Blessuð sjálfseyðingarhvötin Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 8. september 2014 07:00 Ég á við áfengisvanda að stríða. Ekki í hefðbundnum skilningi samt. Ég drekk sjaldan og þegar ég drekk er það yfirleitt ekkert sérstaklega mikið. Vandinn knýr dyra daginn eftir. Svo fast og hátt að mig verkjar í hauskúpu, augu og vömb. Margir tengja þetta ástand við hækkandi aldur og það má vel vera að það sé rétt. Á árum áður gat ég mjög auðveldlega hesthúsað heilu vaskafötin af víni og vaknað stálsleginn að morgni. Ekki lengur. Daginn eftir drykkju geri ég álíka mikið gagn og maður í öndunarvél. Ég hálfpartinn öfunda fólkið sem talað var við í helgarblaði Fréttablaðsins á dögunum. Fólkið sem hafði af ýmsum ástæðum sett tappann í flöskuna. Þetta voru ekki alkar heldur fólk sem einfaldlega sá ekki lengur ástæðu til að drekka. Þetta gæti mjög auðveldlega verið ég ef ekki væri fyrir nýtilkomið dálæti mitt á hinum ýmsu snobbbjórum. Porter, stout, pale ale og það allt. Þvílík meistarasnilld. Góður porter jafnast á við máltíð á fínum veitingastað. En þó ég fái mér bara einn þá bíða mín grimmileg örlög morguninn eftir. Ó, mig auman! Þrátt fyrir að ég þekki afleiðingarnar þá drekk ég. Ég er fullorðinn einstaklingur og tek mínar eigin ákvarðanir. Sumir tengja eflaust við lýsingarnar hér að ofan. Aðrir geta auðveldlega drukkið sig hesthúsagólfmottufulla án þess að finna fyrir því að loknum nætursvefni. Enn aðrir eyðileggja líf sitt með áfengi. Samt dettur engum heilvita manni í hug að banna það með lögum. Það hefur verið reynt, bæði úti í hinum stóra heimi og á Íslandi. Þessar tilraunir hafa misheppnast með öllu. Fólk drekkur. Það svolgrar í sig menguðum landa úr skítugum baðkörum smákrimma og ríkið fær ekki örðu af kökunni. Ég óska eftir því að einhver grúskari í framtíðinni kóperi þennan ómerkilega pistil minn af timarit.is eftir að öll hin vímuefnin verða lögleidd. Skipti út áfenginu fyrir eitthvert annað dóp. Kannabis til dæmis. Þá geta barnabarnabörnin okkar hlegið dátt að hræsninni sem viðgekkst árið 2014. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Ég á við áfengisvanda að stríða. Ekki í hefðbundnum skilningi samt. Ég drekk sjaldan og þegar ég drekk er það yfirleitt ekkert sérstaklega mikið. Vandinn knýr dyra daginn eftir. Svo fast og hátt að mig verkjar í hauskúpu, augu og vömb. Margir tengja þetta ástand við hækkandi aldur og það má vel vera að það sé rétt. Á árum áður gat ég mjög auðveldlega hesthúsað heilu vaskafötin af víni og vaknað stálsleginn að morgni. Ekki lengur. Daginn eftir drykkju geri ég álíka mikið gagn og maður í öndunarvél. Ég hálfpartinn öfunda fólkið sem talað var við í helgarblaði Fréttablaðsins á dögunum. Fólkið sem hafði af ýmsum ástæðum sett tappann í flöskuna. Þetta voru ekki alkar heldur fólk sem einfaldlega sá ekki lengur ástæðu til að drekka. Þetta gæti mjög auðveldlega verið ég ef ekki væri fyrir nýtilkomið dálæti mitt á hinum ýmsu snobbbjórum. Porter, stout, pale ale og það allt. Þvílík meistarasnilld. Góður porter jafnast á við máltíð á fínum veitingastað. En þó ég fái mér bara einn þá bíða mín grimmileg örlög morguninn eftir. Ó, mig auman! Þrátt fyrir að ég þekki afleiðingarnar þá drekk ég. Ég er fullorðinn einstaklingur og tek mínar eigin ákvarðanir. Sumir tengja eflaust við lýsingarnar hér að ofan. Aðrir geta auðveldlega drukkið sig hesthúsagólfmottufulla án þess að finna fyrir því að loknum nætursvefni. Enn aðrir eyðileggja líf sitt með áfengi. Samt dettur engum heilvita manni í hug að banna það með lögum. Það hefur verið reynt, bæði úti í hinum stóra heimi og á Íslandi. Þessar tilraunir hafa misheppnast með öllu. Fólk drekkur. Það svolgrar í sig menguðum landa úr skítugum baðkörum smákrimma og ríkið fær ekki örðu af kökunni. Ég óska eftir því að einhver grúskari í framtíðinni kóperi þennan ómerkilega pistil minn af timarit.is eftir að öll hin vímuefnin verða lögleidd. Skipti út áfenginu fyrir eitthvert annað dóp. Kannabis til dæmis. Þá geta barnabarnabörnin okkar hlegið dátt að hræsninni sem viðgekkst árið 2014.
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun