Það sem ég óttast mest Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 21. mars 2016 00:00 Ótti er eðlilegasta tilfinning í heimi. Sumir eru flughræddir, aðrir óttast útlendinga. Margir hræðast köngulær og einu sinni sá ég meira að segja viðtal við mann sem var logandi hræddur við ferskjur. Nei, óttinn þarf ekki endilega að vera rökréttur. Ég var til dæmis dauðhræddur á sínum tíma við gangsetningu öreindahraðalsins í CERN. Með hækkandi aldri fækkar samt þeim hlutum sem ég hræðist en eitt og annað hefur bæst við. Eins og upphengd klósett, sem er líklega það sem ég óttast mest af öllu. Í fullkomnum heimi þar sem allir væru vel undir kjörþyngd væri upphengda klósettið frábær uppfinning. Fyrst og fremst vegna þess hversu mikið auðveldara er að þrífa það og í kringum það. Raunveruleikinn er hins vegar sá að upphengd klósett virka stórhættuleg. Þau eru búin til úr postulíni. Þið vitið, sama efni og bollinn sem amma ykkar drekkur te úr. Þess vegna dettur mér ekki til hugar að láta allan minn þunga hvíla á upphengdu klósetti. Þetta er að vísu góð æfing fyrir kálfana en baðherbergið á að vera griðastaður, ekki líkamsræktarstöð. Það er bara tímaspursmál hvenær ég hlunkast niður í gólfið með klósettið undir mér. Í besta falli mun ég þurfa að hringja skömmustulegur í pípara. Í versta falli mun brotið postulínið skera í sundur slagæð hvors læris fyrir sig. Þessi atburðarás spilast í hausnum á mér í hvert sinn sem ég tylli mér titrandi á þessa dauðagildru. Ég ligg ósjálfbjarga á baðherbergisgólfinu með buxurnar á hælunum og finn hvernig kalt klósettvatnið umlykur mig. Ég heyri högg og hróp í fjarska þar sem einhver reynir að brjóta sér leið inn á harðlæst baðið. Svo fjarlægist hljóðið hægt og rólega á meðan mér blæðir út.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. mars. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun
Ótti er eðlilegasta tilfinning í heimi. Sumir eru flughræddir, aðrir óttast útlendinga. Margir hræðast köngulær og einu sinni sá ég meira að segja viðtal við mann sem var logandi hræddur við ferskjur. Nei, óttinn þarf ekki endilega að vera rökréttur. Ég var til dæmis dauðhræddur á sínum tíma við gangsetningu öreindahraðalsins í CERN. Með hækkandi aldri fækkar samt þeim hlutum sem ég hræðist en eitt og annað hefur bæst við. Eins og upphengd klósett, sem er líklega það sem ég óttast mest af öllu. Í fullkomnum heimi þar sem allir væru vel undir kjörþyngd væri upphengda klósettið frábær uppfinning. Fyrst og fremst vegna þess hversu mikið auðveldara er að þrífa það og í kringum það. Raunveruleikinn er hins vegar sá að upphengd klósett virka stórhættuleg. Þau eru búin til úr postulíni. Þið vitið, sama efni og bollinn sem amma ykkar drekkur te úr. Þess vegna dettur mér ekki til hugar að láta allan minn þunga hvíla á upphengdu klósetti. Þetta er að vísu góð æfing fyrir kálfana en baðherbergið á að vera griðastaður, ekki líkamsræktarstöð. Það er bara tímaspursmál hvenær ég hlunkast niður í gólfið með klósettið undir mér. Í besta falli mun ég þurfa að hringja skömmustulegur í pípara. Í versta falli mun brotið postulínið skera í sundur slagæð hvors læris fyrir sig. Þessi atburðarás spilast í hausnum á mér í hvert sinn sem ég tylli mér titrandi á þessa dauðagildru. Ég ligg ósjálfbjarga á baðherbergisgólfinu með buxurnar á hælunum og finn hvernig kalt klósettvatnið umlykur mig. Ég heyri högg og hróp í fjarska þar sem einhver reynir að brjóta sér leið inn á harðlæst baðið. Svo fjarlægist hljóðið hægt og rólega á meðan mér blæðir út.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. mars.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun