Tryggvi segir að hann hafi árangurslítið reynt að vekja athygli á því að það hafi ekki allar hliðar Guðmunar- og Geirfinnsmála hafi verið leiddar til lykta með endurupptökuferli síðustu ára.
„Satt að segja höfum við, sem ekki höfum getað lokað augunum, engan frið fengið fyrir níði embættismannanna, sem markvisst hafa leitast við að klína skömminni og ábyrgðinni á því hvernig fór - ef ekki hinni lagalegu sekt - á hina fótum troðnu einstaklinga sem dæmdir voru í málunum.“
Gagnrýnir hann sérstaklega það sem Davíð Þór Björgvinsson settur ríkissaksóknari hafi tiltekið fyrir sem ástæður fyrir röngum dómi afa síns, hans meintu persónulegu veikleika.
„Lélega greind, sögu áfengis- og vímuefnamisnotkunar, innbyggða undirlægjusemi gagnvart rannsakendum, o.s.frv. - meingallaðar athuganir sem finna má í einhverri geðskýrslu sem var framkvæmd þegar afi minn hafði setið í einangrun í hálft ár. Davíð Þór vildi meina að þessir sálrænu þættir hafi legið að baki játningu afa míns, en ekki svívirðileg og endurtekin brot opinberra starfsmanna á réttindum hans.“
Ráðherrarnir undirlægjur
Tryggvi sakar lögmennina um þolendaskömm og ráðabrugg í grein sinni.„Greinargerð setts ríkislögmanns, Andra Árnasonar, er beint framhald af þolendaskömmun og þöggun kerfisins á því ofbeldi sem íslenska ríkið ber ábyrgð á og skyldu til að bæta upp. Því miður tók fyrrum lögmaður okkar fjölskyldunnar, Lúðvík Bergvinsson, virkan þátt í þessu ráðabruggi verjenda kerfisins og vísaði alltaf til þess, þegar ég kvartaði, að þetta væri nauðsynlegur liður í stærri strategíu til þess að fá málið endurupptekið og dómnum hnekkt.“
Segir hann að aðför kerfisins að Guðjóni Skarphéðinssyni ætti því ekki að koma sérstaklega á óvart.
„En Katrín Jakobsdóttir hefði getað afstýrt þessari nýjustu árás. Hún hefði getað sett á laggirnar rannsóknarnefnd til að gera upp það sem enn er óuppgert í málinu - til þess m.a. að komast að því hver beri ábyrgð á hverju - og hún hefði getað hafnað því að ríkið tæki þátt í þolendaskömmun og þöggun.“
Tryggvi segir að Katrín hafi kosið að aðhafast ekki í þá átt heldur ljá herferð kerfisins rödd og andlegt til að almenningur héldi mánuðum saman að allt væri í ásættanlegu horfi.
„Má Katrín skammast sín fyrir sinn þátt í þessari sögu. Hins vegar má ekki eigna henni sjálfri eða þessari ríkisstjórn það níð sem birtist í greinargerð setts ríkislögmanns. Í þessu stærra kerfislæga samhengi eru ráðherrarnir bara undirlægjur.“
Hanna Katrín Friðriksson, þingmaður Viðreisnar, sagði í Víglínunni á Stöð 2 fyrr í dag að sú staða sem er komin upp í máli sakborninganna í Guðmundar- og Geirfinnsmálunum sé eins og kjaftshögg fyrir aðila málsins. Hún tók undir orð Rósu Bjarkar Brynjólfsdóttur, þingmanns Vinstri grænna, að það sé óásættanlegt að fólk þyrfti að leita ítrekað réttar síns í dómsölum yfir svo langan tíma.
