Stutt og laggott Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 8. febrúar 2012 14:00 Bíó. Chronicle. Leikstjórn: Josh Trank. Leikarar: Dane DeHaan, Michael B. Jordan, Alex Russell, Michael Kelly, Ashley Hinshaw, Anna Wood, Joe Vaz. Þrír unglingspiltar rannsaka dularfulla holu í jörðu og komast í snertingu við undarlega veru, mögulega utan úr geimnum, sem veitir þeim yfirnáttúrulega krafta. Þeir geta fært hluti úr stað með hugarorkunni og til að byrja með nýta þeir hæfileika sína í hrekki og sprell. En fljótlega verður máttur þeirra það öflugur að þeim hættir að lítast á blikuna. Chronicle er gerð í svokölluðum „found footage"-stíl, en kvikmyndagerð af því tagi hefur sótt í sig veðrið að undanförnu. Til glöggvunar nefni ég kvikmyndirnar The Blair Witch Project og Paranormal Activity sem dæmi um myndir sem notast við þessa vandmeðförnu aðferð, en hvorugri tókst að verða annað en eftirvæntingarbóla sem sprakk fljótt. Hér er hins vegar vandað til verka og skilar það sér í miklu betri mynd. Stígandinn er hægur og atburðarásin skemmtileg. Hasarinn byrjar seint en myndin kemst upp með það vegna þess að það er svo gaman að fylgjast með drengjunum uppgötva nýja vinkla á hæfileikum sínum. Þeir eru ágætlega leiknir og þá helst aðalpersónan, Andrew, en hann er sá sem sér um myndatökuna að mestu. Pabbi hans er drykkfelld steríótýpa sem beitir son sinn bæði andlegu og líkamlegu ofbeldi, en nærvera hans er óhugguleg og uppgjör milli feðganna virðist óumflýjanlegt. Þessi rétt rúmlega 80 mínútna mynd nær að gera heilmikið á stuttum tíma. Klippingin er til fyrirmyndar og mögulegur langdreginn óþarfi hefur allur endað í ruslinu. Brellurnar eru ágætar en fyrst og fremst er það þétt og fjörugt handrit sem gerir Chronicle að því sem hún er. Niðurstaða: Fínasta skemmtun en við sjóndeildarhringinn sé ég flóðbylgju af ömurlegum framhaldsmyndum. Mest lesið Hjónaskilnaðir: „Þrjár leiðir færar til að semja um lífeyrisréttindi“ Áskorun Krakkatían: Vestfirðir, sundkappi og söngleikur Lífið Skyrið okkar ekki lengur ostur heldur jógúrt Lífið Sló sér upp með báðum á mótinu og endaði með sigurvegaranum Lífið „Við erum eiginlega gangandi kraftaverk“ Lífið Barnaefni fyrir fullorðna Gagnrýni Síðasta vígið fallið: „Við erum búnir að ræða þetta í 22 ár“ Lífið Snýr aftur sem ritstjóri eftir tvo áratugi Lífið Ásdís Rán og Herbert Guðmunds glæsileg á frumsýningu Lífið Fréttatía vikunnar: Þingsetning, landsleikur og klamydía Lífið Fleiri fréttir Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Bíó. Chronicle. Leikstjórn: Josh Trank. Leikarar: Dane DeHaan, Michael B. Jordan, Alex Russell, Michael Kelly, Ashley Hinshaw, Anna Wood, Joe Vaz. Þrír unglingspiltar rannsaka dularfulla holu í jörðu og komast í snertingu við undarlega veru, mögulega utan úr geimnum, sem veitir þeim yfirnáttúrulega krafta. Þeir geta fært hluti úr stað með hugarorkunni og til að byrja með nýta þeir hæfileika sína í hrekki og sprell. En fljótlega verður máttur þeirra það öflugur að þeim hættir að lítast á blikuna. Chronicle er gerð í svokölluðum „found footage"-stíl, en kvikmyndagerð af því tagi hefur sótt í sig veðrið að undanförnu. Til glöggvunar nefni ég kvikmyndirnar The Blair Witch Project og Paranormal Activity sem dæmi um myndir sem notast við þessa vandmeðförnu aðferð, en hvorugri tókst að verða annað en eftirvæntingarbóla sem sprakk fljótt. Hér er hins vegar vandað til verka og skilar það sér í miklu betri mynd. Stígandinn er hægur og atburðarásin skemmtileg. Hasarinn byrjar seint en myndin kemst upp með það vegna þess að það er svo gaman að fylgjast með drengjunum uppgötva nýja vinkla á hæfileikum sínum. Þeir eru ágætlega leiknir og þá helst aðalpersónan, Andrew, en hann er sá sem sér um myndatökuna að mestu. Pabbi hans er drykkfelld steríótýpa sem beitir son sinn bæði andlegu og líkamlegu ofbeldi, en nærvera hans er óhugguleg og uppgjör milli feðganna virðist óumflýjanlegt. Þessi rétt rúmlega 80 mínútna mynd nær að gera heilmikið á stuttum tíma. Klippingin er til fyrirmyndar og mögulegur langdreginn óþarfi hefur allur endað í ruslinu. Brellurnar eru ágætar en fyrst og fremst er það þétt og fjörugt handrit sem gerir Chronicle að því sem hún er. Niðurstaða: Fínasta skemmtun en við sjóndeildarhringinn sé ég flóðbylgju af ömurlegum framhaldsmyndum.
Mest lesið Hjónaskilnaðir: „Þrjár leiðir færar til að semja um lífeyrisréttindi“ Áskorun Krakkatían: Vestfirðir, sundkappi og söngleikur Lífið Skyrið okkar ekki lengur ostur heldur jógúrt Lífið Sló sér upp með báðum á mótinu og endaði með sigurvegaranum Lífið „Við erum eiginlega gangandi kraftaverk“ Lífið Barnaefni fyrir fullorðna Gagnrýni Síðasta vígið fallið: „Við erum búnir að ræða þetta í 22 ár“ Lífið Snýr aftur sem ritstjóri eftir tvo áratugi Lífið Ásdís Rán og Herbert Guðmunds glæsileg á frumsýningu Lífið Fréttatía vikunnar: Þingsetning, landsleikur og klamydía Lífið Fleiri fréttir Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira