Ekki lesa þessa grein, ef… Margrét Kristmannsdóttir og Andrés Magnússon skrifar 11. apríl 2013 07:00 …þú hefur engan áhuga á því að lækka matarverð hér á landi – engan áhuga á að lækka verð á nauðsynjavörum heimilanna. En þar sem þú ert enn að lesa má ætla að þú viljir skoða hvað um er að ræða – að þú sért jafnvel í hópi þeirra þúsunda sem eiga of fáar krónur afgangs um hver mánaðamót þegar búið er að greiða af lánum eða húsaleigunni og kaupa í matinn. Það þekkir enginn betur en verslunin hvaða tækifærum við Íslendingar stöndum frammi fyrir þegar kemur að lækkun vöruverðs. Það erum jú við sem daglega kaupum inn vörur af erlendum og innlendum birgjum og þekkjum því best hvernig verðmyndunin er – hvaða álögur og gjöld eru lagðar á venjulegar neysluvörur hér á landi. Dæmin um verðlækkun sem hér yrði ef innflutningshöftum yrði aflétt eru sláandi og tækifæri til kaupmáttaraukningar 130.000 heimila stórkostleg þar sem landbúnaðarafurðir vega um 40% í matarkörfu Íslendinga.Gríðarleg tækifæri Það er vitað að mörg heimili standa illa þegar kemur að skuldamálum. En það er jafnframt vitað að mörg heimili skulda ekkert – einkum eldra fólk sem búið er að borga upp sín húsnæðislán, svo ekki sé minnst á allar þær þúsundir fjölskyldna sem búa í leiguhúsnæði. Niðurfelling húsnæðislána kemur þessum risavaxna hópi lítt til aðstoðar og það er í raun umhugsunarefni hvað lítið er rætt um þau gríðarlegu tækifæri til kaupmáttaraukningar sem eru til staðar fyrir alla – já, alla – Íslendinga með lækkun vöruverðs.Andrés Magnússon framkvæmdastjóri SVÞÁratugum saman hafa 63 alþingismenn úr öllum flokkum slegið skjaldborg um núverandi hafta- og einokunarstefnu í landbúnaði. Kannski af skiljanlegum ástæðum því þegar kastljósið beinist að þessum málaflokki rís upp öflugur varnarmúr sérhagsmuna, sem gerir allt til að tryggja óbreytt kerfi og svífst einskis til að gera málflutning þeirra sem vilja breytingar ótrúverðugan. Er þá jafnvel hjólað í manninn en ekki boltann og því ekki að undra að einstakir stjórnmálamenn hafi talið auðveldara að taka aðra slagi. Þetta er gömul saga og ný fyrir okkur Íslendinga að sérhagsmunaaðilar vilja halda dauðahaldi í óbreytt kerfi – vandamálið er hins vegar að það er yfirleitt á kostnað okkar hinna – á kostnað heildarhagsmuna.Ein mesta kjarabótin Við Íslendingar gerum margt vel en við verðum jafnframt að forðast að detta í þá gryfju að við séum best í öllu. Atvinnulífið og heimilin í landinu eru einmitt í dag fórnarlömb þess að okkur var talin trú að við ættum bestu bankamenn í heimi. Íslenskar landbúnaðarafurðir eru góðar – en það eru ótalmargir erlendir bændur sem kunna jafn vel og við að framleiða t.d. kjúklinga og svínakjöt – og hugsanlega einhverjir betur. Afnám innflutningshafta snýst einfaldlega um að gefa íslenskum neytendum val – sumir munu án vafa halda áfram að kaupa eingöngu íslenskt – aðrir munu kaupa það ódýrasta – aðrir lífrænt ræktað og þannig á það að vera. Neytandinn á að hafa val – val sem hann hefur ekki í dag. Samtök verslunar og þjónustu hafa bent á að eins og hagvaxtarhorfur eru fyrir næstu ár verður ekki innistæða fyrir miklum launahækkunum. Kjarabæturnar verða að koma annars staðar frá. Til að ná fram auknum kaupmætti verður m.a. að horfa til þess að lækka vöruverð. Verslunin lifir á kaupmætti – öflugur kaupmáttur er sameiginlegt hagsmunamál heimila og verslunar og þjónustu. Það er sammerkt öllum þeim athugunum sem varða verð á matvælum og birtar hafa verið undanfarin ár að sú stefna stjórnvalda að vernda innlendan landbúnað sé ein helsta ástæða þess hve matvælaverð er hátt hér á landi. Segir þar jafnframt að án vafa sé engin ein aðgerð jafn árangursrík til að lækka matvöruverð hér á landi og aflétting innflutningsverndar. Ábatinn yrði ein mesta kjarabót sem heimilum hér á landi gæti áskotnast. Sú spurning sem við stöndum frammi fyrir er einfaldlega þessi: Ætla stjórnmálamenn þessa lands að halda áfram að taka sérhagsmuni fárra fram yfir hagsmuni heildarinnar – standa í vegi fyrir einni mestu kjarabót sem hægt er að fá fyrir íslensk heimili? Almenningur á heimtingu á að þeirri spurningu verði svarað í kosningabaráttunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Andrés Magnússon Kosningar 2013 Skoðun Margrét Kristmannsdóttir Mest lesið Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
…þú hefur engan áhuga á því að lækka matarverð hér á landi – engan áhuga á að lækka verð á nauðsynjavörum heimilanna. En þar sem þú ert enn að lesa má ætla að þú viljir skoða hvað um er að ræða – að þú sért jafnvel í hópi þeirra þúsunda sem eiga of fáar krónur afgangs um hver mánaðamót þegar búið er að greiða af lánum eða húsaleigunni og kaupa í matinn. Það þekkir enginn betur en verslunin hvaða tækifærum við Íslendingar stöndum frammi fyrir þegar kemur að lækkun vöruverðs. Það erum jú við sem daglega kaupum inn vörur af erlendum og innlendum birgjum og þekkjum því best hvernig verðmyndunin er – hvaða álögur og gjöld eru lagðar á venjulegar neysluvörur hér á landi. Dæmin um verðlækkun sem hér yrði ef innflutningshöftum yrði aflétt eru sláandi og tækifæri til kaupmáttaraukningar 130.000 heimila stórkostleg þar sem landbúnaðarafurðir vega um 40% í matarkörfu Íslendinga.Gríðarleg tækifæri Það er vitað að mörg heimili standa illa þegar kemur að skuldamálum. En það er jafnframt vitað að mörg heimili skulda ekkert – einkum eldra fólk sem búið er að borga upp sín húsnæðislán, svo ekki sé minnst á allar þær þúsundir fjölskyldna sem búa í leiguhúsnæði. Niðurfelling húsnæðislána kemur þessum risavaxna hópi lítt til aðstoðar og það er í raun umhugsunarefni hvað lítið er rætt um þau gríðarlegu tækifæri til kaupmáttaraukningar sem eru til staðar fyrir alla – já, alla – Íslendinga með lækkun vöruverðs.Andrés Magnússon framkvæmdastjóri SVÞÁratugum saman hafa 63 alþingismenn úr öllum flokkum slegið skjaldborg um núverandi hafta- og einokunarstefnu í landbúnaði. Kannski af skiljanlegum ástæðum því þegar kastljósið beinist að þessum málaflokki rís upp öflugur varnarmúr sérhagsmuna, sem gerir allt til að tryggja óbreytt kerfi og svífst einskis til að gera málflutning þeirra sem vilja breytingar ótrúverðugan. Er þá jafnvel hjólað í manninn en ekki boltann og því ekki að undra að einstakir stjórnmálamenn hafi talið auðveldara að taka aðra slagi. Þetta er gömul saga og ný fyrir okkur Íslendinga að sérhagsmunaaðilar vilja halda dauðahaldi í óbreytt kerfi – vandamálið er hins vegar að það er yfirleitt á kostnað okkar hinna – á kostnað heildarhagsmuna.Ein mesta kjarabótin Við Íslendingar gerum margt vel en við verðum jafnframt að forðast að detta í þá gryfju að við séum best í öllu. Atvinnulífið og heimilin í landinu eru einmitt í dag fórnarlömb þess að okkur var talin trú að við ættum bestu bankamenn í heimi. Íslenskar landbúnaðarafurðir eru góðar – en það eru ótalmargir erlendir bændur sem kunna jafn vel og við að framleiða t.d. kjúklinga og svínakjöt – og hugsanlega einhverjir betur. Afnám innflutningshafta snýst einfaldlega um að gefa íslenskum neytendum val – sumir munu án vafa halda áfram að kaupa eingöngu íslenskt – aðrir munu kaupa það ódýrasta – aðrir lífrænt ræktað og þannig á það að vera. Neytandinn á að hafa val – val sem hann hefur ekki í dag. Samtök verslunar og þjónustu hafa bent á að eins og hagvaxtarhorfur eru fyrir næstu ár verður ekki innistæða fyrir miklum launahækkunum. Kjarabæturnar verða að koma annars staðar frá. Til að ná fram auknum kaupmætti verður m.a. að horfa til þess að lækka vöruverð. Verslunin lifir á kaupmætti – öflugur kaupmáttur er sameiginlegt hagsmunamál heimila og verslunar og þjónustu. Það er sammerkt öllum þeim athugunum sem varða verð á matvælum og birtar hafa verið undanfarin ár að sú stefna stjórnvalda að vernda innlendan landbúnað sé ein helsta ástæða þess hve matvælaverð er hátt hér á landi. Segir þar jafnframt að án vafa sé engin ein aðgerð jafn árangursrík til að lækka matvöruverð hér á landi og aflétting innflutningsverndar. Ábatinn yrði ein mesta kjarabót sem heimilum hér á landi gæti áskotnast. Sú spurning sem við stöndum frammi fyrir er einfaldlega þessi: Ætla stjórnmálamenn þessa lands að halda áfram að taka sérhagsmuni fárra fram yfir hagsmuni heildarinnar – standa í vegi fyrir einni mestu kjarabót sem hægt er að fá fyrir íslensk heimili? Almenningur á heimtingu á að þeirri spurningu verði svarað í kosningabaráttunni.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar