Pláss Hildur Björnsdóttir skrifar 5. maí 2017 07:00 „Þú ert grannur maður. Hví tekur þú svo mikið pláss?“ Hún var kurteis en ákveðin. Við sátum í neðanjarðarlest. Sæti af skornum skammti. Hann sat útbreiddur og gleiður. Hrútbreiddur. Líkt og margir aðrir karlar í lestinni. Svo grunlaus og gleiður að gengið var á fótapláss beggja sessunauta. Þessi elska. Plássfrekir karlar eru þekkt vandamál í fjölmörgum lestarkerfum. Þeir taka það pláss sem þeir vilja. Sitt eigið og annarra. Það er ekki illa meint. Það er ekki yfirlagður yfirgangur. Það er hugsunarlaus hegðun. Konum er gjarnan sagt að taka meira pláss. Ekki bara í lestarkerfum heldur samfélaginu öllu. Þannig er unnið gegn síendurteknum skilaboðum um stilltu stúlkuna. Hógværu prúðu stelpuna. Dömuna. Kvenmanninn sem tekur ekki pláss. Sex ára frænka vill styttra hár. Það þykir sumum óheppilegt. Stúlkan sé sæt síðhærð. Vissulega er hún guðdómlega fögur. En aðallega er hún greind og góðhjörtuð. Hún hefur líka kjark til að taka sjálfstæðar ákvarðanir. Það er ekki hennar hlutverk að vera sæt. Það er ekki hennar hlutverk að taka lítið pláss. Hún skal nota allt sitt pláss. Vera það sem hún ákveður að vera. Velja sitt hlutverk. Gjarnan er rætt um pláss. Mikið pláss og lítið pláss. Mikilvægi þess að taka pláss. Fullnýta eigið svigrúm. Stækka og blómstra. En förum varlega. Troðum ekki á annarra tám. Tökum ekki annarra pláss. Því ef rétt er með farið, er nóg pláss fyrir alla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Hildur Björnsdóttir Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun
„Þú ert grannur maður. Hví tekur þú svo mikið pláss?“ Hún var kurteis en ákveðin. Við sátum í neðanjarðarlest. Sæti af skornum skammti. Hann sat útbreiddur og gleiður. Hrútbreiddur. Líkt og margir aðrir karlar í lestinni. Svo grunlaus og gleiður að gengið var á fótapláss beggja sessunauta. Þessi elska. Plássfrekir karlar eru þekkt vandamál í fjölmörgum lestarkerfum. Þeir taka það pláss sem þeir vilja. Sitt eigið og annarra. Það er ekki illa meint. Það er ekki yfirlagður yfirgangur. Það er hugsunarlaus hegðun. Konum er gjarnan sagt að taka meira pláss. Ekki bara í lestarkerfum heldur samfélaginu öllu. Þannig er unnið gegn síendurteknum skilaboðum um stilltu stúlkuna. Hógværu prúðu stelpuna. Dömuna. Kvenmanninn sem tekur ekki pláss. Sex ára frænka vill styttra hár. Það þykir sumum óheppilegt. Stúlkan sé sæt síðhærð. Vissulega er hún guðdómlega fögur. En aðallega er hún greind og góðhjörtuð. Hún hefur líka kjark til að taka sjálfstæðar ákvarðanir. Það er ekki hennar hlutverk að vera sæt. Það er ekki hennar hlutverk að taka lítið pláss. Hún skal nota allt sitt pláss. Vera það sem hún ákveður að vera. Velja sitt hlutverk. Gjarnan er rætt um pláss. Mikið pláss og lítið pláss. Mikilvægi þess að taka pláss. Fullnýta eigið svigrúm. Stækka og blómstra. En förum varlega. Troðum ekki á annarra tám. Tökum ekki annarra pláss. Því ef rétt er með farið, er nóg pláss fyrir alla.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun