Kaflaskipt Babúsku-frumraun Kjartan Guðmundsson skrifar 7. maí 2013 17:00 Tónlist. Grúska Babúska. Grúska Babúska. Synthadelia Records. Grúska Babúska er fyrsta plata samnefndrar sveitar sem skipuð er þeim Hörpu Fönn Sigurjónsdóttur, Arndísi A. K. Gunnarsdóttur, Guðrúnu Birnu La Sage de Fontenay og Dísu Hreiðars. Umbúðirnar eru að sönnu frumlegar og glæsilegar, usb-lykill í líki babúsku, en innihaldið öllu misjafnara að gæðum. Á köflum gengur blandan af þjóðlaga- og rafpoppi mjög vel upp hjá Grúsku Babúsku. Þess ber helst merki í fyrstu tveimur lögunum (af sex, því í raun er um stuttskífu að ræða), Slagaranum og Daradada. Bæði eru stórgóð, melódísk og nánast dáleiðandi. Þessar lagasmíðar henta fjölskrúðugum hljóðfæraleiknum og vel útfærðum röddununum vel, en útsetningar þeirra eru líka hráar og skemmtilega á skjön við flestar viðteknar reglur. Þá sigla Burg og Snilldarlag (hið fyrra nokkurs konar skringileg afbökun á Brennið þið vitar og það síðara eftir fiftís-uppskrift) gremjulega lygnan sjó eftir lofandi byrjun. Meðlimir Grúsku Babúsku skammast sín ekki fyrir að setja krúttheit í öndvegi (einn þeirra lét hafa eftir sér í viðtali að tónlist sveitarinnar mætti kannski helst lýsa sem „krúttlegri og krípí“), en öllu má nú ofgera. Miðaldakirkja og Spiladósarvals eru svo hreinlega svo ofboðslega krúttleg lög, með tilheyrandi barnalegum söng og banal textagerð, að hlustun á þau framkallar pirringsviðbrögð hjá undirrituðum. Á svo stuttri skífu kemur slíkt harkalega niður á heildarupplifuninni. Að því sögðu er ljóst að Grúsku Babúsku-meðlimir luma á góðum hugmyndum og útfærslum. Vonandi verður næsta (stóra?) plata markvissari. Niðurstaða: Kaflaskiptur frumburður en nokkur lög lofa virkilega góðu.Á köflum gengur blandan af þjóðlaga- og rafpoppi mjög vel upp hjá Grúsku Babúsku. Gagnrýni Mest lesið Hjónaskilnaðir: „Þrjár leiðir færar til að semja um lífeyrisréttindi“ Áskorun Safnaði fyrir draumaferðinni á þremur mánuðum Lífið Skyrið okkar ekki lengur ostur heldur jógúrt Lífið Krakkatían: Vestfirðir, sundkappi og söngleikur Lífið Sló sér upp með báðum á mótinu og endaði með sigurvegaranum Lífið „Við erum eiginlega gangandi kraftaverk“ Lífið Síðasta vígið fallið: „Við erum búnir að ræða þetta í 22 ár“ Lífið Barnaefni fyrir fullorðna Gagnrýni Ásdís Rán og Herbert Guðmunds glæsileg á frumsýningu Lífið Fréttatía vikunnar: Þingsetning, landsleikur og klamydía Lífið Fleiri fréttir Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist. Grúska Babúska. Grúska Babúska. Synthadelia Records. Grúska Babúska er fyrsta plata samnefndrar sveitar sem skipuð er þeim Hörpu Fönn Sigurjónsdóttur, Arndísi A. K. Gunnarsdóttur, Guðrúnu Birnu La Sage de Fontenay og Dísu Hreiðars. Umbúðirnar eru að sönnu frumlegar og glæsilegar, usb-lykill í líki babúsku, en innihaldið öllu misjafnara að gæðum. Á köflum gengur blandan af þjóðlaga- og rafpoppi mjög vel upp hjá Grúsku Babúsku. Þess ber helst merki í fyrstu tveimur lögunum (af sex, því í raun er um stuttskífu að ræða), Slagaranum og Daradada. Bæði eru stórgóð, melódísk og nánast dáleiðandi. Þessar lagasmíðar henta fjölskrúðugum hljóðfæraleiknum og vel útfærðum röddununum vel, en útsetningar þeirra eru líka hráar og skemmtilega á skjön við flestar viðteknar reglur. Þá sigla Burg og Snilldarlag (hið fyrra nokkurs konar skringileg afbökun á Brennið þið vitar og það síðara eftir fiftís-uppskrift) gremjulega lygnan sjó eftir lofandi byrjun. Meðlimir Grúsku Babúsku skammast sín ekki fyrir að setja krúttheit í öndvegi (einn þeirra lét hafa eftir sér í viðtali að tónlist sveitarinnar mætti kannski helst lýsa sem „krúttlegri og krípí“), en öllu má nú ofgera. Miðaldakirkja og Spiladósarvals eru svo hreinlega svo ofboðslega krúttleg lög, með tilheyrandi barnalegum söng og banal textagerð, að hlustun á þau framkallar pirringsviðbrögð hjá undirrituðum. Á svo stuttri skífu kemur slíkt harkalega niður á heildarupplifuninni. Að því sögðu er ljóst að Grúsku Babúsku-meðlimir luma á góðum hugmyndum og útfærslum. Vonandi verður næsta (stóra?) plata markvissari. Niðurstaða: Kaflaskiptur frumburður en nokkur lög lofa virkilega góðu.Á köflum gengur blandan af þjóðlaga- og rafpoppi mjög vel upp hjá Grúsku Babúsku.
Gagnrýni Mest lesið Hjónaskilnaðir: „Þrjár leiðir færar til að semja um lífeyrisréttindi“ Áskorun Safnaði fyrir draumaferðinni á þremur mánuðum Lífið Skyrið okkar ekki lengur ostur heldur jógúrt Lífið Krakkatían: Vestfirðir, sundkappi og söngleikur Lífið Sló sér upp með báðum á mótinu og endaði með sigurvegaranum Lífið „Við erum eiginlega gangandi kraftaverk“ Lífið Síðasta vígið fallið: „Við erum búnir að ræða þetta í 22 ár“ Lífið Barnaefni fyrir fullorðna Gagnrýni Ásdís Rán og Herbert Guðmunds glæsileg á frumsýningu Lífið Fréttatía vikunnar: Þingsetning, landsleikur og klamydía Lífið Fleiri fréttir Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira