Notalega hrjúfur Trausti Júlíusson skrifar 6. júlí 2011 15:00 Tónlist. Leiðin til Kópaskers með Hnotubrjótunum. Áður en Heimir Már Pétursson gerðist fréttamaður var hann söngvari í hljómsveitinni Reflex sem margir muna vel eftir frá tónlistarhátíðinni Melarokki sumarið 1982. Heimir hefur undanfarin ár lítið komið nálægt tónlist að því undanskildu að hann hefur samið texta fyrir bróður sinn Rúnar Þór. Leiðin til Kópaskers markar því endurkomu hans í tónlistina. Heimir Már syngur lögin á plötunni og semur þar að auki flesta textana og nokkur lög. Þór Eldon er með honum í Hnotubrjótunum. Hann spilar á gítar og hljómborð, útsetur, tekur upp og hljóðblandar, en að auki koma fjölmargir hljóðfæraleikarar við sögu, þar á meðal Ari Eldon bassaleikari, Egill Örn Rafnsson trommuleikari og Óskar Guðjónsson saxófónleikari. Leiðin til Kópaskers er mjög persónuleg plata og greinilegt að hún er ekki síst gerð aðstandendum til ánægju. Lagavalið er fjölbreytilegt. Þarna eru m.a. gömul Reflex-lög eins og Að takmörkuðu leyti og Myrkir dagar, tökulög með íslenskum textum (Ne me quitte pas, You Belong to Me, Love Is Real og You Got to Hide Your Love Away) og nýrri lög. Heimir Már er ágætis textahöfundur og textarnir gefa plötunni gildi. Útsetningarnar eru fínar. Þetta eru frekar hráar rokkútsetningar sem hæfa lögunum og söng Heimis Más vel, en hann hefur notalega hrjúfa rödd sem minnir á bróður hans. Hljóðfæraleikararnir skila sínu vel og sýna oft fín tilþrif, t.d. Þórir Baldursson á Hammondinn í Vor í Vaglaskógi og Vilberg Viggósson á píanó í Ne me quitte pas. Á heildina litið er þetta ágætis plata. Tilgerðarlaus og skemmtileg. Niðurstaða: Gamli Reflex-söngvarinn snýr aftur á skemmtilegri plötu. Mest lesið „Fötlun fyrir marga að vera með lítið typpi“ Lífið Fullkominn brúðkaupsdagur í frönskum kastala Lífið Sjáðu-hjónin kunna að halda partý Lífið Tilkynnti dauða Trés lífsins með brókarmynd Lífið Ghost of Yōtei: Einhver heimsins fallegasti leikur og skemmtilegur líka Leikjavísir „Þetta er ömurleg fjárhagsleg ákvörðun“ Tónlist Play gjaldþrota: Hvað geta Laufey og Viagra kennt okkur? Lífið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Karen og Hjalti orðin tveggja barna foreldrar Lífið „Öðruvísi að vera þarna megin við borðið“ í baráttu við krabbann Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Tónlist. Leiðin til Kópaskers með Hnotubrjótunum. Áður en Heimir Már Pétursson gerðist fréttamaður var hann söngvari í hljómsveitinni Reflex sem margir muna vel eftir frá tónlistarhátíðinni Melarokki sumarið 1982. Heimir hefur undanfarin ár lítið komið nálægt tónlist að því undanskildu að hann hefur samið texta fyrir bróður sinn Rúnar Þór. Leiðin til Kópaskers markar því endurkomu hans í tónlistina. Heimir Már syngur lögin á plötunni og semur þar að auki flesta textana og nokkur lög. Þór Eldon er með honum í Hnotubrjótunum. Hann spilar á gítar og hljómborð, útsetur, tekur upp og hljóðblandar, en að auki koma fjölmargir hljóðfæraleikarar við sögu, þar á meðal Ari Eldon bassaleikari, Egill Örn Rafnsson trommuleikari og Óskar Guðjónsson saxófónleikari. Leiðin til Kópaskers er mjög persónuleg plata og greinilegt að hún er ekki síst gerð aðstandendum til ánægju. Lagavalið er fjölbreytilegt. Þarna eru m.a. gömul Reflex-lög eins og Að takmörkuðu leyti og Myrkir dagar, tökulög með íslenskum textum (Ne me quitte pas, You Belong to Me, Love Is Real og You Got to Hide Your Love Away) og nýrri lög. Heimir Már er ágætis textahöfundur og textarnir gefa plötunni gildi. Útsetningarnar eru fínar. Þetta eru frekar hráar rokkútsetningar sem hæfa lögunum og söng Heimis Más vel, en hann hefur notalega hrjúfa rödd sem minnir á bróður hans. Hljóðfæraleikararnir skila sínu vel og sýna oft fín tilþrif, t.d. Þórir Baldursson á Hammondinn í Vor í Vaglaskógi og Vilberg Viggósson á píanó í Ne me quitte pas. Á heildina litið er þetta ágætis plata. Tilgerðarlaus og skemmtileg. Niðurstaða: Gamli Reflex-söngvarinn snýr aftur á skemmtilegri plötu.
Mest lesið „Fötlun fyrir marga að vera með lítið typpi“ Lífið Fullkominn brúðkaupsdagur í frönskum kastala Lífið Sjáðu-hjónin kunna að halda partý Lífið Tilkynnti dauða Trés lífsins með brókarmynd Lífið Ghost of Yōtei: Einhver heimsins fallegasti leikur og skemmtilegur líka Leikjavísir „Þetta er ömurleg fjárhagsleg ákvörðun“ Tónlist Play gjaldþrota: Hvað geta Laufey og Viagra kennt okkur? Lífið Dauðlangar í kynlífsdúkku en óttast álit annarra Lífið Karen og Hjalti orðin tveggja barna foreldrar Lífið „Öðruvísi að vera þarna megin við borðið“ í baráttu við krabbann Lífið Fleiri fréttir Skömminni skilað Friðrik Ómar bauð upp á sveppi – og Villi hefði elskað það! Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira