Furðulega heillandi Sara McMahon skrifar 9. ágúst 2013 22:00 Ryan Gosling fer með aðalhlutverk myndarinnar. Only God Forgives Leikstjóri: Nicolas Winding Refn Leikarar: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Vithaya Pansringarm og Rhatha Phongam. Kvikmyndin Only God Forgives var frumsýnd í Cannes í vor við misjafnar viðtökur áhorfenda. Sumir létu óánægju sína í ljós með því að ganga út í myndinni miðri, aðrir klöppuðu leikstjóranum Nicolas Winding Refn lof í lófa. Í nýlegu viðtali við Fréttablaðið viðurkenndi leikstjórinn að hann væri ekki óvanur viðtökum sem þessum. „Viðbrögðin við myndunum mínum hafa alltaf verið svona og þetta var því ekkert nýtt fyrir mér. Ég tel það vera tákn um velgengni ef fólk elskar það sem aðrir hata, þá hefur maður gert eitthvað rétt í listsköpuninni,“ sagði hann. Only God Forgives skartar Ryan Goslin og Vithaya Pansringarm í helstu hlutverkum. Gosling fer með hlutverk Julians, Bandaríkjamanns sem búsettur er í Bangkok og rekur þar hnefaleikamiðstöð sem yfirskin fyrir eiturlyfjabrask sitt. Bróðir hans býr þar einnig og í upphafi myndarinnar myrðir hann unga stúlku. Lögreglumaðurinn Chang er sendur á staðinn og upphefst þá hin furðulegasta atburðarás. Leikurinn er góður og Chang er sérstaklega heillandi persóna, þrátt fyrir vafasamt siðferði sitt og Gosling er eins og Gosling á það til að vera: fámáll og heillandi. Miðað við viðtökurnar á Cannes vissi maður ekki við hverju mátti búast af myndinni, en hún var fallega skotin (minnti svolítið á hræring af Kill Bill, Twin Peaks og Drive) og lýsingin draumkennd. Manni leiddist aldrei og þó sagan væri furðuleg, varð hún aldrei það furðuleg að maður týndi söguþræðinum. Myndin var þó blóðug og ofbeldisfull og viðkvæmir (líkt og undirrituð) þurftu að loka augunum nokkrum sinnum.Niðurstaða: Áhugaverð mynd sem var listilega tekin en full blóðug fyrir viðkvæma. Gagnrýni Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Only God Forgives Leikstjóri: Nicolas Winding Refn Leikarar: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Vithaya Pansringarm og Rhatha Phongam. Kvikmyndin Only God Forgives var frumsýnd í Cannes í vor við misjafnar viðtökur áhorfenda. Sumir létu óánægju sína í ljós með því að ganga út í myndinni miðri, aðrir klöppuðu leikstjóranum Nicolas Winding Refn lof í lófa. Í nýlegu viðtali við Fréttablaðið viðurkenndi leikstjórinn að hann væri ekki óvanur viðtökum sem þessum. „Viðbrögðin við myndunum mínum hafa alltaf verið svona og þetta var því ekkert nýtt fyrir mér. Ég tel það vera tákn um velgengni ef fólk elskar það sem aðrir hata, þá hefur maður gert eitthvað rétt í listsköpuninni,“ sagði hann. Only God Forgives skartar Ryan Goslin og Vithaya Pansringarm í helstu hlutverkum. Gosling fer með hlutverk Julians, Bandaríkjamanns sem búsettur er í Bangkok og rekur þar hnefaleikamiðstöð sem yfirskin fyrir eiturlyfjabrask sitt. Bróðir hans býr þar einnig og í upphafi myndarinnar myrðir hann unga stúlku. Lögreglumaðurinn Chang er sendur á staðinn og upphefst þá hin furðulegasta atburðarás. Leikurinn er góður og Chang er sérstaklega heillandi persóna, þrátt fyrir vafasamt siðferði sitt og Gosling er eins og Gosling á það til að vera: fámáll og heillandi. Miðað við viðtökurnar á Cannes vissi maður ekki við hverju mátti búast af myndinni, en hún var fallega skotin (minnti svolítið á hræring af Kill Bill, Twin Peaks og Drive) og lýsingin draumkennd. Manni leiddist aldrei og þó sagan væri furðuleg, varð hún aldrei það furðuleg að maður týndi söguþræðinum. Myndin var þó blóðug og ofbeldisfull og viðkvæmir (líkt og undirrituð) þurftu að loka augunum nokkrum sinnum.Niðurstaða: Áhugaverð mynd sem var listilega tekin en full blóðug fyrir viðkvæma.
Gagnrýni Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira