Skipulagt og fókuserað Jónas Sen skrifar 31. janúar 2012 06:00 Úr Hörpu. Mynd/Valli Tónlist. Raftónleikar. Verk eftir Ríkharð H. Friðriksson, Úlfar Inga Haraldsson, Kjartan Ólafsson, Camillu Söderberg, Jesper Pedersen, Pál Ivan Pálsson. Myrkir músíkdagar í Hörpu. Ég hef farið á marga raftónleika í gegnum tíðina sem hafa einkennst af vandræðagangi. Tónleikarnir hafa verið illa skipulagðir (les = alltof langir) og svo hefur vantað eitthvað til að horfa á. Það er sjaldnast spennandi að sjá fólk sitjandi við fartölvu, jafnvel þótt tónlistin sem úr henni kemur sé hávær og brjálæðisleg. Stundum er að vísu brugðið upp skjá, en á honum hefur oftar en ekki bara verið eitthvert mynstur. Það hefur fljótt orðið tilbreytingarlaust. Ánægjulegt er því að segja frá því að raftónleikar á Myrkum músíkdögum á fimmtudagskvöldið fóru ágætlega fram. Þeir voru ekki of langir, níu verk á efnisskránni voru flest bæði stutt og hnitmiðuð. Nokkrir gerningar sköpuðu einnig skemmtilegt andrúmsloft. Magnaðasta verkið að mínu mati var eftir Ríkharð H. Friðriksson. Það var unnið upp úr hljóðupptökum með gömlu prógressífu rokksveitinni Gentle Giants. Ríkharður vélritaði skipanir til tölvunnar og maður gat fylgst með á stórum skjá. Þetta var því ekki bara upptaka; tónlistin var lifandi, þótt hún byggðist á áður forrituðum tónaklösum. Flutningurinn var markvisst byggður upp, hápunkturinn flottur og hárrétt tímasettur. Margt annað kom líka ágætlega út. Tvö verk eftir Úlfar Inga Haraldsson (annað fyrir rafhljóð og víólu Sigríðar Mjallar Björnsdóttur) voru hófstillt og lágvær. Þau voru falleg í einfaldleika sínum. Fjögurra rása verk eftir Þorgrím H. Einarsson var órætt, dularfullt og sjarmerandi. Atmosphere 3291 eftir Kjartan Ólafsson var snyrtileg samsetning alls konar blæbrigða sem nutu sín einkar vel í hljóðkerfi salarins. Kraftmikill náttúruhljóðakokteill eftir Camillu Söderberg var glæsilega samansettur. Og konseftverk eftir Jesper Pedersen og Pál Ivan Pálsson voru snotur. Það voru ekki endilega merkilegar tónsmíðar, en skemmtilega útfærðar og leikrænar. Tölvan býður upp á endalausa möguleika. Einmitt þess vegna kunna margir raftónlistarmenn sér ekki hóf og geta ekki hætt. Með tilheyrandi leiðindum – ef ekki heyrnarskaða fyrir okkur hin! Tónleikarnir nú voru ánægjuleg tilbreyting. Niðurstaða: Áhugaverðir raftónleikar sem voru vel skipulagðir og oft spennandi. Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Tónlist. Raftónleikar. Verk eftir Ríkharð H. Friðriksson, Úlfar Inga Haraldsson, Kjartan Ólafsson, Camillu Söderberg, Jesper Pedersen, Pál Ivan Pálsson. Myrkir músíkdagar í Hörpu. Ég hef farið á marga raftónleika í gegnum tíðina sem hafa einkennst af vandræðagangi. Tónleikarnir hafa verið illa skipulagðir (les = alltof langir) og svo hefur vantað eitthvað til að horfa á. Það er sjaldnast spennandi að sjá fólk sitjandi við fartölvu, jafnvel þótt tónlistin sem úr henni kemur sé hávær og brjálæðisleg. Stundum er að vísu brugðið upp skjá, en á honum hefur oftar en ekki bara verið eitthvert mynstur. Það hefur fljótt orðið tilbreytingarlaust. Ánægjulegt er því að segja frá því að raftónleikar á Myrkum músíkdögum á fimmtudagskvöldið fóru ágætlega fram. Þeir voru ekki of langir, níu verk á efnisskránni voru flest bæði stutt og hnitmiðuð. Nokkrir gerningar sköpuðu einnig skemmtilegt andrúmsloft. Magnaðasta verkið að mínu mati var eftir Ríkharð H. Friðriksson. Það var unnið upp úr hljóðupptökum með gömlu prógressífu rokksveitinni Gentle Giants. Ríkharður vélritaði skipanir til tölvunnar og maður gat fylgst með á stórum skjá. Þetta var því ekki bara upptaka; tónlistin var lifandi, þótt hún byggðist á áður forrituðum tónaklösum. Flutningurinn var markvisst byggður upp, hápunkturinn flottur og hárrétt tímasettur. Margt annað kom líka ágætlega út. Tvö verk eftir Úlfar Inga Haraldsson (annað fyrir rafhljóð og víólu Sigríðar Mjallar Björnsdóttur) voru hófstillt og lágvær. Þau voru falleg í einfaldleika sínum. Fjögurra rása verk eftir Þorgrím H. Einarsson var órætt, dularfullt og sjarmerandi. Atmosphere 3291 eftir Kjartan Ólafsson var snyrtileg samsetning alls konar blæbrigða sem nutu sín einkar vel í hljóðkerfi salarins. Kraftmikill náttúruhljóðakokteill eftir Camillu Söderberg var glæsilega samansettur. Og konseftverk eftir Jesper Pedersen og Pál Ivan Pálsson voru snotur. Það voru ekki endilega merkilegar tónsmíðar, en skemmtilega útfærðar og leikrænar. Tölvan býður upp á endalausa möguleika. Einmitt þess vegna kunna margir raftónlistarmenn sér ekki hóf og geta ekki hætt. Með tilheyrandi leiðindum – ef ekki heyrnarskaða fyrir okkur hin! Tónleikarnir nú voru ánægjuleg tilbreyting. Niðurstaða: Áhugaverðir raftónleikar sem voru vel skipulagðir og oft spennandi.
Mest lesið Trylltist þegar hún varð fyrir árás byssumanna í Ríó Lífið Stór saga í litlum umbúðum: „Barnæskan mín er greypt í minnið“ Lífið Millie Bobby Brown í hóp Íslandsvina Lífið Grátbað um að fá að deyja en fagnar nú öllum framförum Lífið Ingvar E. valinn besti leikarinn í Grikklandi Bíó og sjónvarp „Ég gat ekki haldið aftur tárunum“ Lífið Segir af sér eftir að Coldplay kom óvart upp um framhjáhaldið Lífið „Nú eruð þið farin að draga mig aftur inn í pólitíska umræðu“ Lífið Sætar og seiðandi einhleypar sumarskvísur Lífið Óskandi að það væru fleiri börn með Downs á Íslandi Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira