Í samanburði við… Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 7. mars 2014 06:00 Í gegnum árin hef ég staðið mig að því að öfunda annað fólk fyrir það sem það hefur fram yfir mig. Meiri námsgetu, glæsilegra útlit, hærri laun, flottari kærustu, meira sjálfsöryggi eða meiri fimi á dansgólfinu. Þeir sem sáu mig taka orminn á gólfi Hressó á gamlárskvöld árið 2005 geta staðfest það. Ég veit að ég er langt í frá að vera sá eini þar sem hugsanir í þeim dúrnum gera sig heimakomnar í kollinum. Staðreyndin er sú að það er erfitt að vera sáttur við sjálfan sig og lífið ef maður er í stöðugum samanburði. Þú getur alltaf fundið hrúgu af fólki sem hefur það betra en þú eða stendur þér framar á einu sviði eða öðru. Nágranninn með flotta bílinn og fólkið í einbýlishúsunum sem þú keyrir fram hjá á leið þinni heim í blokkina. Fallega og fræga fólkið sem brosir út að eyrum á forsíðum blaðanna. Ef maður hefði það bara jafn gott og þetta fólk. En af hverju að bera sig saman við þá ríkari, fallegri og færari? Erum við ekki að bera okkur saman við rangan hóp fólks? Lausnin hlýtur að vera fólgin í því að bera sig stöðugt saman við þá sem minna mega sín. Fátæka fólkið í Afríku og rónana á Austurvelli. Þá sem glíma við mesta fjárhagsörðugleika, erfiða líkamlega fötlun eða eiga grútleiðinlegan maka. Í þeim samanburði er maður kóngur í ríki sínu. Lausnin fundin, eða hvað? Auðvitað er lausnin hvorki að bera sig saman við minnimáttar eða meirimáttar. Lausnin er að lifa í sátt við sjálfan sig og sleppa stöðugum samanburði. Það hef ég haft að leiðarljósi undanfarin ár. Hvaða máli skiptir það þig hvort Gummi í næsta stigagangi keyri um á Lamborghini eða Lödu? Hefur það eitthvað um það að segja hvort þú komist frá A til B? Ekki nokkurn skapaðan hlut. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun
Í gegnum árin hef ég staðið mig að því að öfunda annað fólk fyrir það sem það hefur fram yfir mig. Meiri námsgetu, glæsilegra útlit, hærri laun, flottari kærustu, meira sjálfsöryggi eða meiri fimi á dansgólfinu. Þeir sem sáu mig taka orminn á gólfi Hressó á gamlárskvöld árið 2005 geta staðfest það. Ég veit að ég er langt í frá að vera sá eini þar sem hugsanir í þeim dúrnum gera sig heimakomnar í kollinum. Staðreyndin er sú að það er erfitt að vera sáttur við sjálfan sig og lífið ef maður er í stöðugum samanburði. Þú getur alltaf fundið hrúgu af fólki sem hefur það betra en þú eða stendur þér framar á einu sviði eða öðru. Nágranninn með flotta bílinn og fólkið í einbýlishúsunum sem þú keyrir fram hjá á leið þinni heim í blokkina. Fallega og fræga fólkið sem brosir út að eyrum á forsíðum blaðanna. Ef maður hefði það bara jafn gott og þetta fólk. En af hverju að bera sig saman við þá ríkari, fallegri og færari? Erum við ekki að bera okkur saman við rangan hóp fólks? Lausnin hlýtur að vera fólgin í því að bera sig stöðugt saman við þá sem minna mega sín. Fátæka fólkið í Afríku og rónana á Austurvelli. Þá sem glíma við mesta fjárhagsörðugleika, erfiða líkamlega fötlun eða eiga grútleiðinlegan maka. Í þeim samanburði er maður kóngur í ríki sínu. Lausnin fundin, eða hvað? Auðvitað er lausnin hvorki að bera sig saman við minnimáttar eða meirimáttar. Lausnin er að lifa í sátt við sjálfan sig og sleppa stöðugum samanburði. Það hef ég haft að leiðarljósi undanfarin ár. Hvaða máli skiptir það þig hvort Gummi í næsta stigagangi keyri um á Lamborghini eða Lödu? Hefur það eitthvað um það að segja hvort þú komist frá A til B? Ekki nokkurn skapaðan hlut.