Chernobyl Þórarinn Þórarinsson skrifar 7. júní 2019 07:15 Þótt engin sé ég hópsálin, þá bara verð ég, eins og allir, að tala um Chernobyl-sjónvarpsþættina. Þurfti bara fyrst að friða tjáningarþörf kvikmyndagagnrýnandans með því að láta stjörnurnar tala. Þótt ég eigi að vera kominn með nokkuð harðan skráp þá gengu þessir þættir svo nærri mér að mín heittelskaða þurfti að beita mig sovéskum heraga til þess að koma mér í gegnum þá. Kannski var ég svona viðkvæmur, vitandi hvað beið þeirra sem urðu fyrir ofanfallinu, vegna þess að krabbi kleip nýlega undan mér eitt eista og þar með helming karlmennskunnar. Eða vegna þess að ég er kaldastríðsbarn. Var fimmtán ára þegar slysið varð og man allt of vel eftir þessu og alíslenskum eiginhagsmunaáhyggjum af því að Prins Pólóið okkar yrði geislavirkt. Held samt að fyrst og fremst hafi þessir þættir vakið hjá mér lamandi ótta við framtíðina og þá ömurlegu staðreynd að heimurinn er í dag límdur saman á lyginni, nákvæmlega eins og Sovétríkin á sínum tíma. Ástandið er bara verra þar sem nú er Sovétið normið. Blinduð af gasljósum, falsfréttum, valkvæðum staðreyndum, hugtakabrenglun og Nóaflóði heimsku og stjórnlauss ofstopa á samfélagsmiðlum erum við eins og félagi Akimov og hvorki þorum, viljum né getum stigið á bremsuna. Samfélög sem hverfast um útblásinn lygakjarna eru dæmd til þess að springa og þegar það gerist verða afleiðingarnar langvarandi og skelfilegar. Eins og í Chernobyl. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Þórarinn Þórarinsson Mest lesið 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Alþjóðlegur dagur þroskaþjálfa – vettvangur á tímamótum Laufey Elísabet Gissurardóttir Skoðun Mest lesnu orð á Íslandi Friðrik Björnsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir Skoðun Ónýtir vegir – eina ferðina enn Sigþór Sigurðsson Skoðun Hafnarfjörður er bær sem styður við lífsgæði eldra fólks Valdimar Víðisson Skoðun
Þótt engin sé ég hópsálin, þá bara verð ég, eins og allir, að tala um Chernobyl-sjónvarpsþættina. Þurfti bara fyrst að friða tjáningarþörf kvikmyndagagnrýnandans með því að láta stjörnurnar tala. Þótt ég eigi að vera kominn með nokkuð harðan skráp þá gengu þessir þættir svo nærri mér að mín heittelskaða þurfti að beita mig sovéskum heraga til þess að koma mér í gegnum þá. Kannski var ég svona viðkvæmur, vitandi hvað beið þeirra sem urðu fyrir ofanfallinu, vegna þess að krabbi kleip nýlega undan mér eitt eista og þar með helming karlmennskunnar. Eða vegna þess að ég er kaldastríðsbarn. Var fimmtán ára þegar slysið varð og man allt of vel eftir þessu og alíslenskum eiginhagsmunaáhyggjum af því að Prins Pólóið okkar yrði geislavirkt. Held samt að fyrst og fremst hafi þessir þættir vakið hjá mér lamandi ótta við framtíðina og þá ömurlegu staðreynd að heimurinn er í dag límdur saman á lyginni, nákvæmlega eins og Sovétríkin á sínum tíma. Ástandið er bara verra þar sem nú er Sovétið normið. Blinduð af gasljósum, falsfréttum, valkvæðum staðreyndum, hugtakabrenglun og Nóaflóði heimsku og stjórnlauss ofstopa á samfélagsmiðlum erum við eins og félagi Akimov og hvorki þorum, viljum né getum stigið á bremsuna. Samfélög sem hverfast um útblásinn lygakjarna eru dæmd til þess að springa og þegar það gerist verða afleiðingarnar langvarandi og skelfilegar. Eins og í Chernobyl.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun