Ömmuskott Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 4. maí 2016 07:00 Á þessum degi fyrir nákvæmlega sjö árum eignaðist ég nýtt hlutverk í lífinu þegar ömmustelpan Bergþóra Hildur fæddist inn í þennan heim. Ég var enn í barneign en eggjastokkarnir klingdu ekkert þegar ég fékk ömmuskottið í fangið enda stutt í breytingaskeiðið og eftir á að hyggja hefði mér þótt það skelfileg staða að vakna upp í svitakófi um nætur til að skipta um kúkableyju. Það er skrítið að segja það en eitt það fallegasta sem ég hef séð í mínu prestsstarfi er þegar ömmubörn syrgja og finna þau djúpstæðu tengsl sem geta skapast. Ég hef oft heitið mér því að ég ætli að sjá til þess að barnabörnin mín verði hágrátandi á útfarardeginum mínum setjandi alls konar minningarbrot í kistuna mína. Einhvern tímann heyrði ég það haft eftir Örnólfi Thorlacius að mannskepnan væri eina tegundin þar sem náttúran hefði búið til ömmur og afa. Því fylgdi sú skýring að tungumálið og menningin væri svo flókið fyrirbæri að það veitti ekki af tveimur kynslóðum til að miðla þekkingunni og undirbúa afkvæmin undir lífið. Því hefði náttúran hannað tíðahvörf konunnar. Í dag nýt ég þeirrar gæfu að eiga tvö barnabörn á fæti og eitt í kviði, eins og Jón afi minn komst að orði þegar hann taldi upp sína afkomendur, en ég bíð eftir ömmustelpu í maí. Þessu hlutverki fylgir líka frelsi til að monta sig. Ef ég hefði montað mig af börnunum mínum í hópi mæðra með sama hætti og ég leyfi mér að miklast af barnabörnum mínum við aðrar ömmur og hlýða jafnframt með opnum huga á hástemmdar lýsingar þeirra á eigin afkomendum þá ætti ég engar vinkonur í dag.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Fyrsta flokks heilbrigðisþjónustu á Íslandi Lilja Alfreðsdóttir Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Halldór 02.08.2025 Halldór Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Að tala við börn um alvarleg lífsógnandi veikindi, sorg, dauða og missi Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir,Svandís Íris Hálfdánardóttir Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Líknarmeðferð og líknarmiðstöðvar Svandís Íris Hálfdánardóttir,Dóra Björk Jóhannsdóttir Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun
Á þessum degi fyrir nákvæmlega sjö árum eignaðist ég nýtt hlutverk í lífinu þegar ömmustelpan Bergþóra Hildur fæddist inn í þennan heim. Ég var enn í barneign en eggjastokkarnir klingdu ekkert þegar ég fékk ömmuskottið í fangið enda stutt í breytingaskeiðið og eftir á að hyggja hefði mér þótt það skelfileg staða að vakna upp í svitakófi um nætur til að skipta um kúkableyju. Það er skrítið að segja það en eitt það fallegasta sem ég hef séð í mínu prestsstarfi er þegar ömmubörn syrgja og finna þau djúpstæðu tengsl sem geta skapast. Ég hef oft heitið mér því að ég ætli að sjá til þess að barnabörnin mín verði hágrátandi á útfarardeginum mínum setjandi alls konar minningarbrot í kistuna mína. Einhvern tímann heyrði ég það haft eftir Örnólfi Thorlacius að mannskepnan væri eina tegundin þar sem náttúran hefði búið til ömmur og afa. Því fylgdi sú skýring að tungumálið og menningin væri svo flókið fyrirbæri að það veitti ekki af tveimur kynslóðum til að miðla þekkingunni og undirbúa afkvæmin undir lífið. Því hefði náttúran hannað tíðahvörf konunnar. Í dag nýt ég þeirrar gæfu að eiga tvö barnabörn á fæti og eitt í kviði, eins og Jón afi minn komst að orði þegar hann taldi upp sína afkomendur, en ég bíð eftir ömmustelpu í maí. Þessu hlutverki fylgir líka frelsi til að monta sig. Ef ég hefði montað mig af börnunum mínum í hópi mæðra með sama hætti og ég leyfi mér að miklast af barnabörnum mínum við aðrar ömmur og hlýða jafnframt með opnum huga á hástemmdar lýsingar þeirra á eigin afkomendum þá ætti ég engar vinkonur í dag.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Að tala við börn um alvarleg lífsógnandi veikindi, sorg, dauða og missi Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir,Svandís Íris Hálfdánardóttir Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Að tala við börn um alvarleg lífsógnandi veikindi, sorg, dauða og missi Guðlaug Helga Ásgeirsdóttir,Svandís Íris Hálfdánardóttir Skoðun