Pláss Hildur Björnsdóttir skrifar 5. maí 2017 07:00 „Þú ert grannur maður. Hví tekur þú svo mikið pláss?“ Hún var kurteis en ákveðin. Við sátum í neðanjarðarlest. Sæti af skornum skammti. Hann sat útbreiddur og gleiður. Hrútbreiddur. Líkt og margir aðrir karlar í lestinni. Svo grunlaus og gleiður að gengið var á fótapláss beggja sessunauta. Þessi elska. Plássfrekir karlar eru þekkt vandamál í fjölmörgum lestarkerfum. Þeir taka það pláss sem þeir vilja. Sitt eigið og annarra. Það er ekki illa meint. Það er ekki yfirlagður yfirgangur. Það er hugsunarlaus hegðun. Konum er gjarnan sagt að taka meira pláss. Ekki bara í lestarkerfum heldur samfélaginu öllu. Þannig er unnið gegn síendurteknum skilaboðum um stilltu stúlkuna. Hógværu prúðu stelpuna. Dömuna. Kvenmanninn sem tekur ekki pláss. Sex ára frænka vill styttra hár. Það þykir sumum óheppilegt. Stúlkan sé sæt síðhærð. Vissulega er hún guðdómlega fögur. En aðallega er hún greind og góðhjörtuð. Hún hefur líka kjark til að taka sjálfstæðar ákvarðanir. Það er ekki hennar hlutverk að vera sæt. Það er ekki hennar hlutverk að taka lítið pláss. Hún skal nota allt sitt pláss. Vera það sem hún ákveður að vera. Velja sitt hlutverk. Gjarnan er rætt um pláss. Mikið pláss og lítið pláss. Mikilvægi þess að taka pláss. Fullnýta eigið svigrúm. Stækka og blómstra. En förum varlega. Troðum ekki á annarra tám. Tökum ekki annarra pláss. Því ef rétt er með farið, er nóg pláss fyrir alla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Hildur Björnsdóttir Mest lesið Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Verkafólk kaupir aðgang að íslenskum auðlindum af Norðmönnum Arndís Kristjánsdóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun
„Þú ert grannur maður. Hví tekur þú svo mikið pláss?“ Hún var kurteis en ákveðin. Við sátum í neðanjarðarlest. Sæti af skornum skammti. Hann sat útbreiddur og gleiður. Hrútbreiddur. Líkt og margir aðrir karlar í lestinni. Svo grunlaus og gleiður að gengið var á fótapláss beggja sessunauta. Þessi elska. Plássfrekir karlar eru þekkt vandamál í fjölmörgum lestarkerfum. Þeir taka það pláss sem þeir vilja. Sitt eigið og annarra. Það er ekki illa meint. Það er ekki yfirlagður yfirgangur. Það er hugsunarlaus hegðun. Konum er gjarnan sagt að taka meira pláss. Ekki bara í lestarkerfum heldur samfélaginu öllu. Þannig er unnið gegn síendurteknum skilaboðum um stilltu stúlkuna. Hógværu prúðu stelpuna. Dömuna. Kvenmanninn sem tekur ekki pláss. Sex ára frænka vill styttra hár. Það þykir sumum óheppilegt. Stúlkan sé sæt síðhærð. Vissulega er hún guðdómlega fögur. En aðallega er hún greind og góðhjörtuð. Hún hefur líka kjark til að taka sjálfstæðar ákvarðanir. Það er ekki hennar hlutverk að vera sæt. Það er ekki hennar hlutverk að taka lítið pláss. Hún skal nota allt sitt pláss. Vera það sem hún ákveður að vera. Velja sitt hlutverk. Gjarnan er rætt um pláss. Mikið pláss og lítið pláss. Mikilvægi þess að taka pláss. Fullnýta eigið svigrúm. Stækka og blómstra. En förum varlega. Troðum ekki á annarra tám. Tökum ekki annarra pláss. Því ef rétt er með farið, er nóg pláss fyrir alla.