Abdul og útgerðin Kolbeinn Óttarsson Proppé skrifar 15. maí 2012 06:00 Ég varð þeirrar ánægju aðnjótandi að dvelja í Þýskalandi í rúma viku. Þar fékk ég lærða fyrirlestra um umhverfismál og hvernig væri hægt að koma í veg fyrir að jörðin yrði allt að því óbyggileg. Vissulega var ekki allt í þessum dramatíska stíl, sorpflokkun, vel einangruð hús og góð gluggahönnun til að spara rafmagnsljós komu einnig við sögu. Félaga okkar frá Maldíveyjum fannst hins vegar málið ansi brýnt; enda verða eyjarnar óbyggilegar innan ekki of langs tíma ef ekki tekst að draga úr hlýnun jarðar. Heim kominn skellti ég mér í íslensku umræðuna. Af hverju hafði ég nú misst dveljandi í landi þýðverskra? Jú, svo virðist sem Abdul Mohamed Matheen, Maldívingurinn knái, eigi marga þjáningarbræður hér heima. Raunar svo marga að landhreinsun virðist líkleg á stórum hlutum, svo helst má líkja við hugmyndir um flutninga íslensku þjóðarinnar á jóskar heiðar. Ríkisstjórn Íslands er nefnilega í krossferð gegn öllum þeim sem hafa einhverjar tekjur af einhverju því sem tengist fiski, svo segja mér auglýsingar allavega. Stjórninni virðist þannig umhugað um að þurrka út byggð víða um land og sérstaklega virðist henni uppsigað við sjómannsfjölskyldur. Ljóst er að Mannréttindadómstóll Evrópu mun hafa mikið að gera í framtíðinni, verði fiskveiðifrumvörp stjórnarinnar að veruleika. Trauðla eru til merki um jafn umfangsmikil mannréttindabrot og virðast í uppsiglingu, ef marka má auglýsingar útgerðarmanna. Þá virðist ráðherra sjávarútvegsmála, sem á lögheimili á Langanesi, vera umfram um að níðast á landsbyggðinni. Hann hefur skipað sér í hóp hins ógurlega Reykjavíkurvalds sem virðist eiga sér þá ósk heitasta að nærast á landsbyggðinni og því sem þar blómstrar. Óneitanlega var sérkennilegt að koma aftur í þessa umræðu, en kannski var bjartsýni að búast við öðru. Þegar kemur að því að tala fyrir málstað sínum hafa staðreyndir aldrei þvælst fyrir Íslendingum. Íslendingum lætur vel að koma sér fyrir í tveimur kappliðum, horfa á fulltrúa sinn glíma við andstæðinginn og vona að klofbragð felli hann að lokum. Jafnglími er skömm. En eins og samkomuleg þjóða heimsins þarf til að Abdul félagi minn geti notið heimilis síns og boðið börnum sínum upp á slíkt hið sama, þarf samkomulag til að við getum notið þess sem land vort býður okkur að búa við. Er ekki til einhver skynsamlegri leið að því samkomulagi en brigsl um persónulegar árásir í fjölmiðlum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Kolbeinn Óttarsson Proppé Loftslagsmál Skoðanir Mest lesið Ofurgróði sjávarútvegs? – Hættið að afvegaleiða! Elliði Vignisson Skoðun „Fáum við einkunn fyrir þetta?“ Hulda Dögg Proppé Skoðun Sakar aðra um það sem hún gerir sjálf Sigurjón Þórðarson Skoðun Rafbíllinn er ekki bara umhverfisvænn – hann er líka hagkvæmari Óskar Páll Þorgilsson Skoðun Hrossakjöt, hroki og hleypidómar Kristján Logason Skoðun „Þú verður aldrei nóg“ - Ástæður þess að kerfið bregst innflytjendum Ian McDonald Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Ég varð þeirrar ánægju aðnjótandi að dvelja í Þýskalandi í rúma viku. Þar fékk ég lærða fyrirlestra um umhverfismál og hvernig væri hægt að koma í veg fyrir að jörðin yrði allt að því óbyggileg. Vissulega var ekki allt í þessum dramatíska stíl, sorpflokkun, vel einangruð hús og góð gluggahönnun til að spara rafmagnsljós komu einnig við sögu. Félaga okkar frá Maldíveyjum fannst hins vegar málið ansi brýnt; enda verða eyjarnar óbyggilegar innan ekki of langs tíma ef ekki tekst að draga úr hlýnun jarðar. Heim kominn skellti ég mér í íslensku umræðuna. Af hverju hafði ég nú misst dveljandi í landi þýðverskra? Jú, svo virðist sem Abdul Mohamed Matheen, Maldívingurinn knái, eigi marga þjáningarbræður hér heima. Raunar svo marga að landhreinsun virðist líkleg á stórum hlutum, svo helst má líkja við hugmyndir um flutninga íslensku þjóðarinnar á jóskar heiðar. Ríkisstjórn Íslands er nefnilega í krossferð gegn öllum þeim sem hafa einhverjar tekjur af einhverju því sem tengist fiski, svo segja mér auglýsingar allavega. Stjórninni virðist þannig umhugað um að þurrka út byggð víða um land og sérstaklega virðist henni uppsigað við sjómannsfjölskyldur. Ljóst er að Mannréttindadómstóll Evrópu mun hafa mikið að gera í framtíðinni, verði fiskveiðifrumvörp stjórnarinnar að veruleika. Trauðla eru til merki um jafn umfangsmikil mannréttindabrot og virðast í uppsiglingu, ef marka má auglýsingar útgerðarmanna. Þá virðist ráðherra sjávarútvegsmála, sem á lögheimili á Langanesi, vera umfram um að níðast á landsbyggðinni. Hann hefur skipað sér í hóp hins ógurlega Reykjavíkurvalds sem virðist eiga sér þá ósk heitasta að nærast á landsbyggðinni og því sem þar blómstrar. Óneitanlega var sérkennilegt að koma aftur í þessa umræðu, en kannski var bjartsýni að búast við öðru. Þegar kemur að því að tala fyrir málstað sínum hafa staðreyndir aldrei þvælst fyrir Íslendingum. Íslendingum lætur vel að koma sér fyrir í tveimur kappliðum, horfa á fulltrúa sinn glíma við andstæðinginn og vona að klofbragð felli hann að lokum. Jafnglími er skömm. En eins og samkomuleg þjóða heimsins þarf til að Abdul félagi minn geti notið heimilis síns og boðið börnum sínum upp á slíkt hið sama, þarf samkomulag til að við getum notið þess sem land vort býður okkur að búa við. Er ekki til einhver skynsamlegri leið að því samkomulagi en brigsl um persónulegar árásir í fjölmiðlum?
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Laun kvenna og karla í aðildarfélögum ASÍ og BSRB árið 2024 Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun