Ný dönsk á flugi Kristján Hjálmarsson skrifar 25. september 2013 10:00 Tónleikar Ný danskra í Elborgarsalnum voru hrífandi og vel úthugsaðir. Fréttablaðið/anton Tónlist: Ný dönsk, Eldborg Eldborgarsalurinn í Hörpu var þétt setinn á tónleikum Ný danskra og Johns Grant á laugardaginn var. Um seinni tónleika kvöldsins var að ræða og því heldur glatt á hjalla eins og gengur og gerist. Fremsta röðin lét fara vel um sig, hallaði sér aftur í sætunum og hvíldi lúin bein á sviðsbrúninni á milli þess sem hún hellti ótæpilega í sig bjór. Ný danskir létu einnig fara vel um sig til að byrja með – sátu í leðursófum vopnaðir kassagíturum og sungu marga af helstu smellum sveitarinnar órafmagnaðir. Lög á borð við Fram á nótt fengu að hljóma við góðar undirtektir úr sal. Fremsta röðin var sérstaklega vel með á nótunum. Þegar líða fór á stóðu hljómsveitarmeðlimir upp plögguðu sig við rafmagn og keyrðu upp hraðann. Þá færðist sko fjör í leikinn. Fremsta röðin réð heldur ekki við sig, trylltist eiginlega af gleði, þegar Iður – Þjóðhátíðarlagið 2013 – fékk að hljóma, stóð upp og söng hástöfum með. Gat verið – Eyjamenn! Eftir stutt hlé tók enn annar kafli við. Íslandsvinurinn John Grant var kynntur til leiks eftir að Ný danskir höfðu sungið eitt af lögum hans. John tók sjálfur nokkur af sínum eigin lögum áður en hann skellti sér í ensku útgáfuna af Flugvélum, einum helsta smelli Ný danskra. Frábærlega vel gert. Enn og aftur keyrðu Ný danskir upp hraðann og salurinn tók vel á móti. Tveir miðaldra karlmenn buðu upp á einhvers konar vangadans á næst efstu svölunum í rólegustu lögunum. Undir það síðasta, í Nostradamus, voru Eyjamennirnir löngu staðnir upp og allur salurinn fylgdi á eftir; dansaði og söng hástöfum með.Niðurstaða: Frábærlega afslappaðir og vel heppnaðir tónleikar Ný danskra og Johns Grant í Eldborgarsalnum. Prógrammið úthugsað svo áhorfendur hrifust með. Vel gert. Gagnrýni Mest lesið Viðskila í London eftir að hafa hent vegabréfinu í ruslið Ferðalög „Ég er mamman sem gat aldrei gefið honum það sem hann óskaði sér“ Lífið Karmað muni bíta þjófinn í rassinn þegar títan og glyttan byrja að dansa í hitanum Lífið Segja Helenu fara með „hreinar rangfærslur“ Lífið Kristófer Acox og Guðrún Elísabet eiga von á barni Lífið Hreimur og Ólafur Darri perluvinir sem horfa á enska boltann saman Lífið Áttu að hitta Reiner-hjónin daginn örlagaríka Lífið Sannkölluð útsýnisperla með potti í Skerjafirði Lífið Helvítis jólapizzan slær í gegn á Eldofninum Lífið samstarf Þingmaður selur húsið Lífið Fleiri fréttir Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira
Tónlist: Ný dönsk, Eldborg Eldborgarsalurinn í Hörpu var þétt setinn á tónleikum Ný danskra og Johns Grant á laugardaginn var. Um seinni tónleika kvöldsins var að ræða og því heldur glatt á hjalla eins og gengur og gerist. Fremsta röðin lét fara vel um sig, hallaði sér aftur í sætunum og hvíldi lúin bein á sviðsbrúninni á milli þess sem hún hellti ótæpilega í sig bjór. Ný danskir létu einnig fara vel um sig til að byrja með – sátu í leðursófum vopnaðir kassagíturum og sungu marga af helstu smellum sveitarinnar órafmagnaðir. Lög á borð við Fram á nótt fengu að hljóma við góðar undirtektir úr sal. Fremsta röðin var sérstaklega vel með á nótunum. Þegar líða fór á stóðu hljómsveitarmeðlimir upp plögguðu sig við rafmagn og keyrðu upp hraðann. Þá færðist sko fjör í leikinn. Fremsta röðin réð heldur ekki við sig, trylltist eiginlega af gleði, þegar Iður – Þjóðhátíðarlagið 2013 – fékk að hljóma, stóð upp og söng hástöfum með. Gat verið – Eyjamenn! Eftir stutt hlé tók enn annar kafli við. Íslandsvinurinn John Grant var kynntur til leiks eftir að Ný danskir höfðu sungið eitt af lögum hans. John tók sjálfur nokkur af sínum eigin lögum áður en hann skellti sér í ensku útgáfuna af Flugvélum, einum helsta smelli Ný danskra. Frábærlega vel gert. Enn og aftur keyrðu Ný danskir upp hraðann og salurinn tók vel á móti. Tveir miðaldra karlmenn buðu upp á einhvers konar vangadans á næst efstu svölunum í rólegustu lögunum. Undir það síðasta, í Nostradamus, voru Eyjamennirnir löngu staðnir upp og allur salurinn fylgdi á eftir; dansaði og söng hástöfum með.Niðurstaða: Frábærlega afslappaðir og vel heppnaðir tónleikar Ný danskra og Johns Grant í Eldborgarsalnum. Prógrammið úthugsað svo áhorfendur hrifust með. Vel gert.
Gagnrýni Mest lesið Viðskila í London eftir að hafa hent vegabréfinu í ruslið Ferðalög „Ég er mamman sem gat aldrei gefið honum það sem hann óskaði sér“ Lífið Karmað muni bíta þjófinn í rassinn þegar títan og glyttan byrja að dansa í hitanum Lífið Segja Helenu fara með „hreinar rangfærslur“ Lífið Kristófer Acox og Guðrún Elísabet eiga von á barni Lífið Hreimur og Ólafur Darri perluvinir sem horfa á enska boltann saman Lífið Áttu að hitta Reiner-hjónin daginn örlagaríka Lífið Sannkölluð útsýnisperla með potti í Skerjafirði Lífið Helvítis jólapizzan slær í gegn á Eldofninum Lífið samstarf Þingmaður selur húsið Lífið Fleiri fréttir Upphitaðir afneitunarafgangar Frosta Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira