Framtíðarrifrildi á kaffistofum Magnús Halldórsson skrifar 1. nóvember 2012 10:17 Eftir hrun fjármálakerfisins haustið 2008 hefur einn geiri atvinnulífsins skipt sköpum fyrir íslenskan efnahag; Makrílveiðar, vinnsla og sala. Frá árinu 2006 hefur makríllinn verið að láta sjá sig í íslenskri lögsögu og síðan hafa veiðar á honum breyst í arðbærastu atvinnugrein landsins, held ég að sé óhætt að segja. Í fyrra nam útflutningsverðmæti Makríls 24 milljörðum króna, og viðbúið er að upphæðin verði enn hærri á þessu ári. Á sex árum hafa árlegar veiðar á makríl farið úr í kringum 10 þúsund tonnum árið 2006 í 155 þúsund tonn í fyrra. Líklega á sagan ein eftir að dæma um hvort skynsamlega hafi verið staðið að þessum veiðum og þá einkum upphafi þeirra. Engin efast um ábátann, sem sést best í metafkomu útgerðarfyrirtækjanna sem stunda makrílveiðar. Nokkrar spurningar verða kannski algeng uppspretta rifrilda á kaffistofum vítt og breitt um landið í framtíðinni, er tengjast makrílveiðunum. Af hverju bauð íslenska ríkið ekki heimildir til makrílveiða til sölu í upphafi og seldi heimildirnar hæstbjóðanda? Eru aflaheimildir ekki verðmæti? Eru rökin um að tilteknar útgerðir hafi fengið heimildirnar gefins á grundvelli veiðireynslu ekki tómt rugl, vegna þess að veiðireynslan var engin? Af hverju voru aflaheimildirnar gefnar útgerðarmönnum? "Hvaða rugl er þetta?", segja kannski einhverjir. Ég er nokkurn veginn viss um að lífleg rifrildi verða um þetta skeið í framtíðinni, og í þeim munu allir þátttakendur telja sig vita best, nema hvað. Þannig hefur það í það minnsta verið hingað til þegar fiskveiðistjórnunarkerfið er annars vegar.Myndin er tekin upp úr skýrslu Íslandsbanka um sjávarútveg, sem kynnt var á dögunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Halldórsson Mest lesið Persónudýrkun vinstrisins Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Reykjavík - barnvæn höfuðborg? Einar Þorsteinsson,Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 90 milljarða vannýtt útflutningstækifæri Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Magnús og hálfsannleikurinn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Öflugt atvinnulíf í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun Tímamóta umbætur í nýju kerfi almannatrygginga Huld Magnúsdóttir,Sigríður Dóra Magnúsdóttir,Unnur Sverrisdóttir,Vigdís Jónsdóttir Skoðun Opið bréf til innviðaráðherra Eyjólfur Þorkelsson Skoðun Að bjarga þjóð Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Við getum öll bjargað lífi Kristófer Kristófersson Skoðun
Eftir hrun fjármálakerfisins haustið 2008 hefur einn geiri atvinnulífsins skipt sköpum fyrir íslenskan efnahag; Makrílveiðar, vinnsla og sala. Frá árinu 2006 hefur makríllinn verið að láta sjá sig í íslenskri lögsögu og síðan hafa veiðar á honum breyst í arðbærastu atvinnugrein landsins, held ég að sé óhætt að segja. Í fyrra nam útflutningsverðmæti Makríls 24 milljörðum króna, og viðbúið er að upphæðin verði enn hærri á þessu ári. Á sex árum hafa árlegar veiðar á makríl farið úr í kringum 10 þúsund tonnum árið 2006 í 155 þúsund tonn í fyrra. Líklega á sagan ein eftir að dæma um hvort skynsamlega hafi verið staðið að þessum veiðum og þá einkum upphafi þeirra. Engin efast um ábátann, sem sést best í metafkomu útgerðarfyrirtækjanna sem stunda makrílveiðar. Nokkrar spurningar verða kannski algeng uppspretta rifrilda á kaffistofum vítt og breitt um landið í framtíðinni, er tengjast makrílveiðunum. Af hverju bauð íslenska ríkið ekki heimildir til makrílveiða til sölu í upphafi og seldi heimildirnar hæstbjóðanda? Eru aflaheimildir ekki verðmæti? Eru rökin um að tilteknar útgerðir hafi fengið heimildirnar gefins á grundvelli veiðireynslu ekki tómt rugl, vegna þess að veiðireynslan var engin? Af hverju voru aflaheimildirnar gefnar útgerðarmönnum? "Hvaða rugl er þetta?", segja kannski einhverjir. Ég er nokkurn veginn viss um að lífleg rifrildi verða um þetta skeið í framtíðinni, og í þeim munu allir þátttakendur telja sig vita best, nema hvað. Þannig hefur það í það minnsta verið hingað til þegar fiskveiðistjórnunarkerfið er annars vegar.Myndin er tekin upp úr skýrslu Íslandsbanka um sjávarútveg, sem kynnt var á dögunum.
Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun
Tímamóta umbætur í nýju kerfi almannatrygginga Huld Magnúsdóttir,Sigríður Dóra Magnúsdóttir,Unnur Sverrisdóttir,Vigdís Jónsdóttir Skoðun
Menntamorð – um gjöreyðingu menntakerfisins á Gaza sem liður í allsherjar þjóðarmorði Ísrael á Palestínumönnum Kristján Þór Sigurðsson Skoðun
Tímamóta umbætur í nýju kerfi almannatrygginga Huld Magnúsdóttir,Sigríður Dóra Magnúsdóttir,Unnur Sverrisdóttir,Vigdís Jónsdóttir Skoðun