Rotturnar flýja frá borði 24. mars 2012 10:00 Dökk mynd Margin Call dregur upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Bíó: Margin Call Leikstjórn: J.C.Chandor Leikarar: Kevin Spacey, Paul Bettany, Jeremy Irons, Stanley Tucci, Demi Moore, Zachary Quinto, Penn Badgley, Simon Baker, Aasif Mandvi, Mary McDonnell Þessi fyrsta mynd leikstjórans J.C. Chandor segir frá baktjaldamakki ónefnds fjárfestingabanka á Wall Street í árdaga efnahagskreppunnar sem nú stendur yfir. Starfsmenn bankans fá veður af stóra skellinum rétt áður en hann dynur yfir, og standa frammi fyrir siðferðislegum spurningum í kjölfarið. Eiga þeir að vara aðra við eða reyna að bjarga bankanum á kostnað þeirra sem vita ekki betur? Viðskiptafræðimenntun er síður en svo nauðsynleg til að geta notið myndarinnar, en handritið (eftir Chandor sjálfan) er einfalt og þétt. Ógnin er undirliggjandi og viðhorf starfsfólksins misjöfn, líklega í einhverju samhengi við þeirra eigin tekjur. Það er deildarstjórinn Sam Rogers (leikinn af Kevin Spacey) sem er rödd samviskunnar og reynir af öllum mætti að breyta rétt, en uppsker vantraust og háðsglósur samstarfsmanna sinna fyrir vikið. Leikarahópurinn er ótrúlegur þó vissulega skyggi gömlu jálkarnir eilítið á ungviðið. Spacey, Irons, Tucci og Moore (hljómar eins og nafn á lögfræðistofu) eru öll í banastuði, og þá sérstaklega Irons, en hann er einkar ógeðfelldur í hlutverki forstjórans. Það er afar lítið um hamingju í stóra turninum sem hýsir bankann og svo virðist sem öllu hinu mannlega hafi verið úthýst. Þetta undirstrikar leikstjórinn með gráum og kuldalegum lit á öllum veggjum og í öllum skotum, en það er varla fallegan ramma að finna í myndinni. Margin Call tekur þrátt fyrir þetta ekki beina afstöðu gegn kapítalisma, þó hún dragi upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Í það minnsta borðar forstjórinn alltaf einn. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða:Spennandi fjármáladrama, drekkhlaðið úrvalsleikurum. Fréttir Mest lesið Fullkominn brúðkaupsdagur í frönskum kastala Lífið Play gjaldþrota: Hvað geta Laufey og Viagra kennt okkur? Lífið „Fötlun fyrir marga að vera með lítið typpi“ Lífið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Ghost of Yōtei: Einhver heimsins fallegasti leikur og skemmtilegur líka Leikjavísir Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Karen og Hjalti orðin tveggja barna foreldrar Lífið Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Silja Rós og Magnús eiga von á dreng Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bíó: Margin Call Leikstjórn: J.C.Chandor Leikarar: Kevin Spacey, Paul Bettany, Jeremy Irons, Stanley Tucci, Demi Moore, Zachary Quinto, Penn Badgley, Simon Baker, Aasif Mandvi, Mary McDonnell Þessi fyrsta mynd leikstjórans J.C. Chandor segir frá baktjaldamakki ónefnds fjárfestingabanka á Wall Street í árdaga efnahagskreppunnar sem nú stendur yfir. Starfsmenn bankans fá veður af stóra skellinum rétt áður en hann dynur yfir, og standa frammi fyrir siðferðislegum spurningum í kjölfarið. Eiga þeir að vara aðra við eða reyna að bjarga bankanum á kostnað þeirra sem vita ekki betur? Viðskiptafræðimenntun er síður en svo nauðsynleg til að geta notið myndarinnar, en handritið (eftir Chandor sjálfan) er einfalt og þétt. Ógnin er undirliggjandi og viðhorf starfsfólksins misjöfn, líklega í einhverju samhengi við þeirra eigin tekjur. Það er deildarstjórinn Sam Rogers (leikinn af Kevin Spacey) sem er rödd samviskunnar og reynir af öllum mætti að breyta rétt, en uppsker vantraust og háðsglósur samstarfsmanna sinna fyrir vikið. Leikarahópurinn er ótrúlegur þó vissulega skyggi gömlu jálkarnir eilítið á ungviðið. Spacey, Irons, Tucci og Moore (hljómar eins og nafn á lögfræðistofu) eru öll í banastuði, og þá sérstaklega Irons, en hann er einkar ógeðfelldur í hlutverki forstjórans. Það er afar lítið um hamingju í stóra turninum sem hýsir bankann og svo virðist sem öllu hinu mannlega hafi verið úthýst. Þetta undirstrikar leikstjórinn með gráum og kuldalegum lit á öllum veggjum og í öllum skotum, en það er varla fallegan ramma að finna í myndinni. Margin Call tekur þrátt fyrir þetta ekki beina afstöðu gegn kapítalisma, þó hún dragi upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Í það minnsta borðar forstjórinn alltaf einn. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða:Spennandi fjármáladrama, drekkhlaðið úrvalsleikurum.
Fréttir Mest lesið Fullkominn brúðkaupsdagur í frönskum kastala Lífið Play gjaldþrota: Hvað geta Laufey og Viagra kennt okkur? Lífið „Fötlun fyrir marga að vera með lítið typpi“ Lífið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Ghost of Yōtei: Einhver heimsins fallegasti leikur og skemmtilegur líka Leikjavísir Fagnar gagnrýni á „rasshausa-ummæli“ sín Lífið Karen og Hjalti orðin tveggja barna foreldrar Lífið Andri og Anne selja í Fossvogi Lífið Maður geti þurft að díla við „konu sem er á túr“ og í vondu skapi Lífið Silja Rós og Magnús eiga von á dreng Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira