingu staðreynda. Ég vildi þá leggja áherzlu á aðra og veigameiri hlið hvalveiða. Það hrikalega dýraníð, sem þær byggja á, og þau skýru lögbrot, sem með þeim eru framin. Vil ég gera það aftur hér og nú: Fyrst 3 spurningar til lesenda: Ef hestur væri aflífaður með þeim hætti, að fyrst væri hann skotinn í kvið, án þess að drepast, hann svo látinn engjast og kveljast ekki bara mínútum saman, heldur klukkutímunum saman, þar til hann væri skotinn aftur, nú kannske á lungna- eða hjarta svæði, þannig að hann dræpist loksins, findist þér það í lagi? Ef kýr væri fyrst skotin í herðakamb, þannig að beinabygging þar rústaðist, án þess að dýrið dræpist, það svo látið berjast um í hrikalegu þjáningar- og kvalarkasti jafnvel klukkutímum saman, þar til að greyið væri skotið aftur, nú í háls, þannig, að slagæð springi og blessað dýrið loks dræpist, þætti þér það í lagi? Ef Afríkumenn keyrðu um á skutultrukkum, skytu fíla í afturmjöðm, án þess að drepa, og drægju svo dýrin öskrandi af kvölum, um holt og hæðir, í fimmtán mínútur, hálftíma, eða, kannske, tvo tíma, þegar dýrið væri skotið aftur, nú kannske á hjartasvæði, þannig, að það dræpist loks, þætti þér það í lagi? Það er á þennan hátt, sem langreyðarnar við Ísland eru meðal annars drepnar. Þær eru spendýr, nákvæmlega eins og hin spendýrin, með sömu vídd skyns og dýpt tilfinninga og þau. Lög um aflífun dýra 2013 voru lög nr. 55/2013 sett um velferð dýra. Merkileg lög og góð, og þeim, sem að stóðu, til sóma. Svandís Svavarsdóttir virðist eiga heiðurinn af þessari góðu lagasetningu, en hún vitnaði í hana nýlega í grein í blaðinu. Í 21. gr. laganna er skýrt og afdráttarlaust ákvæði um aflífun dýra, sem hljóðar svo: „Dýr skulu aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti“. Skýrara getur þetta ákvæði ekki verið. Skýrsla dr. Egil Ole Öen Fiskistofa fékk dr. Egil Ole Öen, dýralækni/sjávarlíffræðing, til að fylgjast með langreyðaveiðum sumarið 2014. Náði eftirlitið til drápsins á 50 langreyðum. 8 þessara dýra drápust ekki við fyrsta skot. Þurfti að skjóta þau tvisvar. Þar sem 6-8 mínútur tekur að hlaða skutulbyssu, reif stálkrókur skutuls hold og líffæri dýranna, auðvitað með hrikalegu kvalræði fyrir dýrin, að meðaltali í 8 mínútur, þar til „náðarskotið“ kom. Engum blöðum er um það að fletta, að með þessum veiðum var 21. gr. laga númer 55/2013 þverbrotin. Dr. Egil Ole lagði fram skýrslu sína í febrúar 2015. Eftir það mátti sjávarútvegsráðherrum hvers tíma vera fullkomlega ljóst, að langreyðaveiðar stæðust ekki lög landsins um aflífun dýra. Hverjir hafa sjávarútvegsráðherrarnir verið? 23.05.2013 til 07.04.2016 var Sigurður Ingi sjávarútvegsráðherra. Hann fékk því skýrslu dr. Egil Ole í hendur og hefði átt að gera eitthvað með hana. Gerði það þó ekki, lét þar með lögbrotið halda áfram, enda ekki þekktur fyrir stuðning, hvað þá frumkvæði, í dýraverndarmálum. Síðan kom Gunnar Bragi Sveinsson, frá 08.04.2016 til 11.01.2017. Ekki reyndust meiri burðir i honum í þessum málum. 11.01.2017 tók Þorgerður Katrín við keflinu. Þar var loks kominn ráðherra, sem vildi taka á þessum málum, og friðaði Faxaflóa fyrir hrefnuveiðum, sem leiddi til þess, að þær lögðust af. Lengra komast Þorgerður Katrín ekki, þar sem Björt framtíð spillti þessu stjórnarsamstarfi með upphlaupi í nóvember sama ár. 30.11.2017 tók svo Kristján Þór Júlíusson við, fram til 28.11.2021. Hafi Kristján Loftsson nokkurn tíma átt hauk í horni í sjávarútvegsráðuneytinu, þá var nafni hans Þór. Hann veitti Hval umfangsmesta langreyðaveiðileyfi allra tíma, en alls mátti drepa 1.045 dýr á veiðitímbilinu 2019-2023. Þessi ráðherra var lítið fyrir að skoða lög um velferð dýra, en það sannaðist líka á ýmsum öðrum sviðum. Framganga núverandi ráðherra Sjávarútvegsráðherra frá 01.12.2021 er fyrrnefnd Svandís Svavarsdóttir, sem einmitt stóð að lagasetningunni, sem kveður á um, að dýr skuli aflífuð með skjótum og sársaukalausum hætti. Og, hvað gerði hún!? Til að byrja með, ekkert. Lét einfaldlega brotin á eigin lagasetningu ganga áfram í fyrra, og dýr drepin áfram með sama hætti, sum greinilega með sama eða jafnvel meira kvalræði og hörmungum en fram kom í skýrslu dr. Egil Ole frá 2014. Á þessu ári vill hún láta áhafnarmeðlim taka upp veiðarnar á myndband, þannig, að sjá megi, segir hún, hvort aflífun samræmist lögum, en, hún leiðir þá hjá sér skýrslu dr. Egil Ole, sem einmitt sýnir og sannar, með skýrum og afdráttarlausum hætti, að svo er ekki, hvað þá ef litið er til nýrrar kolsvartar skýslu MAST frá í gær. Nú skal Svandísi og ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur reyna Það kemur fram á næstu dögum, hversu mikið er á Svandísi Svavarsdóttur að treysta. Aftur hefur hún fengið í hendur ný ítarleg gögn, gögn, sem sýna ótvírætt, að hvalir hafa verið tví- eða margskotnir í fyrra og lög Svandísar sjálfrar um aflífun dýra þver- pg margbrotin. Manndómur og heilindi Svandísar, og reyndar Vinstri grænna allra, svo og ríkisstjórnar Katrínar Jakobsdóttur, Bjarni Bendediktsson og Sigurður Ingi auðvitað meðtaldir, er nú undir. Höfundur er stofandi og formaður Jarðarvina, samtaka um dýra-, náttúru- og umhverfisvernd
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar
Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun