Go Go Smear The Poison Ivy - múm Trausti Júlíusson skrifar 26. september 2007 09:00 Go Go Smear The Poison Ivy með múm. Go Go Smear The Poison Ivy er fjórða plata múm og sú fyrsta síðan Summer Make Good kom út fyrir þemur árum. Mannaskipan sveitarinnar hefur breyst mikið á þessum þremur árum. Kristín Anna Valtýsdóttir er hætt, en þeir Gunnar Örn Tynes og Örvar Þóreyjarson Smárason eru enn lykilmenn. Auk þeirra koma við sögu á plötunni þau Eiríkur Orri Ólafsson, Samuli Kosminen, Hildur Guðnadóttir, Mr. Silla og Ólöf Arnalds, en þær þrjár síðasttöldu syngja á plötunni. Hvort sem það er breyttri mannaskipan eða einhverju öðru að þakka þá hefur tónlist múm breyst mikið frá síðustu plötu. Hljómsveitin var upphaflega þekkt fyrir frekar lágstemmda og krúttlega raftónlist, en hún hafði þróast töluvert frá fyrstu plötunni til þeirrar þriðju. Á nýju plötunni er raftónlistin á undanhaldi og tónlistinni mætti lýsa sem mjög margslunginni og metnaðarfullri blöndu af indí-rokki og þjóðlagatónlist með áhrifum víða að, t.d. frá balkanskri tónlist og evrópskri kvikmyndatónlist. Hljóðfæraskipanin er mjög fjölbreytt. Blásturshljóðfæri eru skemmtilega notuð, harmonikkan er áberandi í nokkrum laganna og strengir í öðrum og í staðinn fyrir krúttlega hvíslsönginn hjá tvíburasystrunum er kominn fjölbreyttari söngur og raddútsetningar. Go Go Smear The Poison Ivy er villt og lifandi plata. Eins og illgresið sem hún er tileinkuð fer tónlistin óhindruð út um víðan völl og kemur sífellt á óvart. Maður hefur á tilfinningunni að hún hafi verið að gerjast og mótast fram á síðustu stundu. Oft blandast hefðbundnu hljóðfærin skemmtilega saman við raftólin. Ágætt dæmi um það er lagið A Little Bit Sometimes sem byrjar lágstemmt á harmonikku og píanói, en stigmagnast og endar á bjöguðum rafbassa. Go Go Smear The Poison Ivy er ein af þessum plötum sem vaxa við ítrekaða spilun. Hún er nógu margslungin til þess að maður uppgötvar eitthvað nýtt við hverja hlustun. Lögin eru misgóð, en að er nógu mikið að gerast á þessum rúmlega 40 mínútum til þess að heildarmyndin verði nokkuð sterk. Hildur Guðnadóttir Menning Tónlist Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Heimatilbúið „corny“ Lífið Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fann ástina í örlagaríkum kjól Tíska og hönnun Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Go Go Smear The Poison Ivy er fjórða plata múm og sú fyrsta síðan Summer Make Good kom út fyrir þemur árum. Mannaskipan sveitarinnar hefur breyst mikið á þessum þremur árum. Kristín Anna Valtýsdóttir er hætt, en þeir Gunnar Örn Tynes og Örvar Þóreyjarson Smárason eru enn lykilmenn. Auk þeirra koma við sögu á plötunni þau Eiríkur Orri Ólafsson, Samuli Kosminen, Hildur Guðnadóttir, Mr. Silla og Ólöf Arnalds, en þær þrjár síðasttöldu syngja á plötunni. Hvort sem það er breyttri mannaskipan eða einhverju öðru að þakka þá hefur tónlist múm breyst mikið frá síðustu plötu. Hljómsveitin var upphaflega þekkt fyrir frekar lágstemmda og krúttlega raftónlist, en hún hafði þróast töluvert frá fyrstu plötunni til þeirrar þriðju. Á nýju plötunni er raftónlistin á undanhaldi og tónlistinni mætti lýsa sem mjög margslunginni og metnaðarfullri blöndu af indí-rokki og þjóðlagatónlist með áhrifum víða að, t.d. frá balkanskri tónlist og evrópskri kvikmyndatónlist. Hljóðfæraskipanin er mjög fjölbreytt. Blásturshljóðfæri eru skemmtilega notuð, harmonikkan er áberandi í nokkrum laganna og strengir í öðrum og í staðinn fyrir krúttlega hvíslsönginn hjá tvíburasystrunum er kominn fjölbreyttari söngur og raddútsetningar. Go Go Smear The Poison Ivy er villt og lifandi plata. Eins og illgresið sem hún er tileinkuð fer tónlistin óhindruð út um víðan völl og kemur sífellt á óvart. Maður hefur á tilfinningunni að hún hafi verið að gerjast og mótast fram á síðustu stundu. Oft blandast hefðbundnu hljóðfærin skemmtilega saman við raftólin. Ágætt dæmi um það er lagið A Little Bit Sometimes sem byrjar lágstemmt á harmonikku og píanói, en stigmagnast og endar á bjöguðum rafbassa. Go Go Smear The Poison Ivy er ein af þessum plötum sem vaxa við ítrekaða spilun. Hún er nógu margslungin til þess að maður uppgötvar eitthvað nýtt við hverja hlustun. Lögin eru misgóð, en að er nógu mikið að gerast á þessum rúmlega 40 mínútum til þess að heildarmyndin verði nokkuð sterk.
Hildur Guðnadóttir Menning Tónlist Mest lesið Galopnar sig og segist ætla að breyta hlutunum Lífið Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Gagnrýni Skilin að borði og sæng eftir 28 ára hjónaband Lífið Baunar á kókaða söngkonu fyrir baktal Tónlist Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Frumsýning á Vísi: Iceguys trylla þjóðina enn og aftur í nýju myndbandi Tónlist Heimatilbúið „corny“ Lífið Markmiðið að græða ekkert og „helst tapa pening“ Menning Fann ástina í örlagaríkum kjól Tíska og hönnun Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira