Kom þú, kom vor Immanúel Jónas Sen skrifar 5. desember 2013 10:04 Schola Cantorum Mynd/Gunnar Freyr Steinsson Tónlist: Hátíðartónleikar kammerkórsins Schola cantorum Stjórnandi: Hörður Áskelsson fyrsta sunnudag í aðventu í Hallgrímskirkju Á aðventutónleikum Schola cantorum kenndi margra grasa. Þar bar hæst frumflutning þriggja verka eftir Hafliða Hallgrímsson. Þetta voru Earth Grown Old, The King‘s Birthday og Christ Was Born. Þar að auki flutti kórinn Joseph and the Angel eftir Hafliða. Allt voru það einstaklega fallegir sálmar. Tónmálið var blátt áfram og tilgerðarlaust, söngurinn tær og himneskur. Hafliði hefur samið margt fallegt í gegnum tíðina, eitt það glæsilegasta er Passían hans. Hér var músíkin einfaldari og þægilegri áheyrnar og hún rann ljúflega niður. Óþarfi er að telja upp allt á efnisskránni, enda var hún býsna margbrotin. En almennt talað var hún sérlega smekkleg, verkunum raðað þannig að það skapaði áhrifamikla heild. Fyrir utan fáein þjóðlög var tónlistin fremur nýleg. Hún kallaðist þó alltaf á við fortíðina, við hefðirnar og tónlistina sem tengist jólunum. Eins konar tímaleysi einkenndi því stemninguna á tónleikunum. Ekki verður hjá því komist að nefna Christus vincit eftir James MacMillan. Það var fullt af hrífandi blæbrigðum. Þau voru kórónuð með ákaflega fallegum einsöng Telmu Hrannar Sigurdórsdóttur. Jólalag eftir Hauk Tómasson var líka frábært, allt öðru vísi en „framúrstefnan“ sem maður á að venjast frá honum. Þetta var bara fábrotið lag á borð við Skreytum hús með grænum greinum. Haukur getur greinilega samið hvað sem er. Tónleikunum lauk með verki eftir Arvo Pärt, Sieben Magnificat-Antiphonen. Titillinn var á þýsku vegna þess að kórinn söng þýska þýðingu á andstefjum (andstef er nokkurs konar viðlag við sálm) við Lofsöng Maríu. Það er hið svokallaða Magnificat, sem er ævaforn sálmur; hann er að finna í Lúkasarguðspjalli. Tónlistin var dulúðug eins og margt eftir Pärt. Hún byggðist á endurtekningu grípandi tónhendinga sem voru skreyttar heillandi hljómum. Útkoman var seiðmögnuð. Kórinn undir stjórn Harðar Áskelssonar var einfaldlega frábær. Söngurinn var hreinn og nákvæmur, bjartur og samtaka. Túlkunin var ávallt einlæg og tilfinningarík. Maður gekk út í náttmyrkrið á eftir í jólaskapi. Óhætt er að fullyrða að einn helsti fjársjóður þjóðkirkjunnar sé hið metnaðarfulla og vandaða tónlistarstarf í Hallgrímskirkju. Tónleikarnir nú voru frábært dæmi um hvað þar fer fram, stundum í hverjum mánuði, ár eftir ár. Megi þetta tónlistarstarf vaxa og dafna um ókomna tíð.Niðurstaða: Tónleikar Schola cantorum voru áhrifamikil byrjun á aðventunni. Gagnrýni Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Tónlist: Hátíðartónleikar kammerkórsins Schola cantorum Stjórnandi: Hörður Áskelsson fyrsta sunnudag í aðventu í Hallgrímskirkju Á aðventutónleikum Schola cantorum kenndi margra grasa. Þar bar hæst frumflutning þriggja verka eftir Hafliða Hallgrímsson. Þetta voru Earth Grown Old, The King‘s Birthday og Christ Was Born. Þar að auki flutti kórinn Joseph and the Angel eftir Hafliða. Allt voru það einstaklega fallegir sálmar. Tónmálið var blátt áfram og tilgerðarlaust, söngurinn tær og himneskur. Hafliði hefur samið margt fallegt í gegnum tíðina, eitt það glæsilegasta er Passían hans. Hér var músíkin einfaldari og þægilegri áheyrnar og hún rann ljúflega niður. Óþarfi er að telja upp allt á efnisskránni, enda var hún býsna margbrotin. En almennt talað var hún sérlega smekkleg, verkunum raðað þannig að það skapaði áhrifamikla heild. Fyrir utan fáein þjóðlög var tónlistin fremur nýleg. Hún kallaðist þó alltaf á við fortíðina, við hefðirnar og tónlistina sem tengist jólunum. Eins konar tímaleysi einkenndi því stemninguna á tónleikunum. Ekki verður hjá því komist að nefna Christus vincit eftir James MacMillan. Það var fullt af hrífandi blæbrigðum. Þau voru kórónuð með ákaflega fallegum einsöng Telmu Hrannar Sigurdórsdóttur. Jólalag eftir Hauk Tómasson var líka frábært, allt öðru vísi en „framúrstefnan“ sem maður á að venjast frá honum. Þetta var bara fábrotið lag á borð við Skreytum hús með grænum greinum. Haukur getur greinilega samið hvað sem er. Tónleikunum lauk með verki eftir Arvo Pärt, Sieben Magnificat-Antiphonen. Titillinn var á þýsku vegna þess að kórinn söng þýska þýðingu á andstefjum (andstef er nokkurs konar viðlag við sálm) við Lofsöng Maríu. Það er hið svokallaða Magnificat, sem er ævaforn sálmur; hann er að finna í Lúkasarguðspjalli. Tónlistin var dulúðug eins og margt eftir Pärt. Hún byggðist á endurtekningu grípandi tónhendinga sem voru skreyttar heillandi hljómum. Útkoman var seiðmögnuð. Kórinn undir stjórn Harðar Áskelssonar var einfaldlega frábær. Söngurinn var hreinn og nákvæmur, bjartur og samtaka. Túlkunin var ávallt einlæg og tilfinningarík. Maður gekk út í náttmyrkrið á eftir í jólaskapi. Óhætt er að fullyrða að einn helsti fjársjóður þjóðkirkjunnar sé hið metnaðarfulla og vandaða tónlistarstarf í Hallgrímskirkju. Tónleikarnir nú voru frábært dæmi um hvað þar fer fram, stundum í hverjum mánuði, ár eftir ár. Megi þetta tónlistarstarf vaxa og dafna um ókomna tíð.Niðurstaða: Tónleikar Schola cantorum voru áhrifamikil byrjun á aðventunni.
Gagnrýni Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira